ΚΑΛΕΣΜΑ

Η κυβέρνηση προχωράει σε νέα μέτρα στην Κοινωνική Ασφάλιση με μειώσεις των παροχών για Υγεία, Κοινωνική Περίθαλψη, νέες ανατροπές στην σύνταξη με αύξηση των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης, αύξηση των ορίων ηλικίας, μείωση των συντάξεων.

          Στα πλαίσια αυτά το Διοικητικό Συμβούλιο του Εργατικού Κέντρου Πειραιά καλεί τα μέλη των Δ.Σ. των σωματείων να πάρουν μέρος στη σύσκεψη – συζήτηση που θα γίνει την Τετάρτη 10/12/2014 στο Ε.Κ.Π και ώρα 6.30 .

          Στη διάρκεια της εκδήλωσης θα γίνει αναλυτική συζήτηση σχετικά με την κρίση και τα αίτια της στην κοινωνική ασφάλιση, τις ευθύνες για την κρίση στα Ασφαλιστικά Ταμεία, την Κοινωνική Πρόνοια και δημόσια υγεία ενώ θα διατυπωθούν οι θέσεις των συνδικάτων για την διέξοδο και την απόκρουση της αντεργατικής και αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής στα θέματα της Κοινωνικής Ασφάλισης.

          Παρακαλούνται τα συνδικάτα μέλη του Ε.Κ.Π να εξασφαλίσουν την παρουσία και την μαζική συμμετοχή των μελών τους αλλά και την παρέμβαση τους στην σχετική συζήτηση που οργανώνει το Ε.Κ.Π

Η Διοίκηση

Σε κρίσιμη κατάσταση βρίσκεται η ζωή του Νίκου Ρωμανού ο οποίος εδώ και 21 μέρες πραγματοποιεί απεργία πείνας διεκδικώντας το αυτονόητο και αναφαίρετο δικαίωμα στις σπουδές και στην φοίτηση σε σχολή των ΤΕΙ.

Ο αρμόδιος εισαγγελέας φυλακών αντί να κάνει δεκτό το αίτημά του αποφάσισε και έδωσε εντολή για αναγκαστική σίτιση η οποία παραβιάζει κάθε έννοια νομιμότητας και κατά τους νομικούς συμπαραστάτες του είναι πράξη που ισοδυναμεί με το αδίκημα του βασανισμού.

Ο Πρόεδρος της δημοκρατίας, η ιεραρχία της εκκλησίας και ο Υπουργός δικαιοσύνης σιωπούν παρά την εντονότατη αντίδραση ευρύτερων πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που έχουν ήδη παρέμβει ζητώντας να γίνει δεκτό το αίτημα του κρατούμενου Νίκου Ρωμανού.

Πρόκειται για μια κοινωνικά ανάλγητη συμπεριφορά, για μια απάνθρωπη εκδικητικότητα την οποία δείχνει η συγκροτημένη πολιτεία, οι φορείς, τα όργανα και τα πρόσωπα που την συγκροτούν με αποτέλεσμα να τίθεται πλέον σε άμεσο κίνδυνο όχι η υγεία αλλά η ζωή ενός νέου ανθρώπου που αγωνίζεται για το δικαίωμα στην μόρφωση.

Σύμφωνα με τους θεράποντες γιατρούς του Νίκου Ρωμανού κάθε ώρα που περνάει η κατάστασή του επιδεινώνεται δραματικά και αν η σκληρότητα του αστικού κράτους και των υπεύθυνων φορέων του συνεχισθεί όπως ακριβώς συμβαίνει το τελευταίο 20ήμερο, κάθε στιγμή μπορεί να συμβεί το μοιραίο γεγονός.

Ανεξάρτητα εάν συμφωνεί ή όχι κανείς με τις πολιτικές θέσεις και την πολιτική πρακτική του απεργού πείνας Νίκου Ρωμανού, εκείνο που διακυβεύεται σήμερα με την απεργία πείνας είναι η ανθρώπινη ζωή και αποστερείται του δικαιώματός του για ελεύθερη πρόσβαση στην μόρφωση.

Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να σιωπά, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να καταπατά το στοιχειώδες δικαίωμα στην μόρφωση, κανείς δεν μπορεί να μένει απαθής στην εκδικητικότητα των κρατικών αρχών και υπηρεσιών.

Η ΠΕΝΕΝ απευθύνει κάλεσμα στις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις και συλλογικότητες να δράσουν πριν είναι αργά, πρέπει έστω και τώρα να λειτουργήσουν και να ενεργοποιηθούν τα ανακλαστικά και οι ευαισθησίες του μαζικού λαϊκού κινήματος της αριστεράς και όλων των κινημάτων που υπερασπίζονται τις αρχές και τις αξίες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Καλούμε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Αρχιεπίσκοπο της Ελληνικής εκκλησίας και τον Υπουργό δικαιοσύνης να παρέμβουν κάνοντας αποδεκτό το δίκαιο αίτημα του απεργού πείνας εξασφαλίζοντας την ελευθερία στην πρόσβαση στις σπουδές και την μόρφωση.

Το παρόν ψήφισμα να σταλεί:

Πρόεδρο της Δημοκρατίας

Αρχιεπίσκοπο Αθηνών

Υπουργό Δικαιοσύνης

Υπουργό Παιδείας

Πολιτικά Κόμματα

ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ – ΕΚΑ – ΕΚΠ

Συνδικάτα Πειραιά

Κοινοποίηση: Ημερήσιο Τύπο και λοιπά ΜΜΕ

Η Δικομματική κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου προχωρά ακάθεκτη στο ξεπούλημα του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας μας. Με εκτελεστικά όργανα τον ΥΝΑ Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη και τον Πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο του ΟΛΠ Γιώργο Ανωμερίτη επέλεξαν και αποφάσισαν να κάνουν δεκτό τον φιλικό διακανονισμό όπως τον πρότειναν οι εκπρόσωποι της κινέζικης πολυεθνικής COSCO.

Στην ουσία με την επαίσχυντη αυτή πράξη τους αγνοήθηκαν, παρακάμφθηκαν και ακυρώθηκαν τόσο οι τεκμηριωμένες θέσεις της νομικής υπηρεσίας του ΟΛΠ όσο και αυτές ακόμη οι ενστάσεις που είχε διαπιστώσει πρόσφατα το ελεγκτικό συνέδριο.

Μάλιστα ο Πρόεδρος και το Δ.Σ του ΟΛΠ είχε το θράσος να αποδοκιμάσει την δίκαια διαμαρτυρία των Συνδικάτων και των εργαζομένων κάνοντας λόγο «για μια μικρή ομάδα συνδικαλιστών που δεν δικαιούνται να βάλλουν εμπόδια σε μια επένδυση 230 εκατομμυρίων ευρώ». Επέλεξαν δε με τον Υπουργό Ναυτιλίας να συνυπογράψουν την άθλια συμφωνία τους την ημέρα που εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι στην χώρα μας πραγματοποιούσαν 24ωρη Πανελλαδική - Πανεργατική απεργία που ανάμεσα στα κεντρικά αιτήματα είχε ξεχωριστή θέση το αίτημα να σταματήσει η εκποίηση και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και των δημόσιων επιχειρήσεων στρατηγικού χαρακτήρα όπως είναι ο ΟΛΠ.

Νίκος Μπογιόπουλος:

Στο πλαίσιο αυτού του πολιτικού συστήματος, που επί της δικής του κυριαρχίας η μίζα, η αρπαχτή, η λοβιτούρα και η «λαδιά» έχουν μετατραπεί καθημερινά σχεδόν στο αλατοπίπερο του δημόσιου πολιτικού λόγου, τώρα προστίθενται και καταγγελίες για επιχείρηση εξαγοράς βουλευτών ενόψει της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας…

    Κάποιοι παραφράζοντας τον Γκράμσι μιλούν για την «εποχή των τεράτων». Ο Ιταλός κομμουνιστής ηγέτης και διανοητής ήταν πολύ πιο γήινος στις διατυπώσεις του: «Η κρίση – έλεγε - συνίσταται ακριβώς στο γεγονός ότι το παλιό πεθαίνει και το καινούργιο δεν μπορεί να γεννηθεί· και σε αυτό το μεσοδιάστημα συμβαίνουν τα πιο ποικίλα παθολογικά φαινόμενα...».

    Το θέμα είναι ότι αυτές οι ωδίνες κρατούν πολύ. Τούτο με τη σειρά του έχει ένα κακό και ένα καλό. Το κακό είναι ότι αυξάνεται ο κίνδυνος του μιθριδατισμού καθώς επιμηκύνεται επικίνδυνα ο χρόνος της συμβίωσής μας με την κόπρο του Αυγείου, ότι παραμένουμε επί μακρόν εγκλωβισμένοι σε ένα «σταύλο» που κάθε τρεις και λίγο ξεχειλίζει. Το καλό είναι ότι η χρονική αυτή επιμήκυνση μας έχει κάνει όλους αρκετά έμπειρους.

    Υπ’ αυτή την έννοια, και με δεδομένη τη μακρά συμβίωση με ένα πολιτικό καθεστώς που έχει την απόλυτη ευθύνη για το γεγονός ότι η διαπλοκή, ο παρασιτισμός, η διαφθορά, ο εκφυλισμός και τελικά η σαπίλα, έχουν εγκατασταθεί  περίπου σαν επίσημοι πολιτικοί όροι, τονίζουμε και επαναλαμβάνουμε:

    Πρώτο: Δεν ξέρουμε αν υπάρχουν βουλευτές που «τα πιάνουν»για να ψηφίζουν Προέδρους της Δημοκρατίας, για να ψηφίζουν νόμους, για να ρίχνουν ή για να ανεβάζουν κυβερνήσεις. Δεν ξέρουμε επίσης αν κάποιοι «τα δίνουν» για να γίνονται τέτοιες δουλειές. Εκείνο που γνωρίζουμε είναι οι καταγγέλλοντες φέρουν το βάρος της απόδειξης των καταγγελιών τους και ότι οι αρμόδιες αρχές έχουν την ευθύνη και την υποχρέωση να φέρουν σε πέρας την εις βάθος, την πραγματική και όχι προσχηματική διερεύνηση των καταγγελιών.  

    Δεύτερο: Ξέρουμε ότι σε αυτή τη χώρα παλιά υπήρξαν «Τσιριμώκοι». Παλιά υπήρξαν «αποστάτες». Παλιά υπήρξαν «Γαρουφαλιάδες». Παλιά υπήρξαν και καταγγελίες για«συνομωσία», για «προδοσία» και για «συνασπισμό οικονομικών συμφερόντων». Αυτά έλεγε ο κ.Μητσοτάκης ότι έριξαν την κυβέρνησή του το 1993. Εκτοτε, βέβαια, πέρασαν τα χρόνια και τώρα πια ο κ.Μητσοτάκης γίνεται αποδέκτης των φιλοφρονήσεων του κ.Σαμαρά στα γενέθλια της ΝΔ και ο κ.Σαμαράς γίνεται αποδέκτης του χειροκροτήματος του κ.Μητσοτάκη.

    Τρίτο: Ξέρουμε ότι η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που αναζητούν 180 βουλευτές για να εκλέξουν Πρόεδρο Δημοκρατίας και να παραμείνουν στην κυβέρνηση δυο ακόμα χρόνια, δεν διαθέτουν την αποδοχή ούτε του 30% του εκλογικού σώματος (αδιάψευστος μάρτυρας οι πρόσφατες ευρωεκλογές). Επομένως δεν διαθέτουν καμία λαϊκή νομιμοποίηση να χρησιμοποιήσουν το κοινοβούλιο στην κατεύθυνση που επιδιώκουν.

    Τέταρτο: Ξέρουμε ότι όποτε δεν υπήρξε αντιστοίχηση της λαϊκής επιθυμίας με την ασκούμενη πολιτική, εκείνοι που θέλησαν να επιβάλλουν την διαιώνιση της αποδοκιμασμένης πολιτικής τους ενάντια στη λαϊκή θέληση, έφεραν και την κύρια ευθύνη για τις σκιές και τις ομιχλώδεις καταστάσεις στα πολιτικά πράγματα.

    Πέμπτο: Υπάρχει ομίχλη όσον αφορά την αναζήτηση 180 ψήφων για την εκλογή Προέδρου; Τι να σας πούμε και εμείς… Δεν ξέρουμε. Εκείνο που ξέρουμε, πάντως, είναι ότι όταν και όποτε υπήρξε ομίχλη στην πολιτική, τότε είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι πίσω από την πολιτική ομίχλη, ενίοτε, κρυβόταν  δυσώδες παρασκήνιο, «αντίτιμα», παροχές, και αντιπαροχές…      

    Έκτο: Ξέρουμε ότι όλο και συχνότερα εκείνο που ακούγεται στις πολιτικές συζητήσεις στα σπίτια των φτωχοποιημένων Ελλήνων όταν κάθονται γύρω από την σόμπα υγραερίου (πού λεφτά για πετρέλαιο θέρμανσης), είναι και αυτό: «Εδώ “φάτσα κάρτα” είναι που με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου -επικυρωμένες από την Προεδρία της Δημοκρατίας- στερούν μισθούς και συντάξεις, στερούν το δικαίωμα στο φαί και στη δουλειά, στερούν από τη θέρμανση μέχρι τη στέγαση, απαγορεύουν το δικαίωμα στη διεκδίκηση αποκαλώντας “δημοκρατική” εκείνη τη δημοκρατία που τα όριά της είναι τόσο στενά κατασκευασμένα ώστε να προασπίζουν την ελευθερία και τα δικαιώματα του δυνατού, του ισχυρού. Εδώ “φάτσα κάρτα” είναι που παρέχουν στους πολιτικούς δυνάστες του λαού όλες τις δυνατές ελευθερίες και όλες τις αντίστοιχες σχετικές θεσμικές πρόνοιες για την καταδυνάστευση του λαού. Στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας θα κολλούσαν;».

    Τα παραπάνω να συνιστούν, άραγε, «λαϊκισμό» ή μήπως απόσταγμα λαϊκής σοφίας; Τι να σας πούμε και εμείς… Εν κατακλείδι:

    α) Ζούμε στη χώρα που ο Τσουκάτος, ο «στρατηγός» του Σημίτη και του ΠΑΣΟΚ, ομολόγησε ότι υπήρξε διακίνηση πολιτικής μίζας από τα ταμεία της «Ζήμενς».

    β) Ζούμε στη χώρα του Χρηματιστηρίου και των «δομημένων ομολόγων», των «εθνικών εργολάβων» και των «κουμπάρων», των «Βατοπεδίων» και των «αναψυκτηρίων», των εξοπλιστικών και των υποβρυχίων που γέρνουν, της «λίστας Λαγκάρντ», των «οφ σόρ» εταιρειών και των πλαστών πινακίδων…

    γ) Ζούμε σε μια χώρα που – μόλις πριν ένα μήνα - με πρόσχημα τον έλεγχο στα οικονομικά των κομμάτων,επιτρέπεται και επίσημα πλέον η χρηματοδότηση κομμάτων και βουλευτών από επιχειρήσεις ενώ θεσπίζονται μάλιστα και… εκπτώσεις από το φορολογητέο εισόδημα του χρηματοδότη – επιχειρηματία για να χρηματοδοτεί κόμματα και βουλευτές!Και αυτό αποκαλείται «διαφάνεια» και «χτύπημα της διαπλοκής»! 

    δ) Ζούμε σε μια χώρα με ένα πολιτικό σύστημα που από την εποχή με τις ράγες του τραμ μέχρι τον Κοσκωτά κι από τα «έκανε ένα δωράκι στον εαυτό του»μέχρι το «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό» υποδύεται τον διώκτη της διαφθοράς και τον ιεροκήρυκα της κάθαρσης.

    Ζούμε, δηλαδή και εν τέλει, σε μια χώρα που δεν ξέρουμε αν έχουν βάση οι καταγγελίες για χρηματισμό και εξαγορά βουλευτών. Εκείνο, όμως, που ξέρουμε είναι ότι ο βασιλιάς κυκλοφοράει στους δρόμους τσιτσίδι…

ΠΗΓΗ: enikos.gr