Η στάθμη της Μεσογείου έχει αυξηθεί τις δύο τελευταίες δεκαετίες, σύμφωνα με νέα βάση δεδομένων που ανέπτυξε το Πανεπιστήμιο της Καντάμπρια στην Ισπανια, η οποία παρέχει στοιχεία μεταβολής του επιπέδου της θάλασσας σε σχέση με τις ατμοσφαιρικές αλλαγές στην Ευρώπη από το 1948 έως το 2009.

«Η λεγόμενη μετεωρολογική στάθμη της θάλασσας ή και μετεωρολογική «παλίρροια» είναι η μεταβολή στο επίπεδο της θάλασσας ως αποτέλεσμα των αλλαγών της ατμοσφαιρικής πίεσης και των ανέμων στο επίπεδο αυτό», εξήγησε η Άλμπα Θιδ, επικεφαλής της έρευνας, η οποία εξέτασε επίσης την περιοχή των Κανάριων Νήσων στον Ατλαντικό Ωκεανό.

Η επιστημονική ομάδα χρησιμοποίησε ένα εργαλείο προσομοίωσης που αναπτύχθηκε στο Πανεπιστήμιο Rutgers των Ηνωμένων Πολιτειών, και επαλήθευσε τις προσομοιώσεις συγκρίνοντας τα δεδομένα με πραγματικές τοπικές και δορυφορικές μετρήσεις σε 58 τοποθεσίες στις ακτές της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας και των Κανάριων Νήσων.

Στις προσομοιώσεις των ερευνητών, οι τάσεις από το 1948 έως το 1989 ήταν μικρές και αρνητικές σε όλη τη ζητούμενη περιοχή, γεγονός που σημαίνει ότι η στάθμη μειώθηκε για αυτή την περίοδο. Συγκεκριμένα στην Αδριατική, στη βορειοανατολική Μεσόγειο και στις αφρικανικές ακτές του Ατλαντικού η στάθμη της θάλασσας μειώθηκε κατά 0,35 χιλιοστά ετησίως κατά τη διάρκεια αυτών των ετών.

Ωστόσο, τις τελευταίες δύο δεκαετίες που κάλυψε η έρευνα, από το 1989 έως το 2009, οι τάσεις ήταν θετικές, δηλαδή η στάθμη της θάλασσας αυξήθηκε, και μάλιστα με γρηγορότερο ρυθμό. Στην πλευρά του Ατλαντικού η αύξηση ήταν μισό χιλιοστό το χρόνο ενώ σε αρκετές περιοχές της Μεσογείου ήταν μεγαλύτερη από ένα χιλιοστό.

Η βάση δεδομένων που χρησιμοποίησαν οι επιστήμονες διαφοροποιεί επίσης τις τάσεις κατά τους θερινούς και τους χειμερινούς μήνες, με τις προαναφερθείσες αυξήσεις πολλές φορές να αντισταθμίζονται κατά τη διάρκεια του χειμώνα, κυρίως στην κεντρική Μεσόγειο και την Αδριατική. Ωστόσο συνολικά η στάθμη του νερού σημειώνει άνοδο.

ΠΗΓΗ: left.gr

Δήλωση της βουλευτή Β’ Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ Χ. Καφαντάρη εν όψει της έναρξης της COP20 στην Λίμα του Περού.

Η βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Β’ Αθήνας Χαρά Καφαντάρη δήλωσε τα εξής:

Αρχίζει σήμερα στη Λίμα, πρωτεύουσα του Περού, η COP20, η Διεθνής Συνδιάσκεψη για την Κλιματική Αλλαγή. Η Συνδιάσκεψη γίνεται σε ένα κλίμα συνειδητής υποβάθμισης του αγώνα ενάντια στις συνέπειες της ανθρωπογενούς Κλιματικής Αλλαγής από όλα τα μέρη, και αναμένεται, ακόμα μια φορά, να τελειώσει με ευχολόγια και πενιχρά αποτελέσματα.

Η συνειδητή υποβάθμιση της σημασίας των συνδιασκέψεων για την Κλιματική Αλλαγή προσφέρει στις άβουλες κυβερνήσεις περισσότερο χρόνο υποταγής στα lobby των ορυκτών καυσίμων, τα οποία με τη σειρά τους συνεχίζουν απρόσκοπτα τις συνηθισμένες περιβαλλοντοκτόνες πρακτικές τους. Κράτη που υπήρξαν πάλαι ποτέ πρόμαχοι του αγώνα ενάντια στην Κλιματική Αλλαγή και τη μείωση των συνεπειών της, βρίσκονται σήμερα διαιρεμένα, ακολουθώντας το καθένα το δικό του οικονομίστικο μοντέλο, ονειρευόμενα εμπορικές κυριαρχίες και ενεργειακή αυτάρκεια βασισμένη στο σχιστολιθικό αέριο ή την αύξηση της χρήσης άνθρακα και ακόμα περισσότερων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Οι πολιτικές ηγεσίες, τυφλωμένες από τις αντιπεριβαλλοντικές πολιτικές τους καταδικάζουν μεγάλα τμήματα του παγκόσμιου πληθυσμού να ζουν στη φτώχεια, την εξαθλίωση, την πείνα, τους λοιμούς, την ατμοσφαιρική ρύπανση, την ενεργειακή ένδεια και να βρίσκονται έρμαια της μανίας των στοιχείων της φύσης.

Η Συνδιάσκεψη των Μερών, η Διεθνής Συνδιάσκεψη για την Κλιματική Αλλαγή της Λίμα, γίνεται σε ένα κομβικό χρονικό σημείο και πρέπει να πετύχει. Θα είναι το πρώτο βήμα στην προετοιμασία μιας νέας μεγάλης οικουμενικής συμφωνίας, νομικά δεσμευτικής και φιλόδοξης να συμπεριλάβει όλους τους ρυπαντές του πλανήτη, που αναμένεται να συζητηθεί του χρόνου, στη Συνδιάσκεψη του Παρισιού. Ενεργοί πολίτες, κοινωνικά και οικολογικά κινήματα, επιστήμονες, έχουν κινητοποιηθεί, όπως αποδείχθηκε και στη μεγαλειώδη πορεία που έγινε τον Σεπτέμβριο στην Νέα Υόρκη. Οι λαοί μίλησαν, οι κυβερνήσεις θα τους ακούσουν;

Είναι ανάγκη λοιπόν να ανθίσει μια νέα πολιτική. Μια πολιτική με κύριους άξονες την ανάπτυξη της διεθνούς συνεργασίας, ώστε, έγκαιρα, να επιτευχθεί μια δίκαιη, νομικά δεσμευτική και φιλόδοξη συμφωνία για την αναστροφή της Κλιματικής Αλλαγής και την αποτροπή των συνεπειών της.

ΠΗΓΗ: left.gr

Η τρόικα αναμένεται στην Αθήνα την Τετάρτη και μέχρι την Κυριακή, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, θα τελειώσει η αξιολόγηση και το πακέτο μέτρων της επόμενης φάσης.

Με άτακτη υποχώρηση αντί "κόκκινων γραμμών" και σκληρά μέτρα αντί "εξόδου από το μνημόνιο", η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου επιχειρεί να πείσει την τρόικα να επιστρέψει για την 5η αξιολόγηση, ενώ τα περιθώρια για το κρίσιμο Eurogroup της 8ης Δεκεμβρίου είναι πλέον ασφυκτικά.

Εντός της ημέρας αναμένεται η απάντηση της τρόικας στο mail που απέστειλε το οικονομικό επιτελείο τα ξημερώματα της Κυριακής, για τη λήψη ακόμη μιας σειράς σκληρών μέτρων που θα δώσουν τη χαριστική βολή στη ρημαγμένη ελληνική κοινωνία.

Στο κυβερνητικό mail, προτείνονται:

• αύξηση του ΦΠΑ στον τουρισμό για τις διανυκτερεύσεις στα ξενοδοχεία από το 6,5% ακόμη και στο 13%,
• υποχώρηση στην αύξηση του ΦΠΑ στα φάρμακα μετά την αντίδραση των δανειστών στο αρχικό της σχέδιο
• νέους εισαγωγικούς μισθούς στο Δημόσιο από 1/1/2015 με: κατάργηση της προσωπικής διαφοράς από 1/7/2015 στο υπουργείο Οικονομικών και αντικατάσταση από μπόνους αποδοτικότητας, καθώς και νέα μείωση οδοιπορικών, εκτός έδρας και υπερωριών.
• εφαρμογή κι άλλων μέτρων από την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ, με άνοιγμα αγορών και επαγγελμάτων.
• αύξηση της φορολογίας στα τσιγάρα προκειμένου να καλυφθούν οι υπερβάσεις στον προϋπολογισμό του ΕΟΠΥΥ.

Η τρόικα πάντως, επιμένει και σε νέες δραματικές περικοπές έως και 20% στις κύριες συντάξεις από τον Ιανουάριο του 2015, ενώ αγεφύρωτο παραμένει το χάσμα για το ύψος του δημοσιονομικού κενού.

Περιμένοντας την τρόικα

Η τρόικα αναμένεται στην Αθήνα την Τετάρτη και μέχρι την Κυριακή, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, θα τελειώσει η αξιολόγηση και το πακέτο μέτρων της επόμενης φάσης.

Στη συνέχεια θα καθοριστεί η διαδικασία για τη νέα συμφωνία μεταξύ εταίρων και δανειστών με την ελληνική κυβέρνηση για το νέο μνημόνιο ή την ενισχυμένη πιστωτική γραμμή, όπως ονομάζεται τώρα. Αυτό θα γίνει την ερχόμενη Δευτέρα.

Λαμβάνοντας υπόψη τα στενά χρονικά περιθώρια για την επικύρωση της συμφωνίας από τα εθνικά κοινοβούλια 6 χωρών, τα οποία κλείνουν από τις 19 Δεκεμβρίου, λόγω εορτών, οι υπουργοί των 18 θα εξετάσουν το ενδεχόμενο παράτασης του σημερινού μνημονίου. Η κυβέρνηση επιθυμεί λίγες εβδομάδες αλλά το Βερολίνο και οι σύμμαχοί του ζητούν λίγους μήνες.

Αισιόδοξος δηλώνει ο πρωθυπουργός

Αν και η επικείμενη συμφωνία με την τρόικα θα σημάνει αυστηρή επιτήρηση και νέα σκληρά μέτρα, η κυβέρνηση στέλνει μηνύματα αισιοδοξίας

Ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, σε βιντεοσκοπημένο χαιρετισμό του στο 16ο Επενδυτικό Φόρουμ της Capital Link στη Νέα Υόρκη διαβεβαίωνε ότι «η Ελλάδα έχει καταφέρει να εδραιώσει την οικονομία της με έναν άνευ προηγουμένου γρήγορο και αποτελεσματικό τρόπο».

Πληροφορίες: efsyn.gr - Αυγή

ΠΗΓΗ: left.gr

Η τρόικα αναμένεται στην Αθήνα την Τετάρτη και μέχρι την Κυριακή, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, θα τελειώσει η αξιολόγηση και το πακέτο μέτρων της επόμενης φάσης.

samaras_-_benni.jpg

 

Με άτακτη υποχώρηση αντί "κόκκινων γραμμών" και σκληρά μέτρα αντί "εξόδου από το μνημόνιο", η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου επιχειρεί να πείσει την τρόικα να επιστρέψει για την 5η αξιολόγηση, ενώ τα περιθώρια για το κρίσιμο Eurogroup της 8ης Δεκεμβρίου είναι πλέον ασφυκτικά.

Εντός της ημέρας αναμένεται η απάντηση της τρόικας στο mail που απέστειλε το οικονομικό επιτελείο τα ξημερώματα της Κυριακής, για τη λήψη ακόμη μιας σειράς σκληρών μέτρων που θα δώσουν τη χαριστική βολή στη ρημαγμένη ελληνική κοινωνία.

Στο κυβερνητικό mail, προτείνονται:

• αύξηση του ΦΠΑ στον τουρισμό για τις διανυκτερεύσεις στα ξενοδοχεία από το 6,5% ακόμη και στο 13%,
• υποχώρηση στην αύξηση του ΦΠΑ στα φάρμακα μετά την αντίδραση των δανειστών στο αρχικό της σχέδιο
• νέους εισαγωγικούς μισθούς στο Δημόσιο από 1/1/2015 με: κατάργηση της προσωπικής διαφοράς από 1/7/2015 στο υπουργείο Οικονομικών και αντικατάσταση από μπόνους αποδοτικότητας, καθώς και νέα μείωση οδοιπορικών, εκτός έδρας και υπερωριών.
• εφαρμογή κι άλλων μέτρων από την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ, με άνοιγμα αγορών και επαγγελμάτων.
• αύξηση της φορολογίας στα τσιγάρα προκειμένου να καλυφθούν οι υπερβάσεις στον προϋπολογισμό του ΕΟΠΥΥ.

Η τρόικα πάντως, επιμένει και σε νέες δραματικές περικοπές έως και 20% στις κύριες συντάξεις από τον Ιανουάριο του 2015, ενώ αγεφύρωτο παραμένει το χάσμα για το ύψος του δημοσιονομικού κενού.

Περιμένοντας την τρόικα

Η τρόικα αναμένεται στην Αθήνα την Τετάρτη και μέχρι την Κυριακή, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, θα τελειώσει η αξιολόγηση και το πακέτο μέτρων της επόμενης φάσης.

Στη συνέχεια θα καθοριστεί η διαδικασία για τη νέα συμφωνία μεταξύ εταίρων και δανειστών με την ελληνική κυβέρνηση για το νέο μνημόνιο ή την ενισχυμένη πιστωτική γραμμή, όπως ονομάζεται τώρα. Αυτό θα γίνει την ερχόμενη Δευτέρα.

Λαμβάνοντας υπόψη τα στενά χρονικά περιθώρια για την επικύρωση της συμφωνίας από τα εθνικά κοινοβούλια 6 χωρών, τα οποία κλείνουν από τις 19 Δεκεμβρίου, λόγω εορτών, οι υπουργοί των 18 θα εξετάσουν το ενδεχόμενο παράτασης του σημερινού μνημονίου. Η κυβέρνηση επιθυμεί λίγες εβδομάδες αλλά το Βερολίνο και οι σύμμαχοί του ζητούν λίγους μήνες.

Αισιόδοξος δηλώνει ο πρωθυπουργός

Αν και η επικείμενη συμφωνία με την τρόικα θα σημάνει αυστηρή επιτήρηση και νέα σκληρά μέτρα, η κυβέρνηση στέλνει μηνύματα αισιοδοξίας

Ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, σε βιντεοσκοπημένο χαιρετισμό του στο 16ο Επενδυτικό Φόρουμ της Capital Link στη Νέα Υόρκη διαβεβαίωνε ότι «η Ελλάδα έχει καταφέρει να εδραιώσει την οικονομία της με έναν άνευ προηγουμένου γρήγορο και αποτελεσματικό τρόπο».

Πληροφορίες: .efsyn.gr - Αυγή

- See more at: http://left.gr/news/ftero-ston-anemo-ton-daneiston-oi-kokkines-grammes-tis-sygkyvernisis#sthash.58IXrigV.dpuf

Νίκος Μπογιόπουλος:

Καθόλου τυχαία και καθόλου «απερίσκεπτη» δεν είναι η τακτική της κυβέρνησης στην υπόθεση του καταδικασμένου για ληστεία Ν.Ρωμανού. Όπως καθόλου τυχαία και καθόλου «απερίσκεπτη» δεν ήταν η κίνηση των κυβερνώντων πριν από 1,5 χρόνο να δώσουν στη δημοσιότητα τις φωτογραφίες με εμφανή τα σημάδια της κακοποίησης των συλληφθέντων στην Κοζάνη.

    Κάθε άλλο παρά της διέφυγε, τότε, το γεγονός ότι θα ερχόταν στο φως η αγριότητα των υπηρεσιών καταστολής και οι μέθοδοι λιντζαρίσματος που ακολουθούν. Αυτό ακριβώς ήθελε! Το ίδιο ακριβώς επιθυμεί και σήμερα: Θέλει να διατρανώσει, θέλει να διαλαλήσει προς πάσα κατεύθυνση ότι η «υπέρτατη αξία» του κώδικα βάσει του οποίου «πρέπει» να πορεύεται η κοινωνία δεν είναι άλλη από το «νόμος και τάξη». Και ακόμα παραπέρα: Η κοινωνία «πρέπει» να μάθει και «πρέπει» να αποδεχτεί - ή έστω να συμβιβαστεί και να ανεχτεί - ότι στο πλαίσιο της επιβολής «του νόμου και της τάξης» συμπεριλαμβάνονται όλα τα μέσα. Ακόμα και η μέθοδος της εξόντωσης…

    Tα μαγειρεία της διαμόρφωσης συνείδησης εκείνο στο οποίο στόχευαν εξ αρχής με την υπόθεση του Βελβεντού ήταν η «εξοικείωση» του κοινού με αυτές τις μεθόδους. Η «νομιμοποίησή τους». Ξεκίνησαν με την τακτική καλλιέργειας κλίματος «αποδοχής» του ξυλοδαρμού και του βασανισμού ως «δικαιολογημένου» ή και «αμυντικού» μέσου της εξουσίας, που ασκείται προς όφελος της κοινωνίας. Συνέχισαν με την συκοφαντία ότι οι συλληφθέντες ήταν «τρομοκράτες». Και τώρα προχωρούν στην επόμενη φάση που λέει πως αυτός ο περίφημος «μέσος άνθρωπος», θα πρέπει να συμβιώνει με την ύπαρξη «λευκών κελιών» και με την ιδέα ότι οι εκεί έγκλειστοι έχουν να διαλέξουν:  Η’ θα αποδεχτούν τα «λευκά κελιά» τους ή θα πεθάνουν… 

    Ανέκαθεν η τρομοκράτηση και ο εκφοβισμός του κόσμου για όσα θα μπορούσε να πάθει «αν δεν κάτσει ήσυχα» είναι η μια όψη του νομίσματος του κράτους – εισαγγελέα, του κράτους – χωροφύλακα, του κράτους – δεσμοφύλακα. Η άλλη όψη είναι εκείνη που φιλοτεχνούν τα ιδεολογικά και κατασταλτικά όργανα του κράτους: Να δημιουργήσουν ένα αίσθημα «συμφιλίωσης» με τη βαρβαρότητα, στην οποία ο λαός θα παραδοθεί «ανεπαισθήτως» μέσα από τη δύναμη της εικόνας μιας «ανυποχώρητης» και «άτεγκτης» εξουσίας.

    Ο λαός - σκέφτονται οι κυβερνώντες – θα λάβει καλύτερα το μήνυμα «κάτσε Βασίλη φρόνιμα να γίνεις νοικοκύρης» μέσα από τέτοιες εικόνες που θα τον να κάνουν να «συνηθίσει» τέτοιες συμπεριφορές. Και είναι ευκολότερο να τις «αποδεχτεί» και να τις «συνηθίσει» αν οι συμπεριφορές αυτές ακολουθηθούν - και διαφημιστεί ότι ακολουθούνται - απέναντι σε ληστές, απέναντι σε ενδεχόμενους τρομοκράτες, απέναντι σε «αποσυνάγωγους».

     Ο λόγος είναι απλός: Αν ο λαός «διδαχτεί» να βλέπει σαν «λογικό» το να πέφτει και «καμιά ψιλή» σε ακινητοποιημένους ληστές και σε έγκλειστους τρομοκράτες, αν «διδαχτεί» να βλέπει σαν «λογικό» μέσο «σωφρονισμού» την εξώθηση σε φυσική εξόντωση του «εγκληματία» ή του εγκληματία, τότε είναι πιο εύκολο, όντας «εξοικειωμένος» με αυτές τις συμπεριφορές, να μη διαθέτει πια αντιστάσεις όταν οι ίδιες συμπεριφορές επιδεικνύονται απέναντι σε «άλλα αντικοινωνικά» στοιχεία. Απέναντι σε κάθε λογής «παρανόμους»: Από μετανάστες μέχρι διαδηλωτές. Από «συντεχνίες» όπως, για παράδειγμα, οι «συντεχνίες των απεργών» μέχρι τις «συντεχνίες» των μαθητών που έφτασαν να παραπέμπονται με τον «αντιτρομοκρατικό» νόμο…

    Οι φωτογραφίες που μοιράστηκαν πέρσι με τα κακοποιημένα πρόσωπα των 4 του Βελβεντού, οι ιαχές που στήθηκαν στα ΜΜΕ περί «τρομοκρατών», η αντιμετώπιση της απεργίας πείνας του Ρωμανού με όρους τιμωρητικούς, δεν αποτελούν «λαθεμένες» κινήσεις. Είναι μέρος της επιχείρησης «να μάθουν» να συμβιώνουν οι πάντες με την καθημερινή καταστολή ή με την απειλή καταστολής εναντίον τους. Ένας τρόπος «να μάθουν» είναι και μέσω αυτής της δημόσιας, της διατυμπανισμένης αφαίρεσης δικαιωμάτων από τον ληστή, σήμερα, από τον οποιονδήποτε αύριο, που - σύμφωνα με τους ραβδούχους - «δεν θα κάθεται καλά».

    Μέσω της «εξοικείωσης» με την αγριότητα ή με την απειλή της αγριότητας να πλανάται στον ορίζοντα, είναι πιο εύκολο – σκέφτονται  οι κυβερνώντες - να κάνουν τον «λαουτζίκο» να φοβηθεί, να μπει στα καλούπια τους και να υποταχτεί σε εκείνο ακριβώς που ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ, ο κύριος Άδωνις Γεωργιάδης, το αποκάλεσε με το όνομά του: «Νόμιμη κρατική βία»...

    Στην πραγματικότητα, λοιπόν, αυτό που συμβαίνει δεν είναι η υπόθεση Ρωμανού να κριθεί με βάση τη συμφωνία ή την (κάθετη σε ό,τι μας αφορά)  διαφωνία στην τακτική της ατομικής ένοπλης δράσης των Καλάσνικοφ σαν μέσο «επαναστατικού μετασχηματισμού της κοινωνίας» (σσ: δράση η οποία αξιοποιείται από τους κρατικούς μηχανισμούς για να επιτευχθεί το ακριβώς αντίθετο από τις διακηρύξεις της – όπως δείχνει και η τρέχουσα υπόθεση - και που η στήλη επ’ αυτών έχει καταστήσει ξεκάθαρη τη θέση της σε σειρά άρθρων ώστε να μην κολλάει επάνω της καμία προβοκάτσια και καμία βλακεία).

    Αυτό που αναδεικνύεται έχει να κάνει με το εξής: Έχει ιστορικά αποδειχτεί ότι όλες σχεδόν οι απαλλοτριώσεις δικαιωμάτων ξεκινούν από απαγορεύσεις που επιβάλλονται εναντίον εκείνου που είναι ή φαντάζει σαν εξόφθαλμο. Και επιλέγεται να γίνει η αρχή από το εξόφθαλμο, επειδή η κοινή γνώμη είναι ευκολότερο να κάνει αποδεκτή την απαγόρευση που στρέφεται ενάντια στο εξόφθαλμο ή σε εκείνο που η εκάστοτε εξουσία θα επιλέξει να βαφτίσει σαν «εξόφθαλμα κακό».

    Αλλά: Αν στο όνομα της αντιμετώπισης του – πραγματικά ή κατασκευασμένα - «εξόφθαλμου» δεχτείς ως «νομιμότητα» την τακτική της εξόντωσης, τότε αρχίζεις ανεπαισθήτως να αποδέχεσαι το ξήλωμα της κάλτσας όλων των δικαιωμάτων, μη εξαιρουμένου του δικαιώματος της ανθρώπινης ζωής. Και τότε έχεις ανοίξει την κερκόπορτα για όλες τις υπόλοιπες εξοντώσεις που θα έρθουν.

    Τι είδους εξοντώσεις θα είναι αυτές και ποιους θα αφορούν; Θα το καθορίσει ο εκάστοτε ισχυρός. Ο οποίος μετά από πλύση εγκεφάλου και στο πλαίσιο ενός συσχετισμού πολιτικής δύναμης που τον ευνοεί, θα σε έχει προηγουμένως υποχρεώσει να αποδεχτείς σαν «εξόφθαλμα» βλαπτικό ετούτο ή το άλλο, που ο ίδιος θα το έχει δαιμονοποιήσει ανάλογα με τα δικά του συμφέροντα.

    Συνεπώς:Σε συνθήκες που η δημοκρατία των λίγων υποδύεται των φύλακα – άγγελο των πολλών (που τους ξεζουμίζουν οι λίγοι), σε συνθήκες που αυτή η δημοκρατία απογυμνώνεται πλήρως από την όποια βολταιρική καταγωγή της και αρχίζει σκόπιμα να «μπερδεύει» την τιμωρία με την εκδίκηση, είναι στοιχειώδης δημοκρατική άμυνα η εναντίωση στον δυνατό τη στιγμή που επιδιώκει να οικοδομήσει ένα καθεστώς όπου θα έχει εξουσία «ζωής ή θανάτου» απέναντι στον οποιονδήποτε – φυλακισμένο μάλιστα - αντίπαλό του.

    Αν του επιτραπεί αυτή η ευχέρεια τότε, στην ουσία, εκείνο που παρέχεται στον εκάστοτε (οικονομικά, πολιτικά, κατασταλτικά) ισχυρό μέσα στο σύστημα της εκμετάλλευσης, είναι να ορίζει όχι μόνο τι είναι «εγκεκριμένο» και τι όχι. Εκείνο που του παρέχεται είναι το «δικαίωμα» να αποφασίζει με όρους «ζωής ή θανάτου» απέναντι σε ό,τι δεν εγκρίνει.

    Αλλά από το σημείο αυτό και μετά είναι που ξεκινά ο φασισμός.

ΠΗΓΗ: enikos.gr