Του ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΦΕΙΡΗ*

Δε μπορεί να υπάρξει ρεαλιστικό, ριζοσπαστικό, μεταβατικό πρόγραμμα χωρίς γεωστρατηγικές ρήξεις.

Η Συνθήκη για την ίδρυση της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης είχε υπογραφεί  στις  29 Μαΐου, στην Αστάνα, πρωτεύουσα του Καζακστάν, από τη  Ρωσία, τη Λευκορωσία και το Καζακστάν.

Οι τρείς  αρχικές χώρες, (είχαν ήδη σχηματίσει, από  το 2010,  Τελωνειακή Ένωση), έχουν πληθυσμό 170 εκατομμυρίων, το ΑΕΠ τους αθροίζεται σε 2,7 τρισ. δολάρια και διαθέτουν το 1/5 των κοιτασμάτων φυσικού αερίου και σχεδόν το 15 % των αποθεμάτων πετρελαίου σε παγκόσμια κλίμακα.

Το Σεπτέμβριο, η Αρμενία, η οποία προσανατολιζόταν  μέχρι τότε  να συνάψει μια συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με την ΕΕ, αποφάσισε  να ενταχθεί σε αυτή την τελωνειακή ένωση.

Η Ρωσία είχε απαλλάξει την χώρα αυτή από τους δασμούς 30% για την αγορά ρωσικού πετρελαίου, ενώ της είχε προσφέρει προνομιακές τιμές για την αγορά φυσικού αερίου.

Αρχικός στόχος ήταν και η είσοδος της Ουκρανίας, κάτι που φυσικά άλλαξε με το ευρωατλαντικό πραξικόπημα  στο Κίεβο, ενώ σύντομα αναμένεται να ενταχθεί και το Κιργιστάν.

Η Ένωση θα τεθεί σε ισχύ τον Ιανουάριο του 2015 και σύμφωνα με δηλώσεις του S. Naryshkin, εκπροσώπου της κρατικής Δούμας, περίπου 40 κράτη σχεδιάζουν  τη δημιουργία μιας ζώνης ελεύθερου εμπορίου μαζί της.

Η εξέλιξη αυτή συνδυάζεται με παράλληλες κινήσεις . Η ομάδα ΒRICS (Ρωσία, Βραζιλία, Κίνα, Ινδία και Νότια Αφρική) έχει αποφασίσει την  δημιουργία Αναπτυξιακής Τράπεζας, αλλά και Αποθεματικού Ταμείου, ως ένα είδος «εναλλακτικής» απέναντι  στην  Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ενισχύει τις σχέσεις της με τα μέλη  της Ενωσης Εθνών Νότιας Αμερικής (UNASUR), ενώ η Ρωσία συμμετέχει σε συμφωνίες με άλλες χώρες της πρώην ΕΣΣΔ όπως ο Οργανισμός του Συμφώνου Συλλογικής Ασφάλειας (ΟΣΣΑ) και  μαζί  με την Κίνα, στον «Οργανισμό για την Συνεργασία της Σαγκάης».  

Την ίδια στιγμή, η παραπαίουσα ελληνική κυβέρνηση, σταθερά γειωμένη  στον ευρωατλαντικό μονόδρομο (και των δεσμεύσεων που αυτός επιβάλει)  ετοιμάζεται να αξιοποιήσει κυριολεκτικά κάθε μέσο, ώστε να παραμείνει στην εξουσία μέχρι τον Ιούνιο του 2016, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Από την άλλη, στην αριστερά, φαίνεται να κυριαρχούν είτε αντιλήψεις που αντιλαμβάνονται την έξοδο από τη κρίση εντός του υπάρχοντος ευρωατλαντικού πλαισίου, (αντικειμενικά μια αδύνατη δυνατότητα) είτε αντιλήψεις που αναγνωρίζουν την αναγκαιότητα ριζοσπαστικών, ακόμη και μεταβατικών αλλαγών, αλλά αδυνατούν να τις συνδέσουν με  συνολικότερους γεωστρατηγικούς αναπροσανατολισμούς.

Και εάν η «ιδεολογική καθαρότητα» είναι το ζητούμενο, τότε μάλλον στη νεαρή Σοβιετική Ένωση δεν διάβαζαν καλά τον …Λένιν. Στο, υπεράνω  υποψίας (έγινε το 1922) ,  12^ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος, στην ανασκόπηση της οικονομικής κατάστασης, γινόταν αναφορά στις 8 μικτές (με μονοπωλιακές ενώσεις ιμπεριαλιστικών κρατών) εταιρείες, καθώς και στις 26 συμφωνίες παραχώρησης εκμεταλλεύσεων.

Και εάν η (αποτυχημένη τελικά) Συνδιάσκεψη της Χάγης (πάλι το υπεράνω υποψίας 1922) έχει σβηστεί  επιλεκτικά από την ιστορία που διδάσκεται σε διάφορα «αχτίφ», τι να πει κανείς για τις στρατιωτικές συμφωνίες με τη Γερμανία (επιλέγουμε πάλι το 1922) , όπως τη Συνθήκη του Ραπάλλο, που επέτρεψε τη παραγωγή πολεμικού υλικού , κάτω από τη διεύθυνση γερμανών τεχνικών της Κρουπ στο Ζλατούστ των Ουραλίων, στη Τούλα και στα Πουτίλωφ.

Και εάν το 1922 φαντάζει μακρινό, (και περισσότερο σαν επιχείρημα προς τον αυτοαναφορικό κόσμο της αριστεράς μπορεί να χρησιμοποιηθεί) υπάρχει το παράδειγμα των χωρών της Λατινικής Αμερικής. Σήμερα.

Και είναι επιχείρημα-υπόδειγμα  που μπορεί να απευθυνθεί μαζικά-και ρεαλιστικά αντιπαραθετικά στις αυταπάτες του ευρωατλαντικού μονόδρομου- στη μεγάλη πλειοψηφία του λαού.  

Δε μπορεί να υπάρξει ρεαλιστικό, ριζοσπαστικό, μεταβατικό πρόγραμμα στη χώρα που δε θα συνδέεται με μια πολυεπίπεδη , σε επίπεδο διεθνών σχέσεων (πολιτικών, οικονομικών και στρατιωτικών), πολιτική. Ο λαός φαίνεται να το  αναγνωρίζει. Η αριστερά;

ΠΗΓΗ: iskra.gr

Προτείνει μέτρα ενίσχυσης της απασχόλησης

Η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι και θα βρεθεί αντιμέτωπη με παρατεταμένη κοινωνική κρίση αν δεν ληφθούν μέτρα για την ανάσχεσή της, υποστηρίζει έκθεση της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO) για την Ελλάδα.

Η μελέτη της ΔΟΕ, η οποία παρουσιάστηκε νωρίτερα σε ειδική εκδήλωση στο Ζάππειο Μέγαρο στην Αθήνα εκτιμά, ότι το 2014 η ελληνική οικονομία έχει συρρικνωθεί κατά 25% σε σχέση με το 2008, ενώ από την αρχή της κρίσης έχει χαθεί μια στις τέσσερις θέσεις εργασίας.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το 70% από το σύνολο των σχεδόν 1,3 εκατομμυρίων ανέργων να είναι χωρίς δουλειά για διάστημα μεγαλύτερο του ενός έτους και αρκετοί, για δυο έτη ή και περισσότερο.

Σύμφωνα με τη ΔΟΕ, μέσα σε πέντε χρόνια έχει υπερδιπλασιαστεί ο αριθμός των Ελλήνων που διατρέχουν κίνδυνο φτώχειας. Το 2013 το ποσοστό αυτό ξεπερνούσε το 44%, ενώ το 2008 μετά βίας, υπερέβαινε το 20%.

Με τα δεδομένα αυτά, η ΔΟΕ υποστηρίζει ότι ακόμη και αν ο ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης είναι 2% απαιτούνται 13 χρόνια για επανέλθει η ελληνική οικονομία στα επίπεδα που βρισκόταν πριν από την κρίση

Αντίστοιχα ακόμη και με ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης της απασχόλησης 1,3%, η αγορά εργασίας θα μπορέσει να επανέλθει στα επίπεδα του 2008 το 2034.

Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας ζητά να ανασχεθεί η πολιτική των μειώσεων των μισθών και να ληφθούν επείγοντα μέτρα για τη στήριξη των θέσεων εργασίας και των επιχειρήσεων, μετά από συμφωνία κυβέρνησης, εργοδοτών και εργαζομένων.

Μεσοπρόθεσμα, η ΔΟΕ προτείνει την εφαρμογή «ολοκληρωμένης στρατηγικής ανάπτυξης και δημιουργίας θέσεων εργασίας και δηλώνει πρόθυμη να συνεργαστεί με την ελληνική κυβέρνηση και τους κοινωνικούς εταίρους, καθώς και με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή».

Όπως αναφέρεται στην έκθεση, η στρατηγική αυτή «βασίζεται σε μία ανάλυση των βέλτιστων διεθνών πρακτικών, προσαρμοσμένων στη συγκεκριμένη κατάσταση της Ελλάδας, ενώ καλύπτει τόσο μέτρα εκτάκτου ανάγκης όσο και πιο μακρόπνοες βιώσιμες δράσεις».

Στα μέτρα εκτάκτου ανάγκης περιλαμβάνονται η εγγύηση ενεργοποίησης όλων των νέων σε αναζήτηση εργασίας και των πλέον ευπαθών ομάδων, η δημιουργία επιχειρήσεων «κοινωνικής οικονομίας» ως οδοί δημιουργίας θέσεων εργασίας, η βελτιωμένη πρόσβαση σε πιστώσεις για τις μικρές επιχειρήσεις, καθώς και μια επανεξέταση του ρυθμού και του μείγματος πολιτικών δημοσιονομικής εξυγίανσης ώστε να μην υπονομεύονται οι προσπάθειες ανάκαμψης.

Μακροπρόθεσμα, η μελέτη προάγει την υιοθέτηση μέτρων όπως η διεύρυνση της οικονομικής βάσης με διευκόλυνση της επέκτασης των βιώσιμων επιχειρήσεων, ενίσχυση των δεσμών μεταξύ τουρισμού και αγρο- τροφιμικού τομέα και προαγωγή των επενδύσεων που ενισχύουν την απασχόληση.

Θεωρεί αναγκαία την καταπολέμηση της αδήλωτης και της φτωχά αμειβόμενης εργασίας μέσω ευρύτερης φορολογικής βάσης και βελτιωμένων κινήτρων για τη χαμηλά αμειβόμενη εργασία, με παράλληλη απομάκρυνση των φορολογικών βαρών από το εργατικό δυναμικό, τις μικρές εταιρείες και την κατανάλωση βασικών αγαθών, προς άλλες φορολογικές βάσεις όπως η περιουσία.

Αυτό, εκτιμά η έκθεση, σε συνδυασμό με την τόσο αναγκαία ενεργοποίηση των πόρων της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, θα διεύρυνε με τη σειρά του το πλαίσιο πολιτικών για την στρατηγική ανάπτυξης και απασχόλησης.

Στη δέσμη μέτρων περιλαμβάνονται επίσης η διασφάλιση επαρκούς κάλυψης του συστήματος κοινωνικής προστασίας και η ενίσχυση του ανθρώπινου κεφαλαίου μέσω σχεδιασμού προγραμμάτων δεξιοτήτων και προσόντων με προγράμματα μαθητείας και εργασιακής εμπειρίας για τους νέους, καθώς και την ενίσχυση των δημόσιων υπηρεσιών απασχόλησης και των ενεργών προγραμμάτων αγοράς εργασίας.

Η ΔΟΕ προτείνει τέλος την επανοικοδόμηση του κοινωνικού διαλόγου ανάμεσα στην κυβέρνηση, τους εργοδότες και τους εργαζομένους και την «αντιμετώπιση του κατακερματισμού της συλλογικής διαπραγμάτευσης και των κενών ως προς την κάλυψη, έτσι ώστε να καλλιεργηθεί μια ισορροπημένη ανάκαμψη».

ΠΗΓΗ: in.gr

ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΟΙ ''ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ'' ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΟΪΚΑ

ΤΟ ΤΡΟΪΚΑΝΟ ΔΙΛΗΜΜΑ : ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ Ή ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΤΟΥ ΥΠΑΡΧΟΝΤΟΣ

Στο Παρίσι θα συνεχιστούν τελικά οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδας και τρόικας, σε μια απεγνωσμένη κίνηση από την πλευρά της κυβέρνησης να εκλιπαρήσει για να της δοθεί ''ανάσα'' για την παραμονή της στην εξουσία. Η νέα -δεύτερη κατά σειρά μετά τον Σεπτέμβριο- συνάντηση στο Παρίσι "κλείδωσε" αργά το βράδυ της Κυριακής (23/11), όπως αναφέρει σε επίσημη ανακοίνωσή του το υπουργείο Οικονομικών.  

Το ραντεβού κλείσθηκε για την Τρίτη (25/11), "μεταξύ της ελληνικής διαπραγματευτικής ομάδας και των επικεφαλής της τρόικας, "προκειμένου να προχωρήσει η αξιολόγηση και να εξετασθεί το πλαίσιο της επόμενης μέρας" όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση του ΥΠΟΙΚ.

''ΘΡΙΛΕΡ''

Μια λέξη μόνο μπορεί να χαρακτηρίσει το «θρίλερ» ανάμεσα σε τρόικα και κυβέρνηση, με την πρώτη να παίζει τη δεύτερη ως η γάτα με το ποντίκι: «το ΧΑΟΣ».

Η παραδομένη κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου θα είχε συμφωνήσει σε όλα τα σκληρά μέτρα που προτείνει η τρόικα και θεωρούνται ως μέρος του μνημονιακού προγράμματος, αν μια τέτοια συμφωνία δεν σήμαινε σχεδόν αυτόματα την πτώση της.

Ο ΦΟΒΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Η κυβέρνηση ως μόνο επιχείρημα έναντι της τρόικας και κυρίως των προϊσταμένων της, ΕΕ (Μέρκελ), ΕΚΤ (Ντράγκι), ΔΝΤ (Λαγκάρντ – ΗΠΑ), διαθέτει το φόβο της έλευσης του ΣΥΡΙΖΑ. Τίποτα άλλο!

Από την άλλη, όμως, και αυτό το διαπραγματευτικό επιχείρημα μειώνει την όποια αξία του, όταν η κυβέρνηση, διά του Γκ. Χαρδούβελη, αναγνωρίζει ευθέως ότι το «σενάριο ρήξης με την τρόικα δεν μπορεί να το διαχειριστεί η χώρα». Άρα η Ελλάδα των Σαμαρά-Βενιζέλου, παρά τις όποιες αντιστάσεις για την επιβίωση της, ήταν, είναι και θα παραμείνει εθελοντής όμηρος και άθυρμα στις σκοπιμότητες και τους σχεδιασμούς των τροϊκανών.

Η ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ

Αυτό, άλλωστε ισχύει και για κάθε άλλη κυβέρνηση, ακόμα και κυβέρνηση της Αριστεράς, που δεν θα είναι διατεθειμένη να έρθει σε ρήξη με την τρόικα, πράγμα που, όμως, προϋποθέτει την ύπαρξη εναλλακτικού σχεδίου για την πορεία της χώρας, χωρίς την τροϊκανή χρηματοδότηση και χωρίς την προληπτική γραμμή στήριξης, με ό,τι κι αν αυτό το σχέδιο συνεπάγεται! Έχει, όμως, η Αριστερά ένα τέτοιο σχέδιο;

Επομένως, αν η τρόικα αποφασίσει τελικά να αφήσει κάποια προσχήματα ανάσας στην κυβέρνηση, εν όψει και των διαδικασιών εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας, αυτό θα γίνει μόνο αν το ευρω-αμερικάνικο μπλοκ και πρώτα απ΄όλα η Γερμανία, δεν θεωρήσουν οι ίδιοι ότι είναι η ώρα να αντιμετωπίσουν την πρόκληση ΣΥΡΙΖΑ.

ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ ΕΕ-ΔΝΤ

Στο πλαίσιο αυτό ο κυριακάτικος αστικός τύπος κάνει λόγο, επίσης, για ισχυρότατες αντιθέσεις ανάμεσα σε Βρυξέλλες και ΔΝΤ, με το τελευταίο να κρατάει, για τις δικές του ιδιοτελείς σκοπιμότητες, τη σκυτάλη της αδιαλλαξίας και των σκληρών μέτρων έναντι της κυβέρνησης, έχοντας συμπαραστάτη του στα «σκληρά» μέτρα τον Β. Σόιμπλε, πράγμα που σημαίνει ότι το Ταμείο είναι η ισχυρή πλευρά.

Αυτή την ώρα η κατάληξη του αποκαλούμενου «θρίλερ» μεταξύ της τρόικας και μιας κυβέρνησης που σπαράσσεται και κλυδωνίζεται ετοιμόρροπη, δεν είναι εύκολα προβλέψιμη και θα εξαρτηθεί κατά κύριο λόγο από την τελική στάση της Γερμανίας.

Ο ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΣΥΡΙΖΑ

Δεν είναι λίγοι εκείνοι οι παρατηρητές που θεωρούν ότι η Γερμανική τελική απόφαση θα ληφθεί μετά από στάθμιση του παράγοντα ΣΥΡΙΖΑ, παράγοντα που τον θεωρούν απολύτως κρίσιμο. Αρκετοί μάλιστα, λένε, ότι η αδιαλλαξία της τρόικας έχει ως τελικό αποδέκτη όχι τη σημερινή αλλά τη μετεκλογική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία στο βαθμό που δεν θα «συμμορφωθεί» στο σκληρό πλαίσιο, θα πρέπει να δεχθεί ανελέητη επίθεση ώστε να καταστεί «εξευτελιστική παρένθεση» και χαρακτηριστικό παράδειγμα προς αποφυγή για όλη την Ευρώπη!

ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ορισμένοι κύκλοι ισχυρίζονται πως η τρόικα και ιδιαίτερα η Γερμανική πλευρά, σκοπεύει να μεθοδεύσει την παράταση κατά ένα μήνα, έως 6 μήνες, ακόμα και ένα χρόνο, του υπάρχοντος μνημονιακού προγράμματος  και ασφαλώς του ρόλου της τρόικας, υπό τη μορφή (και το πρόσχημα) της τεχνικής προέκτασής του!

Αυτό το τελευταίο δεν θεωρείται καθόλου απίθανη προοπτική, ενόψει και των ασφυκτικών προθεσμιών του Eurogroup στις 8/12 και του Ευρ. Συμβουλίου στις 19/12, εντός των οποίων θεωρείται δύσκολο να υπάρξουν οι σχετικές συμφωνίες.

ΑΘΛΙΟΙ ΕΚΒΙΑΣΜΟΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΚΤ

Ο Μάριο Ντράγκι ετοιμάζεται για «σκληρή απάντηση» προς την Αθήνα, σε περίπτωση που δεν υπάρξει συμφωνία με την Τρόικα και η χώρα μας εισέλθει στο 2015 χωρίς αποσαφηνισμένο πλαίσιο για την επόμενη ημέρα, σύμφωνα με την «Realnews».

Το ρεπορτάζ της εφημερίδας επικαλείται πηγές του περιβάλλοντος του επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και σύμφωνα με αυτές, ο κ. Ντράγκι θα ανακοινώσει, σε αυτή την περίπτωση, τον αποκλεισμό των ελληνικών χρεογράφων από τα προγράμματα τόνωσης της ρευστότητας, προκαλώντας ασφυκτικές συνθήκες στις ελληνικές τράπεζες και την πραγματική οικονομία.

Εξάλλου, η παρατεταμένη διαπραγμάτευση και κυρίως το ενδεχόμενο να κλείσει η αξιολόγηση το 2015, έχει προκαλέσει ισχυρό εκνευρισμό και ανησυχία στις διοικήσεις των τραπεζών καθώς, όπως επισημαίνεται αρμοδίως, η καθυστέρηση της ολοκλήρωσης της διαπραγμάτευσης, ιδιαίτερα δε η πιθανότητα να μην υπάρξει κατάληξή της μέχρι την Σύνοδο Κορυφής της 18/19 Δεκεμβρίου, βάζει σε άμεσο κίνδυνο την ομαλή σχέση χρηματοδότησης από την ΕΚΤ και ανοίγει το ενδεχόμενο επιστροφής στον ELA.

Σύμφωνα με τη Realnews, η τρόικα φέρεται να ενημέρωσε την ΕΚΤ ότι οι ελληνικές αρχές έχουν σοβαρότατο πρόβλημα «να δουν να μπαίνει σε χαρτί ένα πλαίσιο ενεργειών σε στιλ μνημονίου». Όμως οι δανειστές έχουν καταστήσει σαφές στην κυβέρνηση ότι «η υπογραφή κειμένου με τις ελληνικές υποχρεώσεις είναι αναπόφευκτο ενδεχόμενο, όποια λύση και αν επιλεγεί», σύμφωνα με πηγή της «Realnews» από την ευρωζώνη.

Τα ενδεχόμενα που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση είναι δύο: Η παράταση του χρηματοδοτικού σκέλους του υφιστάμενου προγράμματος ή η δημιουργία πιστοληπτικής γραμμής ενισχυμένων όρων (ECCL).

Και στις δύο περιπτώσεις θα απαιτηθεί από την Ελλάδα η υπογραφή νέου Memorandum of Understanding (MoU).

Όμως κανένα μνημόνιο δεν μπορεί να περάσει για έγκριση από τα κοινοβούλια των χωρών μελών της ευρωζώνης, αν δεν περιέχει τις λεπτομερείς δράσεις που θα λάβει ο δανειζόμενος για το 2015, δηλαδή εργασιακά, ασφαλιστικό, συντάξεις και πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα.

Η διαδικασία της έγκρισης από τα εθνικά κοινοβούλια δεν μπορεί να παρακαμφθεί σε καμία περίπτωση, καθώς υπάρχουν σχετικοί κοινοτικοί, αλλά και εθνικοί κανόνες.

Η ΕΚΤ δια μέσω του Μ. Ντράγκι είχε δώσει μια πρώτη προειδοποίηση στην Αθήνα, ότι χωρίς πρόγραμμα δεν θα υπάρξουν αγορές ελληνικών ομολόγων.

Εν συνεχεία έδωσε στον Τύπο τους κανόνες αποδοχής τίτλων για να υπενθυμίσει τις αποφάσεις της αναφορικά με την τόνωση ρευστότητας στην ευρωζώνη.

Από την πλευρά της η ελληνική κυβέρνηση ζύγισε τις επιλογές της και έδειξε να μην αποθαρρύνεται από το γεγονός ότι θα χαθούν τα χρήματα από την δόση του 5ου ελέγχου αν δεν εκταμιευθούν μέσα στο 2014, καθώς και από την προοπτική της επιστροφής των χρημάτων του ΤΧΣ αν το 2015 βρει την χώρα εκτός προγράμματος.

Οι δανειστές εκτιμούν ότι η Ελλάδα θα προτιμήσει να μπει στη νέα χρονιά με ανοικτά τα μέτωπα, χωρίς να έχει υπογράψει τίποτα δεσμευτικό και θα προτιμήσει να πάει σε εκλογές με διλλήματα περί εξόδου από το ευρώ, κλεισίματος των τραπεζών και χρεοκοπίας.

«ENOUGH IS ENOUGH»

Τα μηνύματα που έρχονται από την ΕΚΤ προς τη χώρα μας, μπροστά στη πιθανότητα μιας νέας αναταραχής στη ευρωζώνη, λόγο ου κλίματος που θα διαμορφωθεί στην Ελλάδα είναι του στιλ «μην το διανοηθείτε».

Τουλάχιστον αυτό διαρρέουν κύκλοι κοντά στον Μ. Ντράγκι, ενώ στο ίδιο μήκος κύματος ήταν δηλώσεις του φέρεται να έκανε ο Κλάους Μαζούχ:

«Δεν θα σας αφήσουμε να βλάψετε την ευρωζώνη, την ώρα που προσπαθούμε να σταθεροποιήσουμε τη Γαλλία και την Ιταλία».

Άλλη πηγή που βρίσκεται κοντά στην διαπραγμάτευση χρησιμοποίησε την έκφραση «enough is enough», («ως εδώ και μη παρέκει»).

«ΣΚΛΗΡΑΙΝΕΙ» ΚΑΙ ΤΟ ΔΝΤ

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, στο περιθώριο της διάσκεψης των G20 στο Μπισμπέιν, ο Ζαν Κλοντ Γιούνγκερ προσέγγισε την Κριστίν Λαγκάρντ με στόχο να επιτύχει κάποιες διευκολύνσεις για την Ελληνική πλευρά.

Η επικεφαλής του ΔΝΤ φέρεται να απάντησε στον πρόεδρο της Κομισιόν, «τέλος οι χάρες και οι διευκολύνσεις προς της Ελλάδα».

Το κλίμα για περαιτέρω σκλήρυνση της στάσης του Ταμείου έναντι της Ελλάδας, σε περίπτωση« απόκλισης» της χώρας μας, έγινε εμφανές και από τις τελευταίες τηλεδιασκέψεις, ενώ τα μηνύματα που έρχονται για το θέμα της επιστροφής της τρόικα στην Αθήνα και την αξιολόγηση, κάνουν λόγο ότι «για να γίνει ο έλεγχος, πρέπει να γίνουν όλα».

 ΑΠΟ ΤΗ ΣΚΥΛΛΑ ΣΤΗ ΧΑΡΥΒΔΗ

Σύμφωνα, λοιπόν, με όλα τα δεδομένα η Ελλάδα της καταρρέουσας και σπαρασσόμενης κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου έχει να επιλέξει μεταξύ Σκύλας και Χάρυβδης, εκτός και αν στην απίθανη περίπτωση τα «σπάσει» με την τρόικα.

Η πρώτη επιλογή της κυβέρνησης είναι να αποδεχθεί λίγο πολύ το πακέτο των σκληρών μέτρων της τρόικας (ασφαλιστικό, εργασιακές σχέσεις, απολύσεις από το δημόσιο, δημοσιονομικό κενό κ.λπ.) και να επιχειρήσει να το κάνει όσο το δυνατόν πιο «οπισθοβαρές». Με δύο λόγια να προχωρήσει στην ψήφιση εντός του 2014 των λιγότερων δυνατών μέτρων και όλα τα άλλα να ενσωματωθούν στο «νέο μνημόνιο» που θα συνοδεύσει τη συμφωνία για τη λεγόμενη «προληπτική γραμμή στήριξης».

Η δεύτερη επιλογή είναι να αποδεχθεί η κυβέρνηση, υπό το μανδύα της τεχνικής διευθέτησης, την παράταση του υπάρχοντος μνημονίου για λίγους μήνες ή για ένα χρόνο, με την παράλληλη ύπαρξη ή όχι συμφωνίας για «προληπτική γραμμή στήριξης», πράγμα σαφώς πιο επώδυνο για την ίδια και για μια αυριανή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Σε κάθε περίπτωση η χώρα βρίσκεται στο δίλημμα ποια τραγωδία και ποιον εφιάλτη θα ακολουθήσει.

Εκτός και αν με αφορμή και την απεργία της 27^ης Νοέμβρη, επιταχυνθούν οι κινηματικές και πολιτικές εξελίξεις της ανατροπής.

ΠΗΓΗ: iskra.gr