ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Γ.Σ.Ε.Ε   -   1/12/2014

Η Γ.Σ.Ε.Ε. χαιρετίζει την απόφαση του Αρείου Πάγου (αρ. 1252/2014),με την οποία αναγνωρίσθηκε ότι η μονομερής επιβολή συστήματος εκ περιτροπής εργασίας μιας ημέρας σε μεμονωμένο εργαζόμενο (και συγκεκριμένα εργαζόμενη με ευθύνη μονογονεϊκής οικογένειας) με αξιοποίηση των αντεργατικών μνημονιακών διατάξεων, καθιερώνει τεκμήριο υπέρ του εργαζομένου ώστε να θεωρηθεί η βλαπτική αυτή μεταβολή ως καταγγελία της σύμβασης εργασίας του, για την οποία οφείλεται η προβλεπόμενη αποζημίωση με βάση την προϋπηρεσία του εργαζόμενου.

Σημαντική απόφαση τη στιγμή που πολλοί εργαζόμενοι κρατούνται όμηροι από τους εργοδότες οι οποίοι για να αποφύγουν την αποζημίωση λόγω απόλυσης, τους βάζουν να εργάζονται μόλις μία φορά την εβδομάδα ,εξωθώντας τους στην ουσία σε παραίτηση.

Μετά  το Πρωτοδικείο Θήβας και το Μονομελές Εφετείο Εύβοιας  τώρα και ο Άρειος Πάγος με αμετάκλητη απόφαση  βάζει φρένο   στην εργοδοτική αξιοποίηση των αντεργατικών διατάξεων μονομερούς επιβολής υπερ-ευέλικτων συστημάτων εργασίας.

 Ρητά δε αναγνωρίζεται ότι εφόσον οι εργαζόμενοι, κατά την μονομερή βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας τους, επιφυλαχθούν για τα δικαιώματά τους, δεν είναι απαραίτητο να εγκαταλείψουν την εργασία τους και να αναλάβουν τους κινδύνους ενός δικαστικού αγώνα, αλλά μπορούν να συνεχίσουν να εργάζονται με τους νέους όρους και στη συνέχεια να διεξαγάγουν το δικαστικό αγώνα για τον παράνομο χαρακτήρα της μεταβολής και της διεκδίκησης των αξιώσεών τους.

Υπενθυμίζουμε και  την πρόσφατη απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Λάρισας, με την οποία κρίθηκε νόμιμη, τυπικά και ουσιαστικά, η απεργιακή κινητοποίηση που προκηρύχθηκε και πραγματοποιήθηκε από το σωματείο των εργαζομένων για τη συλλογική προστασία τους από καταχρηστική και άρα παράνομη μονομερή εργοδοτική απόφαση για επιβολή συστήματος εκ περιτροπής εργασίας.

Η Γ.Σ.Ε.Ε. ζητά την άμεση κατάργηση του ενορχηστρωμένου συμπλέγματος τροποποιήσεων της εργατικής νομοθεσίας που έχουν στραγγαλίσει κάθε ατομική και συλλογική προστασία των εργαζομένων.

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ

Γράφει ο Στωικός

Σε λίγες ημέρες ξεκινά η συζήτηση στη Βουλή για την επικύρωση του Κρατικού Προϋπολογισμού του 2015, αν και οι τελευταίες εξελίξεις που οδήγησαν στο «ναυάγιο του Παρισιού», φαίνεται ότι  επιταχύνουν τις πολιτικές εξελίξεις και μειώνουν το ειδικό βάρος ενός κατεξοχήν σοβαρού θέματος, όπως αυτό της κατάθεσης ενός προϋπολογισμού σε συνθήκες μνημονιακής εξάρτησης της χώρας.

Όσοι λίγο - πολύ παρακολουθούν τις οικονομικές εξελίξεις, θα έχουν ενημερωθεί για τις βασικές πλευρές του νέου προϋπολογισμού, ο οποίος κινείται σταθερά στη γραμμή της δημιουργίας πρωτογενούς πλεονάσματος ύψους 5,6 δις. ευρώ που αντιστοιχεί στο 3% του ΑΕΠ της χώρας για το προσεχές έτος.

Από που θα βγει αυτό το πρωτογενές πλεόνασμα; Από τις σάρκες και το αίμα του ελληνικού λαού, όπως σταθερά συμβαίνει τα πέντε (5) τελευταία χρόνια. Απλώς να υπενθυμίσουμε, ότι, σύμφωνα με τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η συγκυβέρνηση - μαριονέτα, στα χέρια του δυτικού ιμπεριαλισμού, το 2016 και τα επόμενα χρόνια, τουλάχιστον ως το 2022, το αιμοσταγές πρωτογενές πλεόνασμα, θα πρέπει να διαμορφωθεί στο 4,5% του ΑΕΠ ( περί τα 9 δις. ευρώ), γεγονός που σημαίνει, ότι η ανηλεής λιτότητα, όχι μόνο δεν θα χαλαρώσει, αλλά αντίθετα, θα γίνει περισσότερο βίαιη και επιθετική.

Για να αποφύγουμε τις επαναλήψεις στο παρόν άρθρο για τον Κρατικό Προϋπολογισμό, επιλέξαμε, να παρουσιάσουμε το όλο θέμα από μία διαφορετική σκοπιά. Να συγκρίνουμε τα βασικά μεγέθη του προϋπολογισμού, με αυτά του έτους 2009. Γιατί το 2009; Γιατί ήταν το τελευταίο έτος, πριν ξεκινήσει το δράμα του ελληνικού λαού, με την ανείπωτη σφαγή που ακολούθησε σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές δαπάνες και την άγρια και αχαλίνωτη φόρο - λεηλασία.

Έχουμε την εντύπωση, ότι με βάση τα στοιχεία που προκύπτουν από τη σύγκριση αυτή, ο αναγνώστης θα είναι σε θέση να διαπιστώσει το εν εξελίξει και διαρκές έγκλημα που συντελέστηκε σε βάρος του λαού της χώρας τη συγκεκριμένη περίοδο.

Τι δείχνουν τα στοιχεία;

Με βάση τον πίνακα που παραθέτουμε προκύπτουν τα ακόλουθα:

Το ΑΕΠ της χώρας μεταξύ του 2009 και του 2015* εμφανίζεται να υποχωρεί σε ονομαστικούς όρους κατά 21,3% ( από 235 δις. σε 184,9 δις).

Τα έσοδα του Τακτικού Προϋπολογισμού εμφανίζουν οριακή υποχώρηση 3,8% ( από 52,3 δις. σε 50,3 δις.) Πως έγινε αυτό τη στιγμή που καταβαραθρώθηκε το ΑΕΠ της χώρας; Η απάντηση προκύπτει από την παράθεση των ακόλουθων επιμέρους στοιχείων.

Οι Άμεσοι Φόροι εμφανίζουν αύξηση 2,3% (!!!), από 21,4 δις. σε 21,9 δις. Αυτό οφείλεται αποκλειστικά στη φόρο - λεηλασία που επιβλήθηκε στην Ακίνητη Περιουσία, η φορολογία της οποίας μεταξύ 2009 και 2015 αυξάνεται κατά 660,3%(!) από 523 εκατ. ευρώ σε 3,5 δις. ευρώ.

Αντίθετα, η φορολογία εισοδήματος εμφανίζει μείωση 20,5% (από 16,6 δις. σε 13,2 δις) με τη φορολογία Εισοδήματος Φυσικών Προσώπων θα παρουσιάζει ποσοστιαία μείωση 19,4% ( από 10,8 δις. σε 8,7 δις.)  και τη φορολογία Εισοδήματος Νομικών Προσώπων ( επιχειρήσεις) να μειώνεται κατά 29% ( από 3,8 δις. σε 2,7 δις).

Σε ότι αφορά τους εργαζόμενους, η μείωση αυτή της φορολογικής επιβάρυνσης στο εισόδημα είναι απόλυτα φυσιολογική, αν λάβουμε υπόψη στην εκτίναξη της ανεργίας από 400.000 άτομα στα 1,3 εκατομμύρια και την καταβαράθρωση των μισθών και των συντάξεων.

Η εντυπωσιακή κατά 1/3 μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων, οφείλεται τόσο στις επιπτώσεις της κρίσης, όσο και στην ακραία φιλομονοπωλιακή,  πολιτική των κυβερνήσεων οι οποίες έχουν επιδοθεί σε ένα αγώνα δρόμου, για το πια από αυτές θα μειώσει περισσότερο τη φορολογία εταιρικών κερδών.

Με βάση τη γενική εικόνα της πορείας των φορολογικών εσόδων, μπορεί κάποιος να καταλάβει τη δολιότητα των αχυρανθρώπων που βρίσκονται στη διακυβέρνηση της χώρας. Δεδομένης της καθοδικής πορείας του ΑΕΠ, η φορολογία έπρεπε να είχε μια ανάλογη πτωτική πορεία. Το σύνολο δηλαδή των φόρων θα έπρεπε να είχε υποχωρήσει περί το 20%. Όμως λόγω των διαστροφικών πολιτικών που εφαρμόστηκαν,  τα έσοδα του Τακτικού Προϋπολογισμού (κυρίως φορολογικά) υποχώρησαν μόλις κατά 3,8%, ενώ οι Αμεσοι Φόροι αυξήθηκαν κατά 2,3%. Αν σε αυτά προσθέσουμε και την επιθετική πολιτική τιμών που ακολούθησαν οι μεγάλες μονοπωλιακές επιχειρήσεις την περίοδο της κρίσης σε βασικά καταναλωτικά εμπορεύματα, μπορεί κάποιος να συνειδητοποιήσει το μέγεθος της ληστείας, η οποία συντελέστηκε σε βάρος του λαού της χώρας.

Αλλά η εικόνα της καταστροφής παραμένει ανολοκλήρωτη, αν δεν παρακολουθήσουμε την πορεία κατεδάφισης των κοινωνικών δαπανών.

ΟΙ ΔΑΠΑΝΕΣ  

Ακόμα πιο τρομακτικά είναι τα στοιχεία για την καταβαράθρωση των κοινωνικών δαπανών.

Σύμφωνα με αυτά:

Οι δαπάνες για Αποδοχές και Συντάξεις υποχώρησαν κατά 18,8% ( από 22,3 δις. σε 18,1 δις).

Αλλά και το τρέχον επίπεδο δαπανών για μισθούς - συντάξεις, θεωρείται «υψηλό», ενώ παράγοντες της τρόικας έχουν ξεκαθαρίσει ότι στόχος είναι τα επόμενα χρόνια, το συγκεκριμένο κονδύλι να μειωθεί κάτω από τα 14 δις.

Οι Μεταβιβαστικές Πληρωμές (αφορούν επιχορηγήσεις σε Νοσοκομεία, Ασφαλιστικά Ταμεία, συγκοινωνιακούς φορείς κλπ), κυριολεκτικά βρέθηκαν σε ελεύθερη πτώση, καθώς υποχώρησαν κατά 28,4% (από 21,1 δις. σε 15.1 δις. ).

Έτσι μπορεί να καταλάβει κανείς, γιατί χάθηκε πρόσφατα ένας νέος άνθρωπος στη Σάμο επειδή καθυστέρησε το ΕΚΑΒ, αλλά και την εικόνα διάλυσης των νοσοκομείων, την γιγάντωση των προβλημάτων στην Παιδεία κλπ, κλπ.

Συνολικά οι Πρωτογενείς Δαπάνες οι οποίες στηρίζουν τις κοινωνικές υποδομές της χώρας και τη λειτουργία του ευρύτερου κράτους ( μισθοί, συντάξεις) υποχώρησαν τη συγκεκριμένη περίοδο κατά 32,8%(!), από 62,3 δις. σε 41,9 δις.

Στόχος των μνημονιακών κυβερνήσεων, είναι το κονδύλι αυτό τα επόμενα χρόνια, να μειωθεί κάτω από τα 40 δις. και να κυμανθεί περί τα 35 δις.

Πολιτικές εκτιμήσεις

Η, μέσω της αρθρογραφίας, καταγγελία της πολιτικής της μνημονιακής εξάρτησης, αποτελεί ένα από τα στοιχεία της συγκρότησης ενός λαϊκού κινήματος που θα οδηγήσει στην ανατροπή των υφιστάμενων πολιτικών και θα ανοίξει το δρόμο για προοδευτικές αλλαγές, με στόχο το σοσιαλισμό (λέμε εμείς από την σκοπιά μας).

Με δεδομένη την παραπληροφόρηση και τον ασφυκτικό έλεγχο των μέσων μαζικής ενημέρωσης από το μεγάλο κεφάλαιο και τις αστικές κυβερνήσεις, ο ρόλος των επαναστατικών μέσων, ως φορέων αποκάλυψης και καταγγελίας της βαθιά ταξικής πολιτικής που ακολουθείται τα τελευταία πέντε (5) χρόνια, είναι αναντικατάστατος.

Αυτό όμως δεν αρκεί. Για να δικαιωθεί και να ολοκληρωθεί ο ρόλος του επαναστατικού Τύπου, χρειάζεται να υπάρχει και να δρα το λαϊκό κίνημα. Χωρίς την ύπαρξη κινήματος, ο ρόλος των αντιπολιτευόμενων μέσων, έχει χαρακτήρα εγκυκλοπαιδικό. Βοηθάει κάποιους ανήσυχους ανθρώπους να έχουν μια πληρέστερη εικόνα για το τι συμβαίνει.

Στόχος μας όμως δεν είναι αυτός. Στόχος μας ήταν και παραμένει να συνδέσουμε την επαναστατική ενημέρωση με το λαϊκό κίνημα, γιατί χωρίς το τελευταίο δεν έχουμε πολιτικό λόγο ύπαρξης.

Η αλήθεια είναι, ότι το λαϊκό - εργατικό κίνημα, τη διετία 2013 - 2014 βρέθηκε στο χειρότερο δυνατό σημείο που θα μπορούσε να βρεθεί, μετά την λαμπρή και ελπιδοφόρα ανοδική του πορεία το 2010 -2012.

Η άτακτη υποχώρηση που σημειώθηκε αμέσως μετά τις εκλογές του Ιούνη του 2012 ( είναι τυχαίο αυτό;), θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο έρευνας και προβληματισμού. Ποιοι ήταν εκείνοι οι παράγοντες που οδήγησαν δεκάδες και εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου, που έδιναν δυναμικά το παρόν σε μεγάλες συγκεντρώσεις και μαχητικές πορείες, να κλειστούν στον εαυτό τους και να εγκαταλείψουν την μάχη του δρόμου;

Και εδώ χρειάζονται πολιτικές απαντήσεις, όσο και αν ορισμένοι προσπαθούν να ξεμπερδέψουν όπως όπως με την περίοδο 2010 - 2012, κρύβοντας τα σκουπίδια κάτω από το χαλί.

Αλλά μας αρέσει δεν μας αρέσει αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Με το παρόν τι κάνουμε;

Η υποχώρηση του κινήματος και η καχεξία που παρουσιάζει, οδήγησε και στην εγκατάλειψη στόχων, τους οποίους το λαϊκό κίνημα, πάλευε για πολλές δεκαετίες.

Είναι τυχαίο, ότι κανείς, ή σχεδόν κανείς, δεν βάζει σήμερα το αίτημα της αποδέσμευσης της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση; Η σημερινή ηγεσία του ΚΚΕ, το οποίο στο παρελθόν ήταν ο κύριος φορέας που διεξήγαγε ιδεολογική - πολιτική πάλη κατά της αποδέσμευσης, έχει εγκαταλείψει το αίτημα αυτό μέσω της διολίσθησης. Πρώτα σοσιαλισμός και μετά αποδέσμευση.

Μα αν δεν μπει σήμερα στη προμετωπίδα των αιτημάτων το υπερώριμο και ρεαλιστικό αίτημα της αποδέσμευσης, μετά την ανείπωτη τραγωδία που έζησε ο λαός της χώρας τα τελευταία 5 χρόνια, ακριβώς, επειδή η Ελλάδα είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πότε θα μπει;

Και προτάσσουμε το αίτημα της αποδέσμευσης, επειδή εκτιμούμε, ότι συμπεριέχει όλα τα υπόλοιπα αιτήματα που ακούστηκαν τα τελευταία χρόνια στους δρόμους και τις διαδηλώσεις, όπως η διαγραφή του χρέους, η κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων κ.α

Η πάλη κατά της αποδέσμευσης από την ΕΕ, τον ένα από τους δύο πυλώνες της πολιτικοοικονομικοστρατιωτικής εξάρτησης, αποτελεί σαφή πυξίδα για τον ταξικό προσανατολισμό του λαϊκού κινήματος, κάτι που δεν γίνεται  με τόση σαφήνεια με τους υπόλοιπους στόχους.

Το αίτημα της αποδέσμευσης φέρνει στην επικαιρότητα, ζωντανεύει τις επιθυμίες του ελληνικού λαού, για ρήξη με τα ιμπεριαλιστικά κέντρα εξάρτησης που ποδηγετούν τη ζωή του τόπου τους τελευταίους 2 αιώνες.

Γι’ αυτό πιστεύουμε ότι ανασυγκρότηση του λαϊκού κινήματος, χωρίς την μαχητική προβολή του αιτήματος της αποδέσμευσης της Ελλάδας από την ιμπεριαλιστική ΕΕ, θα είναι μια πράξη αλυσιτελής.

ΠΗΓΗ: ergatikosagwnas.gr

Ο θερμότερος μήνας για όλον τον πλανήτη ήταν ο φετινός Οκτώβριος σύμφωνα με ανακοίνωση της Αμερικανικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (ΝΟΑΑ).

Όπως αναφέρει η ΝΟΑΑ τόσο ο Οκτώβριος, όπως και όλοι οι δέκα πρώτοι μήνες του 2014 ήταν οι πιο θερμοί μήνες που έχουν καταγραφεί από τότε που έχει ξεκινήσει να καταγράφεται η θερμοκρασία, το 1880.

Πρόκειται επίσης για τον 38ο συνεχόμενο Οκτώβριο όπου η παγκόσμια θερμοκρασία ήταν πάνω από τον μέσο όρο αυτής του 20ού αιώνα, φτάνοντας τους 14,74 βαθμούς Κελσίου, διευκρίνισε η NOAA.

Για την περίοδο Ιανουαρίου – Οκτωβρίου 2014, η μέση θερμοκρασία στην επιφάνεια των ωκεανών και της ξηράς ήταν 10,3 βαθμοί Κελσίου, ξεπερνώντας κατά 1,05 βαθμό τη μέση θερμοκρασία του προηγούμενου αιώνα.

Ο Οκτώβριος ήταν επίσης ο τρίτος συνεχόμενος μήνας και ο πέμπτος των τελευταίων έξι μηνών που σημειώθηκε θερμοκρασία-ρεκόρ σε όλο τον πλανήτη. Ο Ιούλιος του 2014 ήταν ο τέταρτος θερμότερος που έχει καταγραφεί ποτέ.

Η θερμοκρασία στην επιφάνεια των ωκεανών ήταν τον Οκτώβριο η πιο αυξημένη που έχει καταγραφεί ποτέ για τον μήνα αυτό, ξεπερνώντας κατά 0,62 βαθμό τη μέση θερμοκρασία του 20ού αιώνα.

ΠΗΓΗ: left.gr