Ένας 125χρονος άντρας αποκαλύπτει το απλό μυστικό της μακροζωίας του, το οποίο κρύβεται πίσω από τα οφέλη ενός ιδιαίτερου φρούτου. Τι άλλο κάνει και έχει καταφέρει να φτάσει σε αυτήν την ηλικία;

Το πρωινό και κάτι που μασάει βοήθησαν τον Mashico να ξεπεράσει τα 125

Μελέτη του Population Reference Bureau αναδεικνύει ότι η μακροζωία δεν εξαρτάται μόνο από τη διατροφή, την άσκηση και την αποφυγή καπνίσματος, αλλά και από παράγοντες όπως η ψυχική ανθεκτικότητα, οι κοινωνικές σχέσεις και τα χαρακτηριστικά προσωπικότητας.

Ο 125χρονος Marcelino Abad Tolentino είναι γνωστός με αγάπη ως «Mashico» και κατέχει τον τίτλο του γηραιότερου εν ζωή άντρα στο Περού και ίσως σε ολόκληρο τον κόσμο. Ζώντας στο Huánuco, γιόρτασε τα 125α γενέθλιά του στις 5 Απριλίου, μόλις λίγες ημέρες πριν, και ζει σε έναν ταπεινό οίκο φροντίδας απολαμβάνοντας τη ζωή.

Γεννημένος το 1900 στο μικρό χωριό Chaglla, στην καρδιά του Huánuco, ο Marcelino έχει υπάρξει μάρτυρας πάνω από έναν αιώνα βαθιών ιστορικών αλλαγών. Ωστόσο, το πιο αξιοσημείωτο επίτευγμά του παραμένει η διαρκής του υγεία και ζωτικότητα, τις οποίες αποδίδει σε μια φυσική διατροφή και ένα ακατάλυτο πνεύμα.

Τι περιλαμβάνει η διατροφή του

Με την πάροδο των ετών, ο Mashico ανέπτυξε μια διατροφή βασισμένη στα τρόφιμα που καλλιεργούσε στον δικό του κήπο, τον οποίο αποκαλεί «δάσος της Εδέμ». Τα γεύματά του αποτελούνταν κυρίως από άφθονα φρέσκα φρούτα, λαχανικά και κρέας αρνιού, συστατικά που ο ίδιος πιστεύει πως είναι βασικά για τη μακροζωία του.

Η διατροφή του συμπληρωνόταν από όσα συνέλεγε ο ίδιος από τη φύση, όπως βότανα και φαρμακευτικά φυτά, μια συνήθεια που έχει κληρονομήσει από τις προγονικές γνώσεις των Άνδεων, σύμφωνα με το infobae. Η Dolores Pérez, μαγείρισσα στον οίκο φροντίδας, ανέφερε πως υπάρχει ένα πράγμα που δεν μπορεί να στερηθεί και αυτό έχει θετική επίδραση στη μακροζωία του:

Η Ελλάδα είναι τρίτη στην Ευρωπαϊκή Ένωση στο ποσοστό των πολιτών που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, σύμφωνα με τα στοιχεία της ευρωπαϊκής στατιστικής Υπηρεσίας, Eurostat, για το 2024. Μάλιστα, το ποσοστό του 2024, που εκτιμάται στο 26,9%, εμφανίζεται αυξημένο σε σχέση με το 2023 και το 2022, που βρισκόταν στο 26%. Τα στοιχεία έρχονται στη δημοσιότητα την ώρα που η κυβέρνηση πανηγυρίζει για την πορεία της οικονομίας, διαφημίζοντας ως «παροχές» μέτρα που δεν μπορούν να αναστρέψουν τις τεράστιες αυξήσεις στο κόστος ζωής.

Την Τετάρτη, 30/4, η Eurostat έδωσε στη δημοσιότητα τα στοιχεία για τους πολίτες που βρίσκονται στον κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με την Ελλάδα να βρίσκεται στην τρίτη θέση, πίσω από τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία εκτιμάει πως το ποσοστό των πολιτών στη χώρα που αντιμετωπίζουν αυτές τις συνθήκες είναι στο 26,9%.

Μάλιστα, τα στοιχεία της Eurostat δείχνουν πως το 2024, το ποσοστό αυτό αυξήθηκε στη χώρα μας, καθώς το 2023 και το 2022 ήταν στο 26%.

Όπως εξηγεί η Eurostat, για τον υπολογισμό του ποσοστού των ατόμων που κινδυνεύουν από φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό, συνδυάζονται 3 ξεχωριστά στοιχεία. Ένας πολίτης θεωρείται ότι βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού αν βρίσκεται σε μία από αυτές τις 3 καταστάσεις:

• -Άτομα που κινδυνεύουν από φτώχεια, δηλαδή με διαθέσιμο εισόδημα κάτω από το όριο κινδύνου φτώχειας
• -Ατομα που υποφέρουν από σοβαρή υλική και κοινωνική στέρηση, δηλαδή όσοι και όσες δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να καλύψουν τουλάχιστον 7 από τα 13 στοιχεία στέρησης (6 που σχετίζονται με το άτομο και επτά που σχετίζονται με το νοικοκυριό) που θεωρούνται από τους περισσότερους ανθρώπους επιθυμητά ή ακόμη και απαραίτητα για να ζήσουν με αξιοπρεπή ποιότητα ζωής
• -Άτομα (ηλικίας κάτω των 65 ετών) που ζουν σε νοικοκυριό με «πολύ χαμηλή ένταση εργασίας», δηλαδή άτομα που ζουν σε νοικοκυριά όπου οι ενήλικες εργάστηκαν για το 20% ή λιγότερο του συνολικού συνδυασμένου δυνητικού χρόνου εργασίας τους κατά τους προηγούμενους δώδεκα μήνες.

Για την δεύτερη κατηγορία, η Eurostat εξηγεί πως τα στοιχεία που περιλαμβάνονται είναι:

Λίστα ειδών σε επίπεδο νοικοκυριού:

• -Ικανότητα αντιμετώπισης απρόβλεπτων εξόδων
• -Ικανότητα πληρωμής μιας εβδομάδας ετήσιων διακοπών μακριά από το σπίτι
• -Ικανότητα αντιμετώπισης καθυστερήσεων πληρωμών (σε πληρωμές στεγαστικών δανείων ή ενοικίων, λογαριασμούς κοινής ωφέλειας, δόσεις αγοράς με δόσεις ή άλλες πληρωμές δανείων)
• -Οικονομική δυνατότηα για ένα γεύμα με κρέας, κοτόπουλο, ψάρι ή χορτοφαγικό ισοδύναμο κάθε δεύτερη μέρα
• -Ικανότητα διατήρησης επαρκούς θέρμανσης του σπιτιού
• -Πρόσβαση σε αυτοκίνητο/βαν για προσωπική χρήση
• -Αντικατάσταση φθαρμένων επίπλων

Λίστα ειδών σε ατομικό επίπεδο:

• -Σύνδεση στο διαδίκτυο
• -Αντικατάσταση φθαρμένων ρούχων με μερικά καινούργια
• -Δύο ζευγάρια παπούτσια που εφαρμόζουν σωστά (συμπεριλαμβανομένου ενός ζευγαριού παπουτσιών παντός καιρού)
• -Δαπάνες ενός μικρού χρηματικού ποσού κάθε εβδομάδα για τον εαυτό του
• -Τακτικές δραστηριότητες αναψυχής
• -Συνάντηση με φίλους/οικογένεια για ποτό/γεύμα τουλάχιστον μία φορά το μήνα

Αν ένας πολίτης δεν έχει την οικονομική δυνατότητα για 7 από τα παραπάνω 13 στοιχεία, εντάσσεται στην κατηγορία φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού.

Πηγή: thepressproject.gr

Η alt-right αναπτύσσεται και στην Ελλάδα ως ένας χαμαιλέοντας της Ακροδεξιάς, ρατσιστικών και φασιστικών αντιλήψεων. Χρησιμοποιώντας τα σύγχρονα Μέσα και ένα ευρύ φάσμα από μορφές παρέμβασης εξαπολύουν ταυτοτικό πόλεμο για ιδεολογική ηγεμονία, κηρύσσοντας την αντίσταση κι ένα αντι-κίνημα, με μορφές που μοιάζουν με της Αριστεράς, αλλά έχουν αντίστροφη κατεύθυνση. Πρόκειται για εναλλακτικό στήριγμα του κεφαλαίου και του συστήματος.

Στεκόμουν πάνω σ’ ένα λόφο κι είδα το Παλιό να πλησιάζει, μα έρχονταν σα Νέο. / Σερνόταν πάνω σε καινούργια δεκανίκια που κανένας δεν είχε ξαναδεί και βρωμούσε νέες μυρωδιές σαπίλας που κανείς δεν είχε πριν ξαναμυρίσει.

Οι στίχοι του Μπέρτολτ Μπρεχτ από το υπέροχο Η παρέλαση του παλιού καινούργιου ταιριάζουν γάντι στο ρεύμα της εναλλακτικής Δεξιάς (γνωστή και ως alt-right). Πρόκειται για φαινόμενο με διεθνή διάσταση, που συνδυάζει την ακροδεξιά αντιδραστική πολιτική, με την πολυμορφία, τα εθνικά χρώματα και την προσαρμοστικότητα του χαμαιλέοντα, κρύβοντας ή καμουφλάροντας τα αμιγώς φασιστικά ή ναζιστικά στοιχεία.

Τα τελευταία χρόνια η εναλλακτική Δεξιά αναπτύσσεται και στην Ελλάδα, με αποτύπωμα και στις εκλογές. Το 2024 τρία ακροδεξιά κόμματα μπήκαν στην ευρωβουλή (Ελληνική Λύση, Νίκη, Φωνή Λογικής), με τα ποσοστά του ευρύτερου χώρου να φτάνουν το 18%. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της alt-right, ποιες οι διαφορές της από την παραδοσιακή Δεξιά και γιατί είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για το εργατικό κίνημα και την Αριστερά; Ακολουθούν ορισμένα σημεία, αξιοποιώντας και το υλικό από το πρόσφατα εκδοθέν βιβλίο Η Εναλλακτική Δεξιά στην Ελλάδα (εκδ. Τόπος). Πρόκειται για μια μελέτη των μεταμορφώσεων της άκρας Δεξιάς στη μεταπανδημική περίοδο, χωρισμένη σε τέσσερα κεφάλαια: αντιεμβολιαστικό κίνημα, θρησκευτική ταυτότητα, «αντι-woke» εκστρατεία και χρήση της ιστορίας, που υπογράφουν οι Ρόζα Βασιλάκη, Γιώργος Σουβλής, Ανδρομάχη Κουτσουλέντη και Νίκος Αντωνάκος αντίστοιχα.

Πρώτο, η εναλλακτική Δεξιά κοινωνικά εμφανίζεται να εκφράζει τους λεγόμενους «μη προνομιούχους λευκούς», που επλήγησαν ή πλήττονται από την αποβιομηχανοποίηση, τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, την «παγκοσμιοποίηση» κλπ. Καθώς τα στρώματα αυτά βιώνουν ανεργία και εργασιακή – οικονομική επισφάλεια βλέπουν συχνά ως άδικη την παραχώρηση δικαιωμάτων σε ομάδες που βρίσκονται ακόμα πιο κάτω (όπως οι μετανάστες και οι πρόσφυγες, οι Ρομά), θεωρώντας πως θα χάσουν κι αυτά τα λίγα που έχουν. Η alt-right (όπως και οι φασίστες) δεν στρέφεται κατά των «πάνω», κατά του κεφαλαίου, αλλά κατά των «πιο κάτω», πυροδοτώντας τον πόλεμο των φτωχών.

"Η alt-right (όπως και οι φασίστες) δεν στρέφεται κατά των «πάνω», κατά του κεφαλαίου, αλλά κατά των «πιο κάτω», πυροδοτώντας τον πόλεμο των φτωχών"

Δεύτερο: «Με σταθερά εναντιωματική και ‘’αντισυστημική’’ ρητορική, η ελληνική εναλλακτική Δεξιά ερμηνεύει την πολυκρίση που κατατρύχει την ελληνική κοινωνία μέσα από ένα πρίσμα εμμονικά ‘’ταυτοτικό’’: αν και οι ρίζες της ανάδυσης και της δημοφιλίας της είναι κατά βάση οικονομικές (φτωχοποίηση στον απόηχο της παγκοσμιοποίησης και της οικονομικής κρίσης, κατάρρευση του ονείρου της μεσαίας τάξης) η έκφραση της οντολογικής επισφάλειας της εποχής μας δεν εκφέρεται με όρους οικονομικούς αλλά πολιτισμικούς», αναφέρεται στο βιβλίο. Η alt-right επιχειρεί να δώσει ένα «κουκούλι» προστασίας και ιδεολογικής-πολιτισμικής συνοχής στους ακολούθους της. Στα ελλείμματα της εργατικής ταξικής συνείδησης και οργάνωσης ενισχύει τις ταυτότητες του Έλληνα, του χριστιανού ορθόδοξου, του «κανονικού» σεξουαλικά. Ο ντόπιος εμφανίζεται να δέχεται επίθεση από τον μετανάστη, ο άνδρας από τον φεμινισμό. Η ικανότητα αντιστροφής είναι μεγάλη. Η εναλλακτική Δεξιά δίνει μεγάλο βάρος στη μάχη για ιδεολογική ηγεμονία, υπερβαίνοντας μια διαχειριστική, πολιτικάντικη και κομφορμιστική αντιμετώπιση της παραδοσιακής Δεξιάς. Η alt-right χρησιμοποιεί ως όπλο την έντονη ηθικολογία, τον ηθικό πανικό, έναν διαρκή συναγερμό, με έντονη ροπή προς τις θεωρίες συνομωσίας και τον ανορθολογισμό. Βασικό εργαλείο είναι η έννοια της «Κοινής Λογικής», την οποία εκφράζει η εναλλακτική Ακροδεξιά και με την οποία επιχειρεί να εμφανίσει ως «κανονικές» τις αντιδραστικές και ξεπερασμένες αντιλήψεις της για το φύλο, τις ρατσιστικές και ομοτρανσφοβικές ρητορικές.

Τρίτο, αν και «η εναλλακτική Δεξιά μοιράζεται με την παραδοσιακή Δεξιά τη διατήρηση των συστημάτων τάξης και εξουσίας και την υπεράσπιση των λεγόμενων παραδόσεων», αναφέρουν οι συγγραφείς (όπως και της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και των διεθνών δεσμών του κεφαλαίου, ΕΕ, ΝΑΤΟ κλπ. θα προσθέταμε εμείς), «και οι δύο τελικά με τη στάση τους είτε προκαλούν είτε υποστηρίζουν τη διατήρηση ή και την επιδείνωση των κοινωνικο-οικονομικών ανισοτήτων». Παράλληλα έχουν διαφορές και βρίσκονται σε αντιδικία. Η εναλλακτική Δεξιά εμφανίζεται ως «αντικίνημα», που εκφράζει τους «κάτω», κατηγορώντας τη θεσμική Δεξιά και την κυβέρνηση για στήριξη μεγάλων συμφερόντων, κτύπημα των παραδόσεων και υιοθέτηση προοδευτικής ατζέντας! Η Λατινοπούλου λέει πως η ΝΔ του Μητσοτάκη είναι …αριστερό κόμμα.

Τέταρτο, η έννοια του αντικινήματος είναι βασική στη συγκρότηση της alt-right. Αντιγράφει στοιχεία της Αριστεράς (διαδηλώσεις, ακόμα και τραγούδια του αντιδικτατορικού αγώνα), παίρνει «την έννοια της αντίστασης και την επαναπροσδιορίζει –αδειάζοντάς την από ανατρεπτικό κοινωνικό περιεχόμενο-, χαρακτηριστική η περίπτωση του αντιεμβολιαστικού κινήματος», όπου διαμορφώθηκαν οι «νέοι αγανακτισμένοι». Η έννοια της αντίστασης γίνεται κεντρική, απέναντι σε πάσης φύσεως δικτατορίες, όχι βεβαίως της δικτατορίας του κεφαλαίου. Αντίσταση στον λεγόμενο εποικισμό που φέρνει η Νέα Τάξη Πραγμάτων, στη «δικτατορία της πολιτικής ορθότητας», στη «woke ατζέντα» κλπ.

Η alt-right (όπως και οι φασίστες) δεν στρέφεται κατά των «πάνω», κατά του κεφαλαίου, αλλά κατά των «πιο κάτω», πυροδοτώντας τον πόλεμο των φτωχών

Καθοριστική για τη διάχυση της εναλλακτικής Δεξιάς αναδεικνύεται από τους συγγραφείς η περίοδος της πανδημίας, σαν συνέχεια της αναπτέρωσης του χώρου που έφεραν οι κινητοποιήσεις των «Μακεδονομάχων» και του σοκ της πολυετούς οικονομικής κρίσης. «Σε μια περίοδο που μεγάλο μέρος του πληθυσμού ήρθε αντιμέτωπο με το ενδεχόμενο του θανάτου» και καθώς υπήρχε μια πολύ αυταρχική διαχείριση από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, με παράλληλα τρομερά κενά στη δημόσια υγεία, εμφανίστηκε το πολύμορφο φάσμα των αντι-εμβολιαστών, που μεγάλο μέρος του «εμβολιάστηκε» τελικά με ανορθολογικές προσεγγίσεις. Σε αυτό το κομμάτι επιχείρησε να επιδράσει η alt-right, προβαίνοντας σε ιδεολογικές μασκαράτες: Εμφανίστηκε ως φύλακας των πολιτικών ελευθεριών και της «αυτοδιάθεσης του σώματος» (ισχύει και για το δικαίωμα των γυναικών στην άμβλωση;) κλπ. Ας σημειωθεί βεβαίως πως «η υπερέμφαση σε μια αίσθηση ατομικότητας που καταπατάται από την εξουσία μοιάζει περισσότερο με μια μετανεωτερική θεώρηση απόλυτης μοναδικότητας του ατόμου, που είναι πλήρως αποκομμένο από το κοινωνικό σύνολο» (Μπάουμαν). Ακόμα και ο ναζί Κασιδιάρης έβγαλε βιβλίο Η αλήθεια πίσω από τη νόσο Covid-19 στο οποίο φτάνει να μιλάει μέχρι και για …«Άουσβιτς ανεμβολίαστων» !

Πέμπτο, η εναλλακτική Δεξιά χρησιμοποιεί όλα τα σύγχρονα μέσα. «Μετατρέπεται σε lifestyle και εισχωρεί σε χώρους όπως η ψυχαγωγία (το gaming) και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης», ενώ είναι πλήθος οι ακροδεξιοί Youtubers.

Έκτο, η ελληνική εναλλακτική δεξιά δεν περιορίζεται σε κόμματα, και μάλιστα στα τρία-τέσσερα μεγαλύτερα. «Αποτελείται από ένα ευρύ φάσμα οργανώσεων μη κομματικών, που ανήκουν στη σφαίρα της κοινωνίας των πολιτών (πολιτιστικούς συλλόγους, σωματεία, δημόσιους διανοούμενους, ιδρύματα, επαγγελματικές και θρησκευτικές ενώσεις), πολιτευτές που δρουν ανώνυμα σε τοπικό επίπεδο, ιστοσελίδες, παραδοσιακά και νέα ΜΜΕ». Στην έκδοση Η Εναλλακτική Δεξιά στην Ελλάδα υπάρχει αρκετό υλικό για το φάσμα αυτό.

Πηγή: prin.gr