Π.Ε.Ν.Ε.Ν.
Γαλλία: Οι παροχές των πλουσίων περικοπές στους φτωχούς
Από Λεωνίδα Βατικιώτη
Το αφήγημα με το οποίο ενδύεται η επίθεση του κεφαλαίου στους μισθούς θέλει τις «υψηλές» εργατικές αμοιβές να απειλούν τη δημοσιονομική σταθερότητα, δηλαδή να προκαλούν ελλείμματα και να απειλούν το γενικό …καλό. Ή, να αποτελούν εμπόδιο στις νέες επενδύσεις. Έτσι, η μείωση των μισθών εμφανίζεται ως επιβεβλημένη για να αποκατασταθεί η δημοσιονομική ισορροπία και να αναπτυχθεί η οικονομία. «Δεν είναι αυτό που νομίζετε», σαν να λένε εν χορώ υπουργοί και ιδεολογικά κέντρα της ελίτ.
Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις όπου η χρονική σύμπτωση καθιστά περιττές τετοιες δικαιολογίες. Όπως συμβαίνει, για παράδειγμα, στη Γαλλία τις τελευταίες μέρες, αφού η νέα κυβέρνηση έκανε σαφές ότι θα μειώσει με κάθε πολιτικό κόστος τις αμοιβές και θα καταργήσει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Μια μεγαλεπήβολη πρωτοβουλία συγκεκριμένα έπεισε τον καθένα ότι …ναι, είναι αυτό που νομίζουμε: Δηλαδή, η μείωση των μισθών στον δημόσιο τομέα δεν στοχεύει σε τίποτε άλλο παρά να κλείσει τις τρύπες που θα προκαλέσει στα κρατικά ταμεία η μείωση του φόρου στους πλούσιους. Κάπως σαν οι παροχές τους να είναι οι περικοπές μας…
Τα στοιχεία δημοσιεύθηκαν από το ίδιο το υπουργείο Οικονομικών της Γαλλίας την Πέμπτη 27 Οκτωβρίου. Βάσει εκτιμήσεών του, η υλοποίηση των πρόσφατων εξαγγελιών του Εμμανουέλ Μακρόν για μείωση του υψηλότερου φορολογικού συντελεστή και εισαγωγή ενός οριζόντιου φόρου στα μερίσματα θα σημάνει πώς οι 100 πλουσιότεροι φορολογούμενοι θα εξοικονομήσουν ετησίως 582.380 ευρώ ο καθένας κατά μέσο όρο! Διευρύνοντας το δείγμα, οι 1.000 πλουσιότερες οικογένειες της Γαλλίας θα επωφεληθούν 172.220 ευρώ ετησίως έκαστη.
Να θυμίσουμε πώς η προεκλογική εξαγγελία του Μακρόν, που του χάρισε το χαρακτηρισμό «πρόεδρος των πλουσίων», περιέγραφε συνολικές φορολογικές μειώσεις της τάξης του 70%. Γίνεται έτσι εμφανές ότι οι συνέπειες στα δημόσια οικονομικά και συγκεκριμένα στη δυνατότητα του κράτους να συνεχίσει να χρηματοδοτεί κοινωνικές παροχές και να χορηγεί μισθούς ακυρώνεται εκ θεμελίων. Σε αυτό το πλαίσιο και μόνο μπορεί να ερμηνευθεί ο επιτακτικός χαρακτήρας με τον οποίο τίθεται το αίτημα της συντριβής των γαλλικών μισθών.
Αν δε, κάποιος αντιτείνει ότι «μήπως και η Γαλλία έχει γενναίες παροχές και μεγάλο δημόσιο τομέα μιας άλλης εποχής», δεν έχει παρά να ρίξει μια ματιά στις ΗΠΑ∙ εκεί που ξεκίνησε η νεοφιλελεύθερη αντεπανάσταση. Η πιο πρόσφατη εξαγγελία του Τραμπ, που ισοδυναμεί με χέρι φιλίας στην αμερικανική ολιγαρχία, αφορά τη μείωση του εταιρικού φόρου από το 35% στο 20%. Είναι μια μείωση τόσο σαρωτική και άνευ προηγουμένου που έχει εξοργίσει ακόμη και το φιλελεύθερο κατεστημένο, που ποτέ δεν έκρυψε τους δεσμούς αίματος τους οποίους διατηρεί με τον επιχειρηματικό κόσμο. Κυρίως αποκαλύπτει ότι η κούρσα των περικοπών δεν σχετίζεται με κάποιες υποτιθέμενες υψηλές εργατικές αμοιβές και, το σημαντικότερο, ότι δεν έχει τέλος…
*Πηγή: prin.gr (Έντυπη έκδοση: Εφημερίδα «ΠΡΙΝ»,05-11-2017).
Το Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή για το φακελάκι στα νοσοκομεία
Με τους συλλογικούς αγώνες μας, ενάντια στις συνθήκες που γεννάνε το φακελάκι για μια πραγματικά δημόσια δωρεάν υγεία και περίθαλψη
Τα τελευταία χρόνια το υγειονομικό κίνημα, έδωσε και δίνει ηρωικές μάχες για ένα πραγματικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας, για την ανατροπή των μνημονίων και των πολιτικών που σταθερά με νόμους και αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις (απογευματινά ιατρεία επί πληρωμή, ανακοστολογήσεις ιατρικών πράξεων και εξετάσεων, πανεπιστημιακοί γιατροί με ιδιωτικά ιατρεία και έργο, στήριξη στους μεγαλοδιευθυντάδες του ΕΣΥ, πελατειακές σχέσεις, αυταρχικότερη διοίκηση-διαχείριση, κλπ) προσπαθούν να μετατρέψουν όλο και πιο πολύ τα απομεινάρι του δημόσιου συστήματος υγείας, σε μια κατ όνομα “δημόσια” επιχείρηση που λειτουργεί με τα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια της αγοράς, με την λογική του κόστους και τους κέρδους που μετατρέπει ένα δημόσιο αγαθό όπως η υγεία σε εμπόρευμα.
Αυτές οι πολιτικές είναι που στρώνουν το δρόμο και δημιουργούν τις συνθήκες για την ανάπτυξη όλων αυτών των μηχανισμών και των αντιλήψεων, που στηρίζουν και αναπαράγουν την διαφθορά και τον χρηματισμό.
Ταυτόχρονα ενάντια στην υποκρισία όλων αυτών που φωνάζουν τάχα μου «για την βία», αλλά με τις βίαιες πολιτικές τους διαλύουν ότι έχει απομείνει από την δημόσια υγεία, ποτέ δεν προσπαθήσαμε να κρύψουμε πως υπάρχει μια, μειοψηφική μερίδα γιατρών μέσα στα δημόσια νοσοκομεία που ΠΛΟΥΤΙΖΕΙ εκβιάζοντας τους ασθενείς, αλλά εξαρχής εδώ και τρεις δεκαετίες είμαστε ΟΙ ΜΟΝΟΙ που έχουμε δηλώσει ξεκάθαρα πως δεν τους θεωρούμε «συναδέλφους» μας και πως είμαστε διαχρονικά σε ΕΜΦΥΛΙΟ ΠΟΛΕΜΟ μαζί τους.
Τα σωματεία υγειονομικών, και ιδιαίτερα σωματεία με ιστορία αγώνων, αντίστασης και ανυπακοής όπως η ΕΙΝΑΠ θα πρέπει πρώτα από όλα να καταδικάζουν την διαφθορά και τον χρηματισμό και όχι να συμπορεύονται με ευθύνη της «πλειοψηφίας του ΔΣ» με το μεγαλοδιευθυντικό κατεστημένο και το αυταρχικό κράτος.
Το ψάρι βρωμάει πάντα από το ΚΕΦΑΛΙ. Από την κεφαλή της ιατρικής ιεραρχίας η διαμόρφωση και διάρθρωση της οποίας ελέγχεται από το αστικό κράτος και από άλλους πανίσχυρους συστημικούς μηχανισμούς. Η διαφθορά ΠΗΓΑΖΕΙ από το μεγαλοκαθηγητικό και μεγαλοδιευθυντικό κατεστημένο των δημόσιων νοσοκομείων και διαχέεται από πάνω προς τα κάτω, όχι αντίστροφα. Άλλωστε το κατεστημένο αυτό είναι οι ΙΔΙΟΙ μηχανισμοί και τα ΙΔΙΑ φυσικά πρόσωπα που πρωτοστατούν όχι μόνο στην εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου, αλλά και στην χυδαία εκμετάλλευση και απαξίωση της πλειοψηφίας των έντιμων μαχόμενων νοσοκομειακών γιατρών, ιδιαίτερα των νεότερων.
Είναι οι ΙΔΙΟΙ πανεπιστημιακοί μεγαλοκαθηγητάδες που θεωρούν σκλάβους τους τόσο τους γιατρούς του ΕΣΥ στις πανεπιστημιακές κλινικές όσο και τους ειδικευόμενους. Που αξιοποιούν το (ακόμα …) «νόμιμο» δίπορτο απασχόλησης ταυτόχρονα στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα για να ψαρεύουν πελατεία από το δημόσιο νοσοκομείο και να την οδηγούν με πιέσεις και εκβιασμούς στις ιδιωτικές κλινικές. Που με θράσος κληρονομούν τις έδρες με … βιολογικούς όρους ( ! ) από πατέρα σε γιο και σε γαμπρό. Που ενώ έχει αηδιάσει μαζί τους το σύμπαν, συμπεριλαμβανομένων και πολλών έντιμων πανεπιστημιακών γιατρών, εξακολουθούν να υιοθετούνται και να προστατεύονται προκλητικά από ΟΛΕΣ της κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένης και της σημερινής, οι οποίες προστατεύουν τα σκανδαλώδη φεουδαρχικά τους προνόμια και τις καταγέλαστες ανομίες τους.
Είναι οι ΙΔΙΟΙ (κατά τεκμήριο πρασινογάλαζοι) αρχιδιευθυντάδες του ΕΣΥ που επί 20 χρόνια τώρα πολεμούν λυσσαλέα το δικαίωμα των λοιπών γιατρών του ΕΣΥ στην εργασιακή αξιοπρέπεια και στην επιστημονική εξέλιξη.
Που έχουν το θράσος να βγάζουν και γλώσσα από πάνω ως «Εταιρεία (Συντονιστών) Διευθυντών» ενάντια στα στοιχειώδη δικαιώματα ειδικευμένων και ειδικευόμενων. Που ξεφτιλίζουν με την συμπεριφορά τους και τους έντιμους συντονιστές διευθυντές, ακριβώς όπως το μεγαλοκαθηγητικό κατεστημένο εξευτελίζει με την συμπεριφορά του τους έντιμους πανεπιστημιακούς γιατρούς.
Όλους τους παραπάνω τους έχουμε αντιμετωπίσει και διαρκώς τους αντιμετωπίζουμε όχι μόνο ως πηγή της διαφθοράς που διαιωνίζει το αίσχος με το φακελάκι και την μίζα, αλλά και ως ΑΠΕΡΓΟΣΠΑΣΤΙΚΟ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ, ως ΟΧΗΜΑ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ, ως ΔΟΥΡΕΙΟ ΙΠΠΟ ΚΑΘΕ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗΣ. Αυτοί πλαισιώνουν διάφορες επιτροπές και επιτροπάτα στο ΚΕΣΥ παλιότερα επί Σκανδαλάκη, σήμερα επί Μάρκου και προσπαθούν να εξυπηρετήσουν τα ίδια σχέδια ενάντια στους νέους γιατρούς. Αυτοί πολεμούν λυσσαλέα τις απεργίες και τις επισχέσεις μας. Αυτοί είναι που χλευάζουν τα αιτήματά μας, αφού άλλωστε ο μισθός τους είναι απλά κολόνια για τα φρύδια τους. Αυτοί είναι που θεωρούν τους ειδικευόμενους γιατρούς σκλαβάκια και αρνούνται ακόμα και το νόμιμο δικαίωμα του ρεπό. Αυτοί είναι που διατηρώντας άριστες σχέσεις με τις πολυεθνικές εταιρείες φαρμάκων και υλικών αλλά και με τον ιδιωτικό τομέα διάγνωσης – περίθαλψης προσπαθούν να «νομιμοποιήσουν» τόσο τον χρηματισμό και το φακελάκι όσο και την οργανική «διασύνδεση» του ιδιωτικού τομέα με το δημόσιο νοσοκομείο που έτσι δεν θα είναι πια δημόσιο. Αυτοί είναι που όταν τα πράγματα ζορίζουν και οι κινηματικές διαθέσεις των νέων γιατρών ανεβαίνουν, μονίμως προστατεύονται από τις δυνάμεις της κοινοβουλευτικής συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας στο όνομα της «ενότητας του κλάδου».
Το υποκριτικό αστικό πολιτικό κατεστημένο διαχρονικά ΠΑΝΤΑ υιοθετεί και προστατεύει αυτήν την κλίκα. Για τους παλιότερους τα έχουμε πει πολλές φορές, ας δούμε τι γίνεται και με τους … καινούριους, την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, όπου περισσεύει η διγλωσσία, ο φαρισαϊσμός και η κωλοτούμπα :
– ΑΚΟΜΑ διατηρείται και ενισχύεται το δίπορτο των πανεπιστημιακών καθηγητών στο ιδιωτικό «επάγγελμα». Χαρακτηριστικά υπενθυμίζουμε πως πέρσι τέτοιον καιρό δικάστηκαν στην Λάρισα πανεπιστημιακοί καθηγητές που χειρουργούσαν σε ιδιωτικές κλινικές ΠΑΡΑΝΟΜΑ ακόμα και σύμφωνα με αυτήν την ισχύουσα νομοθεσία και αθωώθηκαν κατά πλειοψηφία λόγω αμφιβολιών μόνο και μόνο επειδή η πολιτεία (δηλαδή το υπουργείο Υγείας) βολικά «ξέχασε» να παρασταθεί ως πολιτική αγωγή, αφήνοντας μάλιστα στην συνέχεια ΕΚΘΕΤΟΥΣ στο εκδικητικό μένος των παρανομούντων εκπροσώπους του Ενωτικού Κινήματος για την Ανατροπή που παρέστησαν ως μάρτυρες κατηγορίας.
– ΑΚΟΜΑ παραδίνεται ο πλήρης έλεγχος της ιατρικής εκπαίδευσης των ειδικευόμενων στο ίδιο αυτό κατεστημένο, με τα απίστευτα καμώματα των κ.κ. Μάρκου – Βαρνάβα και λοιπών φωστήρων στο ΚΕΣΥ, καμώματα τα οποία εφαρμόζονται ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΑΤΑ από τις υπηρεσίες του υπουργείου Υγείας χωρίς ΚΑΝ να υπάρχει σχετικός νόμος, χωρίς ΚΑΝ να υπάρχει σχετική υπουργική απόφαση.
– ΑΚΟΜΑ διευρύνεται και επεκτείνεται το «νόμιμο» φακελάκι. Αυτό των απογευματινών πληρωτικών απογευματινών ιατρείων. Με την δικαιολογία (επίσημα, από τα χείλη των ίδιων των υπουργών) : «τι να κάνουμε, χρειάζονται έσοδα τα νοσοκομεία».
– ΑΚΟΜΑ λύνουν και δένουν σχεδόν σε όλα τα νοσοκομεία οι εκπρόσωποι αυτής της κλίκας που ως χαμαιλέοντες προσκολλούνται σε κάθε διοικητή αλλάζοντας κομματική απόχρωση κατά το δοκούν.
– ΑΚΟΜΑ τα υπολείμματα της παλιάς πρασινογάλαζης μεγαλοδιευθυντικής «Εταιρείας Διευθυντών» επιβάλλουν σε θεσμικά θέματα την θέλησή τους με τις πλάτες της κυβέρνησης, π.χ. στο «Σισμανόγλειο» και σε άλλα νοσοκομεία.
Γιατί ; μα γιατί απλούστατα η αντιλαϊκή πολιτική του μαύρου μετώπου κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ – μνημονιακών κυβερνήσεων θέλει οχήματα και συμμαχίες συμφερόντων. Και το συγκεκριμένο όχημα πλήρους ιδιωτικοποίησης της όποιας δημόσιας περίθαλψης έχει απομείνει, είναι αυτή η γνωστή κλίκα.
Αυτό είναι όλο το δάσος, το δέντρο μπορεί να είναι η απαράδεκτη προσωπική στάση του όποιου γιατρού παίρνει φακελάκι. Γι αυτό και το ζήτημα δεν λύνεται από αυτόκλητους σωτήρες, που στέλνουν το μήνυμα ότι τα επικοινωνιακά «ντου», τα μπράτσα και ο προπηλακισμός στο πρόσωπο του ενός, τάχα καθαρίζουν και τις πολιτικές-οικονομικές συνθήκες που γεννούν αυτά τα φαινόμενα και πως η μαζική αγωνιστική δράση είναι περιττή όταν αναλαμβάνουν κάποιοι «υπερήρωες – Ζορρό».
Απέναντι σε όλα αυτά οι εργαζόμενοι στην δημόσια υγεία έχουν αποδείξει πολλές φορές παλιότερα πως με τους αγώνες τους, την αυτοοργάνωσή τους από τα κάτω, με μαζικές γενικές συνελεύσεις, μπορούν να επιβάλλουν την θέλησή τους.
ΠΑΛΕΎΟΥΜΕ για ένα δημόσιο νοσοκομείο που να ικανοποιεί τις κοινωνικές ανάγκες, για μια πραγματικά δωρεάν περίθαλψη, με μαζικές προσλήψεις και χρηματοδότηση, με μια άλλη διοικητική δομή που θα απλώνει τον αποφασιστικό έλεγχο από την μεριά των εργαζομένων σε κάθε λειτουργία του δημόσιου νοσοκομείου, με πλήρη και αποκλειστική απασχόληση όλων, με κατάργηση του ιδιωτικού έργου των πανεπιστημιακών γιατρών, κατάργηση των επί πληρωμή απογευματινών ιατρείων, λειτουργία ηλεκτρονικής λίστας χειρουργείου που θα εξασφαλίζει την κοινωνικά δίκαιη χρονική σειρά των ασθενών προς το χειρουργείο-αντί για τη λίστα – κοροϊδία που ισχύει σήμερα. Επίσης καλούμε τις γενικές συνελεύσεις των νοσοκομειακών γιατρών, τις Ενώσεις, την ΟΕΝΓΕ, τα σωματεία εργαζομένων στα νοσοκομεία να πάρουν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και αυτοτελώς για το συγκεκριμένο ζήτημα των εκβιασμών και του χρηματισμού, με πίεση προς τις ιατρικές υπηρεσίες και τις διοικήσεις, ώστε να απομονωθούν οι διαβόητοι φακελλάκηδες π.χ. την αποπομπή από το πρόγραμμα του χειρουργείου, την αυστηρότερη τήρηση του χαρακτήρα του επείγοντος χειρουργείου κ.α. Πάνω απ’ όλα, προκρίνουμε την από τα κάτω και εκ των έσω αντιμετώπιση του ζητήματος, ώστε να έχει το λόγο η μεγάλη πλειοψηφία των έντιμων συναδέλφων, και όχι τα όργανα του κράτους που δείχνουν προκλητική διαχρονική αδράνεια και ανοχή.
Ο αγώνας για πραγματικά δωρεάν, αποκλειστικά δημόσια περίθαλψη μόνο έτσι θα δικαιωθεί πραγματικά. Από μια τέτοια μαζική, οργανωμένη συλλογικά από τα κάτω και «εκ των έσω» αποφασιστική, ανατρεπτική δράση του κινήματος.
Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή, 3/11/2017
Πηγή: pandiera.gr
Μετά τη Σούδα …μπότα και στην Αλεξανδρούπολη
– του Παναγιώτη Θεοδωρόπουλου
Τη δημιουργία αμερικανικής στρατιωτικής βάσης στην Αλεξανδρούπολη, ανακοίνωσε ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Τζέφρι Πάιατ. Οι ανακοινώσεις του Αμερικανού αξιωματούχου, λίγες μέρες μετά την επίσκεψη Τσίπρα στην Ουάσιγκτον, φέρνουν στην επιφάνεια άλλη μια πτυχή των συμφωνιών που κλείστηκαν στο Λευκό Οίκο.
Όπως ο ελληνικός λαός έμαθε από τον Ντ. Τράμπ για την συμφωνία της ανακατασκευής των F-16, έτσι μαθαίνει και από τον Τζ. Πάιατ ότι μετά τη Σούδα θα δημιουργηθεί και δεύτερη βάση των ΗΠΑ στη χώρα.
Ο Τζ. Πάιατ, πραγματοποίησε ομιλία κατά τη διάρκεια του 7oυ συνεδρίου «Navigator 2017, The Shipping decision Makers forum», στο πλωτό Μουσείο «Hellas Liberty», στον Πειραιά. Εκεί έκανε ειδική αναφορά στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, το οποίο, όπως τόνισε, οι ΗΠΑ θέλουν να χρησιμοποιήσουν τόσο για εμπορικούς, όσο και για στρατιωτικούς σκοπούς. «Το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης είναι στρατηγικής σημασίας για τις ΗΠΑ. Θέλουμε να διαδραματίσει έναν μεγαλύτερο ρόλο», ανέφερε και σημείωσε: «»America is back». Οι σχέσεις Ελλάδος-ΗΠΑ δεν ήταν ποτέ πιο ισχυρές. Θα συνεχίσουν να ενδυναμώνονται. Πρόκειται για σχέσεις δυνατές και με βάθος χρόνου»…
Το σχέδιο των Αμερικανών, είναι η μετατροπή μέρους του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης σε βάση στρατιωτικών ελικοπτέρων. Στόχος τους, σύμφωνα με πληροφορίες, είναι να λειτουργεί όπως αυτή της Σούδας στην Κρήτη, σε συμπληρωματικό ρόλο για τον έλεγχο του Αιγαίου, της Μαύρης Θάλασσας και γενικότερα της Νοτιανατολικής Μεσογείου. Η Αλεξανδρούπολη έχει ήδη χρησιμοποιηθεί από τις ΗΠΑ ως προσωρινή βάση για τη μεταφορά στρατευμάτων, οχημάτων και ελικοπτέρων.
Με δεδομένη την «υποταγή» της κυβέρνησης Τσίπρας, όπως και των προκατόχων της, στις δεσμεύσεις και στις συμβατικές υποχρεώσεις της χώρας απέναντι στο ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, η Ουάσιγκτον «ξεφουρνίζει» σιγά – σιγά τον κατάλογο των απαιτήσεων της.
Οι συγκεκριμένοι σχεδιασμοί των Αμερικανών, τέθηκαν επί τάπητος και στην συνάντηση του Τσίπρα – Τράμπ στην Ουάσιγκτον και σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, υπήρξε μια πρώτη συμφωνία, για την παραχώρηση τμήματος του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης.
Μπορεί η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, να επιδιώκει να «κρύψει κάτω από το χαλί» τις δεσμεύσεις που ανέλαβε απέναντι στις ΗΠΑ για να συνεχίσει να πουλάει «αριστεροσύνη», αλλά ο Αμερικάνος πρέσβης δεν έχει τέτοια …κωλύματα.
Ο ίδιος εξάλλου στις αρχές Σεπτεμβρίου, βρέθηκε στην Αλεξανδρούπολη και συναντήθηκε με τοπικούς φορείς, προκειμένου να τους μεταφέρει τον ενδιαφέρον αμερικάνικων εταιρειών για επενδύσεις στην περιοχή. Πληροφορίες θέλουν μάλιστα τον πρέσβη να ενημερώνει και για τις προθέσεις των ΗΠΑ να δημιουργήσουν στρατιωτική βάση στην λιμάνι της πόλης.
Γιατί «κόπτονται» οι ΗΠΑ
Για τις ΗΠΑ, η δημιουργία στρατιωτικής βάσης στην Αλεξανδρούπολη είναι στρατηγικής σημασίας.
Πρώτον: Μέσω της δημιουργία της, θα αποκτήσουν καλύτερο έλεγχο της Μαύρης Θάλασσας. Στα πλαίσια των ενδοιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών με τη Ρωσία, οι ΗΠΑ μέσω μιας βάσης στην Αλεξανδρούπολη θέλουν να βάλουν ακόμα περισσότερα εμπόδια, στους σχεδιασμούς της Ρωσίας για επέκταση στη Βαλκανική χερσόνησο.
Δεύτερον: Θα επιδιώξουν να δημιουργήσουν ένα ισχυρό στρατιωτικό κέντρο ακριβώς δίπλα στην Τουρκία. Στόχος τους, ο έλεγχος του καθεστώτος Ερντογάν, το οποίο πλέον για τις ΗΠΑ, αποτελεί ασταθή κρίκο του στρατιωτικού οικοδομήματος που έχει δημιουργηθεί στην περιοχή για την προώθηση των αμερικανικών συμφερόντων.
Τρίτον: Το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, από μεγάλες αμερικανικές πολυεθνικές, έχει χαρτογραφηθεί ως σημαντικός ενεργειακός κόμβος. Από την πρωτεύουσα του Έβρου θα διέλθει ο αγωγός ΤΑP, που θα μεταφέρει Αζέρικο αέριο στην Ευρώπη, ενώ θα κατασκευαστεί και σταθμός υγροποιημένου φυσικού αερίου, στον οποίο θα αποθηκεύεται και αέριο, το οποίο μέσω του ΤΑP θα διακινείται στη γηραιά ήπειρο. Η αμερικανική εταιρεία «Tellurian Energy», φέρεται σύμφωνα με πληροφορίες να έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον να μετέχει σε κοινοπραξία και με εταιρείες ελληνικών συμφερόντων, προκειμένου να κατασκευαστεί ο σταθμός υγροποιημένου αερίου.
Ο ΤΑP για τις αμερικάνικες πολυεθνικές αλλά και για τους γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ, είναι ο βασικός αγωγός ελέγχου του νότιου διαδρόμου (southern corridor) τροφοδοσίας της Ευρώπης με φυσικό αέριο. Οι Αμερικάνοι θέλουν με κάθε τρόπο να εμποδίσουν τα σχέδια για τη δημιουργία του αγωγών Turkish Stream και Νord Stream που «φιλοδοξούν» να μεταφέρουν ρωσικό φυσικό αέριο στην Ευρώπη.
Επιπλέον, η Exxonmobil, έχει εξασφαλίσει γεωτρήσεις και στα Κυπριακά «οικόπεδα» και μέρος του αερίου που θα αντλήσει από αυτά, μπορεί να μεταφέρεται στην Αλεξανδρούπολη, με ειδικά πλοία LNG (οι Έλληνες εφοπλιστές έχουν το μεγαλύτερο στόλο τέτοιων καραβιών και νοών νοείται) και από εκεί στην Ευρώπη, εφόσον δημιουργηθεί σταθμός υγροποίησης του.
Τα έχει πει όλα ο πρέσβης…
Τους αμερικάνικους στόχους, δεν είχε κρύψει με συνέντευξη του, στην εφημερίδα «Καθημερινή», ο Αμερικάνος πρέσβης, με συνέντευξη που παραχώρησε στις 18 Σεπτεμβρίου 2017.
Συγκεκριμένα, όταν ρωτήθηκε αν «θα έρχεται αμερικανικό αέριο στην Αλεξανδρούπολη;», απάντησε:
«Αυτός είναι ο στόχος μας. Να υπογραφούν συμβόλαια. Οχι απλά εφήμερες κινήσεις, αλλά να γίνουν πραγματικότητα αμερικανικές επενδύσεις. Υπάρχει επίσης η ιδιωτικοποίηση του λιμένα. Θα συζητήσω με το ΤΑΙΠΕΔ το επόμενο διάστημα και θα προσπαθήσω να αποκτήσω μια αίσθηση των χρονοδιαγραμμάτων. Εχουμε τουλάχιστον μία αμερικανική εταιρεία που ενδιαφέρεται για την Αλεξανδρούπολη. Υπάρχουν προφανώς τεράστιες δυνατότητες. Η ιδέα της ανάπτυξης της Αλεξανδρούπολης ως ενεργειακού κόμβου και επίσης ενός κόμβου μεταφορών, αν καταφέρετε να υλοποιήσετε τη σιδηροδρομική διασύνδεση με τη Βουλγαρία. Οι ΗΠΑ βλέπουν την Ελλάδα όχι μόνο ως σημαντικό διμερή εταίρο, αλλά ως πυλώνα της στρατηγικής μας στην περιοχή. Εχω εντυπωσιαστεί από το πώς συνδυάζονται διαφορετικές εξελίξεις γύρω από την Αλεξανδρούπολη, όπως ο TAP, το πλωτό τερματικό και ο αγωγός IGB (σ.σ αγωγός αερίου μεταξύ Ελλάδας και Βουλγαρίας), όπως και από τον μεγάλο ενθουσιασμό για περισσότερη αμερικανική παρουσία στην περιοχή. Υπάρχει μια πραγματική δίψα για αμερικανική παρουσία στην περιοχή, από όλους, πολιτικούς, επιχειρηματίες».
Επιπλέον όταν κλήθηκε να σχολιάσει, πως βλέπει «τον ρόλο της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και τη διασύνδεσή της με τη Ρωσία;», σημείωσε:
«Αντιτιθέμεθα στον Turkish Stream. Θεωρούμε ότι, όπως και ο Nord Stream, θα επιδεινώσει την εξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό αέριο κατά τρόπο που είναι κακός για την ευρωπαϊκή ασφάλεια και οικονομική ανάπτυξη. Η Τουρκία, εξ ορισμού, είναι μέρος του νότιου διαδρόμου. Ο μόνος τρόπος να περνά αέριο από το Αζερμπαϊτζάν στην Ελλάδα για τον TAP είναι μέσα από το τουρκικό έδαφος, οπότε υπάρχει ένας φυσικός ρόλος για να παίξει εκεί». Με άλλα λόγια, έστειλε μήνυμα στην κυβέρνηση Ερντογάν για τα πάρε – δώσε της, με τη Ρωσία.
Γίνεται αντιληπτό, ότι η πρόθεση των Αμερικάνων να δημιουργήσουν βάση στην Αλεξανδρούπολη, έρχεται να υπηρετήσει στρατιωτικούς, οικονομικούς και ευρύτερους γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς τους. Επίσης είναι ευρέως γνωστό όπου επενδύει μια αμερικάνικη ενεργειακή πολυεθνική, έχει πρώτα δημιουργηθεί μια ισχυρή στρατιωτική βάση των ΗΠΑ. Οι λόγοι προφανείς. Ο Αμερικάνος πρέσβης εξάλλου ήταν ιδιαίτερα κατατοπιστικός…
Στο μέλλον – όπως σήμερα βάση της Σούδας – το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, μπορεί να μετατραπεί στο επόμενο ορμητήριο ΝΑΤΟικών και Αμερικάνικων «γερακιών», σε πολέμους και επιθέσεις εναντίον λαών και χωρών.
Πηγή: imerodromos.gr
Σοκαριστική έρευνα - Ο πληθυσμός της Ελλάδας μειώνεται και γερνάει
Δυσοίωνες είναι οι προβλέψεις για τη δημογραφική εξέλιξη του ελληνικού πληθυσμού, σύμφωνα με όσα διατυπώνει σε σχετική του μελέτη ο καθηγητής Δημογραφίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Βύρωνας Κοτζαμάνης, ο οποίος μίλησε στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Ο κ. Κοτζαμάνης, θεωρεί δεδομένη τη μείωση του πληθυσμού στις επόμενες δεκαετίες και προβλέπει ότι στην Ελλάδα μετά από 35 έτη θα κατοικούν από 10,4 εκατομμύρια έως 9,5 εκατομμύρια άνθρωποι, ενώ η δημογραφική γήρανση θα είναι διαρκώς αυξανόμενη, καθώς το φαινόμενο όχι μόνο δεν ανακόπτεται, αλλά θα βαίνει αυξανόμενο με την πάροδο των ετών.
«Η συρρίκνωση του συνολικού πληθυσμού που καταγράφεται σε όλα τα σενάρια και η συνεχιζόμενη γήρανσή του προφανώς αναμένεται να έχουν άμεση επίπτωση και στον πληθυσμό εργάσιμης ηλικίας ο οποίος φθίνει συνεχώς», θα πει χαρακτηριστικά μεταξύ άλλων.
Πώς θα εξελιχθεί ο πληθυσμός της χώρας τις επόμενες δεκαετίες; Θα υπάρχει μείωση και σε ποιο βαθμό;
Η μείωση του συνολικού μόνιμου πληθυσμού της Ελλάδας την επόμενη τριακονταπενταετία αναμένεται να είναι - ανεξαρτήτως σεναρίων- συνεχής, αν και με διαφοροποιημένους, ανά σενάριο και περίοδο, ρυθμούς.
Ειδικότερα, στο τέλος της επόμενης εικοσαετίας (2035) ο πληθυσμός μας θα κυμανθεί, αναλόγως των υιοθετούμενων σεναρίων από 10,4 (μέγιστο, το ευνοϊκότατο σενάριο) έως 9,5 εκατ. (ελάχιστο) έναντι 10,9 εκατ. το 2015, ήτοι μείωση από 0,45 έως και 1,4 εκατ. σε απόλυτες τιμές (και σε ποσοστά κατά 4,1 -12,4% σε σχέση με το 2015).
Το 2050 ο πληθυσμός μας θα κυμανθεί, αναλόγως πάντοτε των σεναρίων από 10,0 (μέγιστο) έως 8,3 εκατ. (ελάχιστο) έναντι 10,9 εκατομ. το 2015, ήτοι μείωση σε απόλυτες τιμές από 0,9 έως και 2,4 εκατ. (7,5 έως 23,5 % σε σχέση με το 2015).
Τα φυσικά ισοζύγια (γεννήσεις - θάνατοι) ανεξαρτήτως σεναρίων αναμένεται να είναι - αν και με διακυμάνσεις - αρνητικά την επόμενη τριακονταπενταετία, καθώς οι θάνατοι θα είναι σταθερά περισσότεροι από τις γεννήσεις, τα δε μεταναστευτικά ισοζύγια (είσοδοι-έξοδοι) από αρνητικά θα μετατραπούν πιθανότατα σε ελαφρώς θετικά μετά το 2025.
Παρόλη όμως αυτή την αλλαγή του προσήμου τους στα τέλη της επόμενης δεκαετίας, το τελικό αποτέλεσμα της ζυγαριάς θα είναι αρνητικό, με αποτέλεσμα την μείωση του πληθυσμού μας.
Σημαντικές αλλαγές αναμένονται και στην κατανομή του πληθυσμού μας ανά ηλικία;
Εκτός από την μείωση του συνολικού πληθυσμού, σημαντικές αλλαγές αναμένονται και στην κατανομή του ανά ηλικία. Ειδικότερα, η μέση ηλικία από 43,45 έτη το 2015 αναμένεται να αυξηθεί το 2035 κατά 3,6 έως 4,5 έτη, και το 2050 από 3,7 έως 5,5 έτη.
Μεγαλύτερη παράλληλα αύξηση θα έχει η διάμεσος ηλικία (η ηλικία δηλ. που χωρίζει τον πληθυσμό μας σε δυο ισοπληθή τμήματα) καθώς από 44 σχεδόν έτη το 2015 θα αυξηθεί κατά 5,5 έως 7,1 έτη το 2050. Έτσι, το 2035 το ποσοστό των > 65 ετών και των >85 ετών στον συνολικό πληθυσμό (21% και 2,8% το 2015) αναμένεται να κυμανθεί από 27,9% -27,2% για τους πρώτους και από 4,1%- 4,5% για τους δεύτερους, ενώ τα ποσοστά των νέων (0-14 ετών και 0-18 ετών) από 11,0% έως 12,4% για τους πρώτους και 15,8% - 14,2% για τους δεύτερους αντίστοιχα.
Το δε 2050 το ποσοστό των > 65 ετών και των >85 ετών στον συνολικό πάντοτε πληθυσμό (21,0 και 2,8% το 2015) αναμένεται να αυξηθεί ακόμη περισσότερο (33,1% -30,3% για τους πρώτους και 6,5%-4,9% για τους δεύτερους), ενώ τα ποσοστά των νέων (0-14 ετών ή ακόμη των 0-18 ετών), πάντα αναλόγως των σεναρίων θα κυμανθούν από 14,8% έως 12,0% για τους πρώτους και 19% - 15,4% για τους δεύτερους αντίστοιχα.
Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί στο πλαίσιο αυτό και η ταχύτερη αύξηση των ατόμων ηλικίας 85+ (των «υπερηλίκων») σε σχέση με αυτήν των 65 ετών και άνω.
Το πλήθος των 85+ που δεκαπλασιάσθηκε σχεδόν ανάμεσα στο 1951 και το 2015, αναμένεται εκ νέου να παρουσιάσει μια σημαντική αύξηση την επόμενη τριακονταπενταετία (κατά +106 έως +45,6% αναλόγως των σεναρίων).
Θα υπάρξει επομένως μια σημαντική γήρανση όχι μόνον του συνολικού πληθυσμού, αλλά και των 65+ ετών (δηλαδή “μια γήρανση μέσα στην γήρανση”).
Δηλαδή, η δημογραφική γήρανση δεν ανακόπτεται αλλά οι ρυθμοί της επιταχύνονται;
Η δημογραφική γήρανση όχι μόνον δεν ανακόπτεται, αλλά οι ρυθμοί της αναμένεται να επιταχυνθούν την επόμενη τριακονταπενταετία.
Έτσι, ενώ το ποσοστό των 65+ ετών αυξήθηκε από 13% το 1980 στο 21% το 2015 (+8% σε μια τριακονταπενατετία), αναμένεται να αυξηθεί εκ νέου, ανάλογα με τα σενάρια κατά 6,5 - 7,0% ανάμεσα στο 2015 και το 2035 και κατά 9,5- 12,5% ανάμεσα στο 2015 και το 2050.
Η αύξηση αυτή οφείλεται, κυρίως, σε όλα τα σενάρια, στην προοδευτική είσοδο τα επόμενα 35 έτη στην ηλικιακή ομάδα των 65 ετών και άνω, αφενός μεν των Ελλήνων που ανήκουν στις πολυπληθείς σχετικά γενεές της πρώτης μεταπολεμικής περιόδου (1950-1980, 150 χιλ. γεννήσεις ετησίως κατά μέσο όρο), αφετέρου δε των αλλοδαπών εκείνων που εγκαταστάθηκαν στην χώρα μας μετά το 1990 και θα παραμείνουν σε αυτήν, καθώς και αυτοί, στην μεγάλη τους πλειοψηφία, έχουν γεννηθεί, την περίοδο 1965-1985.
Οφείλουμε τέλος να επισημάνουμε ότι οι αναμενόμενες μεταβολές των πληθυσμιακών δομών (ιδιαίτερα δε μέχρι το 2035) καθορίζονται σε μεγάλο βαθμό από το μέγεθος και την δομή του πληθυσμού μας σήμερα (2015).
Οι γυναίκες π.χ. που θα διανύσουν τις επόμενες δύο δεκαετίες ευρισκόμενες στις πλέον αναπαραγωγικές τους ηλικίες (25-40 ετών) έχουν ήδη γεννηθεί, γνωρίζουμε με ακρίβεια το πλήθος τους και κατ' επέκταση μπορούμε να εκτιμήσουμε -κάνοντας κάποιες υποθέσεις για την γονιμότητά τους - τις γεννήσεις τους.
Γνωρίζουμε επίσης με σχετική ακρίβεια και το πλήθος των ατόμων τα οποία την περίοδο 2016-2035 θα βρεθούν σε ηλικίες υψηλής θνησιμότητας (το πλήθος δηλαδή των ατόμων που θα είναι άνω των 50 ετών) και επομένως δυνάμεθα να εκτιμήσουμε και τον αναμενόμενο συνολικό αριθμό θανάτων καθώς πάνω από το 90% των θανάτων ετησίως οφείλονται στα άτομα των ηλικιών αυτών.
Η συρρίκνωση του συνολικού πληθυσμού που καταγράφεται σε όλα τα σενάρια και η συνεχιζόμενη γήρανσή του προφανώς αναμένεται να έχουν άμεση επίπτωση και στον πληθυσμό εργάσιμης ηλικίας ο οποίος φθίνει συνεχώς.
Τι ακριβώς σημαίνει αυτό;
Ειδικότερα, από 7,0 εκατ. το 2015, οι 15-64 ετών αναμένεται το 2035 να κυμανθούν από 5,8 έως 6,3 εκατ., οι δε 20-69 ετών (7,1 εκατ. το 2015) στα αντίστοιχα σενάρια από 6,6 έως 6,1 εκατ. Στο τέλος δε της περιόδου των προβολών μας (2050) οι μεν 15-64 ετών θα κυμανθούν από 4,6 έως 5,5 εκατ., οι δε 20-69 ετών από 4,8 έως 5,7 εκατ.
Κατ' επέκταση, ανεξαρτήτως σεναρίων, το πλήθος των ατόμων αυτών θα μειωθεί ενώ το ειδικό τους βάρος θα συρρικνωθεί. Ειδικότερα, το 2035 το ποσοστό των 15-64 στο συνολικό πληθυσμό (65% το 2015), θα κυμανθεί από 60,2 έως 61,4% και 15 χρόνια μετά (το 2050) από 54 έως 56,5%).
Ταυτόχρονα, οφείλουμε να τονίσουμε ότι η μείωση του πλήθους των ατόμων εργάσιμης ηλικίας στη διάρκεια της επόμενης τριακονταπενταετίας επιταχύνεται σε όλα τα σενάρια μετά το 2030.
Σε ποιους λόγους οφείλεται αυτή η επιτάχυνση;
Η επιτάχυνση αυτή οφείλεται κυρίως σε δυο λόγους: στην προοδευτική είσοδο στην ομάδα του πληθυσμού εργάσιμης ηλικίας (του πληθυσμού δηλαδή 15-64 ετών ή ακόμη των 20-69 ετών) των ολιγοπληθών γενεών >2010 (των ατόμων δηλαδή που γεννήθηκαν και θα γεννηθούν μετά το 2010) και στην προοδευτική έξοδο από την ίδια μεγάλη ηλικιακή ομάδα των πολυπληθέστερων γενεών της περιόδου 1960-1975.
Η απρόσκοπτη αυτή μείωση θα επηρεάσει προφανώς και τον οικονομικά ενεργό πληθυσμό (4,7 εκατ. το 2015), ο οποίος πιθανότατα το 2035 θα υπολείπεται αυτού του 2015, αναλόγως των σεναρίων, κατά 0,5-1 εκατ., το δε 2050 κατά 1,1-1,7 εκατ.
Οι προαναφερθείσες εξελίξεις είναι δυνατόν μερικώς και μόνον να αμβλυνθούν στην περίπτωση που τα ανά ηλικία ποσοστά συμμετοχής του πληθυσμού παραγωγικής - εργάσιμης ηλικίας στον οικονομικά ενεργό πληθυσμό αυξηθούν.
Οι αναμενόμενες μεταβολές τόσο του μεγέθους όσο και της κατανομής του συνολικού πληθυσμού μας ανά ηλικία και, προφανώς, η αναμενόμενη μείωση και του πληθυσμού εργάσιμης ηλικίας ενδιαφέρουν όλους μας ιδιαίτερα όμως όσους έχουν την ευθύνη διαμόρφωσης πολιτικών σε ευρύ φάσμα πεδίων, καθώς η μεταβλητή «πληθυσμός» δεν είναι πλέον δυνατόν να μην λαμβάνεται υπόψη στην χάραξη των πολιτικών αυτών.
Πηγή πληροφοριών: ΑΠΕ-ΜΠΕ
- Τελευταια
- Δημοφιλή