Σε συνθήκες φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού ζουν πάνω από ένας στους τρεις κατοίκους στην Ελλάδα και κατά μέσο όρο ένας στους τέσσερις στην ΕΕ, σύμφωνα με τα στοιχεία του 2016, που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα η Eurostat.

Συγκεκριμένα, στην Ελλάδα το 2016 βρίσκονταν αντιμέτωποι με τον κίνδυνο της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού το 35,6% του πληθυσμού (3,8 εκατ. άνθρωποι), έναντι 28,1% το 2008. Στην ΕΕ το αντίστοιχο ποσοστό έπεσε το 2016 στο 23,4% (117,5 εκατ. άνθρωποι), κάτω από τα επίπεδα του 2008 (23,7%).

Σύμφωνα με τη Eurostat, ένας άνθρωπος βρίσκεται σε κατάσταση φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού όταν αντιμετωπίζει μία ή περισσότερες από τις παρακάτω προβληματικές καταστάσεις: Είτε θεωρείται φτωχός (δηλαδή έχει εισοδήματα μικρότερα του 60% του μέσου εθνικού εισοδήματος), είτε ζει σε κατάσταση ένδειας (δηλαδή στερείται βασικά καταναλωτικά αγαθά, ή αδυνατεί να ανταπεξέλθει σε στοιχειώδεις οικονομικές υποχρεώσεις), είτε ζει σε οικογένεια αντιμέτωπη με τον κίνδυνο της ανεργίας (δηλαδή σε οικογένεια που κανένα μέλος της δεν έχει «κανονική δουλειά»).

Ως προς την Ελλάδα, σε συνθήκες φτώχειας βρίσκεται το 21,2% του πληθυσμού, σε συνθήκες ένδειας το 22,4%, ενώ ζει σε οικογένεια αντιμέτωπη με τον κίνδυνο της ανεργίας το 17,2% του πληθυσμού. Τα αντίστοιχα μέσα ποσοστά στην ΕΕ είναι 17,3%, 7,5% και 10,4%.

Γενικότερα, σε χειρότερη κατάσταση από την Ελλάδα, αναφορικά με το ποσοστό του πληθυσμού που θεωρείται ότι βρίσκεται σε κατάσταση φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, είναι η Βουλγαρία (40,4%) και η Ρουμανία (38,8%). Στον αντίποδα (με ποσοστά μικρότερα του 20%) βρίσκονται η Τσεχία (13,3%), η Φινλανδία (16,6%), η Δανία (16,7%) και η Ολλανδία (16,8%), η Αυστρία (18%), η Σλοβακία (18,1%), η Γαλλία (18,2%), η Σουηδία (18,3%), η Σλοβενία (18,4%), η Γερμανία και το Λουξεμβούργο(19,7%),

Η μείωση του αριθμού των ατόμων που κινδυνεύουν από τη φτώχεια ή τον κοινωνικό αποκλεισμό στην ΕΕ αποτελεί έναν από τους βασικούς στόχους της στρατηγικής «Ευρώπη 2020».

Πηγή: Eurostat: Σε συνθήκες φτώχειας ζει ένας στους τρεις Ελληνες | iefimerida.gr

Ο κ.Τσίπρας στο περιφερειακό συνέδριο στη Θεσσαλία επισήμανε ότι:

α) Η διαφορά της παρούσας κυβέρνησης από τις προηγούμενες είναι ότι «εμείς – όπως είπε – μπροστά από τη λέξη ανάπτυξη έχουμε φροντίσει να έχουμε προσθέσει την λέξη δίκαιη», τουτέστιν «δίκαιη ανάπτυξη», και ότι

β) σε επίπεδο οικονομίας όχι μόνο πιάνουμε τους στόχους αλλά τους ξεπερνάμε κιόλας…

  Επισήμανση πρώτη: Ο Μανώλης με τα λόγια, όχι μόνο «δίκαιη ανάπτυξη», αλλά μέχρι ανώγεια και κατώγια χτίζει.

  Επισήμανση δεύτερη:  Ως προς την οικονομία και κατ’ επέκταση την κοινωνία (την πραγματική, όχι την εικονική) ας έχουμε υπόψη τα εξής:

1) Σε νέα μέτρα ύψους 4,5 δισ. ευρώ δείχνουν οι νέες εκθέσεις του ΔΝΤ που θυμίζουν πολύ τις προηγούμενες, που επέφεραν (προψηφισμένα για το 2019-2020) μέτρα περικοπών στις συντάξεις και στο αφορολόγητο,

2) στα σχεδόν 100 δισ. ευρώ ανήλθαν οι ληξιπρόθεσμες οφειλές σε εφορίες και Δημόσιο,

3) μόνο φέτος και μόνο στο πρώτο 8μηνο του ’17 τα χρέη έχουν αυξηθεί κατά 8,5 δισ. ευρώ,

4) στα 3.857.000 εκατομμύρια ανέρχονται τα ΑΦΜ που έχουν χρέη στην εφορία κλπ, τουτέστιν όλη η Ελλάδα χρωστάει σε ένα Δημόσιο που επίσης χρωστάει (και δεν πληρώνει),

5) στους 1.650.000εκατομμύρια ανέρχονται οι φορολογούμενοι που απειλούνται με κατασχέσεις και στις 971.000χιλιάδες όσοι έχουν υποστεί ήδη κατασχέσεις στους λογαριασμούς τους.

  Αν αυτά εννοεί ο κ.Τσίπρα, τότε πράγματι, «όχι μόνο πιάνουμε τους στόχους, αλλά τους ξεπερνάμε κιόλας»…

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Πηγή: Εφημερίδα Real News 15/10/2017

Τους βλέπω κάθε μέρα να κάνουν πασαρέλα στα τηλεοπτικά παράθυρα, στα ραδιόφωνα και τις εφημερίδες, περίτρομοι, παμπόνηροι, σοφιστές της ελεεινής μορφής και πάνω απ’ όλα ψοφοδεείς.

«Δεν ισχύει σήμερα το φονιάδες των λαών Αμερικάνοι», λέει ο ένας. Ο άλλος επικαλείται δηλώσεις του κ. Ντάισελμπλουμ για τις ελληνικές εκλογές! και μελώνει, και κατουριέται απ’ τη χαρά του. Δεν πάει ο κυρ-Ντάισελμπλουμ να επεμβαίνει στα εσωτερικά της χώρας (αν αυτό το τζουτζεδιστάν έχει πλέον εσωτερικά), ο ηττημένος Συριζάκιας το παίζει γραικύλος με ηθικό πλεονέκτημα.

Πετάνε στην αρένα τα ήσσονα περί φύλων, κάνναβης και θρησκευτικών, και σφάζουν τα μείζονα, εργασία, ασφαλιστικό, φορολογία, εθνική ανεξαρτησία, ισονομία κ.ά. Σφάζουν σαν τους Ούνους του Αττίλα. Με κάτι χατζάρια να, κόφτες ματωβαμμένους. Εν ενεργεία και εν αναμονή. Κι έτσι τώρα αυτοί οι τύποι που οδήγησαν την Αριστερά σε ιστορική ήττα, ρουσφετολογούν, διορίζουν, βυσσοδομούν – και πάνω απ’ όλα σκυλεύουν την ίδια και την πατρίδα. Αύριο τι θα κάνουν; Όταν τα έργα τους τούς οδηγήσουν στο τέλος τους,

από ποια ίντριγκα του αρχηγού θα πιαστούν, σε ποιον «θεό της Ασίας» γονυπετείς θα προστρέξουν; Αν δεν είναι το ποσοστό καταστροφικό, κάτι θα γίνει σου λένε, από κάπου θα πιαστούμε. Τους

βλέπω στα κανάλια να λαχανιάζουν με τον Τύπο – όχι αυτόν που ελέγχουν, όχι αυτόν που κατασκεύασαν, αλλά με τον άλλο, τον Τύπο των άλλων. Ο ΣΥΡΙΖΑ δημιούργησε στα ΜΜΕ το πιο σάπιο τοπίο από τη μεταπολίτευση. Οδήγησε στην ταύτιση της δημοσιογραφίας με τα αφεντικά των μέσων ενημέρωσης. Ταυτοχρόνως δημιούργησε

δικά του γκαιμπελικά τερατάκια με έφεση στην κιτρινίλα, ενώ άλωσε τα κρατικά μέσα, ακριβώς όπως έκανε και η Πασοκοδεξιά, σε μία επίδειξη ηθικού πλεονεκτήματος του… αμοραλισμού. Ο ίδιος ο Τσίπρας καθώς και ο κ. Παππάς διακρίνονται από μία δυσανεξία απέναντι στη δημοσιογραφία κι από μία λύσσα κυριαρχίας, που, συν τω χρόνω, δημιουργεί μια καφκική ατμόσφαιρα στα μαγαζιά. Φίλια και αντιμαχόμενα. Η όλη συζήτηση παντού πλέον είναι ποιος βάζει τα λεφτά, με ποιον είναι, ποιος είναι ο μπροστινός, τι άκρες έχει, αν οι λυκοσυμμαχίες του σήμερα θα είναι οι ίδιες και αύριο – ένα ζοφερό δηλητηριώδες κλίμα

  που έχει κάνει τις περισσότερες εφημερίδες κι όλες τις τηλεοράσεις ντουντούκες των κομμάτων, των εταιρειών, των «θεσμών». Μέσα σ’ αυτόν τον βάλτο οι δημοσιογράφοι ανακυκλώνονται, όλο και πιο φθαρμένοι, όλο και πιο φθηνοί, με μια

  μειοψηφία να αντιστέκεται, καταδικασμένη να την πληρώσει, ακόμα και να βρεθεί εκτός επαγγέλματος. Όπως συνέβαινε στη Γερμανία κατά τον Μεσοπόλεμο, όταν με τον επαγγελματικό θάνατο οι κρατούντες έβγαζαν απ’ τη μέση όσους προέγραφαν – διανοούμενους, πανεπιστημιακούς, καλλιτέχνες, δημοσιογράφους, επιστήμονες, εργάτες! «άστους άνεργους να ψοφήσουν», έλεγαν. Μια φράση που διασώζεται ακόμα και σήμερα στο συλλογικό είναι της γερμανικής κοινωνίας.

  Βλέπω κάθε μέρα στα πάνελ και την Πνύκα τους ηττημένους Συριζάκηδες να παραδέχονταιτην ήττα τους και ταυτοχρόνως να τη διαλαλούν σαν πολύτιμη πραμάτεια. «Δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς». Μας πήρε τη σημαία ο αέρας. Είχαμε αυταπάτες (κι ευτυχώς από καιρό αρχίσαμε τις απάτες). Τους

βλέπω να κοκορεύονται όταν πουλάνε αεροδρόμια και να σκούζουν από πόνο όταν πετσοκόβουν συντάξεις, μισθούς και επιδόματα. Σαβουρώνουν τον περίδρομα στα ακριβά ρεστοράν κι αφήνουν τα ανάπηρα παιδάκια χωρίς ακόμα κι εκείνα τα γλίσχρα επιδόματα που έπαιρναν. Άχθος

αρούρης! Βλέπω τα πονηρά έντρομα ματάκια – τα βλέπει όποιος ανοίγει τα δικά του μάτια – των κυβερνώντων Συριζανέλ, όταν παίζουν με τον πόνο του κοσμάκη, όταν δουλεύουν εαυτούς και αλλήλους, θυμίζοντας εκείνα τα παιδάκια στο δημοτικό που έδειχναν με το δάκτυλό τους τα άλλα παιδάκια για όσα τα ίδια έκαναν…

Όντως! «Πετάει – πετάει ο Τσίπρας». Διότι ο κομισάριος που τα γράφει αυτά νομίζει ότι είναι διαφημιστής. Και μάλιστα διαφημιστής τελευταίας διαλογής, από εκείνους που πιστεύουν ότι καλόν είναι να γίνεται διαφήμιση και ας είναι κι αρνητική διαφήμιση. Και κατά τούτο δίκιο είχε ο «φτωχός» Πρόεδρος της Ουρουγουάης όταν έλεγε για τους συντρόφους του: «Ό,τι ιδεολογία κι αν έχουμε, όσο κι αν φιλοσοφούμε, όταν μιλάμε με την ορολογία της αγοράς, όταν με τα κριτήρια της αγοράς εξετάζουμε τα πράγματα, τότε τίποτα δεν μπορούμε να αλλάξουμε». Και το μόνον ερώτημα που απομένει, θα μπορούσαμε να συμπληρώσουμε εμείς, είναι η τιμή που σ’ αυτήν την αγορά, ως εμπόρευμα και οι ίδιοι, μπορούμε να πιάσουμε…

***

ΥΓ.: Σου λέει, επί παραδείγματι, ο άλλος: Βάλε μια «τσετσεκιά» στο μπαλκόνι σου, αρκεί να… πληρώνεις… παράβολο στο κράτος! Τουλάχιστον ο Γιωργάκης ήταν λιγότερο εμπόρευμα ο ίδιος! Πρότεινε χασισάκι στο μπαλκονάκι μας, όχι με όρους αγοράς, αλλά για το κέφι μας, βρε αδερφέ! Μπάφο – μπάφο τον καημό μας…

Πηγή: topontiki.gr

Τη Σκοτία μικρή δεν τη λες, καθώς καταλαμβάνει 80.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα!

Φανταστείτε λοιπόν για τι πράγμα μιλάμε.

Η τρύπα εμφανίστηκε στην ενδοχώρα της Ανταρκτικής και, όπως δήλωσε επιστήμονας του Πανεπιστημίου του Τορόντο, o Kent Moore: «Είναι εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από τις άκρες του πάγου. Αν δεν είχαμε δορυφόρο, δεν θα ξέραμε ότι ήταν εκεί».

Η επιστήμη τρέχει τώρα να βρει τι ήταν αυτό που προκάλεσε την τρύπα σε μια εντελώς άγνωστη μάλιστα ήπειρο.

Σε ανακοίνωσή του πάντως το παρατηρητήριο Southern Ocean Carbon and Climate Observations and Modeling του Πανεπιστημίου Πρίνστον παραδέχθηκε πως «η δυσκολία να οργανώσεις αποστολές στην Ανταρκτική τον χειμώνα σημαίνει πως πολύ λίγες μετρήσεις έχουν γίνει για τα σπάνια αυτά φαινόμενα».

Φταίει η πανταχού παρούσα κλιματική αλλαγή; Οι επιστήμονες μάς λένε πως είναι πρόωρο ακόμα να ενοχοποιήσουμε την παγκόσμια υπερθέρμανση. Η ωκεανογράφος του Πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ, Céline Heuzé, δήλωσε πάντως πως «Δεν ξέρουμε τι πραγματικά συμβαίνει. Για την ώρα, κάθε αποστολή στον Νότιο Ωκεανό πρέπει να σχεδιάζεται χρόνια πριν από την πραγματοποίησή της».

Πηγή: newsbeast.gr