Το 13ωρο, η Ευελιξία και η Εργασιακή εξουθένωση δεν πρέπει να περάσουν!

Ένα ακόμη αντεργατικό νομοσχέδιο από την Κυβέρνηση της ΝΔ έρχεται για ψήφιση στη Βουλή τις επόμενες μέρες, το οποίο είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της εργοδοσίας και με το οποίο επιχειρείται η θεσμοθέτηση 13ωρης εργασίας.

Αποτελεί συνέχεια διαδοχικών αντιδραστικών αλλαγών στις εργασιακές σχέσεις και στα δικαιώματα των εργαζόμενων που έχουν θεσμοθετηθεί την τελευταία 15ετία από όλες τις Κυβερνήσεις.

Το νομοσχέδιο αυτό βαθαίνει την ευελιξία στην εργασία, κατακρεουργεί το 8ωρο, 40ωρο,5μερο  οδηγεί σε ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, τους μετατρέπει σε λάστιχο, διαμορφώνει έναν ακόμη παράγοντα για την αύξηση των εργατικών ατυχημάτων και ταυτόχρονα νομιμοποιεί τους εργοδότες να εκβιάζουν τους εργαζόμενους και προσθέτει ένα ακόμη δυσβάστακτο βάρος στις πλάτες τους  με στόχο να ενισχύονται τα κέρδη του κεφαλαίου.

Επίσης με το αντεργατικό αυτό ανοσιούργημα τίθονται σε αμφισβήτηση οι ΣΣΕ, η υποχρεωτικότητα τους, ενώ ξεχαρβαλώνει ακόμη περισσότερο το εργατικό δίκαιο και ενισχύει την εργασιακή ανασφάλεια.

Το νομοσχέδιο αυτό έρχεται για ψήφιση σε μια περίοδο όπου τα εργατικά δικαιώματα βήμα το βήμα αποψιλώνονται στο όνομα της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου με την Κυβέρνηση να γίνεται ο πολιτικός τους εκπρόσωπος στην θεσμική συντριβή των εργατικών δικαιωμάτων μας.

Ταυτόχρονα οι εργαζόμενοι είναι αντιμέτωποι με την αισχροκέρδεια, την μόνιμη και αυξημένη διαρκώς ακρίβεια που λεηλατούν τα πενιχρά εισοδήματα τους ως αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής της Κυβέρνησης.

Χέρι βοηθείας σε αυτό το αντεργατικό ντελίριο προσφέρει ο υποταγμένος εργοδοτικός κυβερνητικός συνδικαλισμός σε ΓΣΕΕ, ΠΝΟ κλπ. οι οποίοι με τη  άρνηση τους να συμμετέχουν στην απεργία κλείνουν το μάτι σε Κυβέρνηση και εργοδοσία να συνεχίζουν την αντιλαϊκή τους επίθεση.

Ο ΓΓ της ΠΝΟ και η ομάδα του για άλλη μια φορά κόντρα στις διαθέσεις των Ναυτεργατών επιλέγουν να βάλουν πλάτη στην Κυβέρνηση να υλοποιεί, να διευρύνει,  και να θωρακίζει το  αντεργατικό νομοθετικό της οπλοστάσιο.

Αποδεικνύουν το βρώμικο ρόλο τους που αποδείχθηκε περίτρανα και στην μεγαλειώδη απεργία της ΠΕΝΕΝ στην Αδριατική.

Η ΠΕΝΕΝ με την απόφαση της για την 24ωρη απεργία στις 14 Οκτώβρη παλεύει και διεκδικεί να δοθούν λύσεις σε κρίσιμα Ναυτεργατικά προβλήματα που αναδείχθηκαν συλλογικά στην απεργιακή Συνέλευση που πραγματοποιήθηκε την 1^η Οκτώβρη.

- Μέτρα για την ασφάλεια της Ναυτικής εργασίας και των πλοίων.

-Πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς που θα καλύπτουν το αυξημένο κόστος ζωής.

-Ουσιαστική αναπροσαρμογή των επιδομάτων και των έξτρα εργασιών στην επιβατικό Ναυτιλία.

-Κατάργηση των αντιναυτεργατικών νόμων όπως είναι, 4150/2013, 4714/2020 και της νομοθετικής ρύθμισης για την μείωση των προστίμων στην παραβίαση των εργασιακών δικαιωμάτων.

- Υπογραφή ΣΣΕ στη ποντοπόρο Ναυτιλία, στα Φ/Γ και Δ/Ξ μικρών αποστάσεων και στα RO/RO.

-Μείωση στη φορολογία των Ναυτεργατών.

-Επαναφορά για τους συνταξιούχους του ΝΑΤ της 13^ης και 14^ης σύνταξης.

-Επίλυση των δίκαιων κλαδικών αιτημάτων μας σε όλες τις κατηγορίες πλοίων.

Έναρξη 24ωρης απεργίας : 00:01 έως 24:00.

Πειραιάς

10/10/2025

Η Διοίκηση

Η κυβέρνηση της Ν.Δ κατέθεσε στη Βουλή το κατάπτυστο και αντεργατικό νομοσχέδιο το οποίο παρέχει στην εργοδοσία το δικαίωμα να εφαρμόζει την 13ωρη απασχόληση σε μία ημέρα.

Με τον τρόπο αυτό κουρελιάζεται το 8ωρο, το 5ήμερο και το 40ωρο, ενισχύονται και επεκτείνονται οι ευέλικτες μορφές εργασίας και ο εργαζόμενος γίνεται λάστιχο για τα κέρδη του κεφαλαίου.

Η νομοθετική αυτή παρέμβαση αποτελεί συνέχεια δεκάδων αντεργατικών - αντιδραστικών αλλαγών που έχουν γίνει στη χώρα μας την τελευταία 15ετία, με τις οποίες ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ έδωσαν γη και ύδωρ στο κεφάλαιο, να μεγεθύνουν τα κέρδη τους, να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα πατώντας στα κατακρεουργημένα εργατικά δικαιώματα, να αυξήσουν τον βαθμό εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και να μετατρέψουν τους εργασιακούς χώρους σε παγίδες θανάτου.

Παράλληλα την ίδια στιγμή οι εργαζόμενοι είναι αντιμέτωποι με την πολιτική της ακρίβειας, της αισχροκέρδειας, των υπέρογκων ενοικίων, των ευέλικτων μορφών εργασίας, της μερικής απασχόλησης, των πλειστηριασμών, των εργοδοτικών εγκλημάτων, της φορολογικής αφαίμαξης, των υποβαθμισμένων μισθών και συντάξεων, της υποχρηματοδότησης και απαξίωσης της δημόσιας παιδείας και υγείας.

Οι αγώνες των εργαζομένων, των Συνδικάτων, με μπροστάρη το μαχόμενο συνδικαλιστικό κίνημα, έως τώρα δεν έχουν καταφέρει να εμποδίσουν τις αντιδραστικές αλλαγές και να φρενάρουν την αντεργατική επέλαση.

Οι συνέπειες από αυτό το γεγονός καθρεπτίζονται ανάγλυφα στο επίπεδο ανάπτυξης του κινήματος, στην οργάνωση των εργαζομένων στα Συνδικάτα, στην συμμετοχή στους αγώνες,

Ο συσχετισμός στο σ.κ, η επικράτηση των δυνάμεων του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού στην πλειοψηφία των οργανώσεων και η πολιτική συμπόρευσή τους με το δόγμα της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου και τις πολιτικές της κυβέρνησης και της Ε.Ε είναι δεδομένη.

Η κατάσταση όμως στον λαό και στην εργατική τάξη έχει αρχίσει και αλλάζει σε βάρος των ασκούμενων αντιλαϊκών πολιτικών. Αυτό απέδειξε η κάθοδος στους δρόμους και στις πλατείες εκατομμυρίων λαού σε όλη την Ελλάδα για το έγκλημα στα Τέμπη, αυτό αποδεικνύει ότι υπάρχει μία τεράστια λαϊκή οργή συνολικά για την πολιτική που καταδυναστεύει τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους αγρότες, τα λαϊκά στρώματα και τη νεολαία μας!

Ακόμη και δημοσκοπικά, η πολιτική της κυβέρνησης σε κρίσιμους τομείς αποδοκιμάζεται από τον λαό και η εικόνα του Μητσοτάκη βρίσκεται σε πλήρη κατάρρευση.

Στις συνθήκες αυτές οι παραδοσιακές μορφές των εργατικών αγώνων, όπως οι μεμονωμένες, αποσπασματικές ή και επετειακές 24ωρες απεργίες, συγκεντρώσεις - διαδηλώσεις στη Βουλή, αποδεικνύονται αναποτελεσματικές, ατελέσφορες και ποτέ δεν παράγουν το αποτέλεσμα που επιθυμεί το κίνημα που πρωτοστατεί σε αυτές.

Με τον τρόπο αυτόν η κυβέρνηση, έχοντας την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, συνεχίζει ακάθεκτη το αντεργατικό και αντιλαϊκό έργο της...

Ήρθε η ώρα να πάμε αλλιώς

Κάνουμε μπλόκο παντού!

Η ΠΕΝΕΝ καταθέτει δημόσια την επεξεργασμένη πρότασή της, η οποία μπορεί να τεθεί σε εφαρμογή άμεσα, ενόψει της ψήφισης του 13ώρου στη Βουλή.

- Να κηρυχθεί 48ωρη Πανεργατική απεργία στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.

- Να γίνει μπλόκο σε όλες τις επιχειρήσεις, νεκρώνοντας κάθε παραγωγική και λειτουργική δραστηριότητα.

- Παντού να σχηματιστούν απεργιακές φρουρές.

- Να πραγματοποιηθεί πανελλαδική συγκέντρωση στο Σύνταγμα με την συμμετοχή εργαζόμενων - συνταξιούχων – αγροτών - νεολαίας - λαϊκών στρωμάτων.

- 3ήμερη περικύκλωση της Βουλής και να μην επιτραπεί η είσοδος σε αυτήν κανενός βουλευτή.

- Κάνουμε μπλόκο και στο Μέγαρο Μαξίμου…

Στην διάρκεια της διαδήλωσης να οριστεί Πανελλαδικό Συντονιστικό για τον σχεδιασμό και την παραπέρα κλιμάκωση των αγώνων μέχρι η κυβέρνηση να δηλώσει ότι αποσύρει οριστικά το αντεργατικό της ανοσιούργημα.

Με αιχμή το αντεργατικό νομοσχέδιο να τεθούν ως διεκδικητικό πλαίσιο οι παρακάτω στόχοι:

- Να καταργηθούν όλοι οι αντεργατικοί - αντιασφαλιστικοί, αντιαγροτικοί και αντιεκπαιδευτικοί νόμοι.

- 7ωρο, 5ήμερο, 35ωρο.

- Μέτρα κατά της ακρίβειας, υπογραφή ΣΣΕ παντού με ουσιαστικές αυξήσεις, στήριξη του αγροτικού εισοδήματος, ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων και ουσιαστική στήριξη του δημόσιου χαρακτήρα της υγείας και της παιδείας.

- Να σταματήσει κάθε εμπλοκή της χώρας μας στους επιθετικούς σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - Ε.Ε.

- Να κλείσουν οι αμερικάνικες βάσεις.

- Καμιά συνεργασία με το κράτος δολοφόνο, το Ισραήλ.

- Να αναγνωριστεί κράτος η Παλαιστίνη, Αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό.

Ένα τέτοιο πλαίσιο με αναβαθμισμένες μορφές αγώνα, μπορεί να στριμώξει την κυβέρνηση, να ανησυχήσει για πρώτη φορά την παρασιτική επιχειρηματική ελίτ, τις Βρυξέλλες, να εμπνεύσει την εργατική τάξη και τον λαό και να γίνει πραγματική σύγκρουση με την αντιλαϊκή πολιτική και τους πολιτικούς εκφραστές της.

Να μετατρέψουμε την εργατική και λαϊκή οργή σε οργανωμένο, μαχητικό και ανυποχώρητο αγώνα για την ανατροπή των αντιλαϊκών αστικών πολιτικών που καταστρέφουν τις ζωές μας.

Ένας τέτοιος δρόμος στις σημερινές συνθήκες βαθιάς πολιτικής και κοινωνικής κρίσης, θα βγάλει στο προσκήνιο τα πραγματικά λαϊκά - εργατικά προβλήματα και το εργατικό κίνημα πρωταγωνιστή των εξελίξεων.

Η Διοίκηση της ΠΕΝΕΝ