Σαν σήμερα στις 26 Ιουλίου του 1953 ξεκινά η επανάσταση του Φιντέλ Κάστρο στην Κούβα Την τελευταία μέρα του 1958, ο διεφθαρμένος δικτάτορας της Κούβας, Φουλχένσιο Μπατίστα, εγκαταλείπει την Αβάνα, κάτω από τη λαϊκή κατακραυγή. Μαζί με την κουστωδία του μεταφέρει και μια μικρή περιουσία: 300 εκατομμύρια δολάρια, προϊόν κατάχρησης από τα δημόσια ταμεία. Οι "μπαρμπούδος" (γενειοφόροι) του Φιντέλ Κάστρο βρίσκονται προ των πυλών! Οι προσπάθειες του νεαρού γενειοφόρου δικηγόρου για την ανατροπή του Μπατίστα είχαν ξεκινήσει στις 26 Ιουλίου του 1953, με την αποτυχημένη επίθεση στους στρατώνες Μονκάδα. Οι 119 επαναστάτες, που πραγματοποιούν την επίθεση, κυριολεκτικά αποδεκατίστηκαν. Ο Φιντέλ διασώζεται, συλλαμβάνεται και καταδικάζεται σε φυλάκιση 15 ετών. Το Νοέμβριο του 1956, σε μία κρίση μεγαλοψυχίας, ο Μπατίστα δίνει χάρη στον Φιντέλ, ο οποίος διαφεύγει στο Μεξικό για να ετοιμάσει το νέο γύρο αντιπαράθεσης με τον δικτάτορα. Στην ομάδα των 82, που θα ξεκινήσει την εποποιία της Κουβανικής Επανάστασης, προστίθεται…

Του ΝΙΚΟΥ ΠΕΡΠΕΡΑ Τα μάθατε τα νέα; Η τρόικα στο εξής μετονομάζεται σε... Quadriga με εντολή Γιούνκερ! Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ουδόλως ότι άλλαξε ο χαρακτήρας της. Εξακολουθεί να αποτελεί μια κουστωδία τεχνοκρατών υπαλληλίσκων εκπροσώπων των «εταίρων», που όμως έχει δικαίωμα να ξεψαχνίζει τα στοιχεία και αρχεία του ελληνικού κράτους, να κάνει ελέγχους σε υπουργεία, να επιβάλλει νόμους με επιπρόσθετα επώδυνα μέτρα σε βάρος του ελληνικού λαού, αν αυτό κρίνει ότι είναι απαραίτητο με βάση τα συμφέροντα των ξένων πιστωτών. Να λειτουργεί, με μια κουβέντα, με εξουσίες επικυρίαρχου σε μια, κατά άλλα, κυρίαρχη χώρα! Και βέβαια από σήμερα το πρωί το κουαρτέτο της ...τρόικας έπιασε δουλειά. Μπουκάρησε, με όλες τις τιμές, σε πρώτη φάση, στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Τις επόμενες μέρες θα εφορμήσει, προφανώς, σε άλλα υπουργεία, χωρίς ασφαλώς να χρειαστεί να ...δέσει υπουργούς (έχουν άλλωστε παραδοθεί οικειοθελώς), στην Τράπεζα της Ελλάδας, χωρίς να χρειαστεί να ...συλλάβει κανείς τον…

Του ΣΤΑΘΗ* Η προπαγάνδα ακυρώνει τη λογική. Και ο δημόσιος διάλογος σ’ αυτήν τη χώρα (όπως και σε όλες τις άλλες) διεξάγεται υπό το κράτος της προπαγάνδας. Μάλιστα, της ιδεολογικής τρομοκρατίας. Αποτέλεσμα η κατίσχυσις των ισχυρών και η λεηλασία των ασθενέστερων. Για παράδειγμα η υπόθεση Βαρουφάκη. Ελέγχεται ο πρώην υπουργός για ένα plan B που διερευνήθηκε κατόπιν εορτής, ενώ η συζήτηση θα έπρεπε να γίνεται για το ανύπαρκτο plan B που θα έπρεπε να διαθέτει υπό μάλης ο κ. Τσίπρας από την πρώτη στιγμή που πήγε στις διαπραγματεύσεις (όπως ακριβώς είχαν και όλοι οι δυνάστες-δανειστές μας). Ομως υπό το κράτος της προπαγάνδας, άμα τε και της ιδεολογικής τρομοκρατίας, στην οποίαν απ’ την πρώτη στιγμή υποτάχθηκε η φιλολαϊκή κυβέρνηση, κάθε συζήτηση για plan B ετέθη εκτός νόμου. Και κατά τούτο η πολιτική, η λογική και η ηθική της Αριστεράς παραδέχθηκαν την ανωτερότητα των κραυγών τύπου Βούλτεψη και Γεωργιάδη, αυτολογοκρίθηκαν και σιώπησαν.…

πηγη:ergatikosagwnas.gr

Ο λόγος; Έχουνε κιόλας φάει. Χταπόδι ξυδάτο, λαυράκι, τούρτα παγωτό και λευκό κρασί, για την ακρίβεια, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ των ενημερωτικών sites. Τι κι αν, λίγες μέρες πριν, οι ίδιοι αποφάσισαν τα βασικά είδη διατροφής, ακόμα και τα μακαρόνια, να φορολογούνται πια με ΦΠΑ 23%; Αφού έσωσαν – για πολλοστή φορά – την πατρίδα, το λιγότερο που (θεωρούν ότι) τους αξίζει είναι (άλλο) ένα δωρεάν γεύμα. Θαυμάστε τους λοιπόν, τη συμμορία του κεφαλαίου, το κόμμα της αστικής τάξης, να τρώει και να πίνει «στην υγειά των κορόιδων», στην πλάτη των εργαζόμενων, των ανέργων, της νεολαίας που μόλις δυο μέρες πριν – για πολλοστή φορά – κατακρεούργησαν. Και στο όνομα της αστικής δημοκρατίας που, ακόμα και αυτήν, οι ίδιοι την εξευτέλισαν, αποδεικνύοντας ότι δεν είναι παρά το φύλο συκής που καλύπτει τη δικτατορία του κεφαλαίου. Υ.Γ.: Θλιβερή παρουσία ανάμεσά τους, ο Θανάσης Παφίλης. Συμβολικά, θα πει κανείς. Όμως αυτό το…

Γράφει ο Γιώργος Βασιλάτος Πολλά θα γραφτούν τα επόμενα χρόνια για την άνοδο και την πτώση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τα άμεσα «μαθήματα» είναι απλά. Ο καπιταλισμός έχει υποστηριχτεί εν μέρει από κάποια «Αριστερά». Από τους Ευρωπαίους σοσιαλδημοκράτες που υποστήριξαν την ιμπεριαλιστική σφαγή στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, από το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα που, στην ουσία, σταμάτησε τη γενική απεργία το 1968, από το Κομμουνιστικό Κόμμα στις ΗΠΑ που πίεζε για εργασιακή ειρήνη και την απομόνωση των Ιαπώνων με Αμερικανική υπηκοότητα κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, μέχρι το ΣΥΡΙΖΑ που διέσωσε το ευρώ με πολιτικές λιτότητας και μνημόνια, πολλοί «αριστεροί» έχουν βοηθήσει στη σταθεροποίηση του καπιταλισμού και την υπεράσπιση του πολέμου για πάνω από 100 χρόνια. Με το ευρώ να παραπαίει, η πιο ριζοσπαστική, υποθετικά, κυβέρνηση της Ευρώπης, κάνει φιλότιμες προσπάθειες να το σώσει. Τελικά υπάρχει πάντα κάποιος που είναι διαθέσιμος να εκτελέσει τη δουλειά με προγράμματα λιτότητας σε κατάσταση…

Η ηρωϊδα του μυθιστορήματος και θεατρικού έργου του Δημήτρη Ψαθά συμπυκνώνει όλα τα σουσούμια του ψωροφαντασμένου μικροαστισμού, που ανάγει - αυτογελοιοποιούμενος - την περιφρόνηση σε όσους θεωρεί basse classe και την αντιγραφή της συμπεριφοράς των πλουσίων, σε διαβατήριο κοινωνικής ανόδου. 74 χρόνια μετά αποδεικνύεται ότι ο τύπος ανθρώπου που ενσαρκώνει η Μαντάμ Σουσού κακώς αποδόθηκε σε γυναικείο πρόσωπο - βλέπετε η φεμινιστική προσέγγιση ήταν τότε περιθωριακή. Σήμερα, εκατοντάδες άρρενες του δημόσιου βίου, βουλευτές, πολιτευτές και δημοσιογράφοι σουσουδίζουν ασύστολα από τα τηλεπαράθυρα των καναλιών και το βήμα της Βουλής, συναγωνιζόμενοι σε απαξιωτικές κατηγορίες για τους «συνωμότες της δραχμής». Το ευρώ δεν είναι πλέον ένα νό­μι­σμα - ερ­γα­λείο της σύγ­χρο­νης τα­ξι­κής πο­λι­τι­κής, η οποία έχει χα­ρά­ξει εντός της Ευ­ρω­παϊ­κής Ένω­σης τις σκλη­ρό­τε­ρες με­τα­πο­λε­μι­κά γραμ­μές ανά­με­σα στους πλού­σιους και τους φτω­χούς, ανά­με­σα στις χώρες - προ­τε­κτο­ρά­τα και τις χώρες - κέ­ντρα του νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρου κα­πι­τα­λι­σμού και ιμπε­ρια­λι­σμού. Είναι ένα νό­μι­σμα φετίχ επι­λο­γή των ανώ­τε­ρων…

Την ανησυχία τους για τις πληροφορίες που κάνουν λόγο για χτύπημα στο θεσμό των αναπηρικών συντάξεων, με βάση τις κατευθύνσεις της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ που περιλαμβάνονται στο 3ο Μνημόνιο, εξέφρασε η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων και ο Ενιαίος Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Αναπήρων σε συνάντηση που είχε το απόγευμα της Τρίτης με τον υπουργό Εργασίας Γιώργο Κατρούγκαλο. Στη συνάντηση συμμετείχε και η Θεανώ Φωτίου, αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, όπως επίσης και το Σωματείο Εργαζομένων στις Μονάδες, τα Ιδρύματα και τα Σχολεία Ειδικής Αγωγής και τα Συνδικάτα Μετάλλου και Οικοδόμων. Σύμφωνα με τις πληροφορίες ο ΟΟΣΑ προτείνει τη μείωση κατά τα 2/3 των δαπανών για κοινωνικά επιδόματα και αναπηρικές συντάξεις, από το 1% του ΑΕΠ στο 0,3%. Κατά τη συνάντηση ο Γ. Κατρούγκαλος δεν ξεκαθάρισε με σαφήνεια αν η κυβέρνηση προτίθεται να προχωρήσει σε τέτοια μέτρα, δηλώνοντας ότι προσωπικά δεν προτίθεται να κάνει κάτι τέτοιο. Υποστήριξε, επίσης, ότι δεν…

Βασίλης Μορέλας* Tα Μνημόνια, “πακέτο” με πόλεμο, εθνοκάθαρση και ιμπεριαλισμό.Και οι ζωές των Παλαιστινίων στο «συμβιβασμό»! «Είναι απα­ρά­δε­κτο να βλέ­πει, κα­νείς, το κρά­τος του Ισ­ρα­ήλ να σκο­τώ­νει παι­διά στην Πα­λαι­στί­νη. Πρέ­πει να ενώ­σου­με τις φωνές και τις δυ­νά­μεις μας για να ζη­τή­σου­με ει­ρή­νη, εκ­φρά­ζο­ντας όλη μας την αλ­λη­λεγ­γύη προς τον πα­λαι­στι­νια­κό λαό» (7/2014) «Τα θέ­μα­τα εξω­τε­ρι­κής πο­λι­τι­κής να μέ­νουν έξω από το πλαί­σιο της εσω­τε­ρι­κής πο­λι­τι­κής αντι­πα­ρά­θε­σης» (12/2014) «Η συμ­μα­χία Ελ­λά­δας – Ισ­ρα­ήλ συ­νε­χί­ζε­ται» (2/2015) δη­λώ­σεις Αλ. Τσί­πρα στο χρόνο Μόλις προ­χτές (22/7) ένας 21χρο­νος Πα­λαι­στί­νιος έπεσε νε­κρός από πραγ­μα­τι­κά πυρά των ισ­ρα­λη­νι­νών δυ­νά­με­ων κα­το­χής κοντά στη Τζε­νίν. Ήταν δυο μέρες μετά τη νέα συμ­φω­νία ελ­λη­νι­κής και ισ­ραη­λι­νής κυ­βέρ­νη­σης, με υπο­γρα­φές Καμ­μέ­νου-Για­λόν αυτή τη φορά. Η συμ­φω­νία Τέ­τοιες συμ­φω­νί­ες, για το νο­μι­κό κα­θε­στώς των ενό­πλων δυ­νά­με­ων μιας ξένης χώρας όταν σταθ­μεύ­ουν σε μια άλλη, υπάρ­χουν πολ­λές με­τα­ξύ δια­φό­ρων χωρών. Πε­ριέ­χουν ρυθ­μί­σεις φο­ρο­λο­γι­κές ή πε­ριου­σια­κές, κυ­ρί­ως όμως ρυθ­μί­σεις νο­μι­κής και δι­κα­στι­κής…

Του ΣΤΑΘΗ* Η είδηση ως συνήθως ξηρή, όπως όταν πρόκειται για ειδήσεις ρουτίνας: Ανεργος 47 χρονών αυτοκτόνησε δι’ απαγχονισμού στη Λαμία. Νομίζω προ δεκαημέρου, αν και έχω χάσει την αίσθηση του χρόνου, με το μυαλό μου περιπλανώμενο ανάμεσα σε συμφωνίες-γέφυρες και οδικούς χάρτες με τρία ορόσημα και δεκατρία τέρατα. Αφησε ο άνεργος ένα φτωχό σημείωμα πίσω του, να μη σας γίνομαι βάρος, κι έφυγε. Εκδήμησε -τέτοιος Δήμος που γίναμε- και πήγε στο καλό. Ελπίζω να υπάρχει κάπου αυτό το καλό. Δεν διάβασα να μάθω το όνομά του, δεν το αντέχω άλλο κι ούτε υπολόγισα τον αύξοντα (στις αυτοκτονίες) αριθμό του. Οι αυτοκτονίες συνεχίζονται κι ούτε γνωρίζω να σας πω και να σας «ενημερώσω» αν μετά τον συνάνθρωπό μας απ’ τη Λαμία έχει αυτοκτονήσει και κάποιος άλλος, κάπου αλλού, ή και κάποιοι άλλοι. Διότι οι αυτοκτονίες συνεχίζονται, όπως συνεχίζεται και η ζωή εκείνων που δεν τις λογαριάζουν. Μου γράφει η κυρία…