Σήμερα: 29/03/2024
Πέμπτη, 28 Απριλίου 2022 06:04

1η Μάη: Εργατική αντεπίθεση κόντρα στα δεσμά φτώχειας και πολέμων

Γράφτηκε από τον

taxiki-min-750x502.jpg

Παναγιώτης Ξοπλίδης

Η ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού συνδικαλισμού αναγκαία συνθήκη για να επιβιώσει ο λαός

Η νέα κυβερνητική πρόκληση για τον κόσμο της εργασίας με τις αυξήσεις των 50 ευρώ μόνο στον κατώτατο μισθό, πρέπει να βρει την έκφρασή της στις φετινές πρωτομαγιάτικες απεργιακές διαδηλώσεις που προγραμματίζονται σε όλη τη χώρα. Η κοινωνική βαρβαρότητα του ολοκληρωτικού καπιταλισμού και η νέα εποχή πολεμικών συγκρούσεων υπογραμμίζουν την ανεπάρκεια πλέον των αγώνων αντίστασης και υπεράσπισης κεκτημένων του προηγούμενου αιώνα. Το κεφάλαιο θέλει να τα πάρει όλα: τον μισθό, τον ελεύθερο χρόνο, το δικαίωμα στην απεργία, ακόμα και την ίδια τη ζωή των εργαζομένων, με την απειλή του πολέμου. Όλα αυτά, ενώ οι επιπτώσεις της πανδημίας έχουν διαλύσει τη δημόσια υγεία με την κυβέρνηση να τα δίνει όλα (όπως και στην παιδεία και τα δημόσια αγαθά) στους ιδιώτες, που κερδοσκοπούν ακόμα και για τα απολύτως αναγκαία για τη διαβίωση του λαού· την ενέργεια, το ρεύμα, τα τρόφιμα.

Ο νόμος Χατζηδάκη θέλει να προλάβει την έκρηξη της λαϊκής και εργατικής οργής, βάζοντας στο γύψο κάθε συνδικαλιστικό δικαίωμα. Αυτή τη στιγμή είναι σε εξέλιξη μια σειρά μεθοδεύσεων  της κυβέρνησης σε συνεργασία με τον αστικοποιημένο και κρατικό-κυβερνητικό συνδικαλισμό για να επιταχυνθεί η εφαρμογή του νόμου. Ενώ οι ταξικές και αγωνιστικές δυνάμεις, με πρωτοπόρο τον ρόλο της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, έχουν καταφέρει να εμποδίσουν σημαντικές πτυχές του νόμου όπως οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες και εκλογές, η συνδικαλιστική  γραφειοκρατία  έρχεται να δώσει χέρι βοήθειας στην κυβέρνηση. Στη Θεσσαλονίκη, ΠΑΣΚΕ- ΔΑΚΕ πρότειναν το επερχόμενο συνέδριο της ΕΔΟΘ να γίνει με εγγραφή της στο ΓΕΜΗΣΟΕ και διεξαγωγή ηλεκτρονικής ψηφοφορίας.

Το ΠΑΜΕ, από τη μεριά του, επιλέγει τη ελεγχόμενη αντιπαράθεση στα όρια της πολιτικής διαμαρτυρίας για να βγάλουν οι εργαζόμενοι συμπεράσματα με το βλέμμα στην εκλογική κάλπη. Η άρνηση οποιασδήποτε προοπτικής πανεργατικής απεργίας χωρίς τη ΓΣΕΕ είναι ενδεικτική των ορίων του, καθώς παρά τις διακηρύξεις του ενάντια στον νόμο Χατζηδάκη αρνήθηκε το αίτημα για «κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη» και, αντί αυτού, προβάλλει το «ο νόμος θα μείνει στα χαρτιά», χωρίς να προχωρά σε καμία γενική απεργία με το δυναμικό των ταξικών συνδικάτων.

Με αφορμή λοιπόν και την Πρωτομαγιά, είναι περισσότερο κρίσιμη από ποτέ η ανεξαρτησία των αγώνων από τον αστικοποιημένο συνδικαλισμό, στις διεκδικήσεις αλλά και στη μορφή οργάνωσης. Το κρίσιμο ερώτημα δεν είναι αν το ταξικό εργατικό κίνημα θα συνταχθεί με το φιλοεργοδοτικό και φιλοκυβερνητικό πλαίσιο των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, για να δοθεί με όρους ανατροπής η άμεση μάχη για την ανακούφιση από τις συνέπειες του οικονομικού κοινωνικού πολέμου, από το κύμα των ανατιμήσεων, για διεκδίκηση Συλλογικών Συμβάσεων με αυξήσεις στους μισθούς και μείωση των ωρών εργασίας. Οι στόχοι αυτοί συγκρούονται με το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής που προωθεί η κυβέρνηση και η ΕΕ με τη στήριξη  του μεγαλύτερου μέρους της αντιπολίτευσης.

Η Πρωτομαγιά αναδεικνύει ότι η ταξική ανασυγκρότηση είναι αναγκαία συνθήκη για να επιβιώσει ο λαός και αυτό  δεν μπορεί να έρθει μηχανιστικά ως αλλαγή του συσχετισμού στο υπάρχον συνδικαλιστικό κίνημα. Ο κρίσιμος παράγοντας είναι το περιεχόμενο της αντιπαράθεσης με τον ταξικό αντίπαλο, από τη σκοπιά της αντικαπιταλιστικής κατεύθυνσης ενάντια στην εκμετάλλευση και την προοπτική της εργατικής χειραφέτησης. Είναι αναγκαία η αμφισβήτηση της υφιστάμενης δομής του υποταγμένου συνδικαλιστικού κινήματος και μια ριζική τομή στο εργατικό κίνημα. Τόσο στο περιεχόμενο των στόχων και στη σχέση τακτικής-στρατηγικής, στη σχέση οικονομικού- πολιτικού αγώνα, όσο και στις μορφές αγώνα και συγκρότησης του εργατικού κινήματος.

Οι αντιθέσεις που προκύπτουν είναι εκρηκτικές. Το πλαίσιο των εργασιακών σχέσεων διεθνώς μεταλλάσσεται ραγδαία και οι εξελίξεις αυτές εγκυμονούν νέες δυνατότητες αναμέτρησης. Ο πόλεμος στην Ουκρανία αναβαθμίζει ποιοτικά το ζήτημα της αντιπολεμικής παρέμβασης και πάλης του εργατικού κινήματος. Η πάλη για την υπεράσπιση της ειρήνης και η υπεράσπιση της αξιοπρεπούς ζωής απέναντι στη λυσσαλέα επιδίωξη κυβερνήσεων και κεφαλαίου να πληρώσουν οι λαοί το κόστος των πολέμων, γίνονται άμεσο επίδικο πάλης που το διεθνιστικό κάλεσμα της Πρωτομαγιάς φέρνει στο προσκήνιο. Είτε η εργατική τάξη θα ζήσει στη σκιά του πολέμου – με την απειλή ανά πάσα στιγμή να γίνει «κρέας για τα κανόνια τους», είτε η εργατική τάξη και ο λαός θα πετύχει ένα μαζικό κίνημα ανατροπής για να επιβάλει ζωή με δικαιώματα κόντρα στο σύστημα. Ο πολιτικός στόχος σήμερα είναι η μαχητική εργατική αντιπολίτευση για ένα μαζικό πολιτικό κίνημα αντίστασης και ανατροπής, για ζωή, ψωμί, ειρήνη.

 

Ένα αποφασιστικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση είναι οι ανεξάρτητες ταξικές πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις, που ταξικά σωματεία, συλλογικότητες και οργανώσεις της μαχόμενης αντικαπιταλιστικής Αριστεράς ήδη καλούν σε αρκετές πόλεις. Στην Αθήνα μετά από σύσκεψη σωματείων, διοργανώνεται ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση την Κυριακή 1η Μάη στις 11.00 π.μ. στα Προπύλαια και πορεία στη Βουλή. Στη Θεσσαλονίκη το ανεξάρτητο ταξικό κάλεσμα είναι στις 11π. στην Καμάρα, στην Πάτρα στις 10πμ στο Παράρτημα του Πανεπιστημίου, και στα Γιάννενα οι ταξικές δυνάμεις καλούν στο Εργατικό Κέντρο στις 10πμ,

Επόμενο κρίσιμο αγωνιστικό ραντεβού μετά τις πρωτομαγιάτικες διαδηλώσεις στην Αθήνα είναι στις 10 Μαΐου με συγκέντρωση στην πλατεία Κοραή και πορεία στο ΣτΕ, όπου θα συζητηθεί η προσφυγή του Εργατικού Κέντρου Αθήνας ενάντια στο νόμο Χατζηδάκη και στις 16 Ιουνίου, με νέα συγκέντρωση σωματείων ενάντια στο νόμο Χατζηδάκη (7μμ στην Κοραή) στη συμπλήρωση ενός χρόνου από την ψήφισή του

πηγη: prin.gr

  • Τελευταια
  • Δημοφιλή