Σήμερα: 29/03/2024
Τρίτη, 17 Νοεμβρίου 2020 09:29

Γιατί πρέπει να γίνει ο αγωνιστικός εορτασμός του Πολυτεχνείου

Γράφτηκε από τον

_ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ_2020.jpg

Σαράντα επτά χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την εξέγερση του Πολυτεχνείου και σαράντα έξι από τον εορτασμό της πρώτης επετείου το 1974. Από τότε μέχρι σήμερα, οι αστικές κυβερνήσεις και οι κατασταλτικοί της μηχανισμοί, συχνά με τη βοήθεια προβοκατόρων, επιχείρησαν ουκ ολίγες φορές να υπονομεύσουν τους αγωνιστικούς εορτασμούς της εξέγερσης του Νοέμβρη.

Σήμερα, με την κατάπτυστη – χουντικής έμπνευσης – απόφαση της κυβέρνησης απαγορεύουν κάθε συνάθροιση άνω των τριών ατόμων χρησιμοποιώντας την πανδημία ως πρόσχημα.

Αυτό που τους ενοχλεί είναι το νόημα και η ουσία όσων συμβολίζει η εξέγερση του Πολυτεχνείου. Γι’ αυτό και επιθυμούν να μετατρέψουν την επέτειο της 17ης Νοέμβρη σε άνευρο «μνημόσυνο» κατάθεσης στεφάνων, σε άλλον έναν «άχρωμο» και «άοσμο» εθιμοτυπικό εορτασμό, έτσι ώστε να υποβαθμίσουν την σημασία της στις συνειδήσεις του λαού και κυρίως της νέας γενιάς.

Η επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, όμως, δεν είναι μνημόσυνο, ούτε σελίδα καταχωνιασμένη στα συρτάρια της ιστορίας. Είναι ένα ορόσημο της ταξικής πάλης στη χώρα μας που συνδέει το χθες με το σήμερα και το αύριο. Είναι η μεγαλειώδης εξέγερση εκείνης της γενιάς που πήρε την σκυτάλη από τη δρακογενιά της Αντίστασης, του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ για να την παραδώσει στους νεότερους, σε όλους όσους αγωνίζονται σήμερα για «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία», για δημόσια και δωρεάν Υγεία, για έναν κόσμο χωρίς ανεργία, φτώχεια, εκμετάλλευση και πολέμους.

Να γιατί πρέπει να γίνει ο αγωνιστικός εορτασμός της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Διότι, 47 χρόνια μετά, όσο κι’ αν άλλαξαν οι καιροί, παραμένουν ολοζώντανα και επίκαιρα τα μεγάλα αιτήματα που ανέδειξε ο Νοέμβρης του 1973.

Η Χούντα και τα τανκς της μπορεί να μην υπάρχουν πια, αλλά η δικτατορία των μονοπωλίων βρίσκεται ακόμη εδώ, με την ίδια και ακόμη μεγαλύτερη επιθετικότητα να τσακίζει εργατικά-λαϊκά δικαιώματα, να παίρνει πίσω κατακτήσεις που αποκτήθηκαν με αίμα και αγώνες, να «βάζει στο γύψο» τις ζωές των νέων εργαζόμενων.

Το «ψωμί», η πρόσβαση στα αγαθά που είναι προϊόν της ανθρώπινης δημιουργίας, όπως η Παιδεία, δεν είναι για όλους. Το δικαίωμα στην Υγεία και την Πρόνοια έχει ακρωτηριαστεί στο βωμό της «ελεύθερης αγοράς» και του «ανταγωνισμού».

Το σύνθημα «Έξω αι ΗΠΑ-Έξω το ΝΑΤΟ» στις πύλες του Πολυτεχνείου δεν έπαψε ποτέ να είναι επίκαιρο, καθώς στα παλιά ιμπεριαλιστικά δεσμά προστίθενται συνεχώς νέα, με ευθύνη των αστικών κυβερνήσεων που εμπλέκουν τη χώρα και το λαό σε επικίνδυνους σχεδιασμούς.

Σήμερα, 47 χρόνια μετά, το αντιμονοπωλιακό-αντιιμπεριαλιστικό περιεχόμενο του Πολυτεχνείου παραμένει πιο ζωντανό στην επικαιρότητα, αντικατοπτρίζοντας τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης, του λαού και της νεολαίας.

Το ξέρουν αυτό, γι αυτό και προσπαθούν να το ξορκίσουν και να επιβάλλουν σιγή νεκροταφείου. Ματαιοπονούν όμως…

-Μόττας.jpg

    Νίκος Μόττας Γεννήθηκε το 1984 στη Θεσσαλονίκη. Είναι υποψήφιος διδάκτορας (Phd) Πολιτικής Επιστήμης, Διεθνών Σχέσεων και Ιστορίας. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Westminster του Λονδίνου και είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων (Master of Arts) στις διπλωματικές σπουδές (Παρίσι) και στις διεθνείς διπλωματικές σχέσεις (Πανεπιστήμιο Τελ Αβίβ). Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνόφωνα και ξενόγλωσσα μέσα.

ΠΗΓΗ: atexnos.gr

  • Τελευταια
  • Δημοφιλή