Π.Ε.Ν.Ε.Ν.
Κλιματική κρίση, παρούσα κι επελαύνουσα
Η Σύνοδος του ΟΗΕ για το κλίμα στη Λίμα του Περού τελείωσε. Ένα αδύναμο κείμενο από τις κυβερνήσεις του κόσμου, το οποίο έρχεται σε οξεία αντίθεση με τα αιτήματα των κοινωνικών κινημάτων θα περάσει απαρατήρητο στην παγκόσμια ειδησεογραφία.
Οι γεωπολιτικές συγκρούσεις σε κρίσιμα ενεργειακά σταυροδρόμια ανά την υφήλιο, καθώς και η αναζήτηση νέων αγορών μέσα στο διεθνές περιβάλλον της μακροχρόνιας οικονομικής κρίσης, έχουν αποσύρει το ζήτημα της Κλιματικής Αλλαγής από την ατζέντα των κυβερνήσεων. Από το 2008 και μετά οι προσπάθειες για δεσμευτικές συμφωνίες, που θα υποχρεώνουν τα κράτη του Βορρά αλλά και τις γρήγορα αναπτυσσόμενες χώρες του Νότου σε μείωση των εκπομπών του θερμοκηπίου μένουν άκαρπες.
Οι πλούσιες βιομηχανικές χώρες είναι κυρίως υπεύθυνες για την έλλειψη μιας δίκαιης αντίδρασης για την αντιμετώπιση της επείγουσας κατάστασης του πλανήτη και την αύξηση της αδικίας. Οι κυβερνήσεις απέτυχαν να συμφωνήσουν σε συγκεκριμένα σχέδια για τη μείωση των εκπομπών πριν από το 2020 που θα θέσουν τις βάσεις για τον τερματισμό της εποχής των ορυκτών καυσίμων και θα επιταχύνουν την μετάβαση προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ) και την αυξημένη ενεργειακή απόδοση μεσομακροπρόθεσμα.
Δυστυχώς, για ακόμα μια φορά, οι κυβερνήσεις των κρατών εμφανίστηκαν εντελώς απρόθυμες να αποδεχθούν τις αναγκαίες προτάσεις και απέτυχαν να κατανοήσουν έστω τις προειδοποιήσεις της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας. Για ακόμα μια φορά, αποδείχθηκαν άβουλες και ανίκανες να αποδεσμευτούν από τα lobbies των ορυκτών καυσίμων. Οι κυβερνήσεις των ανεπτυγμένων χωρών δεν μπόρεσαν καν να παρουσιάσουν oλοκληρωμένο σχέδιο για το πώς θα χρησιμοποιήσουν τα 100 δις δολάρια ετησίως, για τα οποία έχουν δεσμευτεί ότι θα χρηματοδοτήσουν δράσεις για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής μέχρι το 2020. Σε μια κίνηση που υπονομεύει την ήδη δυσχερή θέση των πιο ευάλωτων χωρών, αφαίρεσαν τελείως, οποιεσδήποτε διατυπώσεις για «απώλειες και ζημίες».
Η Διεθνής Συνδιάσκεψη για την Κλιματική Αλλαγή στη Λίμα του Περού άφησε ανοιχτά σχεδόν όλα τα θέματα, παραπέποντας σε μια συνολική συμφωνία τον επόμενο Δεκέμβριο στο Παρίσι. Δεν γεφυρώθηκε το χάσμα μεταξύ εκείνων που υποστηρίζουν τις δεσμευτικές μειώσεις και εκείνων που θέλουν τις «εθελοντικές δεσμεύσεις». Δεν γεφυρώθηκαν επίσης οι μεγάλες διαφορές μεταξύ των οικονομικά ισχυρών και των αδύναμων χωρών, αφού τα οικονομικά κονδύλια που έχουν συγκεντρωθεί, παρά την ανέλπιστα γενναία συνεισφορά της Αυστραλίας στο ταμείο για την αποζημίωση των φτωχότερων χωρών, κρίνονται ανεπαρκή και απέχουν πολύ από τους στόχους.
Θετικό σημείο ίσως να είναι οι σχετικές δεσμεύσεις των ΗΠΑ, σε μια απόπειρα, για πρώτη φορά, να μπουν ενεργά στο παιχνίδι των διαπραγματεύσεων, προσπαθώντας μάλιστα, να τραβήξουν και την Κίνα, ώστε να συμμετέχουν σε μια κοινή προσπάθεια. Ωστόσο, υπήρξαν και κάποια ακόμα σημάδια αισιοδοξίας. Χώρες της Λατινικής Αμερικής, όπως το Περού, το Μεξικό και η Κολομβία, έδειξαν ότι μπορεί να υπάρξει αποφασιστική δράση για το κλίμα, σύμφωνα και με τις δεσμεύσεις τους για ενίσχυση των ΑΠΕ, περαιτέρω μείωση των δασικών εκπομπών, και τις συνεισφορές τους προς την κεφαλαιοποίηση του Πράσινου Ταμείου για το Κλίμα.
Μακριά από τις αίθουσες των διαπραγματεύσεων, τα κοινωνικά κινήματα έδωσαν δυναμικά το παρόν, με τη Σύνοδο Κορυφής των Λαών για την Κλιματική Αλλαγή (Cumbre de los Pueblos), που διενεργήθηκε παράλληλα με τις συνομιλίες του ΟΗΕ. Χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν για την υπεράσπιση της Μητέρας Γης. Κάλεσαν για δικαιοσύνη και πραγματικές λύσεις για την κλιματική κρίση, όπως άμεσες μειώσεις των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, σταμάτημα των εξορύξεων ορυκτών καυσίμων και της αποδάσωσης, οικοδόμηση τοπικά προσαρμοσμένων ανανεώσιμων ενεργειακών λύσεων, μετατροπή των διατροφικών μας συστημάτων. Kαι όλα αυτά στο πλαίσιο του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Τι σημαίνει κλιματική αλλαγή;
- Θα διαφοροποιηθούν τα αποθέματα νερού οδηγώντας δισεκατομμύρια ανθρώπους σε λειψυδρία, διαφοροποιώντας σημαντικά την αγροτική και λιγότερο τη βιομηχανική παραγωγή, ιδίως σε χώρες που δεν έχουν οργανωμένο σύστημα υποδομών.
- Θα υπάρξει υποβάθμιση οικοσυστημάτων εξαιτίας της ερημοποίησης, του αυξημένου κινδύνου για πυρκαγιά και της κατάρρευσης της βιοποικιλότητας. Η καθημερινή εξαφάνιση ειδών που δεν έχουν καταγραφεί από τον άνθρωπο στερεί από το οπλοστάσιο της επιστήμης πολύτιμες πληροφορίες για την αντιμετώπιση ασθενειών και για την αξιοποίηση χημικών ουσιών και ενώσεων.
- Ο διατροφικός παγκόσμιος χάρτης θα διαφοροποιηθεί σημαντικά, οδηγώντας πολλούς ανθρώπους στην πείνα, σε εμφύλιες συγκρούσεις, σε μαζικό κύμα μετανάστευσης.
- Η ακτογραμμή πολλών χωρών θα περιοριστεί με την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, θα υποβαθμιστούν τα παραποτάμια δέλτα, ενώ γλυκά νερά θα γίνουν υφάλμυρα. Οι συνέπειες αυτών των αλλαγών θα είναι δυσβάστακτες για τις τοπικές οικονομίες, ιδίως των πιο αδύναμων χωρών, που θα καταρρεύσουν υπό το βάρος της κλιματικής πίεσης.
- Η αυξημένη θερμοκρασία θα προκαλέσει αύξηση των αιφνίδιων θανάτων, ιδίως κατά τους θερινούς μήνες, όταν τα ακραία καιρικά φαινόμενα θα γίνουν ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.
Οι κοινωνικοοικονομικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις που θα μπορούσαν να αποφευχθούν με την διαφοροποίηση του παγκόσμιου ενεργειακού μείγματος είναι τεράστιες. Νέες θέσεις εργασίας θα μπορούσαν να δημιουργηθούν από σημαντικές επενδύσεις σε αποδοτικές καινοτόμες ανανεώσιμες ενεργειακές τεχνολογίες. Σύμφωνα με παλαιότερες επιστημονικές εκθέσεις (έκθεση Stern), το ετήσιο κόστος της κλιματικής αλλαγής για τις ανεπτυγμένες χώρες θα φτάσει στο 1%-4% του ΑΕΠ τους και στις αναπτυσσόμενες στο 5%-10% του ΑΕΠ τους κάθε χρόνο. Αν δε υπολογιστεί και το κόστος από «πολιτική αστάθεια» ή «κοινωνική αναταραχή» εξαιτίας πολεμικών ή εμφύλιων συρράξεων, αυτό εκτοξεύεται από 5% έως 20%.
Η περιβαλλοντική κρίση αποτελεί την κορυφαία αποτυχία του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού. Οι προσπάθειες να αντιμετωπιστεί η κλιματική αλλαγή έχουν καταλήξει σε πλήρη αποτυχία. Είναι εμφανές ότι το ζήτημα δεν είναι απλά οι προθέσεις αλλά και η δομή της παγκόσμιας οικονομίας, που αναζητά διαρκώς μια κάποια «ανάπτυξη» με κάθε κοινωνικό και περιβαλλοντικό κόστος. Έχουμε ένα οικονομικό σύστημα που τοποθετεί την ανάπτυξη του ΑΕΠ πάνω από οτιδήποτε άλλο παραβλέποντας τις συνέπειες για τον άνθρωπο και το περιβάλλον. Μόνο εάν η οικολογική, η οικονομική και η κοινωνική διάσταση θεωρηθούν ως ενιαία «συμπαγής» ολότητα, η μετάβαση προς μια οικονομία που θα εστιάζει στις περιβαλλοντικές και κοινωνικές ανάγκες είναι εφικτή.
Δυστυχώς, η Κλιματική Αλλαγή είναι παρούσα, με τα στοιχεία πλέον να είναι συντριπτικά. Ο αγώνας είναι διαρκής και η πολυτέλεια για σπατάλη χρόνου έχει χαθεί προ πολλού.
*Ο Κώστας Ζαχαριάδης είναι βιολόγος – περιβαλλοντολόγος μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ
ΠΗΓΗ: left.gr
«Εθνική συνεννόηση» προκρίνει και ο ΣΕΒ
Παρέμβαση του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων στις πολιτικές εξελίξεις. Προτείνουν εθνική συνεννόηση ως «τη μόνη διέξοδο σήμερα» και συμφωνία των κομμάτων σε τέσσερις άξονες εθνικής στρατηγικής
Στο αφήγημα της «εθνικής συνεννόησης» προκειμένου να μη θιχτούν οι βασικοί άξονες της μνημονιακής πολιτικής, εντάσσεται και η ανάλυση του ΣΕΒ. Ο τελευταίος προτείνει τη συμφωνία των κομμάτων σε τέσσερις άξονες εθνικής στρατηγικής για την οικονομία, σε ανακοίνωση-παρέμβαση στις πολιτικές εξελίξεις.
Ο ΣΕΒ προειδοποιεί για τον κίνδυνο να κυλήσουμε σε νέο κύκλο ύφεσης, ο οποίος «είναι ορατός και μεγάλος, όπως ορατή είναι και η προοπτική διατηρήσιμης ανάπτυξης μετά από 5 χρόνια θυσιών».
Ωστόσο, προσθέτει, το κλίμα αβεβαιότητας και ανασφάλειας που καλλιεργείται από την πολιτική όξυνση, «παγώνει» την πραγματική οικονομία, θέτει εκ νέου τις επιχειρήσεις και τους πολίτες όμηρους της περιορισμένης ρευστότητας και υπονομεύει τα δημόσια έσοδα.
Ένα τέτοιο επικίνδυνο πισωγύρισμα, σημειώνει, πλήττει όλους μας και κυρίως τους οικονομικά αδύναμους.
Τα σημεία στα οποία ο ΣΕΒ ζητά «εθνική συνεννόηση», προκειμένου να υπάρξουν εγγυήσεις ότι επιχειρήσεις και πολίτες θα δραστηριοποιηθούν σε ένα σταθερό και προβλέψιμο οικονομικό περιβάλλον κατά το 2015, είναι:
1) Εθνική επιτροπή υψηλών προδιαγραφών για τη διαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους.
2) Συμφωνία των κομμάτων για συνταγματική αναθεώρηση στην επόμενη Βουλή.
3) Δέσμευση των πολιτικών δυνάμεων στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.
4) Αξιοποίηση των ευρωπαϊκών πολιτικών (ρευστότητα Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, επενδυτικό πρόγραμμα ΕΕ) για την ανάπτυξη της οικονομίας με βάση την ιδιωτική πρωτοβουλία.
Πληροφορίες: ΑΠΕ - ΜΠΕ
ΠΗΓΗ: left.gr
Νέες περικοπές σε συνταξιούχους και ασφαλισμένους προμηνύει ο προϋπολογισμός του ΙΚΑ για το 2015
Κομμένος και ραμμένος στην εξυπηρέτηση της αντιλαϊκής πολιτικής και στην παραπέρα συρρίκνωση της Κοινωνικής Ασφάλισης είναι και ο νέος προϋπολογισμός του ΙΚΑ για το 2015. Τον προϋπολογισμό αυτό καταψήφισε στη σχετική συζήτηση στο ΔΣ του Ταμείου ο Δήμος Κουμπούρης, μέλος της διοίκησής του και πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων του ΙΚΑ, εκφράζοντας τη θέληση των εκατοντάδων χιλιάδων συνταξιούχων του. Όπως σημείωσε -μεταξύ άλλων- παρά τις συνεχιζόμενες περικοπές στις παροχές του Ταμείου προς τους ασφαλισμένους όλα τα προηγούμενα χρόνια και το συντριπτικό χτύπημα στις αποδιδόμενες συντάξεις, διαμορφώθηκε άλλος ένας ελλειμματικός προϋπολογισμός.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του, το οργανικό έλλειμμα του Ταμείου για το νέο έτος προϋπολογίζεται στα 982,7 εκατομμύρια ευρώ, καθώς τα έξοδά του προϋπολογίζονται στα 10,937 δισ. ευρώ και τα έσοδά του στα 9,954 δισ. ευρώ. Στην εξέλιξη αυτή, σημαντικό ρόλο παίζει η μείωση της κρατικής επιχορήγησης κατά 6,42% σε σχέση με τη φετινή κρατική επιχορήγηση και κατά 9,57% σε σχέση με το 2013, ενώ την ίδια στιγμή, όπως είπε ο Δ. Κουμπούρης, η μείωση των εργοδοτικών εισφορών προκαλεί ετήσια απώλεια στο ΙΚΑ πάνω από 1 δισ. ευρώ, περίπου δηλαδή όσο και το οργανικό έλλειμμα για τη νέα χρονιά.
Ο εκπρόσωπος των συνταξιούχων επισήμανε ότι όσον αφορά το σκέλος των εσόδων του, ο προϋπολογισμός ανεβάζει σε 700 εκατομμύρια ευρώ τα χαράτσια που έχουν επιβληθεί στις αποδιδόμενες συντάξεις του ΙΚΑ και τα οποία θα παρακρατηθούν από τους συνταξιούχους και μέσα στο 2015, επιβεβαιώνοντας έτσι ότι το έλλειμμα θα ήταν ακόμα μεγαλύτερο.
Σε κίνδυνο το ΕΚΑΣ
Ταυτόχρονα, εξέφρασε την ανησυχία του για την τύχη του ΕΚΑΣ προς τους χαμηλοσυνταξιούχους, καθώς η επιχορήγηση του ΙΚΑ από τον κρατικό προϋπολογισμό για το ΕΚΑΣ είναι μόλις 330 εκατομμύρια ευρώ, όταν η σχετική δαπάνη για το 2015, που προϋπολογίζεται από τις οικονομικές υπηρεσίες του Ταμείου, ανέρχεται στα 460 εκατομμύρια ευρώ. Δηλαδή, η επιχορήγηση που πάντα βαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό είναι μικρότερη κατά 130 εκατομμύρια ευρώ από τη δαπάνη που προβλέπεται ή κατά 28,26%! Εξέφρασε την αντίθεσή του και για τον περιορισμό των παροχών σε χρήμα που περιλαμβάνουν τα επιδόματα ασθενείας και μητρότητας, αφού αυτές προϋπολογίζονται στα 160 εκατ. ευρώ, μειωμένες κατά 3,29% σε σχέση με φέτος και κατά 15,5% σε σύγκριση με το 2013. Τέλος, ο Δ. Κουμπούρης στην τοποθέτησή του διατύπωσε την αμφιβολία του για το κατά πόσο ο προϋπολογισμός αυτός θα πραγματοποιηθεί όσον αφορά το σκέλος των εσόδων του, αφού όπως είπε βιομήχανοι, κυβέρνηση και τρόικα σχεδιάζουν παραπέρα μειώσεις των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών για να υπηρετηθούν η ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη των επιχειρήσεων.
ΠΗΓΗ: 902.gr
Ασφαλιστικό: 5 ανατροπές φέρνει το 2015
Με την εγκαθίδρυση του νέου τρόπου υπολογισμού στις συντάξεις, που σε βάθος 10ετίας θα δώσει μειώσεις που θα αγγίζουν το 15% να ξεχωρίζει, το νέο έτος φέρνει αλλαγές προς το δυσμενέστερο για τους ασφαλισμένους, σε σχέση με τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και το ύψος του συντάξιμου μισθού. Πρόκειται για ήδη ψηφισμένους και αποτυχημένους στο να σώσουν το ασφαλιστικό σύστημα νόμους, η πλειονότητα των οποίων θεσπίστηκαν και ίσχυσαν εντός της μνημονιακής εποχής.
Οι «αρχιτέκτονες»
Ηταν κυρίως η προσπάθεια των διατελεσάντων υπουργών, δηλαδή των Α. Λοβέρδου, Γ. Κουτρουμάνη και Γ. Βρούτση, και αυτοαποκαλούμενων σωτήρων του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης και της ελληνικης οικονομίας γενικότερα, να... συλήσουν τα «ιερά και όσια» των εργαζόμενων, για να καλύψουν τις τεράστιες μαύρες τρύπες που δημιούργησαν στο σύστημα οι κυβερνήσεις των ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., που κυβέρνησαν εναλλάξ την μεταπολιτευτική Ελλάδα.
Ολες αυτές οι ρυθμίσεις υπάκουαν στο δόγμα «μείωση συντάξεων και παροχών και αύξηση των ορίων ηλικίας», που απ’ άλλους αυτούς, αλλά και τους προκατόχους τους, όπως οι Δ. Σιούφας, Μ. Παπαϊωάννου, Τ. Γιαννίτσης, Δ. Ρέππας και Φ. Πετραλιά, υιοθετήθηκε ως τρόπος διάσωσης του Ασφαλιστικού, αλλά στην πράξη (αφού αλλού ήταν το πρόβλημα) απλώς έφεραν το σύστημα ένα βήμα πιο κοντά στην καταστροφή του.
Μπορεί οι περισσότεροι εξ αυτών να έχουν ήδη καταφύγει στη λήθη της κοινωνίας, προκειμένου να μην υπάρξει ενθύμηση του καταστροφικού τους ρόλου, ωστόσο τα... πονήματά τους, έμειναν και χρόνο με τον χρόνο δημιουργούν μειώσεις στις συντάξεις και τις παροχές και αυξάνουν τα όρια συνταξιοδότησης. Ετσι το 2015 έρχονται οι εξής δυσμενείς αλλαγές στο ασφαλιστικό:
1 Κύριες συντάξεις. Πρόκειται για έναν από τους πρώτους μνημονιακούς νόμους που θέτουν σε πλήρη αμφισβήτηση το έως τώρα σύστημα απονομής συντάξεων (αφού το σύστημα μετατρέπεται από διανεμητικό, που στηρίζεται στην αλληλεγγύη των γενεών, σε κεφαλιοποιητικό, που σημαίνει σύνταξη ανάλογα με τα πόσα έχεις εισφέρει στην κοινωνική ασφάλιση). Ετσι, με βάση τον νόμο 3863/2010 από την 1η Ιανουαρίου, η κύρια σύνταξη που θα λαμβάνει όποιος συνταξιοδοτείται, θα χωρίζεται σε δύο τμήματα (στόχος βέβαια είναι η μείωση των συντάξεων με σταδιακό τρόπο, ώστε να αποφύγει το πολιτικό σύστημα την μήνιν των ασφαλισμένων). Αναλυτικότερα:
■ Το πρώτο τμήμα θα αφορά στον ασφαλιστικό βίο μέχρι την 31η/12/2010. Για όλες αυτές τις ημέρες ασφάλισης, η σύνταξη θα υπολογίζεται σύμφωνα τις καταστατικές διατάξεις των Tαμείων ως προς τα ποσοστά αναπλήρωσης και τις συντάξιμες αποδοχές ή τις ασφαλιστικές κατηγορίες.
■ Το δεύτερο τμήμα αφορά τον χρόνο, τις ημέρες ασφάλισης, που έχει κάποιος από την 1η/1/2011 και η σύνταξη θα δίνεται με βάση τις ασφαλιστικές εισφορές που έχουν καταβληθεί. Παράλληλα, έχουν θεσμοθετηθεί χαμηλότερα ποσοστά αναπλήρωσης, καθώς και περαιτέρω περικοπή, ανάλογα με το ύψος της βασικής σύνταξης που θα εγγυάται το κράτος και το οποίο σήμερα υπολογίζεται στα 360 ευρώ (αν και μάλλον θα είναι μικρότερη).
Για να γίνει κατανοητό τι έχουν «μαγειρέψει» οι εθνοσωτήρες εις βάρος των ασφαλιστικών εισφορών, που έχουν καταβάλει εργαζόμενοι, και του ύψους των συντάξεων που δίνονται, θα πρέπει να σημειωθεί ότι, με τους συντελεστές που μπαίνουν, ενώ κατά μέσο όρο -με το υφιστάμενο σύστημα για τον ιδιωτικό τομέα- υπάρχει ένα συντελεστής υπολογισμού ύψους 2%, με τον τρόπο που εγκαθιδρύεται, ο συντελεστής εκτείνεται από 0,8% για κάθε έτος ασφάλισης, αν κάποιος συνταξιοδοτηθεί με το κατώτερο όριο (της 5ετίας δηλαδή), και εκτείνεται στο 1,5% αν έχει 40 έτη (12.000 ημέρες ασφάλισης).
Αντίστοιχα, οι ασφαλισμένοι σε Δημόσιο και ειδικά ταμεία (ΔΕΚΟ-Τραπεζών) θα πρέπει να ζήσουν από την 1η Ιανουαρίου με τη μείωση κατά μία ποσοστιαία μονάδα στο ποσοστό αναπλήρωσης. Πρόκειται για πρόβλεψη του 2002 (υπουργός Δ. Ρέππας). Από την άλλη, οι γυναίκες εργαζόμενες στον ιδιωτικό τομέα, προκειμένου να συνταξιοδοτηθούν από το ΙΚΑ, θα χρειάζονται από την 1η Ιανουαρίου 12.000 ημέρες ασφάλισης και συμπληρωμένο το 61ο έτος για μειωμένη.
2 Επικουρικές συντάξεις και εφάπαξ. Με τα στοιχήματα που έχουν τεθεί από τις μνημονιακές κυβερνήσεις, ουσιαστικά οδηγούμαστε σε κατάργηση της επικουρικής σύνταξης. Ετσι το ποιο θα είναι το ποσό καταβολής της σύνταξης, πέρα από ρήτρα μηδενικού ελλείμματος (αν δηλαδή ένας διορισμένος διοικητής επικουρικού ταμείου αποφασίσει να κάνει καταστροφικές επενδύσεις, οι ενέργειές του αυτές θα... τιμωρούν τους συνταξιούχους), θα καθορίζεται από τα έσοδα των εν ενεργεία ασφαλισμένων, τα οποία και θα διαιρούνται με τον αριθμό των δικαιούχων.
Αυτό σημαίνει μικρότερους συντάξιμους μισθούς, αφού διαρκώς μειώνονται οι αποδοχές των εργαζομένων (άρα ελαχιστοποιούνται και τα έσοδα από εισφορές), αλλά και καταργούνται και οι κοινωνικοί πόροι που πολλοί κατευθύνονταν στην κοινωνική ασφάλιση. Στα ίδια πρότυπα κινούνται και τα ταμεία πρόνοιας, που χορηγούν εφάπαξ, με αποτέλεσμα από την 1η/1/2015 ουδείς εκ των ασφαλισμένων που έχουν καταθέσει αιτήσεις συνταξιοδότησης να μπορεί να λαμβάνει εφάπαξ άνω των 20.000 ευρώ.
3 Αγρότες. Με μείωση 4% (η οποία όμως κυμαίνεται στο 12% με βάση τα μαθηματικά των μνημονιακών κυβερνήσεων) του ποσού της βασικής τους σύνταξης θα υποδεχθούν το νέο έτος οι συνταξιούχοι αγρότες. Με αυτόν τον τρόπο, «ξεπαγώνει» από την 1η Ιανουαρίου στον ΟΓΑ και η διαδικασία καταβολής συντάξεων.
4 Ορια ηλικίας συνταξιοδότησης ενστόλων. Οι άνθρωποι που εργάζονται σε Στρατό, Αστυνομία, Πυροσβεστική και Λιμενικό αποκτούν το δικαίωμα εξόδου με 24,5 έτη υπηρεσίας και έχοντας συμπληρώσει το 60ό έτος της ηλικίας τους. Διαφορετικά, θα πρέπει να έχουν 40 έτη υπηρεσίας, για να φύγουν χωρίς όριο ηλικίας συνταξιοδότησης.
5 Βαρέα και Ανθυγιεινά. Από τη νέα χρονιά προστίθενται άλλοι 9 μήνες στα όρια ηλικίας προς συνταξιοδότηση.
ΠΗΓΗ: efsyn.gr
- Τελευταια
- Δημοφιλή