Κατά την διάρκεια του Γενικού Συμβουλίου της ΠΝΟ στις 17/12/2015 όπως αναλυτικά αναφερόμαστε σε άλλο κείμενο το οποίο δημοσιεύεται στο site της ΠΕΝΕΝ υπήρξε έντονη αντιπαράθεση μεταξύ του Προέδρου της ΠΕΝΕΝ και του γνωστού πρωτοπαλίκαρου του Χαλά (τον χαρακτηρισμό αυτόν του τον έχουν αποδώσει οι άνεργοι Ναυτεργάτες) και Πρόεδρο της ΠΕΜΕΝ Σάββα Τσιμπόγλου.

Το άτομο αυτό που τα τελευταία χρόνια στο Ναυτεργατικό κίνημα και στην ΠΝΟ έχει αναλάβει εργολαβικά την βρώμικη δουλειά της υπεράσπισης της εγκάθετης ηγεσίας της ΠΝΟ, για άλλη μια φορά στην ομιλία του στο Γενικό Συμβούλιο ανέλαβε τον θλιβερό και άθλιο ρόλο να επιτεθεί με στόχο την συκοφάντηση των θέσεων της ΠΕΝΕΝ, της Διοίκησης του ιστορικού μας Σωματείου και του Προέδρου μας Αντώνη Νταλακογεώργου.

Όσο η συμπόρευση των δυνάμεων του κομματικού συνδικαλισμού (Προεδρεία και Διοικήσεις των τριών σωματείων ΠΕΜΕΝ – ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ – ΠΕΕΜΑΓΕΝ) εντείνεται με τις δυνάμεις του εφοπλιστικού κεφαλαίου, την κυβερνητική ναυτιλιακή πολιτική και τους πολιτικούς τους εκπροσώπους στο ΥΕΝ, όσο η ΠΕΝΕΝ ενισχύει και δυναμώνει τον ρόλο, την δράση και την ταξική της παρέμβαση, τόσο πιο επιθετικά, προβοκατόρικα και υπονομευτικά σε βάρος των Ναυτεργατικών συμφερόντων λειτουργεί η ομάδα του κομματικού συνδικαλισμού διότι βλέπει ότι η δεξιόστροφη συμβιβαστική ρεφορμιστική γραμμή της μπάζει από παντού, χάνει και τα τελευταία ερείσματα στον Ναυτεργατικό χώρο, απομονώνεται, περιθωριοποιείται αποκόπτεται από το πιο ζωντανό μαχητικό κομμάτι των Ναυτεργατών και του κινήματός τους.

Στην γνωστή επιχείρηση λασπολογίας σε βάρος της ΠΕΝΕΝ και της αγωνιστικής της δράσης πρωταγωνιστικό ρόλο έχει αναλάβει ο θλιβερός Σάββας Τσιμπόγλου ο οποίος έχει συμβάλει τα μέγιστα με την αλλοπρόσαλλη στάση του στην διάλυση της κομματικής οργάνωσης Ναυτεργατών της συνδικαλιστικής παράταξης Ναυτεργατική Συνδικαλιστική Κίνηση και κυρίως στην αποδιοργάνωση, την παράλυση ενός μεγάλου ιστορικού κλάδου και σωματείου όπως είναι η ΠΕΜΕΝ την οποία αυτός και η υπόλοιπη ομάδα που ο ίδιος έχει επιλέξει την έχει οδηγήσει κυριολεκτικά στον γκρεμό, στην απομόνωση και στην πλήρη αναξιοπιστία χάνοντας την οποιαδήποτε σχέση, σύνδεση και δεσμό με τον μεγάλο και ιστορικό κλάδο των Μηχανικών οι οποίοι έχουν εγκαταλείψει το σωματείο, έχουν γυρίσει την πλάτη στην ανύπαρκτη και ανυπόληπτη Διοίκηση και η οποία έχει μετατραπεί σε μια σφραγίδα χωρίς δράση, παρέμβαση και αγώνα αποκομμένη περισσότερο από ποτέ από τα προβλήματα και τις αγωνίες του ιστορικού κλάδου.

Η εικόνα που εμφανίζει το ιστορικό αυτό Σωματείο όλα τα τελευταία χρόνια είναι πράγματι τραγική. Η συμμετοχή των Μηχανικών στην Ένωση είναι μηδενική, αυτό φαίνεται και αποδεικνύεται κυρίως στους αγώνες αλλά και στα όργανα του Σωματείου όπως είναι οι Συνελεύσεις, οι συσκέψεις και οι ελάχιστες αποπροσανατολιστικές και σε αντιπερισπασμό προς την ΠΕΝΕΝ «κινητοποιήσεις» τους.

Κοινό χαρακτηριστικό η έλλειψη οποιασδήποτε παρουσίας και συμμετοχής Μηχανικών, ειδικότερα Α΄ και Β΄ Μηχανικοί είναι παντελώς ανύπαρκτοι, έχουν αποστασιοποιηθεί, απομακρυνθεί και προ πολλού έχουν απωλέσει την εμπιστοσύνη τους προς την παρούσα ηγεσία με επικεφαλής τον Σάββα Τσιμπόγλου.

Παρά το γεγονός ότι το εφοπλιστικό κεφάλαιο κυρίως της ποντοπόρου ναυτιλίας, τα πολιτικά κόμματα που υπηρετούν τα συμφέροντά τους όπως είναι η Ν.Δ, το ΠΑΣΟΚ και πιο πρόσφατα ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί και οι συνδικαλιστικές παρατάξεις που τους εκπροσωπούν στο συνδικαλιστικό κίνημα, τους παράσχουν τα τελευταία 20 χρόνια ασυλία να πορεύονται μόνοι τους χωρίς ίχνος αντιπολίτευσης, έχουν καταφέρει το ακατόρθωτο να οδηγήσουν τον κλάδο και την Ένωση στην απαξίωση, στην ερήμωση, στην γκετοποίηση και τελικά έχουν οδηγήσει το Σωματείο σε ένα τραγικό αδιέξοδο αφού μαζικά οι Μηχανικοί το έχουν εγκαταλείψει και αυτό έχει εξελιχθεί σε ένα γραφειοκρατικό μηχανισμό αδύναμο, ανίσχυρο, χωρίς ουσιαστικό ρόλο στις σοβαρότατες εξελίξεις που αντιμετωπίζει ο κλάδος των Μηχανικών και συνολικά ο Ναυτεργατικός κόσμος της χώρας μας.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα που επιβεβαιώνουν πλήρως την παραπάνω εκτίμησή μας δεν είναι μόνο ή κυρίως η αναφορά μας στην εκφυλιστική και αντιδημοκρατική εικόνα της εσωτερικής λειτουργίας της ΠΕΜΕΝ και στις κινητοποιήσεις οι οποίες αναπτύσσονται στα πλαίσια της ΠΝΟ, είναι εκεί που ο κλάδος των Μηχανικών αποτελεί ακόμη την μεγάλη πλειοψηφία, όπως είναι η ποντοπόρος ναυτιλία που χιλιάδες Μηχανικοί έλληνες εργάζονται. Όλα τα τελευταία χρόνια η ανύπαρκτη Διοίκηση της ΠΕΜΕΝ δεν έχει εκεί την παραμικρή παρουσία, δράση, παρέμβαση, πρωτοβουλία και αναφορά.

Στην 40χρονη περίπου πορεία που η Διοίκηση της ΠΕΜΕΝ είναι υπό την πολιτική κατεύθυνση του ΚΚΕ τέτοια μιζέρια, κακομοιριά, εκφυλισμό που αγγίζει τα όρια της διάλυσης δεν υπήρξε ποτέ κατά το παρελθόν!!!

Άραγε αυτό προβληματίζει την ηγεσία του ΚΚΕ, έχει άραγε επίγνωση της διαλυτικής κατάστασης που επικρατεί στο Σωματείο αυτό, γνωρίζει την ανύπαρκτη συμμετοχή του κλάδου στα κοινά προβλήματα ή για το μόνο που γνωρίζει είναι τα αποτελέσματα των εκλογών τα οποία διαμορφώνει μόνος με την ομάδα του ο Τσιμπόγλου στην ΠΕΜΕΝ και στον ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ παρουσιάζοντας μια ψεύτικη – εικονική πραγματικότητα που απέχει έτη φωτός από την αλήθεια;

Όμως οι εκλογές στην ΠΕΜΕΝ και στον ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ και τα οικονομικά αυτών των σωματείων είναι ένα σημαντικό ξεχωριστό κεφάλαιο με το οποίο θα ασχοληθούμε σε επόμενη αναφορά μας για να αποκαλύψουμε τις αθλιότητες του κομματικού συνδικαλισμού που ελέω εφοπλιστικού κεφαλαίου, του πολιτικού και παραταξιακού κατεστημένου χρησιμοποιούν τις πιο αντιδραστικές, αντιδημοκρατικές μεθόδους για να πλαστογραφούν και να αλλοιώνουν τα αποτελέσματα και έτσι αποδεικνύονται ότι είναι οι καλύτεροι μαθητές της σχολής του μακρηθεοδωρισμού δηλαδή του πιο ακραίου εργοδοτικού – εργατοπατερίστικου συνδικαλισμού!!!

Αυτά ως ένα είδος πρόλογου και εισαγωγής σε αυτούς που πέρα και έξω από την αναπαραγωγή της κομματικής γραμμής δεν έχουν να επιδείξουν το παραμικρό από πλευράς κινηματικής μαζικής δράσης και αγώνα και καθημερινά επιβεβαιώνουν την τραγική τους ανικανότητα να αναπτύξουν οποιαδήποτε σχέση με τον ιστορικό τους κλάδο που μαστίζεται από πληθώρα προβλημάτων στα οποία ήταν και είναι απόντες!!

Συνεχίζοντας για το Γενικό Συμβούλιο της ΠΝΟ να σημειώσουμε ότι από την ομάδα του ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ έλειπαν αρχικά 2 αντιπρόσωποι (όχι τυχαία κατά την γνώμη μας) και στο τέλος προσήλθε ένας. Άραγε αυτό ήταν τυχαίο και αποτέλεσμα ανικανότητας να οργανώσουν τις δυνάμεις τους στο κορυφαίο όργανο του ετήσιου Συμβουλίου της ΠΝΟ ή αποτέλεσμα σκόπιμης απουσίας για να διευκολυνθεί για άλλη μια φορά το κατεστημένο της ΠΝΟ και να διαμορφώσει έτσι τις οριακές πλειοψηφίες στο όργανο της ΠΝΟ;

Το παράδειγμα προ διετίας της αποχής των δυνάμεων του εργοδοτικού – κομματικού συνδικαλισμού στην Ένωση Μαγείρων, που πρόσφεραν απλόχερα σανίδα σωτηρίας στον Χαλά και την ομάδα του και διασώθηκε από βέβαιη καταψήφιση, δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά!!

Σημειώνουμε επίσης για να γίνει αντιληπτή η τακτική των δυνάμεων του κομματικού συνδικαλισμού στο ετήσιο Γενικό Συμβούλιο της ΠΝΟ ότι οι τρεις πρώτοι ομιλητές 1) ο Πρόεδρος των Μαγείρων, 2) ο Πρόεδρος του ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, 3) ο αντιπρόσωπος της ΠΕΜΕΝ από τις σχολές Ε.Ν στις ομιλίες τους δεν ψέλλισαν ίχνος κριτικής για την Διοίκηση της ΠΝΟ και τον εκλεκτό τους Γενικό Γραμματέα Γιάννη Χαλά ενώ ο έτερος ηγετίσκος Σάββας Τσιμπόγλου ο οποίος διακατέχεται μονίμως από έπαρση, αλαζονεία και πιστεύοντας ότι κατέχει την μοναδική αλήθεια, διεκδικεί σχέσεις ιδιοκτησίας με το εργατικό κίνημα, εξαπέλυσε επίθεση ενάντια στην ΠΕΝΕΝ και στην αγωνιστική Διοίκηση ξεκαθαρίζοντας για πολλοστή φορά ότι ο αντίπαλός του είναι η ΠΕΝΕΝ, ο Νταλακογεώργος και όχι το εφοπλιστικό κεφάλαιο, η εφοπλιστόδουλη ναυτιλιακή κυβερνητική πολιτική και η χρεοκοπημένη πλειοψηφία της ΠΝΟ η οποία με την στρατηγική και την τακτική της ταξικής συνεργασίας έχει οδηγήσει τον Ναυτεργατικό κόσμο στην διάλυση και την καταστροφή.

Τόσο στην πολύωρη πρωτολογία του όσο και στην δευτερολογία του (που του έδωσαν πραξικοπηματικά τον λόγο) έκανε την γνωστή χιλιοειπωμένη περιήγηση –περιπλάνηση της διεθνούς κατάστασης επαναλαμβάνοντας τις θέσεις του κόμματός του τις οποίες και αυτές ακόμη αδυνατεί να καταθέσει με αποτέλεσμα να πέσει σε αντιφάσεις, ανακρίβειες και τελικά σε προσωπικές αξιολογήσεις.

Τελικά το μόνο που ψέλλισε για την ΠΝΟ δεν ήταν το παραμικρό για την υπονομευτική τακτική, για την ταξική συμπόρευση με τις θέσεις του εφοπλιστικού κεφαλαίου, για την άθλια ταύτιση της με την κυβερνητική πολιτική, για την ανικανότητά της να οργανώσει την πάλη των Ναυτεργατών, των ανέργων, των συνταξιούχων κ.λπ., παρά μόνο έκανε «σκληρή κριτική» για τις εμμονές και τις αγκυλώσεις της ΠΝΟ όσο αφορά το καταστατικό !!!

Αυτή ήταν η μόνη αναφορά του στις δυνάμεις του εργοδοτικού κατεστημένου της ΠΝΟ ενώ έδειξε και την αγωνία του τι θα ψηφίσουν οι αντιπρόσωποι που θα εκλεγούν από το Συμβούλιο της ΠΝΟ στο επικείμενο Συνέδριο της ΓΣΕΕ δείχνοντας την ετοιμότητά του εάν ψήφιζαν ΠΑΜΕ στην περίπτωση αυτή να παράσχει στήριξη σε όποιον θα ήθελε να μετανοήσει στην κολυμπήθρα του κομματικού συνδικαλισμού….  

Με αυτήν την θλιβερή και καταγέλαστη τακτική δεν μας προκάλεσε καθόλου εντύπωση το πολιτικό προσκλητήριο που απεύθυναν στις δυνάμεις του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού (χαρακτηριστική η αναφορά του Προέδρου του ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ) ότι οι εργοδοτικοί συνδικαλιστές είναι αποδεκτοί από το ΠΑΜΕ εάν υιοθετήσουν τον στρατηγικό στόχο του κόμματος για την λαϊκή συμμαχία!!!

Κατά τα λοιπά κατηγόρησαν την ΠΕΝΕΝ και την ηγεσία της για αντικομμουνισμό (βλέπε Τσιμπόγλου) την στιγμή που οι ίδιοι διασύρουν και εξευτελίζουν με τα κακόγουστα παιχνίδια τους κάθε επαναστατική κομμουνιστική ιδέα, αρχή και αξία βάζοντάς τα στο παζάρι με το πιο ακραίο ξεφωνημένο κομμάτι του συνδικαλιστικού κινήματος της χώρας μας!!!

Εξάλλου εδώ υπάρχει και προηγούμενο των αρχών και των αξιών που πρεσβεύουν αφού δέχθηκαν στις γραμμές τους τον Πρόεδρο των Μαγείρων (ΠΕΜΑΓΕΝ) ο οποίος ήταν επί σειρά ετών μέλος της ΠΑΣΚΕ και υπηρέτησε μαζί με τον Μαρουλάκη επί σειρά ετών τις κυβερνητικές πολιτικές του ΠΑΣΟΚ.

Κατά τα λοιπά για να κρίνουμε και το πολιτικό – ιδεολογικό βάρος του δημόσιου λόγου του αξιοθρήνητου «ταξικού συνδικαλιστή» Σάββα Τσιμπόγλου να σημειώσουμε ότι στην τοποθέτησή του έδειξε όπως γράφουμε παρακάτω ποιες είναι οι σύμμαχες δυνάμεις για τον κομματικό συνδικαλισμό αλλά κατέδειξε και τους θανάσιμους εχθρούς του.

Ανέφερε μεταξύ των άλλων:

«Η ΛΑ.Ε και ο Λαφαζάνης είναι η άλλη όψη του ΣΥΡΙΖΑ, είναι δεκανίκι του συστήματος και αποτελούν το ανάχωμα του συστήματος στην ενίσχυση του ρόλου του ΚΚΕ και λειτουργούν ως πολιτική δύναμη για την στήριξη και διαιώνιση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής».

«Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι γραφική, περιθωριακή και πολιτικά στην ίδια κατεύθυνση με την ΛΑ.Ε».

«Το αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό κίνημα είναι προβοκατόρικες οργανώσεις και παίζουν το παιχνίδι των νεοφασιστών της Χρυσής Αυγής».

«Οι κινητοποιήσεις και οι αγώνες των εργατικών σωματείων στον Πειραιά (εκτός ΠΑΜΕ) είναι εκφυλιστικές».

Περιοριζόμαστε στα παραπάνω για να περιγράψουμε την γραφικότητα αυτών που θέλουν να παριστάνουν τους τιμητές των πάντων, αυτούς που θέλουν να εκπροσωπούν την εργατική τάξη, που θεωρούν τους εαυτούς τους πάνσοφους και κατέχοντες την μοναδική αλήθεια και οι οποίοι όπως αναλύουμε παραπάνω έχουν διαρρήξει πλήρως τους δεσμούς τους με τους κλάδους που εκπροσωπούν, έχουν αποκοπεί από τα προβλήματα και πιστεύουν ότι με τις γνωστές κομματικές κορώνες διασώζονται, επιβεβαιώνοντας ότι έχουν ρόλο στο εργατικό κίνημα!!

ΤΑ ΨΕΥΔΗ ΤΟΥ ΤΣΙΜΠΟΓΛΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΠΑΜΕ

Αναφορικά με τις αθλιότητες που ξεστόμισε ο Τσιμπόγλου, ο Πρόεδρος της ΠΕΝΕΝ στην απάντησή του ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτικός.

Το τελευταίο διάστημα ανάμεσα σε αυτά που μας αποδίδει η γραφειοκρατική ομάδα του ΠΑΜΕ στο ναυτεργατικό συνδικαλιστικό κίνημα είναι ο τυχοδιωκτισμός και ο αυριανισμός. Μαζί με αυτά μας αποδίδουν και μια σειρά ακόμη ανυπόστατες κατασκευασμένες γκεμπελίστικες κατηγορίες.

Ψέμα 1^ο: Ότι μιλάμε διαρκώς για απεργία διαρκείας!

Απάντηση: Δεν υπάρχει ούτε σήμερα ούτε στο παρελθόν ποτέ δημόσια ή προφορική αναφορά της ΠΕΝΕΝ και στελεχών της για απεργία διαρκείας. Αντίθετα υπάρχει επαναλαμβανόμενη αναφορά σε αγώνα διαρκείας πολύμορφο για την αντιμετώπιση της επίθεσης κυβέρνησης – κεφαλαίου - τοκογλύφων δανειστών.

Μάλιστα προκρίνουμε ως προϋπόθεση την ανάγκη ανασυγκρότησης του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος από την βάση, τους χώρους δουλειάς και τα πρωτοβάθμια σωματεία για να αναπτυχθεί ένα ισχυρό μαζικό μαχητικό και σε ταξική κατεύθυνση κίνημα.

Ψέμα 2^ο: Είμαστε ενταγμένοι στο ΜΕΤΑ, στο ΣΥΡΙΖΑ χθες, στη ΛΑ.Ε σήμερα, παίζουμε το παιχνίδι τους. Απάντηση: Η ηγεσία της ΠΕΝΕΝ ουδέποτε είχε οργανωτική και πολιτική σχέση με το ΣΥΡΙΖΑ, την ΛΑ.Ε και ποτέ δεν συμμετείχε στο ΜΕΤΑ. Συνεργαστήκαμε με τις δυνάμεις της «Αυτόνομης Παρέμβασης» στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά διατηρώντας την πλήρη πολιτική και συνδικαλιστική αυτοτέλεια στις θέσεις μας, στην στρατηγική και τακτική μας στο κίνημα, στην ΠΕΝΕΝ, στη ναυτιλία και συνολικά στο εργατικό κίνημα. Για αυτό και η απάντηση του Προέδρου στις γνωστές γελοίες και επαναλαμβανόμενες αθλιότητες Τσιμπόγλου ήταν και είναι η εξής: Απολογούμαστε μόνο για την ΠΕΝΕΝ και για την ομάδα του Εργατικού Κέντρου Πειραιά που συνεργαζόμαστε με την Αυτόνομη Παρέμβαση.

Η προσπάθεια των δυνάμεων του κομματικού συνδικαλισμού να μας χρεώσει κομματικά- πολιτικά - παραταξιακά σε κάποιο συγκεκριμένο χώρο αποσκοπεί στο να καλύψει τη δική της κομματική ένταξη, εξάρτηση και απόλυτη κηδεμονία από το γνωστό κομματικό κέντρο το οποίο ελέγχει ασφυκτικά τις οργανώσεις του στο συνδικαλιστικό και λαϊκό κίνημα και στην ουσία τις έχει μετατρέψει σε εργαλείο για την υλοποίηση των πολιτικών και κομματικών κατευθύνσεων του.

Σε αυτόν τον κομματικό εναγκαλισμό αντιτάχθηκε και η ομάδα Νταλακογεώργου (όπως μας αποκαλούν) όσο ήταν μέλος και στέλεχος του ΚΚΕ και ακριβώς αυτό αποτέλεσε και την αιτία της σύγκρουσης, της ρήξης και της διαγραφής δεκάδων μελών από το ΚΚΕ. Η προσπάθεια των δυνάμεων αυτών να μας αποδώσουν κομματική και παραταξιακή ένταξη πέφτει στο κενό και δεν είχε ούτε θα έχει την παραμικρή απήχηση ούτε στα μέλη του ΚΚΕ!!

Ψέμα 3^ο: Το παίζουμε ανάλογα με την κατάσταση και της συνθήκες απολιτίκ, ανεξάρτητοι ή αδέσμευτοι κ.λπ.

Απάντηση: Το μοντέλο που πρεσβεύουμε και ενοχλεί βαθύτατα το χρεοκοπημένο προσωπικό του κομματικού συνδικαλισμού είναι ακριβώς το αντίθετο. Ότι είχαμε, έχουμε και θα έχουμε πολιτικό λόγο, πολιτική και ταξική αναφορά για τα προβλήματα της εργατικής τάξης, του λαού και της κοινωνίας, στη ναυτιλία, στο οικονομικό και πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας μας. Αυτή η άποψη είχε και έχει ως κεντρική αναφορά το ρόλο της εργατικής τάξης στην βάρβαρη καπιταλιστική κοινωνία, την πίστη στους άμεσους και μακροπρόθεσμους στόχους της εργατικής τάξης και την ιστορική της αποστολή, στην ταξική ανάλυση της κοινωνίας με βάση τον μαρξισμό - λενινισμό και η στρατηγική και η τακτική στο κίνημα καθορίζεται από αυτήν την αντίληψη και θεωρία και για την ανάγκη ανατροπής της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Αυτό είναι αδιανόητο για τους ανεγκέφαλους ηγετίσκους του κομματικού συνδικαλισμού που θεωρούν ότι αυτοί και μόνο αυτοί είναι που μπορούν να θεωρούν τον εαυτό τους σαν τους γνήσιους, αυθεντικούς εκπροσώπους στο εργατικό κίνημα αυτής της αντίληψης.

Ψέμα 4^ο: Μας καταλογίζουν ότι κάνουμε αντικομμουνισμό!!

Απάντηση: Πρόκειται για θρασύτατο ψεύδος το οποίο έχει κοντά ποδάρια και με ευκολία καταρρίπτεται. Κατ’ αρχήν πού βρήκανε γραμμένο να διατυπώνουν τον εξωφρενικό ισχυρισμό ότι η κριτική στο ΠΑΜΕ και στις εκφυλισμένες διοικήσεις των σωματείων ΠΕΜΕΝ - ΣΤΕΦΕΝΣΟΝ ή ακόμα και προς την ηγετική ομάδα του ΚΚΕ συνιστά αντικομμουνισμό; Μήπως οι ηγεσίες αυτές απολαμβάνουν κάποια ιδιόμορφη ασυλία και τίθενται εκτός κριτικής ή μήπως κατέχουν τη μοναδική αλήθεια την οποία ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει ή μήπως έχουν κάποια κληρονομική σχέση ιδιοκτησίας είτε με το επαναστατικό κομμουνιστικό κίνημα είτε με το εργατικό και λαϊκό κίνημα; Εάν εμφορούνται από τέτοιες αντιδραστικές αντιλήψεις – απόψεις (σχετικά με την κριτική μας), τότε δεν υπηρετούν τις ιδέες του επαναστατικού και εργατικού κινήματος!

Αντίθετα η δημιουργική και δημόσια κριτική που ασκείται κι έχει αναφορά στα προβλήματα της εργατικής τάξης από ταξικές θέσεις και στοχεύει στην καλύτερη και αποτελεσματικότερη δράση του κινήματος ( πολιτικά και κοινωνικά ) και των στόχων του είναι απαραίτητη. Πόσο μάλλον εάν μιλήσουμε για το ναυτεργατικό κίνημα που τα τελευταία χρόνια έχουν αναδειχθεί πρόσωπα και δυνάμεις από τον κομματικό συνδικαλισμό που διακρίνονται για την μετριότητα, την ανεπάρκεια, την ανικανότητα που διαρκώς μεταλλάσσονται από τον τυχοδιωκτισμό στο φλέρτ με τον συμβιβασμό, την υποταγή στα συμφέροντα του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Αυτό είναι δείγμα του οπορτουνισμού τον οποίο αποδίδουν στην ηγεσία της ΠΕΝΕΝ που αντίθετα όμως η ζωή δείχνει και επιβεβαιώνει ότι είναι δικό τους χαρακτηριστικό γνώρισμα!

Στην ΠΕΝΕΝ τα τελευταία 33 χρόνια δεν υπήρξε και δεν θα υπάρξει το έδαφος για οποιαδήποτε αντικομμουνιστική - αντιαριστερή κίνηση, δράση και δημόσια αναφορά.

Όμως θεωρούμε αναγκαίο σε σχέση με τα δρώμενα στο ναυτεργατικό συνδικαλιστικό κίνημα να αναφερθούμε στον τρόπο αξιοποίησης και εκμετάλλευσης των δυνάμεων του ΚΚΕ, της ΚΝΕ, του ΠΑΜΕ από την ηγετική ομάδα ΠΕΜΕΝ - ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ με επικεφαλής τον Τσιμπόγλου.

Η ομάδα αυτή εκμεταλλεύτηκε και εκμεταλλεύεται αδίστακτα τις παραπάνω δυνάμεις στο όνομα της αλληλεγγύης και της περιφρούρησης των αγώνων στο ναυτεργατικό χώρο για να κρύψει και να θολώσει την ανικανότητα της, την ανυπαρξία της, την έλλειψη οποιασδήποτε σύνδεσης και επιρροής στούς ναυτεργάτες, τόσο τους εν ενεργεία όσο και τους συνταξιούχους.

Αυτό δείχνει αδυναμία, ανικανότητα που αποδείχτηκε στις δύο απεργίες που επιχείρησε πανελλαδικά το ΠΑΜΕ κατά τα προηγούμενα χρόνια όπου στον ευρύτερο Δημόσιο και ιδιωτικό τομέα η συμμετοχή ήταν τραγική, στον χώρο της ακτοπλοΐας ήταν μηδενική επιβεβαιώνοντας με δραματικό τρόπο τις παραπάνω εκτιμήσεις μας για την σχέση της ομάδας αυτής με τους Ναυτεργάτες και κυρίως με τα μέλη τους!!! Συμπληρώνουμε επίσης ότι αν δεν είχαν μια συμπαγή οργανωμένη δύναμη μέσω της κινητοποίησης των συνταξιούχων της ΠΕΣ - ΝΑΤ (στην οποία οφείλονται οι παρεμβάσεις τους με τη μορφή παραστάσεων που επιχειρούν κατά διαστήματα στο ΓΕΝΕ – ΝΑΤ – Οίκο Ναύτη) τότε θα φαινόταν ακόμη περισσότερο η γύμνια, η κατάντια, η απομόνωσή τους αφού οι άνεργοι, οι κλάδοι τους μέσα κι έξω από τα καράβια, οι ναυτολογημένοι στα πλοία της Ακτοπλοΐας τους έχουν γυρίσει τις πλάτες οριστικά και αμετάκλητα. Αυτό είναι το περίφημο «κίνημα» που αναμασάει συχνά - πυκνά ο αποτυχημένες, χρεωκοπημένος Σάββας Τσιμπόγλου. Σημειώνουμε ενδεικτικά για να κρίνουμε την απήχησή τους στις συνελεύσεις των τριών σωματείων και μάλιστα στις κορυφαίες τις εκλογοαπολογιστικές για την εφορευτική επιτροπή στην ΠΕΜΕΝ συμμετείχαν 42, στο ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ 28 και 33 στους Μαγείρους!!!

Αντίστοιχα στην ΠΕΝΕΝ συμμετείχαν υπερδιπλάσιοι απ ότι στα τρία σωματεία. Άραγε ο αυταρχισμός -ετσιθελισμός και ενίοτε ο τραμπουκισμός του Τσιμπόγλου δεν αφήνει κανέναν στο χώρο τους να αντικρίσουν την τραγική εικόνα που έχουν περιέλθει και έχουν το θράσος να σηκώνουν το δάκτυλο και να πετροβολούν με λασπολογίες την ΠΕΝΕΝ που αποτελεί υπόδειγμα εργατικού ταξικού σωματείου.

Ας κοιτάξουν το φαινόμενο αυτό όπως και του νεοφασισμού στις γραμμές των σωματείων που υποτίθεται ελέγχουν και θα δουν οργανωμένες ομάδες στα βόρεια προάστια (π.χ Μαρούσι) που συμμετέχουν αρχιμηχανικοί μέλη της ΠΕΜΕΝ σε τέτοιες σχηματοποιημένες νεοναζιστικές ομαδοποιήσεις…

Ψέμα 5^ο: Μας καταλογίζουν συμπόρευση με το ευρωπαϊκό καμποτάζ.

Απάντηση: Πρόκειται επίσης για άθλιο ψέμα το οποίο ουδεμία σχέση έχει με την αλήθεια. Δεν υπάρχει οποιαδήποτε ένδειξη ή άμεση αναφορά στις θέσεις της ΠΕΝΕΝ και των στελεχών της για υιοθέτηση, αποδοχή ή σύμφωνη γνώμη για τον καταστροφικό κανονισμό 3577/1992. Αντίθετα η ΠΕΝΕΝ από την πρώτη στιγμή μέχρι και σήμερα αναδεικνύει τις καταστροφικές συνέπειες της απελευθέρωσης του καμποτάζ σε όλες τις κατηγορίες πλοίων για τη χώρα, την οικονομία, τα νησιά, τους ναυτεργάτες από την απώλειά του.

Η ΠΕΝΕΝ πρωτοστάτησε σε όλους τους αγώνες και είχε καθοριστική συμβολή στο κίνημα που αναπτύχθηκε πριν και μετά το 1992 για να μην αρθεί το καμποτάζ επισημαίνοντας τις τραγικές συνέπειες, κοινωνικές – πολιτικές, οικονομικές συνδέοντάς το με την αμυντική και στρατηγική θωράκιση και άμυνα της χώρας μας. Κατά συνέπεια αυτές οι γελοίες φαιδρές κατηγορίες σε βάρος της είναι παντελώς ανακριβείς.

Η μοναδική κινητοποίηση που δεν συμμετείχαμε ήταν αυτή που οργάνωσε - σχεδίασε και ανεπιτυχώς έκανε το ΠΑΜΕ και αποσκοπούσε στη δημιουργία εντυπώσεων στο Ναύπλιο πριν αρκετά χρόνια.

Εάν κριτήριο τους είναι η συμμετοχή μας η όχι στο ΠΑΜΕ τότε η κριτική τους είναι για τον κάλαθο των αχρήστων!! Δεν είναι του παρόντος σημειώματος να αναφερθούμε στα έργα, τις ημέρες, τον ρόλο, την δράση, την αποτελεσματικότητα και την απήχηση του ΠΑΜΕ στο εργατικό κίνημα.

Ψέμα 6ο: Η αλλαγή του Γενικού Γραμματέα της ΠΝΟ δεν σημαίνει κανενός είδους αλλαγή στο ναυτεργατικό κίνημα.

Απάντηση: Το απίστευτο αυτό εφεύρημα παρουσιάζει ο Σάββας Τσιμπόγλου ως θέση του κομματικού συνδικαλισμού στα διάφορα φόρουμ της ΠΝΟ. Η άποψη αυτή είναι διάτρητη, παντελώς αβάσιμη και αποσκοπεί να παράσχει ποικιλοτρόπως την στήριξή του στο εργοδοτικό κατεστημένου της ΠΝΟ και προσωπικά στον Γενικό Γραμματέα Γιάννη Χαλά. Γνωρίζοντες τις αρμοδιότητες, τις δικαιοδοσίες που κατέχει ο Γ.Γ της ΠΝΟ (όπως αυτές καθορίζονται από το αντιδραστικό της καταστατικό ) σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο Γ.Γ της ΠΝΟ είναι ο απόλυτος άρχων του αδιαφανούς συστήματος των οικονομικών της ΠΝΟ, είναι συνειδητό εσκεμμένο και άθλιο ψέμα να ισχυρίζεται κανείς ότι η αλλαγή του Γενικού Γραμματέα δεν αποτελεί σοβαρότατο ρήγμα και ότι δεν ανοίγει και δεν διευκολύνει τον δρόμο για ριζοσπαστικές - δημοκρατικές αλλαγές στο σημερινό σαθρό και αναχρονιστικό οικοδόμημα που υπάρχει σήμερα στο ναυτεργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Η άποψη αυτή που με περισσή θρασύτητα διακινεί ο Σάββας Τσιμπόγλου αποσκοπεί στο να μείνει άθικτο το σημερινό καθεστώς της εφοπλιστικής και κυβερνητικής κηδεμονίας στην ΠΝΟ.

Στην ουσία με την παραπάνω εκτενή αναφορά μας (η οποία σημειώνουμε σε διάρκεια και χρόνο είναι κατά πολύ μικρότερη από την ομιλία Τσιμπόγλου που αφιέρωσε τον χρόνο του με την επίθεσή του στην ΠΕΝΕΝ) δεν κλείνουμε αλλά ανοίγουμε τον φάκελο του κομματικού συνδικαλισμού.

Επί μια εικοσαετία αποφύγαμε επιμελώς την αντιπαράθεσή μας μαζί τους σε προσωπικό επίπεδο, όμως αυτό θεωρήθηκε από τους Τσιμπόγληδες μάλλον αδυναμία, αποφύγαμε επίσης να θίξουμε και να προβάλλουμε τα πολλά κακώς κείμενα για τον ρόλο των δυνάμεων αυτών στο ναυτεργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, όμως τα δεδομένα που έχουν δημιουργηθεί από την τακτική τους τα τελευταία τέσσερα χρόνια μας επιβάλλουν να μη βγάζουμε πλέον από το στόχαστρό μας τόσο την γενικότερη τακτική τους όσο και τα ολέθρια αποτελέσματα που αυτή παράγει στον Ναυτεργατικό κόσμο της χώρας μας, όσο και για τα πρόσωπα τα οποία έχουν ξεχωριστό ρόλο σε αυτήν την ακατανόητη ταξική συμμαχία με το εφοπλιστικό κεφάλαιο, την κυβερνητική πολιτική και τους εκπροσώπους τους στην ΠΝΟ.

Κλείνοντας το σημείωμα απάντησή μας στις χρεοκοπημένες γραφειοκρατικές δυνάμεις του κομματικού συνδικαλισμού να δώσουμε μια απάντηση στους γελοίους ισχυρισμούς του Τσιμπόγλου που ανέπτυξε στη δευτερολογία του στο Γενικό Συμβούλιο της ΠΝΟ κατηγορώντας τον Πρόεδρο της ΠΕΝΕΝ για αυριανισμό νέου τύπου:

Κύριε Τσιμπόγλου δεν έχουμε ανάγκη από κανενός είδους αυριανισμό παλιό ή σύγχρονο, είναι έξω και μακριά από τις αρχές και τις αξίες μας οι μέθοδες της διαστρέβλωσης της αλήθειας, η υπερβολή, η λασπολογία και η συκοφαντία στην μια η την άλλη μορφή, δεν έχουμε ανάγκη τον κιτρινισμό στο δημόσιο και γραπτό λόγο μας.

Τα αρρωστημένα αυτά φαινόμενα ταιριάζουν και ανήκουν στον ίδιο τον Τσιμπόγλου που αντιπολιτεύεται την ΠΕΝΕΝ μονίμως σαν καλός μαθητής γκεμπελίστικης σχολής και συστηματικά λασπολογεί, ασχημονεί και συκοφαντεί. Εξάλλου δεν έχουμε λόγο να πράξουμε κάτι με υπερβολή αφού είναι εκατοντάδες τα γεγονότα, ιδιαίτερα των τελευταίων χρόνων, που με ευθύνη δική του και της ομάδας του έχουν οδηγήσει το ναυτεργατικό συνδικαλιστικό κίνημα στην παραλυσία, την ανυποληψία, την αφερεγγυότητα και τελικά στην ανικανότητα να αντεπεξέλθει και να ανταποκριθεί στο ρόλο και την αποστολή του.

Εάν οι ανεγκέφαλοι του κομματικού συνδικαλισμού πιστεύουν ότι η συμμαχία με τον Χαλά και με το υπόλοιπο εφοπλιστόδουλο κατεστημένο στο ναυτεργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, ότι με αυτές τις δυνάμεις θα παλέψουν, θα κινητοποιήσουν ή θα συσπειρώσουν τους ναυτεργάτες για τα προβλήματά τους, είναι σε βαθιά ύπνωση για να μην πούμε κάτι περισσότερο.

Ο δρόμος αυτός τους οδηγεί ήδη σε ενέργειες απεργοσπασίας, υπονόμευσης των δικαίων διεκδικήσεων των ναυτεργατών, αντιπαράθεσης μαζί τους και τα παραδείγματα είναι πλέον πολλά.

Σημειώνουμε την σύγκρουση ανέργων με τον Τσιμπόγλου, τους δεκάδες ναυτεργάτες που έχουν παραστεί σε διαμαρτυρίες στην ΠΝΟ όπου ο Τσιμπόγλου παρίστανε μόνιμα την ορντίναντσα του Χαλά και τον υπεράσπιζε, οι κινητοποιήσεις και το κίνημα των απλήρωτων ναυτικών που ήρθαν σε ευθεία σύγκρουση με τις επιλογές Χαλά – Τσιμπόγλου, η διαμαρτυρία των ακτοπλόων ναυτεργατών και την διακοπή της πρόσφατης απεργίας, η οργανωτική σύσκεψη στην Κολοκοτρώνη 132 και δεκάδες άλλες παρεμβάσεις με τις οποίες οι ναυτεργάτες εξέφρασαν την οργισμένη αντίδρασή τους για την συμπαιγνία Χαλά – Τσιμπόγλου, εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού με τις δυνάμεις του γραφειοκρατικού κομματικού συνδικαλισμού.

Κανένας αγώνας δεν μπορεί να σχεδιασθεί μέσα κι έξω από τα καράβια για τα αιτήματα και προβλήματα των ναυτεργατών χωρίς τον ιστορικό κλάδο των Ναυτών και την Διοίκηση της ΠΕΝΕΝ οι οποίοι είχαν, έχουν και θα έχουν πρωτοπόρο και πρωταγωνιστικό ρόλο στους αγώνες που έγιναν και στις μελλοντικές μάχες που θα δώσει ο ναυτεργατικός κόσμος της χώρας μας.  

Πιστεύουμε από όλα τα παραπάνω ότι οι Ναυτεργάτες που στενά παρακολουθούν τον ρόλο και την δράση της ΠΕΝΕΝ θα βγάλουν τα απαραίτητα και χρήσιμα συμπεράσματα. Εμπιστευόμαστε το αλάνθαστο κριτήριό τους, την κρίση και την νοημοσύνη τους.

17/12/2015 ΕΤΗΣΙΟ ΤΑΚΤΙΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΠΝΟ 

Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΚΑΙ Η ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ ΤΗΣ ΠΝΟ 

ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΗΝ ΝΑΥΤΕΡΓΑΣΙΑ 

ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΔΙΕΥΡΥΝΕΤΑΙ

Η ΣΥΜΜΑΧΙΑ  ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΥ

Μέσα σε κλίμα μιζέριας, αποδιοργάνωσης και πλήρως αποστασιωμένη από τα εκρηκτικά Ναυτεργατικά προβλήματα η πλειοψηφία της ΠΝΟ (που αποτελείται από τις δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού) πορεύτηκε στο ετήσιο Γενικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας εμμένοντας στην αδιέξοδη, ατελέσφορη και αναποτελεσματική παρέμβασή της η οποία κατά γενική ομολογία οδηγεί στην συσσώρευση και όξυνση των προβλημάτων που απασχολούν τους εν ενεργεία και συνταξιούχους Ναυτεργάτες.

Το Γενικό Συμβούλιο καταστατικά αποτελεί το ανώτατο συνδικαλιστικό όργανο της ΠΝΟ μεταξύ των Συνεδρίων της.

Οι παραπάνω συνδικαλιστικές δυνάμεις με επικεφαλής τον υπερήλικα 80χρονο Γενικό Γραμματέα της ΠΝΟ Γιάννη Χαλά με νύχια και δόντια προσπαθούν να διασώσουν το ετοιμόρροπο αντιδραστικό και αντιδημοκρατικό σύστημα της Ομοσπονδίας εφαρμόζοντας διατάξεις στην λειτουργία της Ομοσπονδίας που έχουν την προέλευσή τους σε Χουντικές και αντιδραστικές νομοθετικές ρυθμίσεις και οι οποίες συμβάλουν να διατηρείται ο ασφυκτικός έλεγχος της ΠΝΟ από το εφοπλιστικό κεφάλαιο.

Στα πλαίσια αυτά αποκλείστηκαν από το Γενικό Συμβούλιο 32 αντιπρόσωποι που ήταν νόμιμα εκλεγμένοι από τα πρωτοβάθμια σωματεία και η οριακή πλειοψηφία των παραπάνω δυνάμεων για άλλη μια φορά παράνομα και έξω από κάθε συνδικαλιστική λογική τους απέκλεισε και με τον τρόπο αυτό παραχάραξε και αλλοίωσε την σύνθεση του ανωτέρω οργάνου της Ομοσπονδίας.

Η ΠΕΝΕΝ και τα στελέχη της κατήγγειλαν με δριμύτητα τον αποκλεισμό αυτόν και επεσήμαναν τις ευθύνες της πλειοψηφίας για τον απαράδεκτο αποκλεισμό των 32 αντιπροσώπων και τόνισαν ότι θα συνεχίσουν και θα εντείνουν την πάλη τους για την αλλαγή του σημερινού αντιδημοκρατικού νομοθετικού πλαισίου για να ανοίξει ο δρόμος για μια πορεία της Ομοσπονδίας που θα ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του Ναυτεργατικού μας κόσμου.

Αναφορικά με την εισήγηση που παρουσίασε η πλειοψηφία ήταν μια επανάληψη των γνωστών φιλοεφοπλιστικών αντιλήψεων, θέσεων και απόψεων που έχουν συνομολογηθεί στα πλαίσια της τριμερούς συνεργασίας (ΠΝΟ – εφοπλιστές – κυβέρνηση) και οι οποίες υποτίθεται αναδεικνύουν τον εθνικό χαρακτήρα της ναυτιλίας….. και με τον πιο άθλιο τρόπο επιχειρείται να αποσιωπηθεί η ταξική της διάσταση που όχι μόνο είναι υπαρκτή αλλά διευρύνεται συνεχώς με την σταθεροποίηση και ενίσχυση του θεσμικού πλαισίου που εξασφαλίζει επιχειρηματική και φορολογική ασυδοσία στο εφοπλιστικό κεφάλαιο και παράλληλα τσακίζουν και συνθλίβουν τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των Ναυτεργατών στο όνομα αυτής της ταξικής πολιτικής που έχει στο επίκεντρο την λεγόμενη ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου!!!

Όπως τόνισε χαρακτηριστικά στην παρέμβασή του ο Πρόεδρος της ΠΕΝΕΝ η πλειοψηφία της ΠΝΟ με πρωτεργάτη τον Γ.Γ Γιάννη Χαλά (ο οποίος απολαμβάνει της διαχρονικής υποστήριξης από τις δυνάμεις του εφοπλισμού αλλά και των εκάστοτε κυβερνήσεων) ο οποίος είναι ο στυλοβάτης στον Ναυτεργατικό χώρο για την διατήρηση αυτής της αντικοινωνικής και αντιλαϊκής θεσμοθετημένης εφοπλιστικής ασυδοσίας.

Ακριβώς αυτό υπογράμμισε ο Πρόεδρος της ΠΕΝΕΝ θέτοντας για άλλη μια φορά θέμα στο Γενικό Συμβούλιο να τοποθετηθεί και να πάρει απόφαση ζητώντας και διεκδικώντας την κατάργηση των υπερπρονομίων του εφοπλιστικού κεφαλαίου σε όλους τους τομείς (57 φοροαπαλλαγές, μαύρη ανασφάλιστη και χαμηλόμισθη εργασία που ξεπερνάει το 90% στην ελληνόκτητη ναυτιλία, τις χαμηλές εισφορές για τα ασφαλιστικά ταμεία, την διεθνή υποστήριξη στα διάφορα διεθνή ναυτιλιακά φόρουμ, τον πολυσύνθετο μηχανισμό του Υπουργείου Ναυτιλίας και των υπηρεσιών του εντός και εκτός χώρας, το ν.δ. 2687/53 και πλήθος ακόμη σκανδαλώδεις ρυθμίσεις) που έχουν επιβάλει την μεταπολεμική περίοδο όλες ως τώρα οι κυβερνήσεις και τις οποίες η λεγόμενη κυβέρνηση της «αριστεράς» (ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ) διατηρεί ανέπαφες και δεσμεύεται να τις διευρύνει!!!

Ο Πρόεδρος της ΠΕΝΕΝ σημείωσε ότι χωρίς ουσιαστικές αλλαγές σε αυτό το νομοθετικό πλαίσιο είναι αδύνατο να υπάρχουν ακόμη και επιμέρους βελτιώσεις που αφορούν τα ναυτεργατικά προβλήματα, πολύ περισσότερο στα μεγάλα προβλήματα που σχετίζονται με την απασχόληση, την ανεργία, την κοινωνική ασφάλιση, την μαύρη ανασφάλιστη εργασία κ.λπ.

Επίσης ο Πρόεδρος της ΠΕΝΕΝ έκανε εκτενή αναφορά στην γιγάντωση της ελληνικής και της ελληνόκτητης ναυτιλίας που φανερώνει και αποδεικνύει την υψηλή κερδοφορία όλα τα τελευταία χρόνια και ότι ακόμη και σε περίοδο κρίσης οι έλληνες εφοπλιστές έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο σε νέες παραγγελίες και αγορές πλοίων.

Ενδεικτικά σημειώνουμε ότι ο ελληνόκτητος στόλος αγγίζει το ιστορικό ρεκόρ των 4909 πλοίων και είναι δεύτερη δύναμη παγκοσμίως σε αριθμό πλοίων και πρώτη σε χωρητικότητα(DWT).

Αντίθετα ο ιλιγγιώδης πλούτος αυτός δεν μεταφέρεται, δεν διαχέεται, δεν συμβάλει στην χώρα και στην οικονομία αλλά αντίθετα στην ελληνική ναυτιλία η ανεργία ξεπερνάει το 50% και μεγάλος αριθμός ανέργων και άστεγων Ναυτεργατών ζει και επιβιώνει από τα συσσίτια των κοινωνικών οργανώσεων και των εκκλησιών!!!

Αυτή είναι η συνεισφορά των ελλήνων εφοπλιστών όπως χαρακτηριστικά επισήμανε ο Πρόεδρος της ΠΕΝΕΝ – και αποτελεί ότι το αθλιότερο έχει διαπράξει η κυβέρνηση στην 11μηνη θητεία της να αφήνει ανέγγιχτο αυτό το σάπιο, άθλιο και αντιλαϊκό καθεστώς ασυδοσίας. Και όχι μόνο αυτό αλλά οι Τσίπρας – Δραγασάκης – Σταθάκης – Αλεξιάδης – Δρίτσας να δηλώνουν επανειλημμένα ότι θα στηρίξουν και θα προστατεύσουν τα συμφέροντα και το θεσμικό πλαίσιο που απολαμβάνουν οι εφοπλιστές!!!

Το θλιβερό είναι ότι το ανώτερο συνδικαλιστικό όργανο των ναυτεργατών αρνήθηκε και αυτήν την φορά να υιοθετήσει και να αποδεχτεί ούτε και διακηρυκτικά την ανάγκη αμφισβήτησης αυτής της κατάστασης, πράγμα που επιβεβαιώνει την θέση της ΠΕΝΕΝ ότι οι δυνάμεις αυτές είναι ταγμένες να υπηρετούν πιστά τα εφοπλιστικά συμφέροντα και να αντιστρατεύονται τις δίκαιες διεκδικήσεις των Ναυτεργατών.

Στην συνέχεια ο Πρόεδρος της ΠΕΝΕΝ έκανε εκτενή αναφορά στον ρόλο των δυνάμεων του γραφειοκρατικού κομματικού συνδικαλισμού επικρίνοντας εντονότατα την γραμμή σύμπλευσης – συμπόρευσης και ταύτησης με το εργοδοτικό – συνδικαλιστικό κατεστημένο της ΠΝΟ.

Ενδεικτικά σημείωσε ότι ουδεμία κριτική τοποθέτηση υπήρχε από πλευράς ομιλητών των δυνάμεων του ΠΑΜΕ που εκπροσωπούνται μέσα από τα σωματεία ΠΕΜΕΝ – ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ – ΠΕΕΜΑΓΕΝ αναφορικά με την τακτική της πλειοψηφίας της ΠΝΟ, η παραμικρή κριτική για την παρέμβαση της Ομοσπονδίας. Αντίθετα ο λαλίστατος Πρόεδρος της ΠΕΜΕΝ Σάββας Τσιμπόγλου αφιέρωσε ολόκληρη την πρωτολογία του (όπως και την δευτερολογία του) σε μια πρωτοφανή συκοφαντική επίθεση σε βάρος των δυνάμεων της ΠΕΝΕΝ και ανέλαβε στην ουσία να καλύψει το συμβιβαστικό – φιλοεφοπλιστικό παιχνίδι που παίζει η ηγεσία της ΠΝΟ πίσω από τις πλάτες των Ναυτεργατών, της υπονόμευσης των αγώνων, της άρνησης της να προχωρήσει σε ουσιαστικές πρωτοβουλίες και δράσεις για την αντιμετώπιση των συσσωρευμένων και οξυμένων Ναυτεργατικών προβλημάτων.

Η αναφορά του Τσιμπόγλου περί «εμμονών και αγκυλώσεων της ΠΝΟ» στην ανάγκη αλλαγής του καταστατικού δεν διέσωσε στο ελάχιστο τα προσχήματα αντίθετα η αντιπαράθεση με την ΠΕΝΕΝ έδειξε και επιβεβαίωσε ότι οι δυνάμεις αυτές έχουν κοινή πορεία, κοινή κατεύθυνση και κοινή αναφορά.

Η καταψήφιση του Απολογισμού – Προγραμματισμού που έγινε από την πλευρά των δυνάμεων του κομματικού τόξου στην ουσία τους επιβλήθηκε από την αποφασιστική παρέμβαση της ΠΕΝΕΝ, δικαιολογημένα προκάλεσε την έκπληξη και απορία του Γ.Γ της ΠΝΟ ο οποίος ενδεικτικά σημείωσε πως είναι δυνατόν οι δυνάμεις αυτές να καταψηφίζουν την στιγμή που όλες οι αποφάσεις στα πλαίσια της Διοίκησης είχαν κατά 99% και την δική τους έγκριση και την σύμφωνη γνώμη τους…..

Αποκαλυπτικοί των προθέσεων της ομάδας του ΠΑΜΕ ήταν και η πρωτοβουλία τους να ζητούν εκλιπαρώντας να προστεθεί στο ψήφισμα αναφορά στον πόλεμο στην Συρία κ.λπ προκειμένου να το ψηφίσουν.…. Σημειώνουμε ότι το ψήφισμα ήταν αντίγραφο κατά λέξη με τον προγραμματισμό δράσης που λίγο πριν είχαν καταψηφίσει!!!!

Ο Πρόεδρος της ΠΕΝΕΝ πρότεινε να υπάρχει ψήφισμα το οποίο μαζί με τους κινδύνους και τον πόλεμο που διαμορφώνονται για την περιοχή και την ανάμειξη της χώρας, να τίθενται και τα ζητήματα της κατάργησης του θεσμικού πλαισίου που κατοχυρώνει την εφοπλιστική ασυδοσία όπως είναι ο νόμος 2687/53, η φοροασυλία των εφοπλιστών, η μαύρη ανασφάλιστη εργασία στα ελληνόκτητα πλοία που περιλαμβάνονται στον νόμο 27/1975 κ.λπ.

Η πρόταση αυτή απορρίφθηκε από την πλειοψηφία χωρίς ωστόσο να διεξαχθεί ψηφοφορία….

Σημειώνουμε ότι την κεντρική ομιλία εκ μέρους της ΠΕΝΕΝ έκανε ο Γενικός Γραμματέας της Ένωσής μας Νίκος Κροκίδης ο οποίος άσκησε ουσιαστική κριτική στα πεπραγμένα της πλειοψηφίας της Διοίκησης της ΠΝΟ και τόνισε την μεγάλη αγωνιστική συνεισφορά της ΠΕΝΕΝ στα προβλήματα των εν ενεργεία και συνταξιούχων ναυτικών ενώ με την σειρά του επέκρινε την χρεοκοπημένη αδιέξοδη τακτική της ΠΝΟ αλλά και των δυνάμεων του κομματικού συνδικαλισμού.

Στην ψηφοφορία που ακολούθησε ο Απολογισμός – Προγραμματισμός εγκρίθηκε με 36 υπέρ και 32 κατά. Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι απουσίαζε ένας αντιπρόσωπος από το Σωματείο του ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ και το οποίο σχολιάστηκε με δυσμενέστατο τρόπο αφού η διαφορά θα ψαλιδίζονταν ακόμη περισσότερο με την παρουσία του.

Με εντολή Διοίκησης

Ο Πρόεδρος                                                                   Ο Γεν. Γραμματέας

Νταλακογεώργος Αντώνης                                             Κροκίδης Νικόλαος

Η Ομιλία του Γενικού Γραμματέα της ΠΕΝΕΝ Νίκου Κροκίδη στο Γενικό Συμβούλιο της ΠΝΟ

Συνάδελφοι,

Ο Απολογισμός και το υποτιθέμενο έργο της πλειοψηφίας της ΠΝΟ που παρουσίασε ο Γεν. Γραμματέας είναι μια επανάληψη της αποτυχημένης στρατηγικής που έχει οδηγήσει σε τεράστια όξυνση τα ναυτεργατικά προβλήματα.

Η ΠΝΟ δεν αντιμετώπισε την άθλια κυβερνητική ναυτιλιακή πολιτική αντίθετα με την αδράνειά της διευκόλυνε τις εκάστοτε κυβερνητικές πολιτικές για να περνούν καταστροφικά μέτρα στις πλάτες των Ναυτεργατών, όπως την διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης, του Οίκου Ναύτη, την αύξηση της ανεργίας, τον διωγμό των ελλήνων Ναυτεργατών από όλες τις κατηγορίες πλοίων, την υπονόμευση των ΣΣΕ.

Η πλειοψηφία της ΠΝΟ αρκέσθηκε να αντιμετωπίζει αυτήν την άγρια επίθεση με χαρτοπόλεμο και με επαναστατικές κορώνες για δήθεν απεργιακές κινητοποιήσεις.

Θα κάνουμε μια αναφορά σε ορισμένα κρίσιμα σημεία του Απολογισμού όπως είναι το πολύνεκρο ατύχημα του «NORMANATLANTIC», όπου είδαμε την πλειοψηφία της ΠΝΟ να παρακολουθεί τις εξελίξεις από τα ΜΜΕ που καθημερινά είχαν πρώτο θέμα το ατύχημα, συγκαλώντας πολλές ημέρες αργότερα την Εκτελεστική Επιτροπή από την οποία απουσίαζε το Προεδρείο της ΠΕΜΕΝ.

Εκεί για πολλοστή φορά κάναμε πρόταση για ελέγχους στα ξένης σημαίας πλοία στην γραμμή Πάτρας – Ιταλίας και στις σημαίες ευκαιρίας που δρομολογούνται κατά την θερινή περίοδο και έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό με το «NORMANATLANTIC», αυτό της ελλιπούς σύνθεσης, όπου φυσικά κανείς δεν στήριξε την πρότασή μας αυτή.

Πολύς λόγος γίνεται στον Απολογισμό για τα πληρώματα της ΝΕΛ, για παρεμβάσεις που έγιναν. Ποιες παρεμβάσεις; Το μόνο μέλημα της ΠΝΟ ήταν να υπαχθούν τα πληρώματα στον νόμο περί εγκατάλειψης παίρνοντας ψίχουλα από το ΝΑΤ, αφού προφανώς ενόχλησαν τον Γεν. Γραμματέα σε παραστάσεις που έγιναν στην ΠΝΟ.

Ποιες ήταν οι παρεμβάσεις της ΠΝΟ όταν έβλεπε ότι η ΝΕΛ είχε πάνω από 7-8 και 10 μήνες να δώσει τα δεδουλευμένα; Απολύτως τίποτα! Απλά επεσήμανε το πρόβλημα με τον γνωστό χαρτοπόλεμο και η απλήρωτη εργασία διογκώνονταν.

Θα πω ορισμένα από αυτά που έκανε η Διοίκηση της ΠΕΝΕΝ αναφορικά με την απλήρωτη εργασία της ΝΕΛ. Σταματήσαμε με συνδικαλιστική παρέμβαση και με επίσχεσης εργασίας του πληρώματος πάνω από δεκαπέντε φορές πλοία της ΝΕΛ καταφέρνοντας να δίνεται μέρος των δεδουλευμένων.

Κάναμε παραστάσεις διαμαρτυρίας με τα πληρώματά της ΝΕΛ στον Υπουργό Ναυτιλίας, στο Μαξίμου, στον Γενικό Γραμματέα του Πρωθυπουργού, κάναμε κατάληψη σε εικοσιτετράωρη βάση στο υπουργείο Ναυτιλίας και στα γραφεία της εταιρείας, δώσαμε συνεντεύξεις Τύπου και πραγματοποιήσαμε δεκάδες συσκέψεις ενημέρωσης στο Σωματείο μας.

Που ήταν η πλειοψηφία της ΠΝΟ; Άφαντοι, αδιάφοροι και φτάσαμε στις 20 Οκτωβρίου να αποφασιστεί 48ωρη Πανελλαδική απεργία σε όλες τις κατηγορίες των πλοίων με προοπτική κλιμάκωσης με έναρξη στις 2 Νοεμβρίου όπου με οριακή ψηφοφορία αποφασίστηκε και δεύτερη 48ωρη, όπου απορίας άξιο ήταν ότι οι δυνάμεις του κομματικού συνδικαλισμού πάλεψαν να μην παρθεί απόφαση για την δεύτερη 48ωρη, πράγμα που το πέτυχαν στην επόμενη εκτελεστική για την απόφαση της τρίτης 48ωρης όπου η συμπόρευση τους και η κοινή προσπάθεια να υπονομεύσουν την μεγάλη απεργία πέτυχε, προβάλλοντας αστείες δικαιολογίες ότι δεν συμμετείχε ο Ναυτεργατικός κόσμος, ότι δεν είχε διάθεση για αγώνες, ότι δεν είχε συμμετοχή το ΚΕΣΕΝ και ότι στις 12 Νοεμβρίου στην εικοσιτετράωρη γενική απεργία θα κλιμακώσουμε τους αγώνες, με αποτέλεσμα αυτό να ήταν ένα μεγάλο παραμύθι που δεν το έφαγαν οι Ναυτεργάτες, αφού η συμπόρευση τους και η κοινή τους προσπάθεια αποκαλύφθηκε από την πλειοψηφία των εν ενεργεία και συνταξιούχων Ναυτεργατών. Πού ήταν ο Γεν. Γραμματέας στην 24ωρη απεργία που τον ψάχναμε;; Η δε τριμελής Επιτροπή που τον αντικαθιστά πουθενά, άφαντη!!!

Χαρακτηριστικά θα αναφέρω ότι αυτή η τετραήμερη απεργία είχε τεράστια επιτυχία. Σε κανένα λιμάνι της χώρας δεν κινήθηκε βαπόρι και από την πλειοψηφία του Ναυτεργατικού κόσμου εισπράξαμε την επιθυμία να συνεχιστεί ο αγώνας ενάντια στα βάρβαρα μέτρα της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, που συνεχίζουν όπως και οι προκάτοχοί τους την εφοπλιστόδουλη υποταγή τους εφαρμόζοντας το 3ο μνημόνιο, φτωχοποιώντας τον ελληνικό λαό, διαλύοντας ότι έχει κερδηθεί με πολύχρονους αγώνες.

Ένας προγραμματισμός δράσης όπου προφανώς ξέχασε τις ΣΣΕ όπου από το 2010 έχουν να υπογραφούν σε ορισμένες κατηγορίες, που δεν έχουν υπογραφεί για το 2015 στα Μεσογειακά Τουριστικά, στην Ακτοπλοΐα και στα Πορθμεία. Με τον διωγμό των Ελλήνων
Ναυτεργατών από την ποντοπόρο ναυτιλία, τα κρουαζιερόπλοια, τα τουριστικά σκάφη, φτάνοντας την ανεργία στα πιο υψηλά επίπεδα των τελευταίων ετών!!

Ποιες λοιπόν οι ενέργειες της ΠΝΟ; Απολύτως τίποτα, τίποτα.

Πέρυσι από το ίδιο βήμα είχαμε πει ότι ο Απολογισμός έργου και ο Προγραμματισμός δράσης ήταν για γέλια, φέτος θα πούμε ότι είναι και για κλάματα. Είναι φανερό ότι μετά από τις παραπάνω διαπιστώσεις οι αντιπρόσωποι της ΠΕΝΕΝ θα καταψηφίσουν τον ανύπαρκτο Απολογισμό και τον Προγραμματισμό της πλειοψηφίας της ΠΝΟ.

Ευχαριστώ.