Το συνέδριο του  Εργατικού Κέντρου Πειραιά είναι μια ευκαιρία για συζήτηση, ανταλλαγή απόψεων και κατάθεση της  πείρας από τους αγώνες στους χώρους δουλειάς, τα εργοστάσια, τα πλοία, τα καταστήματα  και γενικότερα την  αναμέτρηση με την εργοδοσία.  Είναι σημαντικό να υπάρχει ένας προγραμματισμός δράσης που θα προκύψει έπειτα από συζήτηση, διαφωνίες, αλλά και αντιπαραθέσεις. Σαν ΠΕΝΕΝ  καταβάλουμε  κάθε δυνατή προσπάθεια και στηρίζουμε τις δράσεις που αναπτύχτηκαν και αναπτύσσονται και έχουν στόχο, είτε την ανάδειξη των προβλημάτων, είτε την ευρύτερη συσπείρωση δυνάμεων για την αντιμετώπιση τους.

Για εμάς έχει σημασία το Εργατικό Κέντρο Πειραιά να οργανώνει την δράση του ανεξάρτητα και έξω  από αποφάσεις  και σχεδιασμούς  συμβιβασμένων συνδικαλιστικά ηγεσιών.  Χαρακτηριστικό και πιο πρόσφατο παράδειγμα  είναι  η κήρυξη απεργίας από το Εργατικό Κέντρο Πειραιά  όπου  την  δική τους απάντηση έδωσαν οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα  στα πλαίσια της 24ωρης απεργίας στις 21 Σεπτέμβρη  που είχε στο επίκεντρο την καταδίκη του νέου αντεργατικού νομοσχεδίου και η οποία πραγματοποιήθηκε παρά την απεργοσπαστική θέση  ΓΣΕΕ - ΠΝΟ και άλλων οργανώσεων. Τόσο η απεργία όσο και η απεργιακή συγκέντρωση γνώρισαν μεγάλη επιτυχία και συμμετοχή.

Η ΠΕΝΕΝ βρίσκεται στην  πρώτη γραμμή της πάλης για τα Ναυτεργατικά προβλήματα, για την διεκδίκηση και την λύση τους.

Εφοπλιστές – κυβέρνηση άλλοτε με την  ανοχή και άλλοτε με την ξεδιάντροπη στήριξη των συνδικαλιστικών κλακαδόρων τους  έχουν οξύνει στο έπακρο τα Ναυτεργατικά προβλήματα σε όλους τους τομείς:

-Στα  εργασιακά: οι ΣΣΕ στην ποντοπόρο Ναυτιλία παραμένουν χωρίς ανανέωση από το 2010: Το ίδιο ισχύει για τα μεσογειακά Φ/Γ – Δ/Ξ και αυτά των μικρών αποστάσεων του εσωτερικού.

Στην ποντοπόρο Ναυτιλία έχει καταργηθεί η ισχύουσα (επί 74 χρόνια) ΣΣΕ με νομοθετική ρύθμιση και οι μισθοί έχουν διαμορφωθεί σύμφωνα με τα «διεθνή κρατούντα», αυτό αφορά τα πληρώματα και τους νεοεισερχομένους  αξιωματικούς καταστρώματος και μηχανοστασίου στους οποίους εφαρμόζεται η Σύμβαση της ITF που ισχύει για τους χαμηλόμισθους αλλοδαπούς των τρίτων χωρών!

-Στην Ακτοπλοΐα, στα Πορθμεία  και περισσότερο στα Μεσογειακά Φ/Γ, και στα Δ/Ξ η κατάσταση διαρκώς επιδεινώνεται και η εφοπλιστική παραβατικότητα χτυπάει κόκκινο με την καταστρατήγηση της νομοθεσίας και της ΣΣΕ!

Καθημερινές είναι οι παραβιάσεις στα ωράρια εργασίας, στις ώρες ανάπαυσης, στη μη καταβολή δεδουλευμένων υπερωριών, στη μη χορήγηση διανυκτερεύσεων, στον τρόπο υπολογισμού των express δρομολογίων, στις «εκπτώσεις» σε θέματα ασφαλείας.

Ένα σοβαρότατο πρόβλημα που αναδεικνύεται την τελευταία διετία είναι η έλλειψη προσφοράς εργασίας για όλα τα πλοία εσωτερικού στις περισσότερες ειδικότητες Ναυτεργατών, γεγονός που αξιοποιούν εφοπλιστές – ΥΕΝ για την είσοδο χαμηλόμισθων κοινοτικών στην Α/Κ και ευρύτερα στην φορτηγό Ναυτιλία εσωτερικού.

-Στα συνταξιοδοτικά οι απόμαχοι της θάλασσας βιώνουν ένα πραγματικό Γολγοθά αφού με τις περικοπές οι κύριες και επικουρικές συντάξεις έχουν μετατραπεί σε βοηθήματα…

Η ακρίβεια, η αισχροκέρδεια, ο υψηλός πληθωρισμός καταβροχθίζει τη σύνταξη τους μέρες πριν τελειώσει ο μήνας..

-Το ίδιο ισχύει με την συνεχόμενη υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών  στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη όπου καθημερινά οι ασφαλισμένοι είναι αντιμέτωποι με την ταλαιπωρία και την υποτίμηση της αξιοπρέπειας τους. Η ακίνητη περιουσία των Ναυτεργατών πολλών γενεών έχει γίνει φτερά και έχει παραδοθεί στο δημόσιο για ξεπούλημα!

-Το μπαράζ των ατυχημάτων υποδηλώνει την υποτίμηση στους κανόνες ασφαλείας, ανεπαρκείς ελέγχους, αλλά ταυτόχρονα αναδεικνύει ότι το καθεστώς της υπερεργασίας – εντατικοποίησης των μειωμένων συνθέσεων, της ανεπαρκούς επάνδρωσης αποτελούν σημαντικούς παράγοντες που θέτουν σε κίνδυνο την ανθρώπινη ζωή στα καράβια!

Η προστασία και η ασφάλεια των Ναυτεργατών πρέπει να περάσει στα δικά τους χέρια, να γίνει δική τους υπόθεση πράγμα που συνεπάγεται οργανωμένα να επιβάλλουν την αυστηρή τήρηση όλων των κανόνων για την ασφάλεια στην Ναυτική εργασία.

-Στον τομέα της εκπαίδευσής η  κυβέρνηση και ο νέος Υπουργός Ε.Ν. με διαδικασίες fast truck υιοθέτησαν και έφεραν προς διαβούλευση σχέδιο Ναυτικής εκπαίδευσης εφοπλιστικής κοπής, αυτό του ιδρύματος Ευγενίδη.

Το περιεχόμενο και η κατεύθυνση του είναι βαθύτατα αντιδραστικό, αναχρονιστικό και αυτό διότι:

• -Υποβαθμίζει την δημόσια εκπαίδευση αλλά και τα πτυχία των αξιωματικών γέφυρας – μηχανής.
• -Παρακάμπτει και υποβαθμίζει τα επίμαχα προβλήματα που συνδέονται με τις απαρχαιωμένες δομές και εγκαταστάσεις, την υλικοτεχνική υποδομή, την διδακτέα ύλη, τον τεχνολογικό εξοπλισμό, την πρόσληψη μόνιμου εξειδικευμένου εκπαιδευτικού προσωπικού, ενώ τα πληρώματα τα στέλνει στο πυρ το εξώτερον αφού δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά για την αναγκαία εκπαίδευση ή μετεκπαίδευση τους!

Καταστολή – διώξεις και υπονόμευση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων

Οι εφοπλιστές έχοντας την πολιτική στήριξη της κυβέρνησης και των εκάστοτε Υπουργών εντείνουν τις παρεμβάσεις τους κατά των αγώνων και των απεργιακών κινητοποιήσεων των Ναυτεργατών.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι την τελευταία τριετία τις περισσότερες απεργίες με παρέμβαση του ΣΕΕΝ τα δικαστήρια τις κήρυξαν παράνομες ή καταχρηστικές ή και τα δυο!

Κλιμάκωση και αναβάθμιση αυτής της επίθεσης αποτελεί η δίωξη που έγινε κατά της ΠΕΝΕΝ και του Προέδρου της.

Η επίθεση κατά της ΠΕΝΕΝ είναι επίθεση κατά του πιο αγωνιστικού τμήματος του ν.σ.κ. και των Ναυτεργατών.

Είναι προσπάθεια εκφοβισμού και τρομοκρατίας κατά των Ναυτεργατών που σηκώνουν το κεφάλι, παλεύουν, αντιστέκονται και βρίσκονται στην πρώτη γραμμή για τα προβλήματα και τα δικαιώματα τους!

Αυτή η ενορχηστρωμένη επίθεση θα πέσει και αυτή τη φορά στο κενό!

Ειδικά  για την ΠΝΟ η οποία επιχείρησε να πάρει μέρος στο προηγούμενο  συνέδριο του Εργατικού Κέντρου  χωρίς να καταθέσει νομιμοποιητικά έγγραφα τα οποία κατέθεσαν όλα τα υπόλοιπα σωματεία. Προσπάθησαν να μας επιβάλουν την παρουσία τους  στέλνοντας μας δικηγόρους, δικαστικούς επιμελητές,  εξώδικα και τέλος ανεπιτυχώς επιχείρησαν να υφαρπάξουν δικαστική απόφαση με την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων. 

Είναι αυτή η ΠΝΟ που διατηρεί ένα αντιδημοκρατικό αναχρονιστικό καταστατικό το οποίο έχει τις καταβολές του σε ό,τι πιο αντιδραστικό έχει θεσπιστεί στο συνδικαλιστικό κίνημα τα τελευταία 100 χρόνια!

Νόμοι του Μεταξά, βασιλοχουντικά διατάγματα μαζί και ο νόμος 330/1976 του αλήστου μνήμης Λάσκαρη!

Ένα αντιδραστικό καταστατικό που αποτελεί όνειδος για τα συνδικάτα και το οποίο αλλοιώνει τον συσχετισμό  δυνάμεων, κατακρεουργεί εκλεγμένους αντιπροσώπους και παρέχει απεριόριστες αρμοδιότητες στον εκάστοτε Γ.Γ.  παραμένοντας  σε ισχύ το πλειοψηφικό σύστημα εκλογής, διατηρεί μια διορισμένη εξ’ οφίτσιού Διοίκηση στην Ομοσπονδία, και επιτρέπει στα Σωματεία σφραγίδες και τα διασπαστικά να έχουν πρωταγωνιστικό και καθοριστικό ρόλο και λόγο και  μέσα από ένα όργιο καλπονοθείας η μειοψηφία γίνεται πλειοψηφία!

Ταυτόχρονα το αλισβερίσι που διαιωνίζουν με την υπογραφή συμβάσεων με ανασφάλιστα πλοία  εξασφαλίζουν πακτωλό εκατομμυρίων ευρώ που γεμίζουν τα ταμεία της ΠΝΟ και τα οποία χρησιμοποιούνται άμεσα και έμμεσα για την διαμόρφωση συσχετισμών σε Σωματεία και την ίδια την Διοίκηση της ΠΝΟ.

Πρόκειται για ένα σάπιο καθεστώς το οποίο έχουν δημιουργήσει οι εφοπλιστές και οι εκάστοτε κυβερνήσεις για να διατηρούν υπό ασφυκτικό έλεγχο την ΠΝΟ και τις περισσότερες Ναυτεργατικές οργανώσεις.

Μαζί με τα παραπάνω παρέχονται και εξασφαλίζονται στα προεδρεία προκλητικά χρηματικά μισθολογικά και ασφαλιστικά προνόμια τα οποία ξεπερνούν κάθε όριο… και φαντασία… που έτσι τους καθιστούν ως απόλυτη συνδικαλιστική – γραφειοκρατική αριστοκρατία στις γραμμές των συνδικάτων!

Αυτή είναι πραγματική εξήγηση για την προδοτική γραμμή και τακτική της ΠΝΟ στα Ναυτεργατικά προβλήματα και την πρόσδεση της με το εφοπλιστικό κεφάλαιο και την εκάστοτε κυβέρνηση, η οποία είναι στην υπηρεσία του δόγματος της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των αφεντικών της.

Τρέμουν την συμμετοχή, την παρέμβαση των Ναυτεργατών διότι έτσι δεν τους δίνονται περιθώρια παρασκηνιακών ενεργειών για την υπονόμευση και το ξεπούλημα των αγώνων.

Για να γίνει πιο κατανοητό  πώς αντιλαμβάνεται τον αγώνα και ποιους θεώρει αντιπάλους αυτό το κύκλωμα, θα σας εκθέσω ένα τελευταίο κατόρθωμα αυτής της βρόμικης συναλλαγής .

Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΝΑΤ  αποτελείται  μεταξύ  άλλων και από εκπροσώπους τριών Ναυτεργατικών σωματείων και ένα συνταξιούχων, δυο εκπροσώπους αξιωματικών και έναν κατώτερου πληρώματος, παραδοσιακά και δικαιωματικά ένας εκπρόσωπος της ΠΕΠΕΝ και ένας εκπρόσωπος της ΠΕΜΕΝ σαν αντιπροσωπευτικότερες πρωτοβάθμιες  οργανώσεις μετέχουν στο διοικητικό συμβούλιο.

Για τα κατώτερα πληρώματα όπου η ΠΕΝΕΝ αποτελεί μακράν το μαζικότερο πολυπληθέστερο και συνεπώς αντιπροσωπευτικότερο σωματείο με εξαίρεση το 2017 που ήταν και πρόσφατη η  δεύτερη όμοια απόφαση του συμβούλιου της επικρατείας η όποια μας δικαίωνε πανηγυρικά και συμμετείχαμε στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΝΑΤ το υπόλοιπο διάστημα παράνομα είμαστε αποκλεισμένοι.

Στις 11 Ιουνίου του 2023 έληξε η θητεία του Διοικητικού Συμβουλίου του ΝΑΤ ο τότε Υπουργός Εργασίας,  Άδωνις Γεωργιάδης, παρέτεινε  την θητεία του διοικητικού συμβούλιου επί πέντε μήνες περίπου και στην συνεχεία με τροποποίηση  του νόμου  οι τρεις εν ενεργεία εκπρόσωποι των Ναυτεργατών προτείνονται  από την ΠΝΟ και ορίζονται   από τον εκάστοτε Υπουργό.

 Με αυτήν την πολιτικάντικη κουτοπονηριά  επιχειρείται να νομιμοποιηθεί  στα χαρτιά  τουλάχιστον γιατί στην συνείδηση κανενός λογικά σκεπτόμενου  Ναυτεργάτη δεν μπορούν να δικαιολογηθούν τέτοιες πολιτικές αλητείες, ο αποκλεισμός όχι μόνο της ΠΕΝΕΝ,   αλλά και το αυτοδίκαιο δικαίωμα της ΠΕΜΕΝ να εκπροσωπείται  στο διοικητικό συμβούλιο του ΝΑΤ εκχωρείται  σε αυτόν τον σαθρό μηχανισμό που νωρίτερα περιγράψαμε.

 Μα είναι δυνατόν θα σκεφτεί κάποιος  καλοπροαίρετα να έχει συμβεί τέτοιο πράγμα και τα σωματεία που πρόσκεινται στο ΠΑΜΕ να μην έχουν βγάλει μια καταγγελία;

Και όμως οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ,  ΠΕΜΕΝ- ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ- ΠΕΕΜΑΓΕΝ, σε κρίσιμα ζητήματα, είτε συμπορεύονται, είτε συγκαλύπτουν, είτε σιωπούν, είτε στέλνουν την μπάλα στην εξέδρα σε ό,τι αφορά την τακτική και στρατηγική της ΠΝΟ για τα Ναυτεργατικά προβλήματα!

Ενδεικτικά αναφέρουμε:

-Άφησαν και πέρασε αναξιοποίητο το τεράστιο γεγονός της καταψήφισης του περσινού ΓΣ στα πεπραγμένα της πλειοψηφίας της ΠΝΟ και προσωπικά στον Μ. Τσικαλάκη!

-Σιώπησαν μπροστά στην καταφανέστατη καταστρατήγηση της μη σύγκλισης του Τακτικού Συνεδρίου της Ομοσπονδίας!

-Στήριξαν, στηρίζουν και υπερασπίζονται με την συμμετοχή τους και τα γραπτά τους το τμήμα ελέγχου που όμως  καταψήφισαν την συγκρότηση του!

-Σχεδόν ένα ολόκληρο χρόνο «σέρνεται» η εκκρεμότητα με τα προβλήματα που έμειναν ανοιχτά στην ΣΣΕ και αφορούν τα express δρομολόγια, τις διανυκτερεύσεις, την καταβολή των δεδουλευμένων υπερωριών.

-Το ίδιο ισχύει για τις επαναλαμβανόμενες παραβιάσεις της νομοθεσίας και των ΣΣΕ στην γραμμή Κυλλήνης – Ζακύνθου.

Οι προτάσεις της ΠΕΝΕΝ είναι προφανώς τυχοδιωκτικές, ενώ η δική τους ανυπαρξία είναι στάση ευθύνης…

-Επί 2,5 χρόνια «έκοψαν με το μαχαίρι» ακόμη και αυτές τις συμβολικές παρεμβάσεις στα όργανα της ΠΝΟ (Διοίκηση – ΓΣ) με την παρουσία Ναυτεργατών! Να υποθέσουμε ότι και αυτές πλέον κρίθηκαν ξεπερασμένες, αναχρονιστικές, ή τυχοδιωκτικές…

-Σε ζητήματα δημοκρατικής – διαφανούς λειτουργίας της ΠΝΟ και οικονομικής διαχείρισης έχουν αφωνία, αλλά και ελλιπή ακουστική ικανότητα… Προφανώς θεωρούν ότι ξεμπερδεύουν με την καταψήφιση των οικονομικών αφήνοντας το Γ.Γ. πλήρως ασύδοτο .

-Σαν να μην έφθαναν αυτά και πολλά – πολλά ακόμη δεχθήκαμε την κριτική τους επειδή στην απεργία (8-9/2/2023) διακινούσαμε μαζί με την δική μας αυτοτελή ανακοίνωση, και σχετικό φυλλάδιο για την οικονομική διαχείριση των οικονομικών μας  απέδωσαν την κατηγορία ότι είμαστε υπονομευτές και διασπαστές εισπράττοντας το θερμό χειροκρότημα του Γ.Γ. και της ομάδας του!

Είναι προφανές και στον πλέον άσχετο… ότι υπάρχει μια  ιδιότυπη συμμαχία αυτών των δυνάμεων με το εργοδοτικό συνδικαλιστικό κατεστημένο της ΠΝΟ.

Οι Ναυτεργάτες έχουν μεγάλη και μακρά παράδοση αγωνιστικών κινητοποιήσεων μέσα από τις οποίες άλλοτε εμπόδισαν, άλλοτε ανέτρεψαν και άλλοτε επέβαλαν με τον αγώνα τους λύσεις σε μικρά και  μεγάλα προβλήματα.

Μόνο η οργάνωση, η συσπείρωση και η πάλη μέσα και έξω από τα καράβια σε μια γραμμή αποφασιστικής διεκδίκησης μπορεί να οδηγήσει σε θετικά και χειροπιαστά αποτελέσματα.

Η δύναμη της ενότητας, της αλληλεγγύης, της κοινής δράσης όλων των εργαζομένων είναι το εργαλείο που φοβούνται εργοδότες, εφοπλιστές, βιομήχανοι και η κάθε αντιλαϊκή κυβέρνηση αυτού του τόπου.