Κίνηση απελάστε τον ρατσισμό - 12η Αντιρατσιστική γιορτή - Παρέμβαση του Προέδρου της ΠΕΝΕΝ με θέμα: «Νοτιοανατολική Μεσόγειος, Αιγαίο, Βαλκάνια: Για την ειρηνική συνύπαρξη των λαών, ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τον εθνικισμό»
Γράφτηκε από τον Π.Ε.Ν.Ε.Ν.Με ιδιαίτερη επιτυχία πραγματοποιήθηκαν και φέτος οι εκδηλώσεις στα πλαίσια της 12ης αντιρατσιστικής γιορτής 22-23 Σεπτέμβρη 2018 που διοργανώνουν από κοινού η «Κίνηση απελάστε τον ρατσισμό» και το «Κυριακάτικο σχολείο Μεταναστών».
Στο πλαίσιο αυτού του διήμερου έγιναν στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών μια σειρά εκδηλώσεις οι οποίες αποτέλεσαν ένα ιδιαίτερο αντιρατσιστικό γεγονός αλληλεγγύης και αντίστασης.
Δεκάδες τα πάνελ των εκδηλώσεων, εργαστήρια, Συναυλίες, προβολές ταινιών, βιβλιοπωλεία, εκθέσεις φωτογραφίας, σκίτσου, διεθνούς κουζίνας. Επίσης υπήρχαν δεκάδες περίπτερα μεταναστευτικών και προσφυγικών οργανώσεων, αντιφασιστικών κινήσεων και Συνδικάτων και διάφορων άλλων συλλογικοτήτων. Όλοι μαζί ένωσαν την φωνή τους ενάντια στην μνημονιακή φτώχεια, τον πόλεμο, τις διακρίσεις, τον ρατσισμό και τον φασισμό.
Την πρώτη μέρα έγινε εκδήλωση με θέμα: «Νοτιοανατολική Μεσόγειος, Αιγαίο, Βαλκάνια. Για την ειρηνική συνύπαρξη των λαών, ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τον εθνικισμό».
Ομιλητές ήταν οι παρακάτω: Γιάννος Γιαννόπουλος, Μιχιάρ Εκτάμι, Πάνος Κοσμάς, Παναγιώτης Μαυροειδής, Πέτρος Παπακωνσταντίνου και ο Πρόεδρος της ΠΕΝΕΝ Αντώνης Νταλακογεώργος.
Στην συνέχεια δημοσιεύουμε την ομιλία του Προέδρου της Ένωσης Ναυτών:
Σύντροφοι και Συντρόφισσες,
Κατ’ αρχή να ευχαριστήσω για την πρόσκληση και ταυτόχρονα να υπογραμμίσω ότι πρόκειται για συζήτηση εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και επίκαιρη με βάση τις εξελίξεις που διαμορφώνονται στην περιοχή μας.
Τρία είναι τα σημεία στα οποία θα ήθελα να σταθώ στην σύντομη παρέμβασή μου:
1) Η κατάσταση στην περιοχή και οι κίνδυνοι πολεμικής ανάφλεξης, 2) Η κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και η εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτούς και 3) Η ανάγκη να συγκροτηθεί ένα ισχυρό μαζικό αντιπολεμικό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα και η ανάπτυξη από αυτό πολύμορφων αγώνων για την άμεση απεμπλοκή της χώρας μας και η πάλη για την συνύπαρξη και την αλληλεγγύη των λαών στην περιοχή.
Αποτελεί γενική παραδοχή ότι οι εξελίξεις, κυρίως στην νοτιοανατολική Μεσόγειο όπως επίσης και στην ευρύτερη περιοχή στο Αιγαίο, τα Βαλκάνια, η κατάσταση είναι έκρυθμη και περισσότερο από ποτέ επικίνδυνη.
Το γεγονός αυτό διαμορφώνει ένα σκηνικό πολεμικής αναμέτρησης ιδιαίτερα επικίνδυνο για τους λαούς και τους εργαζόμενους των χωρών της περιοχής.
Η νοτιοανατολική μεσόγειος τα τελευταία χρόνια έχει μετατραπεί σε στίβο σκληρών ανταγωνισμών διάφορων ιμπεριαλιστικών κέντρων, χωρών και περιφερειακών δυνάμεων με στόχο την άγρια εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πόρων της περιοχής, το μοίρασμα της λείας αυτού του πλούτου αλλά και την προώθηση των γεωστρατηγικών συμφερόντων των διάφορων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που αναμετρούνται σε αυτούς τους ανταγωνισμούς.
Στην ευρύτερη περιοχή έχουν πραγματοποιηθεί διαδοχικές τέτοιες επεμβάσεις, παλιότερα στην Αίγυπτο, την Λιβύη και τελευταία στην Συρία όπου ο ιμπεριαλισμός έχει οδηγήσει την χώρα στην καταστροφή και εκατομμύρια λαού στην αναγκαστική προσφυγιά.
Στην περιοχή αυτή παρατηρείται μια πρωτοφανής συγκέντρωση στρατιωτικών και πολεμικών δυνάμεων μοναδική για τα μετά τον ψυχρό πόλεμο χρόνια, συνωστίζονται δυνάμεις των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – Ε.Ε – Ρωσίας και Κίνας ενώ ιδιαίτερο ρόλο αλλά και σε στρατιωτική κινητοποίηση βρίσκονται το Ισραήλ, η Τουρκία, η Ελλάδα και η Αίγυπτος.
Οι εξελίξεις αυτές σχετίζονται σε μεγάλο βαθμό με τις γενικότερες αναδιατάξεις στην περιοχή και με τους νέους σχεδιασμούς των εμπλεκομένων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και των αστικών δυνάμεων των χωρών της περιοχής ώστε να δρομολογηθεί η αντιστοίχηση στις σημερινές ανάγκες της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Έχει ξεχωριστή σημασία να τονίσουμε ότι η κατάσταση αυτή εξελίσσεται σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων που αναζητούν δρόμους υψηλής κερδοφορίας.
Ταυτόχρονα χαρακτηρίζεται από την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων που σε συνθήκες κρίσης κλιμακώνονται για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών και των ενεργειακών δρόμων.
Στο πλαίσιο αυτό διαμορφώνονται σοβαρότατοι κίνδυνοι για θερμό επεισόδιο ή ακόμη και γενικευμένη πολεμική σύρραξη και αναμέτρηση ως συνέχεια των πολέμων που πραγματοποίησαν κυρίως οι δυνάμεις του Αμερικανονατοϊκού ιμπεριαλισμού στην Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ, την Λιβύη και τώρα στην Συρία με την άμεση συμμετοχή της Ρωσίας.
Το δέλεαρ αυτού του ανταγωνισμού είναι ο τεράστιος πλούτος και τα ενεργειακά αποθέματα που έχουν καταστήσει την περιοχή θέατρο σκληρών ανταγωνισμών και συγκρούσεων στις οποίες έχει σημασία να τονίσουμε ότι έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο δυνάμεις που είναι στην κορυφή της ιμπεριαλιστικής πυραμίδας ΗΠΑ – Ε.Ε – Ρωσίας – Κίνας.
Η σύγκρουση αυτή υπάρχει κίνδυνος να επεκταθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σε ολόκληρη την περιοχή. (Ανατολική Μεσόγειος, Μέση Ανατολή, Βόρεια Αφρική, Περσικό Κόλπο – Βαλκάνια).
Πρέπει επίσης να αποσαφηνίσουμε ότι το ιμπεριαλιστικό μπλοκ των δυνάμεων ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – και Ε.Ε δεν έχουν παντού και σε όλες τις περιπτώσεις κοινή θέση.
Παράλληλα αναπτύσσονται και ξεχωρίζουν και ιδιαίτερες επιδιώξεις από διάφορες χώρες όπως η Γαλλία, η Βρετανία ακόμη και η Ιταλία που μεταξύ τους έχουν διαφορές που αφορούν ιδιαίτερες επιδιώξεις ισχυρών μονοπωλιακών ομίλων των χωρών τους.
Οι δυνάμεις αυτού του μπλοκ διατείνονται τόσο οι ίδιες όσο και οι κυρίαρχες τάξεις των χωρών τους ότι δήθεν αποτελούν ασπίδα για την αποτροπή των εντάσεων και των συγκρούσεων, όμως η εγκληματική και επιθετική δράση τους στην περιοχή αποδείχνει ακριβώς το αντίθετο.
Αντίθετα οι δυνάμεις του ευρωατλαντικού άξονα ενεργούν ως προστάτες της κερδοφορίας του κεφαλαίου, είναι φορείς του ιμπεριαλιστικού πολέμου, των επεμβάσεων, της εκμετάλλευσης και καταλήστευσης χωρών και λαών στην περιοχή και σε όλο τον κόσμο.
Αυτό μεταξύ των άλλων αποδείχνει και η πολύχρονη εμπειρία του δικού μας λαού. Η ένταξη στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε όχι μόνο δεν βοήθησαν στην εξασφάλιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων ως χώρας αλλά αντίθετα η ένταξή μας αυτή αποτέλεσε εργαλείο που βοήθησε στην αμφισβήτησή τους από την αστική τάξη της Τουρκίας προκαλώντας γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο, όπως και το σύστημα συνδιαχείρισης του Αιγαίου στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ.
Από την άλλη στην περιοχή παρεμβαίνουν ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και χώρες που λειτουργούν ανταγωνιστικά με τις ΗΠΑ – ΝΑΤΟ και Ε.Ε όπως είναι η Ρωσία και η Κίνα.
Αυτή η αντιπαράθεση είναι ιδιαίτερα αισθητή στην περίπτωση της Συρίας που η Ρωσία φαίνεται να επικρατεί στην σύγκρουση με το αμερικανονατοϊκό μπλοκ.
Η Ρωσία βγαίνει μετά από πολλά χρόνια στο προσκήνιο, αναζητά πιο ουσιαστικό και αναβαθμισμένο ρόλο στην νοτιοανατολική μεσόγειο, διαμορφώνει συμμαχίες όπως αυτή με την Τουρκία και το Ιράν, επιδιώκοντας την ισχυροποίηση του ρόλου της όχι μόνο στην περιοχή αλλά και γενικότερα.
Η Τουρκία επίσης ως ισχυρή περιφερειακή δύναμη τόσο οικονομικά όσο και στρατιωτικά διεκδικεί με την σειρά της στρατηγικό ρόλο στην περιοχή, προωθεί τα μονοπωλιακά συμφέροντά της στα Βαλκάνια, στον Καύκασο, στην Μαύρη Θάλασσα, στην Μεσόγειο, και την Μέση Ανατολή, επιδιώκει να αποσπάσει μεγαλύτερο μερίδιο από τους φυσικούς πόρους και τους ενεργειακούς δρόμους και τις αντίστοιχες αγορές.
Στην κατεύθυνση αυτή αξιοποιεί για την διείσδυσή της και το θρησκευτικό αίσθημα. Παράλληλα αυξάνει και κλιμακώνει την επιθετικότητα στην Κύπρο και στο Αιγαίο.
Το Ισραήλ αξιοποιεί στον μέγιστο βαθμό την απλόχερη στρατιωτική – πολιτική και οικονομική στήριξη των ΗΠΑ που μετά την εκλογή Τραμπ αυτή αναβαθμίστηκε αλλά και των χωρών της Ε.Ε για να συντρίψει το Παλαιστινιακό κίνημα έχοντας ως βασική στόχευση το Ιράν….
Σε ότι αφορά την Ελλάδα η αστική τάξη της χώρας μας διαδραματίζει και αυτή με την σειρά της ιδιαίτερο ρόλο στην περιοχή. Αναβαθμίσει θεαματικά τις σχέσεις με τις ΗΠΑ, ενισχύει την στρατιωτική συνεργασία μαζί τους, δίνει γη και ύδωρ στους Αμερικανούς προκειμένου αυτοί να επιλέγουν για τους σχεδιασμούς τους την χώρα μας και αυτή πλέον να αντικαταστήσει την Τουρκία στον ρόλο που είχε ως τώρα στην περιοχή.
Είναι τέτοιες οι σχέσεις μεταξύ Ελλάδας – ΗΠΑ που δεν προκαλούν πλέον εντύπωση οι πανηγυρικές θέσεις των επίσημων παραγόντων των ΗΠΑ που δηλώνουν σε όλους τους τόνους ότι η συνεργασία και η συμπόρευση με την Ελλάδα δεν ήταν ποτέ σε καλύτερο επίπεδο στο παρελθόν!!! Επίσης τμήματα του κεφαλαίου που δραστηριοποιούνται στην ενέργεια ερίζουν και διαγκωνίζονται για τον ρόλο τους στην αξιοποίηση ενεργειακών αποθεμάτων στις ΑΟΖ, ενώ σημαντική θεωρείται η διείσδυση ελληνικών επιχειρήσεων σε γειτονικές χώρες όπως στα Σκόπια, Αλβανία ακόμη και στην Τουρκία.
Πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι η αναβάθμιση των σχέσεων ΗΠΑ – Ελλάδας με την κυβέρνηση τόσο σε στρατιωτικό όσο σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο αποτελεί την κύρια πηγή κινδύνων για την χώρα, τον λαό και την εργατική τάξη της χώρας μας.
Το ίδιο αφορά και την εμπλοκή της χώρας μας στην συμμαχία Ισραήλ – Αιγύπτου – Κύπρου που περιλαμβάνει κοινές στρατιωτικές ασκήσεις και οι οποίες μεταξύ των άλλων αφορούν επιθετικούς στρατιωτικούς σχεδιασμούς.
Είναι προφανές ότι οι εξελίξεις αυτές και η ενεργητική ανάμειξη της χώρας μας στο πλευρό των ΗΠΑ και Ε.Ε ως πειθήνιο όργανό τους αντικειμενικά θέτει σε σοβαρό κίνδυνο την χώρα και τον λαό μας στα επικίνδυνα πολεμοχαρή και τυχοδιωκτικά σχέδιά τους.
Αυτή είναι σε πολύ γενικές γραμμές η δική μας προσέγγιση και τοποθέτηση αναφορικά με τις εξελίξεις στην περιοχή, νομίζω ότι θέσαμε ορισμένες κεντρικές παραμέτρους που αφορούν το πρόβλημα. Παράλληλα να επισημάνουμε ότι θεωρούμε βαθύτατα εσφαλμένες και εκτός πραγματικότητας τις αστικές αναλύσεις που βλέπουν τις εξελίξεις στην περιοχή ως μια αντιπαράθεση Τραμπ – Πούτιν ή άλλες παραπλήσιες που χρωματίζουν ως κυρίαρχη αντίθεση τις θρησκευτικές διαφορές που αναμφισβήτητα υπάρχουν μεταξύ χωρών της περιοχής, αυτές είναι επιμέρους διαφορές που εκμεταλλεύονται και αξιοποιούν οι ιμπεριαλιστές για να επιβάλουν το δικό τους διαίρει και βασίλευε….
Η βαθύτερη και ουσιαστική αντίθεση αυτής της σύγκρουσης που εξελίσσεται είναι τα ταξικά συμφέροντα ισχυρών μονοπωλιακών επιχειρήσεων τα οποία με τις αστικές τους κυβερνήσεις αναζητούν και επιδιώκουν την διείσδυση και την εκμετάλλευση με όρους υψηλής καπιταλιστικής κερδοφορίας, να ελέγχουν το πλουτοπαραγωγικό πλούτο της περιοχής.
Κατά την γνώμη μας οι συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στην περιοχή επιβάλουν στην κομμουνιστική ριζοσπαστική και αντικαπιταλιστική αριστερά και στο εργατικό κίνημα να αναλάβουν μεγάλης έκτασης πρωτοβουλίες που θα στοχεύουν τόσο την απεμπλοκή της χώρας μας από τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και τα επιθετικά τους σχέδια αλλά και να συμβάλουν με τον αγώνα τους να μπει φραγμός και να αποτύχουν οι τυχοδιωκτικές επιλογές τους.
Εκείνο που χρειάζεται περισσότερο από ποτέ είναι η συγκρότηση, η δημιουργία ενός ισχυρού αντιπολεμικού αντιϊμπεριαλιστικού κινήματος που θα διεξάγει συνεπή και αποφασιστική πάλη ενάντια στα πολεμοκάπηλα σχέδια του ιμπεριαλισμού, θα απαντάει στον εθνικισμό, τον ρατσισμό και την ξενοφοβία.
Στην κατεύθυνση αυτή θα είναι σημαντικός και αναντικατάστατος ο ρόλος των αγωνιστικών και ταξικών συνδικάτων και άλλων λαϊκών και κοινωνικών συλλογικοτήτων.
Χρειαζόμαστε ένα μαζικό ενωτικό αντιπολεμικό κίνημα το οποίο να παλέψει και να έχει ως κεντρικούς στόχους:
- Την έξοδο της χώρας μας από το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε.
- Την απομάκρυνση όλων των στρατιωτικών βάσεων, υποδομών και υπηρεσιών των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ.
- Άμεση κατάργηση των στρατιωτικών συμφωνιών μεταξύ Ελλάδας – Ισραήλ – Κύπρου – Αιγύπτου.
- Απόσυρση στρατιωτικών δυνάμεων της χώρας σε διάφορες αποστολές του ΝΑΤΟ.
- Δραστική μείωση των στρατιωτικών εξοπλισμών.
- Ρήξη, σύγκρουση και ανατροπή των αντιλαϊκών πολιτικών οι οποίες στηρίζουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου, την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του.
Νταλακογεώργος Αντώνης
- Τελευταια
- Δημοφιλή