Σήμερα: 29/03/2024
Παρασκευή, 22 Ιουλίου 2022 10:44

Η ομιλία του Δ. Κουτσούμπα (Γ.Γ ΚΚΕ) σε συνδικαλιστές-στριες στον Περισσό

Γράφτηκε από τον

ekdilosi-kke-perissos-11.jpg

Σε μαζική σύσκεψη συνδικαλιστών που διοργάνωσε η ΚΟ Αττικής το απόγευμα της Τετάρτης στο αίθριο της έδρας της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό, μίλησε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.

Τη σύσκεψη άνοιξε η Ντίνα Γκογκάκη, μέλος της ΕΠ Αττικής, η οποία καλωσόρισε τους δεκάδες συνδικαλιστές και τις συνδικαλίστριες που όλο το προηγούμενο διάστημα μαζί με τα μέλη του κόμματος και της ΚΝΕ δεν επέτρεψαν να μπουν οι αγώνες στο γύψο, πρωτοστάτησαν στην οργάνωση του αγώνα σε κάθε κλάδο για όλα τα ζητήματα που αφορούν τους εργαζόμενους και τις οικογένειες τους,για να βγουν στο προσκήνιο οι διεκδικήσεις και οι πραγματικές τους ανάγκες.

«Η δύναμη της οργανωμένης εργατικής τάξης δεν έχει όρια, όταν βγαίνει στον αγώνα για να διεκδικήσει τη ζωή της και αναμετριέται στα ίσια με τα αδιέξοδα που γεννά το σύστημα της εκμετάλλευσης», επεσήμανε ο Δημήτρης Κουτσούμπας, στην ομιλία του.

Όπως τόνισε, «τώρα είναι η ώρα κάθε εργάτης και εργάτρια, να τολμήσει στον αγώνα με το ΚΚΕ. Να δυναμώσει την ασπίδα για το σήμερα, την αντίσταση, τη λαϊκή διεκδίκηση και την ελπίδα για το αύριο, για να ανοίξει ο δρόμος για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας».

Ολόκληρη η ομιλία του Δ. Κουτσούμπα έχει ως εξής:

«Φίλες και φίλοι,

συντρόφισσες και σύντροφοι,

Εκ μέρους της ΚΕ θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε για τη σημερινή παρουσία σας.

Με κάποιους γνωριζόμαστε χρόνια, έχουμε κοινή πορεία και δράση στους συνδικαλιστικούς αγώνες, παρά τις επιμέρους διαφορετικές απόψεις ή και διαφωνίες ακόμα. Με τους περισσότερους γνωριστήκαμε σχετικά πρόσφατα, στα δύσκολα χρόνια της πανδημίας και στις κινητοποιήσεις για την προστασία της υγείας, για σταθερή δουλειά με δικαιώματα, για να σπάσει το απόστημα της άμεσης παρέμβασης της εργοδοσίας μέσα στα Συνδικάτα.

Σε κάθε περίπτωση έχουμε συνείδηση ότι μιλάμε σε αγωνιστές, σε εργαζόμενους που είναι εκλεγμένοι στις διοικήσεις Συνδικάτων, έμπειρους συνδικαλιστές δηλαδή, που παίρνουν ευθύνη στην οργάνωση της πάλης των εργαζομένων, στη λειτουργία των Συνδικάτων, στη μαζικοποίησή τους με νέες δυνάμεις.

Συνδικαλιστές που προβληματίζονται για την άσχημη κατάσταση των εργαζομένων, αγωνιούν για το μέλλον των ίδιων και των οικογενειών τους, για την πορεία του κινήματος και συνολικότερα της πολιτικής κατάστασης. Για το αν μπορεί να διαμορφωθούν προϋποθέσεις ώστε οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα να έχουν νέες και μεγαλύτερες νίκες. Αν μπορεί να ανατραπεί συνολικά αυτή η άσχημη κατάσταση και να υπάρξει φιλολαϊκή διέξοδος και προοπτική.

Και πώς τελικά θα φέρουμε στο προσκήνιο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Και όταν μιλάμε για λαϊκές ανάγκες, μιλάμε και για τα ζητήματα της πολιτικής προστασίας, της προστασίας της ανθρώπινης ζωής, του περιβάλλοντος, που η κρισιμότητά τους αναδείχτηκε για άλλη μια φορά με τη μεγάλη πυρκαγιά στην Ανατολική Αττική, αλλά και τώρα στα Μέγαρα.

Εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας στους κατοίκους της Ανατολικής Αττικής, της Παλλήνης, του Πικερμίου, του Γέρακα, της Πεντέλης, των Μεγάρων, όλων των περιοχών που δοκιμάζονται από την πυρκαγιά.

Εκφράζουμε τη συμπαράστασή μας στο προσωπικό της Πυροσβεστικής, σε όλους τους εθελοντές που επιχειρούν σε πολύ δύσκολες συνθήκες και με λίγα μέσα στα χέρια τους, χωρίς στοιχειώδεις υποδομές.

Χαιρετίζουμε τα μέλη και τους φίλους του Κόμματος που από την πρώτη στιγμή συμβάλλουν και συνεχίζουν στο έργο της πυρόσβεσης, προσφέροντας την αλληλεγγύη τους και τη στήριξή τους σε όσους την έχουν ανάγκη.

Ο λαός της περιοχής έχει κάθε λόγο να αισθάνεται οργή και αγανάκτηση, βλέποντας να κινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές, να χάνονται κόποι μιας ζωής, να καταστρέφεται το φυσικό περιβάλλον.

Κάθε χρόνο η ίδια ιστορία. Για μια ακόμα χρονιά ζούμε τη διάψευση των κυβερνητικών διαβεβαιώσεων για την "πλήρη ετοιμότητα και επάρκεια του κρατικού μηχανισμού"!

Ζούμε τις συνέπειες από αυτή την "επάρκεια". Ένα διαρκές έγκλημα με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων που πέρασαν! Και της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ!

Ζούμε τις συνέπειες από την ανυπαρξία ενός ολοκληρωμένου σχεδίου αντιπυρικής προστασίας στο πλαίσιο της διαχείρισης δασών, που έπρεπε να έχει ως επίκεντρο την πρόληψη!

Αυτή είναι και η βασική αιτία για την πυρκαγιά στην Πεντέλη, σε συνδυασμό με την εμπορευματοποίηση της γης που λειτουργεί ως εύφλεκτη ύλη, αφού έχει οδηγήσει σε μεικτές οικιστικές και δασικές ζώνες.

Απαιτούμε από την κυβέρνηση να πάρει άμεσα όλα τα αναγκαία μέτρα. Όλα αυτά, δηλαδή, που έπρεπε ήδη να έχει πάρει και δεν το έκανε, προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα, καθώς η αντιπυρική περίοδος είναι ακόμα μπροστά και δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει.

Απαιτείται εδώ και τώρα:

  • Να εξασφαλιστούν οι αναγκαίες υποδομές και μέσα πυρόσβεσης και άλλα, με έκτακτη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.

  • Να εξασφαλιστεί ως κατεπείγον μέτρο η στέγαση, η φιλοξενία, η στήριξη και η εξασφάλιση των άμεσων αναγκών των κατοίκων των πυρόπληκτων περιοχών.

  • Να υπάρξει άμεση καταγραφή των ζημιών, η αποκατάσταση και πλήρης αποζημίωση όλων των πληγέντων.

Θα είμαστε μαζί τους σε αυτό τον αγώνα και σε συντονισμό με όλους τους πληγέντες από άλλες καταστροφικές πυρκαγιές σε όλη την Ελλάδα που ακόμα περιμένουν…

Φίλες και φίλοι,

Θεωρούμε ότι η πείρα των τελευταίων ετών είναι πολύ κρίσιμη για να βγουν ουσιαστικά ταξικά, πολιτικά συμπεράσματα.

Ο δρόμος που ακολούθησαν οι λιμενεργάτες του Πειραιά, οι εργαζόμενοι στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, οι μεταλλωρύχοι της ΛΑΡΚΟ, οι διανομείς της EFOOD, οι οικοδόμοι, οι εργαζόμενοι στα "Πετρέλαια" και στα "Λιπάσματα Καβάλας" και τόσοι άλλοι κλάδοι, που μας γέμισαν συγκίνηση, ανάταση, αισιοδοξία και ελπίδα, δεν θα είχε γίνει, αν ακολουθούσαν τον δρόμο της αναμονής, των λύσεων από τα πάνω, από μία κυβέρνηση διαχείρισης της εξουσίας των επιχειρηματικών ομίλων, των καπιταλιστών, από εργολάβους λύσεων και σωτήρες. Αυτόν τον δρόμο ο λαός μας τον έχει δοκιμάσει και ξέρουμε τα αδιέξοδά του.

Αυτοί οι μαζικοί αγώνες των εργαζομένων έδωσαν έμπνευση, δημιούργησαν τη βάση για άλλους κλαδικούς αγώνες που εξελίσσονται αυτές τις μέρες, για αγώνες σε μεγάλους χώρους δουλειάς, που επιβεβαιώνουν ότι η δύναμη της οργανωμένης εργατικής τάξης δεν έχει όρια, όταν βγαίνει στον αγώνα για να διεκδικήσει τη ζωή της και αναμετριέται στα ίσια με τα αδιέξοδα που γεννά το σύστημα της εκμετάλλευσης.

Οι ταξικοί αγώνες με την απειθαρχία, την αφοβία και τη σύγκρουση είναι ο δρόμος για τη χειραφέτηση της εργατικής τάξης, για να ξεπερνά σκοπέλους και παγίδες που βάζει ο ταξικός αντίπαλος και το πολιτικό προσωπικό του.

Οι αγώνες αυτοί ανέδειξαν για μια ακόμα φορά και κάτι άλλο, πως όποια θετική διεργασία και εξέλιξη μπορεί να υπάρξει, για τον εργαζόμενο λαό, μπορεί να γίνει μέσα από την οργανωμένη πάλη τους και όχι εξαντλώντας τις ελπίδες τους στις κυβερνητικές εναλλαγές, σε νέους ή παλιούς Μεσσίες, βάζοντας τους αγώνες τους σε αναμονή.

Σε αυτούς τους μεγάλους αγώνες, το ΚΚΕ αποτέλεσε την ψυχή και τον οργανωτή. Τα μέλη του Κόμματος μπήκαν μπροστά μαζί με άλλους πρωτοπόρους αγωνιστές, εργαζόμενους, που έδειξαν διάθεση να αγωνιστούν, ανεξάρτητα αν είχαν άλλες πολιτικές και συνδικαλιστικές επιλογές και έπαιξαν καθοριστικό ρόλο για την ανάπτυξη των κινητοποιήσεων.

Το ΚΚΕ στήριξε όλους αυτούς τους αγώνες, ανέδειξε τις διεκδικήσεις των σωματείων μέσα στη Βουλή, στα Δημοτικά Συμβούλια και στις Περιφέρειες, έδωσε συνολικά την αντιπαράθεση με την αντιλαϊκή πολιτική, φωτίζοντας -όσο περνά από το χέρι μας- τον δρόμο που δείχνει την οριστική ανατροπή της εκμετάλλευσης και της αδικίας.

Με την ορμή που πηγάζει από το δίκιο της εργατικής τάξης και του λαού, κλιμακώνουμε αυτόν τον αγώνα πιο αποφασιστικά, ακόμα πιο μαχητικά. Γιατί τώρα είναι η ώρα κάθε εργάτης και εργάτρια να τολμήσει στον αγώνα με το ΚΚΕ. Να δυναμώσει την ασπίδα για το σήμερα, την αντίσταση, τη λαϊκή διεκδίκηση και την ελπίδα για το αύριο, για να ανοίξει ο δρόμος για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας.

Φίλες και φίλοι,

Κλείνει περίπου ένας χρόνος από τις μεγάλες κινητοποιήσεις που οργανώσαμε ενάντια στον νόμο-έκτρωμα του Χατζηδάκη.

Όλοι όσοι και όσες παλεύουν μέσα στο εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα γνωρίζουν ότι χωρίς την πρωτοπόρα δράση του ΚΚΕ και την παρέμβαση των αγωνιστών που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, ο νόμος-έκτρωμα θα είχε περάσει χωρίς αντιδράσεις. Και κυρίως, χωρίς να έχει περάσει στη συνείδηση του εργαζόμενου λαού πως αυτός ο νόμος και τα όσα εμπεριέχονται σε αυτόν μπορούν να μείνουν στα χαρτιά.

Αξίζει να θυμηθούμε πως όλα τα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ και οι παρατάξεις τους στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, όχι μόνο δεν αντιπαρατέθηκαν στην κατεύθυνση και στο περιεχόμενο του νόμου, αλλά είχαν ρόλο συνδιαμορφωτή. Όπως κάνουν και τώρα, με τη λεγόμενη ψηφιακή κάρτα εργασίας που από την πρώτη στιγμή κατήγγειλαν τα σωματεία των εργαζομένων στα σούπερ μάρκετ και στις τράπεζες.

Δεν αντιπαρατίθενται επί της ουσίας με τη ΝΔ, αλλά ασκούν κριτική στην κυβέρνηση για τεχνικές ελλείψεις, την ίδια στιγμή που αυτό το ψηφιακό εργαλείο αξιοποιείται για την εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη. Για το διαχωρισμό δηλαδή του χρόνου εργασίας σε ενεργό και ανενεργό, για την εφαρμογή της διευθέτησης του ωραρίου και των απλήρωτων υπερωριών!

Δεν πρέπει να ξεχάσουμε τι έλεγε η ηγεσία της ΓΣΕΕ τον Νοέμβρη του 2020, στην πρώτη απεργία που οργανώθηκε από εκατοντάδες πρωτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις. Για τον νόμο που καταργούσε το 8ωρο ανέφεραν πως είναι ένας νόμος "θετικός που έχει και ορισμένα αγκάθια" και χαρακτήριζαν την πρώτη απεργία τότε, μια απεργία χωρίς περιεχόμενο, γιατί τέτοιος νόμος δεν υπήρχε. Αν και για το περιεχόμενό του, τα κυβερνητικά στελέχη και ο ίδιος ο υπουργός Εργασίας βρίσκονταν καθημερινά στα κανάλια για να τον παρουσιάσουν!

Αντίστοιχα η ηγεσία της ΑΔΕΔΥ έλεγε ότι ο νόμος-έκτρωμα δεν αφορά τον δημόσιο τομέα.

Το ΚΚΕ, πέρα από την παρέμβαση των κομμουνιστών στο συνδικαλιστικό - εργατικό κίνημα, προχώρησε και σε αυτοτελή πολιτική παρέμβαση για να συμβάλει στην απόκρουσή του, για να αποκαλυφθεί το αντιδραστικό περιεχόμενό του, που διέλυε το 8ωρο και περνούσε αλυσίδες στα Συνδικάτα.

Με κεντρικές συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα και σε όλες τις πόλεις της χώρας, με σφυροκόπημα μέσα και έξω από τη Βουλή, με περιοδείες και συσκέψεις, αλλά και με γενικές συνελεύσεις των Συνδικάτων, σε συνθήκες περιορισμού της μαζικής πολιτικής κοινωνικής δράσης, λόγω της πανδημίας, μαζί με εσάς που συμπορευτήκαμε, οργανώσαμε με επιτυχία, από τα κάτω, αυτήν τη μάχη.

Κανένας δεν πρέπει να ξεχάσει ότι τα κεντρικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, παραμονή της μεγαλύτερης απεργίας των τελευταίων χρόνων, έλεγαν ότι η απεργία δεν έχει νόημα!

Είναι χαρακτηριστική η δήλωση βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ ανήμερα της μεγάλης πανεργατικής απεργίας στις 10 Ιούνη, που έλεγε κατά λέξη πως "το εργασιακό νομοσχέδιο του Χατζηδάκη μαθηματικά θα ψηφιστεί, όσο μαζική και αν είναι η απεργία". Και ότι "οι εργαζόμενοι πρέπει να στηρίξουν τις πολιτικές δυνάμεις που όχι μόνο θα αντιπαλέψουν, αλλά και που μπορούν να αλλάξουν αυτούς τους αντεργατικούς νόμους ως κυβερνητική πλειοψηφία"! Όμως, μέσα στη Βουλή ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ 6 από τα 10 άρθρα του νόμου και το ΠΑΣΟΚ 8 στα 10.

Όπως αντίστοιχα και στο νόμο-πλαίσιο για τα Πανεπιστήμια ο ΣΥΡΙΖΑ έφυγε από την ονομαστική ψηφοφορία γιατί θα ψήφιζε 9 στα 10 άρθρα! Και ο κατάλογος τέτοιων επιλογών είναι πολύ μακρύς στα 3 χρόνια που είναι αντιπολίτευση.

Την ημέρα ψήφισης του αντεργατικού εκτρώματος, είπαμε σε όλους τους τόνους ότι αυτό το νομοσχέδιο θα πεταχτεί στα σκουπίδια. Θεωρούμε πως με τη στάση και τη δράση μας συμβάλλαμε να διαμορφωθεί μία μεγάλη συσπείρωση Συνδικάτων και συνδικαλιστών που μέσα από την ανάπτυξη των αγώνων:

• για την αύξηση των μισθών και την υπογραφή ΣΣΕ,

• τη διεκδίκηση καλύτερων όρων αμοιβής και όρων εργασίας,

• την πάλη ενάντια στην ακρίβεια,

• τους αγώνες για την υπεράσπιση της υγείας και όλων των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων

θα ακυρώσουμε όλες αυτές τις άθλιες διατάξεις περιορισμού της συνδικαλιστικής δράσης και της απαγόρευσης της απεργίας, της απαγόρευσης των διαδηλώσεων.

Ένα χρόνο μετά από την ψήφιση του νόμου, αυτός έχει μείνει στα χαρτιά σε χώρους δουλειάς και κλάδους που υπάρχει συνδικαλιστική οργάνωση. Έχει μείνει στα χαρτιά με αγώνα, μαζικό, ταξικό, με ανυποχώρητη πάλη.

Αυτό είναι μια μεγάλη νίκη, όσο και να σκούζουν τα αστικά επιτελεία για τη μη εφαρμογή του νόμου. Και η απόφασή μας παραμένει. Ότι αυτό το έκτρωμα θα πεταχτεί συνολικά στα σκουπίδια!

Αυτοί οι μήνες που πέρασαν, έφεραν νέα διδάγματα στην εργατική τάξη. Πρόσθεσαν νέα πείρα στην πλούσια ιστορία του εργατικού - συνδικαλιστικού κινήματος της χώρας μας. Ιδιαίτερα νέοι σε ηλικία εργαζόμενοι και εργαζόμενες που μπήκαν στους αγώνες, είδαν μέσα από τη δράση τους, μέσα από τη δράση του οργανωμένου συνδικαλιστικού κινήματος τι μπορούν να πετύχουν, αν οργανωθούν και παλέψουν.

Οι συλλογικές διαδικασίες των σωματείων, η απειθαρχία, η αφοβία στην καταστολή, η γνήσια ταξική αλληλεγγύη που ξεδιπλώθηκε είναι αισιόδοξα και ενθαρρυντικά στοιχεία που πρέπει να κρατήσουμε. Είναι η αγωνιστική βάση και έμπνευση για να μη δουλεύουμε σαν σκλάβοι τον 21ο αιώνα!

Η πρόσφατη Πανελλαδική Σύσκεψη του ΠΑΜΕ είναι οδηγός δράσης. Με τις 510 εργατικές συνδικαλιστικές οργανώσεις που συμμετείχαν, με την αναγνώριση και συμμετοχή από πλήθος ξένων αντιπροσωπειών, με τη συμμετοχή νέων σε ηλικία συνδικαλιστών. Αλλά κυρίως την ίδια τη συζήτηση που έγινε με τις δεκάδες ομιλίες των αντιπροσώπων, δείχνει τον δρόμο για το πώς θα μπορέσει το εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα να μετρήσει βήματα στην κατεύθυνση της ανασύνταξης και αντεπίθεσής του.

H συμμετοχή του 1/3 των Εργατικών Κέντρων της ΓΣΕΕ στην Πανελλαδική Σύσκεψη, η συμμετοχή συνδικαλιστών και Σωματείων που δεν συμφωνούν σε όλα με το ΠΑΜΕ είναι ενθαρρυντικά μηνύματα για τους εργαζόμενους όλης της χώρας.

Είναι όμως ταυτόχρονα και ανησυχητικά φαινόμενα για τους επιχειρηματικούς ομίλους, για το πολιτικό προσωπικό τους και για τις κυβερνήσεις τους!

Τα θετικά αποτελέσματα και η αλλαγή στους συσχετισμούς υπέρ των ταξικών δυνάμεων στην Ομοσπονδία Νοσοκομειακών Γιατρών, στη Διδασκαλική Ομοσπονδία, σε αρκετά Εργατικά Κέντρα όπως στην Πάτρα, στην Κέρκυρα, στον Πειραιά, στη Λιβαδειά, στην Εύβοια, μέσα σε συνθήκες έντασης της τρομοκρατίας και της εργοδοτικής εκμετάλλευσης, δείχνουν πως η ανησυχία για τις εξελίξεις, σε ένα σημαντικό τμήμα των εργαζομένων, συνδυάζεται με μία διαφορετική επιλογή και με αγωνιστικά σκιρτήματα. Χωρίς φυσικά να αφαιρούμαστε από τις αδυναμίες, τις δυσκολίες και τη συνολική κατάσταση που βρίσκεται ακόμα το εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα.

Αυτή την περίοδο γίνονται πολύ μεγάλες κινητοποιήσεις σε όλη την Ευρώπη, οι οποίες θάβονται από τα εγχώρια και τα ξένα αστικά ΜΜΕ. Μεγάλοι απεργιακοί αγώνες στα λιμάνια, στους σιδηροδρόμους, στα ταχυδρομεία, στα αεροδρόμια, στα ξενοδοχεία, στο Μέταλλο και στην Ενέργεια, σε πολλές χώρες της Κεντρικής Ευρώπης.

Την ίδια στιγμή, μαζικά και οι αγρότες βγαίνουν στους δρόμους, στήνουν μπλόκα στην Ολλανδία, στη Γαλλία και αλλού. Δείχνει ότι η κατάσταση βράζει μέσα σε πλατιά τμήματα εργαζομένων και φτωχών λαϊκών στρωμάτων σε όλο τον κόσμο. Μέσα σε λίγους μήνες είχαμε μαζικές λαϊκές εξεγέρσεις σε δύο χώρες της Ασίας, στο Καζακστάν και στη Σρι Λάνκα.

Οι αιτίες που βγάζουν τους εργαζόμενους, τα Συνδικάτα και τους λαούς στον δρόμο του αγώνα είναι πάνω - κάτω ίδιες σε όλες τις χώρες, και στη χώρα μας. Επιβεβαιώνεται ότι ελπίδα είναι μόνο η πάλη των λαών.

Η εργατική τάξη μπορεί να ηγηθεί του μεγάλου αγώνα ανατροπής αυτής της πολιτικής, αυτής της βαρβαρότητας. Να ηγηθεί στην κοινωνική συμμαχία με τα φτωχά λαϊκά στρώματα της πόλης και του χωριού.

Πρέπει να σας πω ότι αυτά απασχόλησαν και τη συνάντηση των τεσσάρων ΚΚ την προηγούμενη εβδομάδα: Της Ελλάδας, της Τουρκίας, της Ισπανίας και του Μεξικού, που έγινε εδώ στην Αθήνα, στην έδρα της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματός μας, για να δυναμώσει η πάλη για την ικανοποίηση των σύγχρονων εργατικών - λαϊκών αναγκών, μέσα από την ανασυγκρότηση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, των άλλων λαϊκών κινημάτων, με κατεύθυνση πάλης ενάντια στα μονοπώλια και στον καπιταλισμό.

Για να δυναμώσει η πεποίθηση μέσα στους λαούς, για την επικαιρότητα και την αναγκαιότητα του σοσιαλισμού ως μοναδικής πραγματικής εναλλακτικής ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Φίλες και φίλοι,

Η συζήτηση γύρω από την πιθανή ημερομηνία πραγματοποίησης των εκλογών -δηλαδή αν θα είναι τώρα το φθινόπωρο ή αργότερα- δεν πρέπει να λειτουργεί αποπροσανατολιστικά, να δημιουργούν ψεύτικες προσδοκίες ότι τα προβλήματα των εργαζομένων θα λυθούν από επίδοξους σωτήρες με τον λαό στη γωνία, θεατή των εξελίξεων.

Ούτε φυσικά είναι προς το συμφέρον των εργαζομένων να κρατήσουν μία στάση που θα εξαρτάται από τις προεκλογικές εξαγγελίες των μεν ή των δε, που στόχο θα έχουν να κλέψουν την λαϊκή ψήφο. Άλλωστε αυτό το παιχνίδι το έχουμε ξαναδεί πολλές φορές στο παρελθόν.

Πλέον, πολλοί περισσότεροι εργαζόμενοι δεν είναι άμαθοι, για να πιαστούν πάλι στον ύπνο. Σε κάθε περίπτωση, η άρχουσα τάξη, τα μεγάλα οικονομικά καπιταλιστικά συμφέροντα, από τώρα μαγειρεύουν τη σύνθεση της επόμενης κυβέρνησης. Έχουν παρθεί τα μέτρα για να προχωρήσει ο αντιλαϊκός σχεδιασμός, είτε με μονοκομματικές κυβερνήσεις κάθε πρόσημου είτε με κυβερνήσεις συνεργασίας.

Η αντιλαϊκή ατζέντα που υπαγορεύεται από τις ανάγκες κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων δεν συναντά αδιέξοδα στις κυβερνητικές εναλλαγές.

Και μπροστά στις δυσκολίες που έχουν μπροστά τους, έχουν πάρει και παίρνουν τα μέτρα τους.

Οι οξυμένες συνθήκες που έχουμε μπροστά μας, με τις γενικευμένες επιπτώσεις του πολέμου στην Ουκρανία, τις εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, αλλά και η εκδήλωση νέας οικονομικής κρίσης που φανερώνεται, με άμεση επίδραση στην ελληνική οικονομία, είναι ζητήματα που τους απασχολούν. Γι' αυτό, με "τη σημαδεμένη τράπουλα" του συστήματος της εκμετάλλευσης προσπαθούν να χειραγωγήσουν τον λαό, τα Συνδικάτα. Και, γενικότερα, προσπαθούν να βγάλουν εκτός τον λαϊκό παράγοντα, τις διεκδικήσεις και τους αγώνες του.

Οι στημένοι επικοινωνιακοί καυγάδες στη Βουλή, η σκανδαλολογία και οι λεκτικές αντιπαραθέσεις είναι η βιτρίνα στον βαθύτερο ανταγωνισμό τους, για το ποιος μπορεί πιο εύστοχα να υλοποιήσει τους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς, που ξεκινούν από την εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και φτάνουν στην επιβολή νέων μέτρων που θα πηγάζουν από τα νέα μνημόνια και τις συμβάσεις του Ταμείου Ανάκαμψης. Για όλα αυτά, δεν υπάρχουν αδιέξοδα στο σύστημά τους.

Οι κοκορομαχίες μπορούν να κρατούν στα ύψη την πόλωση, αλλά παράλληλα δεν μπορούν να σβήσουν τη σύμπλευση, την κοινή γραμμή και τη συνεννόηση που έχουν μεταξύ τους τα αστικά κόμματα του κατεστημένου στα διάφορα ζητήματα στρατηγικής στόχευσης, στα μεγάλα και σημαντικά νομοσχέδια.

Η στάση τους απέναντι στον πόλεμο, η στάση απέναντι στις δεσμεύσεις στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ είναι κοινή. Η στάση τους απέναντι στις φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών και τα προνόμια που σε κάθε περίοδο αποκτούν είναι ενιαία. Οι πράσινες μπίζνες, το αμερικανικό LNG είναι πεδίο συγκλίσεων μεταξύ τους.

Εφόσον, φίλες και φίλοι, το αποτέλεσμα είναι αντιλαϊκό, το αν τα παραπάνω τα εφαρμόσει μία αυτοδύναμη κυβέρνηση ή μια δήθεν προοδευτική, μια σοσιαλδημοκρατική ή μια κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού -χρησιμοποιώ επιθετικούς προσδιορισμούς που έχουν διατυπώσει και η ΝΔ, και ο ΣΥΡΙΖΑ, και το ΠΑΣΟΚ τις τελευταίες μέρες- όλα αυτά μικρή σημασία έχουν ως προς το πραγματικό συμφέρον του εργαζόμενου λαού.

Γνωρίζετε πολύ καλά πως το ΚΚΕ στέκεται απέναντι σε κάθε μοιρολατρία, στο σκύψιμο του κεφαλιού. Πιστεύουμε ότι μπορούμε να τους χαλάσουμε τα σχέδια. Μπορούμε να τους προκαλέσουμε περισσότερους πονοκεφάλους, να δυναμώσουμε την αντίσταση και τους ταξικούς αγώνες.

Στις εκλογές, το ασημάδευτο χαρτί είναι η ψήφος στο ΚΚΕ, η εκλογική συμπόρευση μαζί του. Να βγει το ΚΚΕ όσο πιο δυνατό γίνεται!

Διότι το ΚΚΕ έχει προτάσεις για να απαντηθούν τα αδιέξοδα του σήμερα, αλλά παράλληλα ανοίγει -με τις θέσεις του- τον ορίζοντα της προοπτικής. Δηλαδή, πώς και με τι όρους πρέπει να προσανατολιστεί η εργατική - λαϊκή δράση για να έχουμε ζωή και δουλειά με δικαιώματα, για να σβήσει ολοκληρωτικά η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Με αυτές τις σκέψεις θα ήθελα ξανά να σας ευχαριστήσω για την παρουσία σας σήμερα εδώ και να σας ευχηθώ καλή δύναμη και υγεία στους αγώνες μας».

πηγη; 902.gr

  • Τελευταια
  • Δημοφιλή