«Για μια ακόμη φορά η ελληνική κυβέρνηση ψηφίζει σε σώμα του ΟΗΕ με τρόπο που βρίσκει αντίθετη τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού και προκαλεί τα δημοκρατικά του αισθήματα», αναφέρει το τμήμα Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας του ΣΥΡΙΖΑ, σχολιάζοντας την αποχή της Ελλάδας στην ψηφοφορία του ΟΗΕ για την «Καταπολέμηση της εξύμνησης του Ναζισμού, του Νέο-Ναζισμού και άλλων πρακτικών που πυροδοτούν σύγχρονες μορφές ρατσισμού, φυλετικών διακρίσεων και ξενοφοβία».

Συγκεκριμένα, σε απόφαση που συγκέντρωσε την πλειοψηφία των χωρών ΟΗΕ ενάντια στον εγκωμιασμό του χιτλερισμού και «για την καταπολέμηση του νεοναζισμού», η Ελλάδα απείχε ακολουθώντας το παράδειγμα μιας μειοψηφίας (υπέρ 115, αποχή 55), ενώ τρεις χώρες, Ουκρανία, ΗΠΑ και Καναδάς, καταψήφισαν.

«Είναι γνωστό σε όλους πως η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια δεν έχει δική της φωνή στη διεθνή σκηνή. Η κυβέρνηση θα έπρεπε τουλάχιστον να είχε κάνει μια "εξαίρεση" για ένα ζήτημα τόσο καυτό για τη χώρα όσο σε καμιά άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δύσης, το ζήτημα του νεοναζισμού», σχολιάζει το τμήμα Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας του ΣΥΡΙΖΑ

ΠΗΓΗ: avgi.gr

Η ώρα της αλήθειας -και των σκληρών μέτρων- πλησιάζει για την κυβέρνηση, αφού χθες, κατά τις μαραθώνιες διαπραγματεύσεις του κυβερνητικού κλιμακίου με την τρόικα στο Παρίσι, διαπιστώθηκε και διάζώσης πια ότι οι εκπρόσωποι των δανειστών δεν εμφανίζονται διατεθειμένοι να υποχωρήσουν στις απαιτήσεις τους, εκτός από ήσσονος σημασίας μικρολεπτομέρειες. Μάλιστα, την κυβερνητική υποχώρηση επιταχύνει, παρά την εμπλοκή που παραμένει σε ορισμένα θέματα της συζήτησης, η νέα απειλή των δανειστών προς το Μέγαρο Μαξίμου: ότι, δηλαδή, αν δεν κλείσει η αξιολόγηση και υπάρξει αδιέξοδο με την τρόικα, οι πιστωτές θα αποφασίσουν παράταση του υπάρχοντος Μνημονίου.

Ένα τέτοιο σενάριο, όπως συνομολογούν όλοι στη δικομματική, δεν είναι πολιτικά διαχειρίσιμο από τους Αντ. Σαμαρά και Ευ. Βενιζέλο και θα σημάνει οπωσδήποτε τη διεξαγωγή εκλογών. Αυτό διότι το Μαξίμου έχει δομήσει τη στρατηγική του για την προεδρική εκλογή στη ρητορική περί "εξόδου από το Μνημόνιο" και ενδεχόμενη παράταση του προγράμματος θα ήταν ικανή να τινάξει την κυβέρνηση στον αέρα. Μόλις πριν τρεις ημέρες, η κυβέρνηση επισήμως χαρακτήρισε τον προϋπολογισμό που κατέθεσε στη Βουλή ως "προϋπολογισμό ανάπτυξης και εξόδου από το Μνημόνιο" και, αν της επιβληθεί η παράταση -έστω ολιγόμηνη- του προγράμματος, τότε ακόμη και η ψήφιση του προϋπολογισμού -πολλώ δε μάλλον η εύρεση του μπλοκ των 180 βουλευτών για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας- θα είναι αμφίβολη έως απίθανη.

Υποχωρήσεις βήμα-βήμα

Ώς αργά χθες το βράδυ, κυβερνητικές πηγές με πλήρη γνώση των διαμειφθέντων κατά την πρώτη ημέρα της διαπραγμάτευσης με τους "τροϊκανούς" στο Παρίσι υποστήριζαν ότι η απόσταση μεταξύ κυβέρνησης και τρόικας είναι ακόμη μεγάλη. Εξάλλου, κατά πληροφορίες, οι "τροϊκανοί" επέμεναν σε όλα τα θέματα, ζητώντας μειώσεις συντάξεων και πιο "σφιχτά" εισοδηματικά κριτήρια στη χορήγηση του ΕΚΑΣ, αλλά και εντοπίζοντας δημοσιονομικό κενό περί τα 2 δισ. ευρώ. Παράλληλα, αμφισβητούσαν την επιχειρηματολογία της ελληνικής πλευράς, η οποία στηρίζεται στην προσδοκία ανάπτυξης της οικονομίας το 2015, βάσει της οποίας, κατά τους "διαπραγματευτές" της ελληνικής κυβέρνησης, θα βελτιωθεί έως και η εισπραξιμότητα των φόρων.

Πάντως, το γεγονός ότι από την πρώτη ημέρα των διαπραγματεύσεων δεν βγήκε λευκός καπνός από τη Βίλα Σάιντ στο Παρίσι παραδέχθηκαν, ουσιαστικά, χθες το βράδυ και ανώτατες κυβερνητικές πηγές, που μετείχαν στη συζήτηση με την τρόικα. "Η συζήτηση προχωρά αναλυτικά και διεξοδικά σε όλα τα δημοσιονομικά ζητήματα, ιδιαίτερα στις νέες προτάσεις της ελληνικής πλευράς", τόνιζαν οι εν λόγω πηγές.

"Στόχος να κλείσουμε"

Παράλληλα, την αποφασιστικότητα της ελληνικής πλευράς να καταλήξει σε συμφωνία με τους δανειστές δεν έκρυψε χθες και ο υπουργός Οικονομικών Γκ. Χαρδούβελης, με δηλώσεις του σε δημοσιογράφους προσερχόμενος στη διαπραγμάτευση. "Κάναμε πρόοδο. Στόχος είναι να κλείσουμε την αξιολόγηση", επισήμανε, για να προσθέσει: "Ελπίζουμε ότι θα γεφυρώσουμε τις διαφορές σε μια σειρά θεμάτων. Το βασικό θέμα είναι η Ελλάδα να συνεχίσει να αναπτύσσεται με δημοσιονομική πειθαρχία και επιπλέον διαρθρωτικές αλλαγές». Μ' άλλα λόγια, δημοσίως ο υπουργός Οικονομικών παραδέχθηκε ότι η Ελλάδα "θα συνεχίσει" με πειθαρχία και "διαρθρωτικές αλλαγές", αφού, ακόμη κι αν η κυβέρνηση πετύχει να αποφύγει την "παράταση" του παρόντος Μνημονίου, είναι σαφές για όλους στο Μαξίμου ότι και το νέο πλαίσιο επιτήρησης θα είναι το ίδιο σκληρό και ασφυκτικό με το υπάρχον. Τέλος, ο υπουργός Οικονομικών, απαντώντας σε ερώτηση για το δημοσιονομικό κενό, που κυμαίνεται μεταξύ 2 και 2,5 δισ. ευρώ για τους "τροϊκανούς", προανήγγειλε ότι "αυτό θα κλείσει".

Οι "καυτές" απαιτήσεις

Σε κάθε περίπτωση, όπως προαναφέρθηκε, οι δανειστές απαιτούν πολλά και δυσάρεστα μέτρα που δεν είναι διαχειρίσιμα για την ελληνική κυβέρνηση - και, πάντως, πόρρω απέχουν από το αφήγημα του "successstory" και από τον στόχο δημιουργίας θετικών ειδήσεων για την προεδρική εκλογή. Σε μεγάλο αγκάθι των συζητήσεων αναδεικνύεται το ασφαλιστικό, αφού χθες, οι Βρυξέλλες, με διαρροή κοινοτικού αξιωματούχου, παραδέχθηκαν ότι ζητούνται αλλαγές που θα οδηγήσουν σε μειώσεις συντάξεων. "Ζητούνται αλλαγές στο σύστημα, όχι μείωση συντάξεων", τόνιζε η εν λόγω πηγή, ενώ επιβεβαίωνε ότι η τρόικα ζητεί αλλαγές και σε ό,τι αφορά την προστασία των ακινήτων από τους πλειστηριασμούς.

Ωστόσο, πέραν των συγκεκριμένων μέτρων, η βασικότερη "απειλή" για την ελληνική κυβέρνηση είναι οι επίμονες νύξεις που έκαναν χθες οι "τροϊκανοί", σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, περί "μεταβατικού σταδίου πριν την έξοδο στις αγορές". Μ' άλλα λόγια, οι εκπρόσωποι των δανειστών έδειξαν ότι θα προτιμούσαν να παραταθεί για κάποιους μήνες το Μνημόνιο ως "μεταβατική λύση" και, με δεδομένη αυτή τη διάθεσή τους, στελέχη του Μαξίμου διερωτώνται πώς ακριβώς θα δείξουν "καλή θέληση" για συμφωνία, αφού δεν θέλουν να... τελειώσει το Μνημόνιο.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ

ΠΗΓΗ: avgi.gr

Είναι καιρός τώρα που μια σοφιστεία του μεταφασιστικού και νεοφιλελεύθερου λόγου κυκλοφορεί υπό μορφήν επαναλαμβανόμενου στερεότυπου (προπαγάνδας) στις πιάτσες των ΜΜΕ και στους άμβωνες της πολιτικής (λαχαν)αγοράς.

Το σόφισμα αυτό αναφέρεται στην «ιδεολογική ηγεμονία» της Αριστεράς στα χρόνια της μεταπολίτευσης, και είναι σόφισμα διότι προσπαθεί να ενοχοποιήσει την Αριστερά για τις παθολογίες που δημιούργησε ο δικομματικός μονοκομματισμός. Η Αριστερά κατηγορείται απ’ τους μεταφασίστες (και τους φασίστες), απ’ τους νεοφιλελεύθερους και τους «εκσυγχρονιστές» για αντίσταση στις μεταρρυθμίσεις - παραλείποντας αιδημόνως ότι επρόκειτο για αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις. Για αφαίρεση και καθαίρεση κατακτήσεων και δικαιωμάτων.

Κατηγορείται επίσης η Αριστερά για πελατειακές σχέσεις με το κράτος (κρατισμό, λαϊκισμό και τα συναφή). Σε αυτό υπάρχει μια αλήθεια, που όμως η γενίκευσή της την κάνει ψέμα. Η Αριστερά (όπως και η Δεξιά ή κάθε άλλος πολιτικός χώρος) δεν είναι μια υπόθεση συλλογικής ευθύνης. Αν ορισμένοι αριστεροί πλεύρισαν την εξουσία και ωφελήθηκαν, δεν χαρακτηρίζει αυτό όλη την Αριστερά και τη στάση της. Οπως επίσης, αν ο κ. Τσουκάτος, φέρ’ ειπείν, «πήρε λεφτά για το κόμμα», δεν σημαίνει ότι τα πήρε και ο κ. Απόστολος Κακλαμάνης. Ούτε για όσα έκανε το ΠΑΣΟΚ είναι ένοχοι οι ψηφοφόροι του, ούτε για τις κωλοτούμπες Σαμαρά είναι ένοχοι όσοι δεξιοί τον ψήφισαν για αντιμνημονιακό και τους βγήκε γκαουλάιτερ.

Αλλά, αν αφήσουμε τα σοφίσματα πίσω μας, όντως υπήρξε ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς στη μεταπολίτευση. Οπως επίσης υπήρξε και στην κατοχή, στον εμφύλιο, στη μετεμφυλιακή περίοδο, στη δεκαετία του ’60, επί χούντας, χθες, σήμερα κι αύριο. Διότι η Αριστερά επαγγέλλεται, αναζητά και παλεύει για το δίκαιο, την ισότητα, την ισηγορία, την ισονομία, τη απελευθέρωση του ανθρώπου απ’ την εκμετάλλευση. Δεν νομίζω ότι ο νεοφιλελευθερισμός, ο μεταφασισμός, ο «εκσυγχρονισμός» παλεύουν για τα ίδια πράγματα. Ο φασισμός αρκείται στην ισχύ του δυνατότερου κι ευαγγελίζεται τη ζούγκλα της αποδέσμευσης των «υπερανθρώπων» από κάθε ηθικό καταναγκασμό. Ο νεοφιλελευθερισμός αρκείται στην «αόρατη χείρα» και τη ρυθμιστική ικανότητα των αγορών. Πρόκειται στην πραγματικότητα για «σιδερένια χείρα» και για πολεμοκάπηλο χάος. Οσο για τον «εκσυγχρονισμό», μηδέν από μηδέν, μηδέν, αν εξαιρέσει κανείς τον αμοραλισμό και τον κυνισμό που βρήκαν ως όχημα οι σμπίροι για να νομίζουν ότι μοιάζουν με τα αφεντικά τους.

Είναι λοιπόν λογικόν επακόλουθο η Αριστερά να διαθέτει μια ιδεολογική και ηθική ηγεμονία, όταν είναι Αριστερά.

Σήμερα που το νεοφιλελεύθερο μοντέλο της φτώχειας και της υποτέλειας δείχνει τα όριά του, με συνέπεια να παραπαίει, έχουν βγει οι μεταφασίστες στο κλαρί και κατηγορούν την Αριστερά για την ιδεολογική της και την ηθική της ηγεμονία, λες κι αυτό είναι αμάρτημα.

Κραδαίνει το τσεκούρι του ο κ. Βορίδης εναντίον του «στρατευμένου» (πω-πω αμαρτία) κ. Λαζόπουλου.

«Ξεσκεπάζει» ο νεόκοπος ψευτονεοδημοκράτης Βορίδης, με πονηριά μπακαλόγατου, διανοουμένους και καλλιτέχνες, λέγοντας όλο νόημα ότι είναι «κομμουνιστές»!

Επιστρατεύεται ο εμφυλιοπολεμικός λόγος για τα «μιάσματα» και τους «συνοδοιπόρους» από μεταφασίστες που αισθάνονται άνετα μέσα σε ένα κυβερνητικό περιβάλλον ακροδεξιών και ραγιάδων. Σαν τους δωσίλογους της Κατοχής και τους γερμανοντυμένους γενίτσαρους, μιλούν για τους κομμουνιστές ως να πρόκειται για αντεθνική αίρεση που σφάζει παιδάκια με κονσερβοκούτια και πίνει το αίμα ανύποπτων παρθένων στις βρύσες του χωριού.

Βγαίνει ο κ. Αδωνις Γεωργιάδης και δηλώνει ότι «σιχαίνεται τους κομμουνιστές» (αυτούς που έδιναν το αίμα τους για την ελευθερία στην Κατοχή ή για την πτώση της χούντας, ώστε να ’ναι σήμερα ελεύθερος ο ίδιος). Διότι οι ακροδεξιοί απ’ τους οποίους προέρχεται, και τους οποίους εκφράζει, στα ζόρικα ή λούφαξαν ή πρόδωσαν. Κομμουνιστέςβγάζει ο κ. Αργύρης Ντινόπουλος και τους Συριζαίους, που στην Ευρώπη «υποστηρίζονται από κάτι έγχρωμους» - σκυλάραπες ήθελε να πει, ρατσιστής είναι κι εκ κόρακος κρα. Το συμπέρασμα είναι ότι η ακροδεξιά ορδή που περιβάλλει τον κ. Σαμαρά έχει ρίξει πολύ το επίπεδο του διαλόγου. Και θα το ρίξει κι άλλο. Οσο το αδιέξοδο της κυβερνητικής πολιτικής θα γίνεται φανερό κι όλο και πιο φανερό στα μάτια του κόσμου, τόσο και πιο πολύ τα αυτιά του θα βομβαρδίζονται με μπούρδες, χυδαιότητες, παραλογισμούς, μωρολογίες, εκβιασμούς, απειλές και αθλιότητες.

Μαγκίτες μεταφασίστες με το ζωνάρι λυμένο για καυγά, αμετανόητοι αδελφοφάδες. Κι όλα αυτά ενώ η χώρα βυθίζεται στη φτώχεια. Το 44% των Ελλήνων έχει αιχμαλωτισθεί σε μια κατάσταση απ’ την οποίαν δεν θα βγει εύκολα. Νομίζει κανείς ότι η φτώχεια είναι μια στατιστική της οποίας οι αριθμοί αλλάζουν απ’ τη μια μέρα στην άλλη;

Για πόσα χρόνια θα είναι φτωχοί όσοι οδηγήθηκαν στη φτώχεια από τον δικομματικό μονοκομματισμό; Μιλούν οι κουίσλινγκς για το 2037 (όταν η ανεργία, αν υπάρξει ισχυρή κι αδιάκοπη ανάπτυξη, θα φθάσει στα επίπεδα του 2009) λες και οι άνθρωποι πίνουν το αθάνατο νερό. Κώνειο πίνουν και ποντικοφάρμακο. Κι όχι από «λάθος» (που το ομολογούν τα ανδρείκελα και τα αφεντικά τους σαν να μην τρέχει τίποτα), αλλά σκοπίμως. Από κατά συρροήν δολοφόνουςπου θέλουν, όπως ο Γιωργάκης, να «επιστρέψουν» στο πολιτικό σκηνικό, λες και η χώρα κατοικείται από λωτοφάγους. «Επιστρέφουν» διότι ποτέ δεν έφυγαν, ποτέ δεν λογοδότησαν, ποτέ δεν τιμωρήθηκαν. Κουβέντες μόνον λένε

του αέρα (ή χυδαίες). Πού είναι η «μόνη και μία εξεταστική επιτροπή» που θα έφτιαχνε ο κ. Σαμαράς; Πού πήγαν τα «18 σημεία» του Ζαππείου; στην κόλαση του Αλδεβαράν; Λογοδότησε ο κ. Σημίτης για το Χρηματιστήριο και τις μίζες της Ζήμενς; Για τη νίλα των Ιμίων; Εκκαθαρίστηκαν ποτέ οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004; Ηρθε ποτέ στη Βουλή η υπόθεση Μπαλτάκου; Συζητήθηκαν ποτέ στο Κοινοβούλιο οι αυτοκτονίες; Και μιλούν

οι γύπες απαξιωτικώς για «ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς», ωσάν η ελευθερία, η ισότητα και η δικαιοσύνη να ’ναι αμαρτήματα - ούτε καν ευγενικές ουτοπίες, αλλά επιδιώξεις αισχρές. Ή, ακόμα χειρότερα, ξόανα της δικής τους «ελευθερίας» να ’ναι υποτελείς στους ξένους, της δικής τους «ισότητας» να δουλεύουν οι άνθρωποι για 300 ευρώ ή τζάμπα, της δικής τους «δικαιοσύνης» με τις Λίστες Λαγκάρντ και τους Βενιζέλους που γέρνουν.

Ο Γιωργάκης μας έβαλε στο μνημόνιο, ο Σαμαράς δεν μας έβγαλε. Σκοπίμως και οι δύο. Και η Νέμεσις δεν μασάει από αντικομμουνιστικές παρλαπίπες ή μεταφασιστικές σοφιστείες, έργα βλέπει, έργα εκδικείται...

ΠΗΓΗ: enikos.gr

ΣΤΟ ΣΦΥΡΙ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΕ ΤΙΜΕΣ ΕΚΚΙΝΗΣΗΣ ΤΙΣ ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΑΝΤΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ !

ΝΕΟ ΡΕΚΟΡ! ΞΕΠΕΡΑΣΑΝ ΤΑ 71 ΔΙΣ. ΕΥΡΩ ΤΑ ΛΗΞΙΠΡΟΘΕΣΜΑ ΧΡΕΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ

Το τελειωτικό χτύπημα στη μικρομεσαία ακίνητη περιουσία εκατοντάδων χιλιάδων υπερχρεωμένων νοικοκυριών ετοιμάζεται να δώσει η κυβέρνηση. Σύμφωνα με ρύθμιση-"βόμβα" που συμπεριέλαβαν στο πολυσέλιδο νομοσχέδιο για την αναμόρφωση του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας ο υπουργός Οικονομικών, Γκ. Χαρδούβελης και ο υπουργός Δικαιοσύνης, Χαρ. Αθανασίου,οι πλειστηριασμοί ακινήτων για χρέη προς τις τράπεζες, θα διενεργούνται από το 2016, με τιμές εκκίνησης τις πολύ χαμηλές εμπορικές αξίες, αντί των αρκετά πιο υψηλών αντικειμενικών.

  Πρόκειται για ρύθμιση –δώρο στους κερδοσκόπους που αναμένεται να οδηγήσει χιλιάδες οφειλέτες σε μαζικό ξεσπίτωμα.

Συγκεκριμένα, στα άρθρα 993 και 995 του Κώδικα αναφέρεται ρητά ότι η τιμή της πρώτης προσφοράς για το εκπλειστηριαζόμενο ακίνητο είναι η εμπορική αξία όπως αυτή προσδιορίζεται κατά τον χρόνο της κατάσχεσης και όχι η αντικειμενική όπως ορίζει η ισχύουσα ρύθμιση. Συγκεκριμένα , μάλιστα, σύμφωνα με το σχέδιο ορίζεται τιμή εκκίνησης πλειστηριασμού τα 2/3 της εμπορικής αξίας του ακινήτου ,ενώ μέχρι να δημιουργηθεί το σύστημα αυτό (τέλος του 2015) θα ισχύει το υπάρχον σύστημα της αντικειμενικής αξίας. Το "νέο σύστημα" θα αρχίσει να εφαρμόζεται δηλαδή, σύμφωνα με πληροφορίες του ημερησίου τύπου, από το 2016. Μέχρι τότε οι πλειστηριασμοί θα ξεκινούν από τα 2/3 της αντικειμενικής αξίας.

Επιπλέον, με τις διαδικασίες εξπρές που θα ισχύουν για τους πλειστηριασμούς, σύμφωνα με τον αναμορφωμένο Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, οι εξευτελιστικές τιμές πρώτης προσφοράς που θα καθορίζονται στους πλειστηριασμούς θα μπορούν να μειωθούν ακόμη περισσότερο, στις περιπτώσεις που οι πρώτοι πλειστηριασμοί θα κηρύσσονται άκαρποι.

Αυτό σημαίνει ότι οι ιδιοκτήτες θα χάσουν την περιουσία τους σε τιμή κατά πολύ χαμηλότερη από την αντικειμενική, ενώ με δεδομένη την εξευτελιστική τιμής πώλησης θα συνεχίσουν να ασφυκτιούν στη θηλιά των χρεών τους. Είναι ενδεικτικό ότι ήδη τους τελευταίους μήνες οι τιμές της αγοράς κυμαίνονται σε επίπεδα ακόμη και 50% κάτω από τις αντικειμενικές αξίες.

Τη στιγμή που η κυβέρνηση επιβάλλει το χαράτσι του ΕΝΦΙΑ αλλά και τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων με βάση τις αντικειμενικές αξίες, καταθέτει την εν λόγω επαίσχυντη ρύθμιση σύμφωνα με την οποία ο πλειστηριασμός ενός ακινήτου δεν λαμβάνει υπόψη αυτή την τιμή, αλλά την εμπορική που είναι κατά πολύ χαμηλότερη !

Στο νομοσχέδιο προβλέπεται μεταβατική περίοδος μερικών μηνών μέχρι να εφαρμοστεί το νέο καθεστώς κατασχέσεων και πλειστηριασμών ακίνητης περιουσίας. Και αυτό καθώς θα χρειαστεί προηγουμένως να νομοθετηθεί η άρση της αναστολής των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας από τον Ιανουάριο του 2015, εξέλιξη που θα ανοίξει το δρόμο για την πλήρη απελευθέρωση των διαδικασιών εκποίησης της ακίνητης περιουσίας και μαζικό ξεσπίτωμα των υπερχρεωμένων νοικοκυριών.

ΝΕΟ ΡΕΚΟΡ! ΞΕΠΕΡΑΣΑΝ ΤΑ 71 ΔΙΣ. ΕΥΡΩ ΤΑ ΛΗΞΙΠΡΟΘΕΣΜΑ ΧΡΕΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ

Νέο ρεκόρ , εν τω μεταξύ, σημείωσαν τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο τον Οκτώβριο ανερχόμενα σε 71,25 δισ. ευρώ, έναντι 70,16 δισ. ευρώ στο τέλος Σεπτεμβρίου. Οι φορολογούμενοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στα βάρη, ούτε έχoυν να πληρώσουν τις δόσεις που τους προσφέρει σήμερα η εφορία.

Το νέο ρεκόρ έρχεται σαν λογικό επακόλουθο της συνεχιζόμενης κατάρρευσης των εισοδημάτων και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε αδυναμία αποπληρωμής των ολοένα και αυξανόμενων και δυσβάστακτων για την πληττόμενη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία φόρων (βλ. Αναλυτικότερα παρακάτω)!

Σύμφωνα με στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων το ύψος των νέων ληξιπρόθεσμων χρεών που δημιουργήθηκαν στο διάστημα Ιανουαρίου- Οκτωβρίου 2014 ανήλθε σε 10,9 δισ. ευρώ, από 9,683 δισ. ευρώ στο 9μηνο 2014.

Αν προστεθούν και οι παλαιές οφειλές (έως και το 2013) ύψους 60,35 δισ. ευρώ, το συνολικό ποσό των ληξιπρόθεσμων χρεών στο 10μηνο 2014 φθάνει στα 71,25 δισ. ευρώ. Σε ένα μόλις μήνα τα «φέσια» προς την εφορία αυξήθηκαν κατά 1,09 δισ. ευρώ.

Σύμφωνα με στελέχη της φορολογικής διοίκησης πολλοί φορολογούμενοι δεν κατέβαλαν τις οφειλές τους προς το Δημόσιο το τελευταίο τρίμηνο αναμένοντας τη ρύθμιση – ασπιρίνη σε βαριά άρρωστο των 100 δόσεων που δόθηκε μόλις χθες σε παραγωγική λειτουργία στο Taxis. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, φυσικά, να επιταχυνθεί ελαφρώς η συσσώρευση νέων οφειλών.

Στο 10μηνο Ιανουαρίου- Σεπτεμβρίου 2014 το Δημόσιο εισέπραξε από τις ληξιπρόθεσμες οφειλές (παλιές και νέες) συνολικά έσοδα 3,018 δισ. ευρώ, από 2,692 δισ. ευρώ στο τέλος Σεπτεμβρίου.

Σημειώνεται πως σύμφωνα με το στόχο του Μνημονίου το Δημόσιο θα πρέπει να εισπράξει 2 δισ. ευρώ από παλαιές οφειλές μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2014, αλλά και το 25% των νέων οφειλών. Ενδεικτικά στο 10μηνο το ποσοστό είσπραξης έναντι του νέου ληξιπρόθεσμου χρέους διαμορφώνεται μόλις στο 14,85%.

Παράλληλα, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων:

Σε εξέλιξη βρίσκονται 772 πλήρεις έλεγχοι μεγάλων επιχειρήσεων. Μέχρι το τέλος του Οκτωβρίου είχαν ολοκληρωθεί 315 έλεγχοι. Βεβαιώθηκαν φόροι και πρόστιμα 1,2 δισ. ευρώ και εισπράχθηκαν 183,5 εκατ. ευρώ (ποσοστό 15,22%).

Σε εξέλιξη βρίσκονται 1.064 έλεγχοι σε φορολογούμενους μεγάλου πλούτου. Μέχρι το τέλος του Οκτωβρίου είχαν γίνει 544 παρόμοιοι έλεγχοι. Βεβαιώθηκαν φόροι 218 εκατ. ευρώ και εισπράχθηκαν 55,2 εκατ. ευρώ (ποσοστό 25,2%).

Έχουν ολοκληρωθεί από τις αρχές του έτους 80 έλεγχοι πόθεν έσχες για διευθυντές, υποδιευθυντές, επόπτες και τμηματάρχες και επιπλέον 79 έλεγχοι για τους ίδιους τους ελεγκτές.

Έχουν αποσταλεί στην αρμόδια Αρχή για το «ξέπλυμα» χρήματος 220 αναφορές για βεβαιωμένη φοροδιαφυγή και 143 αναφορές για βεβαιωμένη φοροδιαφυγή άνω των 50.000 ευρώ.

ΠΝΙΓΟΥΝ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΑ ΚΑΙ ΜΙΚΡΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΤΑ ΧΡΕΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ!

Τα χρέη νοικοκυριών και μικρών επιχειρήσεων έχουν εξελιχθεί σε έναν εφιάλτη δίχως τέλος για την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Η περασμένη νεοφιλελεύθερη θηλιά στο λαιμό της ελληνικής οικονομίας και η διαρκής γιγάντωση της ανεργίας, δεν αφήνει περιθώρια διεξόδου στον τόπο.

Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών και το σύνολο, σχεδόν, των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων πνίγεται στα χρέη προς τράπεζες, δημόσιο κλπ τα οποία αδυνατεί να αποπληρώνει.

Η κυβέρνηση αντί να λάβει έκτακτα ριζοσπαστικά μέτρα για να αντιμετωπίσει τον εφιάλτη των χρεών, καταφεύγει σε ημίμετρα και "ασπιρίνες", ενώ κλιμακώνει τα μέτρα πλειστηριασμών και κατασχέσεων.

Όλα δείχνουν ότι τα μέτρα των «ρυθμίσεων» για οφειλές προς το Δημόσιο πέφτουν στο κενό!

Αυτή την ώρα ο τόπος έχει ανάγκη από μια μεγάλη και τολμηρή σεισάχθεια προς πολίτες και μικρές επιχειρήσεις, χωρίς την οποία ύφεση και ανεργία δεν θα πάψουν να καλπάζουν.

Τα μεγάλα και άμεσα αιτήματα των καιρών είναι: διαγραφή του κρατικού χρέους υπό την πίεση ακόμα και της στάσης πληρωμών τόκων και χρεολυσίων προς τους πιστωτές, εθνικοποίηση – κοινωνικοποίηση των τραπεζών, πολύ γενναία και ριζοσπαστική ρύθμιση των χρεών σε νοικοκυριά και μικρές επιχειρήσεις μέχρι πλήρη διαγραφή τους για τις πιο ασθενείς κατηγορίες και ένα σχέδιο προοδευτικής ανασύνταξης και παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, με επίκεντρο μια νέα ισχυρή αναβαθμισμένη δωρεάν δημόσια καθολική Παιδεία,Υγεία και Πρόνοια!

ΠΗΓΗ: iskra.gr