Π.Ε.Ν.Ε.Ν.
Κατώτατος μισθός: Προς αύξηση – κοροϊδία, μισθοί κάτω από τα επίπεδα του… 2010
▸ Πραγματική μείωση μισθών 34,23% το 2022 σε σχέση με το 2009
Μετά από ενάμιση μήνα «διαβούλευσης» μεταξύ υπουργείου Εργασίας και εργοδοτικών φορέων, με «γλάστρα» την κυβερνητική και εργοδοτική ΓΣΕΕ, η κυβέρνηση αναμενόταν να ανακοινώσει την Παρασκευή την απόφασή της για τον νέο κατώτατο μισθό. Σύμφωνα με όσα διαρρέουν οι κυβερνητικοί ο κατώτατος μισθός θα πάει από τα 667 γύρω στα στα 700-710 ευρώ καθαρά (820-840 μεικτά). Το επιπλέον ποσό που θα δουν στην τσέπη τους περίπου 600.000 εργαζόμενοι είναι όμως τραγικά ανεπαρκές απέναντι στην κλοπή στο εργατικό εισόδημα των τελευταίων χρόνων, με την απογείωση των τιμών αγαθών και υπηρεσιών, από τρόφιμα και καύσιμα μέχρι στέγαση, ρεύμα, τηλεπικοινωνίες. Όπως ήταν αναμενόμενο, η αύξηση αυτή κινήθηκε στα όρια «της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας», δηλαδή της διαφύλαξης των κερδών για το μεγάλο κεφάλαιο. Δεν είναι τυχαίο ότι η κυβερνητική απόφαση δεν διαφοροποιήθηκε ουσιαστικά από τις γλίσχρες προτάσεις των εργοδοτικών φορέων ΣΕΒ, ΣΕΤΕ κ.α. για μισθούς κοντά στα 800 μεικτά, παρά τα τεράστια κέρδη τους και κινείται οριακά υψηλότερα του επίσημου πληθωρισμού του 2023 (3,5%).
Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για την «τέταρτη αύξηση» αλλά η αλήθεια είναι ότι ο κατώτατος μισθός παραμένει καθηλωμένος κάτω και από τα επίπεδα του 2010, τότε που ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, τον «πετσόκοψαν» άγρια, πάγωσαν τις τριετίες, την υποχρεωτικότητα των συμβάσεων και την αρχή της ευνοϊκότερης σύμβασης και αποφάσισαν ο εκάστοτε υπουργός Εργασίας να καθορίζει το ύψος του κατώτατου μισθού (καθεστώς που δεν άγγιξε ούτε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ). Το μόνο που έκανε η παρούσα κυβέρνηση ήταν να «ξεπαγώσει» τις τριετίες, πετώντας όμως στον κάλαθο 12 χρόνια δουλειάς των μισθωτών.
"Οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα βρίσκονται στην όγδοη χειρότερη θέση στην ΕΕ, συγκρίνοντας το ύψος του κατώτατου μισθού σε μονάδες αγοραστικής δύναμης"
Ποια είναι όμως η αλήθεια για τον νέο κατώτατο μισθό και τις πραγματικές εργατικές ανάγκες για επιβίωση; Σύμφωνα με το ΚΕΠΕ, ο μέσος ετήσιος μεικτός μισθός, προσαρμοσμένος για πλήρη απασχόληση ανά εργαζόμενο, αυξήθηκε στην Ελλάδα κατά 3,8% (5,1% στην ΕΕ27) το 2022 και διαμορφώθηκε στα 16.661 ευρώ όταν στην ΕΕ27 ήταν 35.329 ευρώ. Συνυπολογίζοντας όμως το γενικό επίπεδο τιμών, προκύπτει ότι, σε σταθερές τιμές 2015, ο μέσος μισθός μειώθηκε κατά 5,1% στην Ελλάδα το 2022! Σε σχέση με το 2009, όταν ο μέσος ετήσιος μεικτός μισθός ήταν στα υψηλότερα επίπεδα στην Ελλάδα, έχει επέλθει μία ονομαστική αθροιστική καθίζηση 22,85% το 2022, ενώ αν λάβουμε υπόψη το γενικό επίπεδο τιμών, τότε η πραγματική μείωση, ανέρχεται στο 34,23% το 2022!
Τον Φλεβάρη του 2023 (ΕΦΚΑ), ο μέσος πραγματικός μεικτός μισθός όλων των εργαζομένων είναι 1.038,23 ευρώ, όταν τον αντίστοιχο μήνα του 2010 ήταν τα 1.417,84 ευρώ, μειωμένος δηλαδή κατά 26,77%. Την ίδια χρονιά, δε, το 31% των εργαζομένων αμειβόταν με ονομαστικό μισθό έως 800 ευρώ, 1 στις 2 προσλήψεις αφορούσε ευέλικτη απασχόληση, και 122.000 εργαζόμενοι έκαναν και δεύτερη δουλειά για να τα βγάλουν πέρα, υπερτριπλάσιοι σε σχέση με το 2013.
Όσον αφορά στην αγοραστική δύναμη, οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα βρίσκονται στην όγδοη χειρότερη θέση στην ΕΕ, συγκρίνοντας το ύψος του κατώτατου μισθού σε μονάδες αγοραστικής δύναμης – ΜΑΔ (ΙΝΕ ΓΣΕΕ). Μάλιστα ο μηνιαίος μισθός στην Ελλάδα σε ΜΑΔ είναι πιο κάτω και από χώρες όπως Ρουμανία, Κροατία και Πολωνία. Ενώ το 2022 η χώρα εμφάνιζε το πέμπτο υψηλότερο ποσοστό εργαζομένων σε κίνδυνο φτώχειας μεταξύ των κρατών-μελών της ΕΕ.
Κανένας μισθός κάτω από 1.200 ευρώ
Το μαχόμενο ταξικό εργατικό κίνημα δεν πρέπει να περιμένει τις «προτάσεις» της ΓΣΕΕ και τον εκτονωτικό της σχεδιασμό, με απεργίες-ντουφεκιές στον αέρα, χωρίς σχέδιο και κλιμάκωση. Τα ταξικά σωματεία καλούνται να πάρουν τον αγώνα στα χέρια τους, και ο κόσμος της εργασίας να διεκδικήσει από τα μυθικά κέρδη που αποκόμισε το κεφάλαιο κάνοντας… πάρτι με τον πληθωρισμό. Οι 500 πιο κερδοφόρες ελληνικές εταιρείες υπερδιπλασίασαν τα κέρδη τους το 2022, με τα προ φόρων κέρδη να φτάνουν τα 20 δισ. ευρώ, ενώ ειδικά οι βιομηχανίες και οι τράπεζες εκτίναξαν τα κέρδη τους, π.χ. ενέργεια-νερό (2,26 δισ. ευρώ), τηλεπικοινωνίες (1,54 δισ. ευρώ), μεταφορές (1,25 δισ. ευρώ).
«Λεφτά υπάρχουν» στα ταμεία των επιχειρήσεων, και γι αυτό οι εργαζόμενοι με αποφασιστικό αγώνα μπορούν να διεκδικήσουν αυξήσεις σε όλους τους μισθούς και τις ΣΣΕ παντού σε ρήξη με το δημοσιονομικό σφαγείο της ΕΕ και τα σύμφωνα σταθερότητας. Ώστε κανένας μισθός-σύνταξη να μην είναι κάτω από 1.200 ευρώ καθαρά, με αύξηση 30% σε όλους τους μισθούς, με Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή ώστε να προστατεύεται τα λαϊκό εισόδημα από την αχαλίνωτη ακρίβεια, με επιστροφή του 13ου – 14ου μισθού στο Δημόσιο και της 13ης – 14ης σύνταξης. Για μείωση του χρόνου εργασίας με 30ωρο ‒ 6ωρο ‒ 5ήμερο, ενάντια στη μερική απασχόληση, στις επισφαλείς, προσωρινές, ελαστικές σχέσεις εργασίας, στα σπαστά ωράρια. Για ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις και κατάργηση του µνηµονιακού νοµοθετικού πλαισίου και των νόμων Χατζηδάκη, Γεωργιάδη. Αν δεν χάσει πλούτο και ιδιοκτησία το κεφάλαιο, δεν θα κερδίσουν οι εργαζόμενοι και ο λαός.
Πηγή: prin.gr
Αισχροκέρδεια: Αυξήθηκαν 25% οι τιμές μέσα σε μία τετραετία
Μελέτη της Eurobank δείχνει μείωση του όγκου των πωλήσεων στο εμπόριο αλλά και ταυτόχρονη εκτίναξη του τζίρου των επιχειρήσεων χάρη στην αισχροκέρδεια
Υπάρχει ένας αστικός μύθος σχετικά με την πραγματική οικονομία. Αυτός περιστρέφεται γύρω από το ποιος κλάδος είναι η «ατμομηχανή» της ελληνικής οικονομίας. Η συντριπτική πλειονότητα θα απαντήσει χωρίς να σκεφτεί ότι την ελληνική οικονομία «κινεί» πρώτιστα ο τουρισμός. Ομως αυτό είναι ανακριβές. Το αληθές είναι ότι η «ατμομηχανή» της ελληνικής πραγματικής οικονομίας είναι το χονδρικό και λιανικό εμπόριο, κλάδος που αριθμεί το περίπου 25% των ελληνικών επιχειρήσεων, όταν ο κλάδος των καταλυμάτων – εστίασης μόλις και μετά βίας φτάνει το 12% των επιχειρήσεων που λειτουργούν στη χώρα. Είναι αυτός ο κλάδος του εμπορίου που έχει γονατίσει περισσότερο απ’ όλους από το πνιγηρό αποτέλεσμα των πολιτικών του Κυριάκου Μητσοτάκη υπέρ των καρτέλ.
Στην πραγματικότητα έχει αυξηθεί τόσο το λειτουργικό κόστος, κυρίαρχα από την κατανάλωση ρεύματος, το οποίο σε συνδυασμό με τη ραγδαία πτώση της αγοραστικής δύναμης λόγω του πληθωρισμού της αισχροκέρδειας που υπάρχει από τον Ιούλιο του 2021 και συνεχίζεται έχουν φέρει πτώση του όγκου πωλήσεων.
Λιγότερα προϊόντα
Εδώ εισέρχεται το πρόβλημα. Στη μελέτη της Eurobank, που έχει ενταχθεί στην περιοδική έκδοση με τίτλο «7 Ημέρες Οικονομία», αναγράφεται επί λέξει ως συμπέρασμα των μελετητών: «Το 2023 λόγω των υστερόχρονων επιδράσεων του υψηλού πληθωρισμού και της μεταπανδημικής επιβράδυνσης της ζήτησης ο όγκος των πωλήσεων στο λιανικό εμπόριο μειώθηκε κατά 3,3%. Οι κατηγορίες καταστημάτων που σημείωσαν πτώση στον όγκο των πωλήσεών τους ήταν τα μεγάλα καταστήματα τροφίμων (σουπερμάρκετ 3,1%), τα καύσιμα και λιπαντικά αυτοκινήτων (1,1%), τα φαρμακευτικά – καλλυντικά (3,5%) και οριακά τα βιβλία – χαρτικά – λοιπά είδη (0,5%)».
Ωστόσο η ανάλυση εμπεριέχει και κάτι ακόμη: την τεράστια ψαλίδα μεταξύ όγκου πωλήσεων και τζίρου. Οπως εύκολα προκύπτει, τα ελληνικά νοικοκυριά πληρώνουν πολύ περισσότερα για να πάρουν λιγότερα πράγματα. Η κατάσταση μοιάζει εκρηκτική. Αρκεί να αναφέρουμε ότι στα σουπερμάρκετ ο Δείκτης Ογκου και ο Δείκτης Κύκλου Εργασιών (τζίρος) παρουσιάζουν την τετραετία 2020-24 αύξηση του όγκου πωλήσεων μόλις κατά 1,5% και αύξηση του τζίρου κατά 28,6%. Αν αφαιρέσουμε το 1,5% του όγκου πωλήσεων, εύκολα προκύπτει ότι ο πληθωρισμός της αισχροκέρδειας στα ράφια των σουπερμάρκετ προσεγγίζει σε μία τετραετία το 27,1%.
Ιδια κατάσταση προκύπτει και στην κατηγορία τρόφιμα – ποτά – καπνός, που περιλαμβάνει στην ουσία τη συντριπτική πλειονότητα όσων καταναλώνουμε και συγκεκριμένα φρούτα και λαχανικά, κρέας και προϊόντα κρέατος, ψάρια, καρκινοειδή και μαλάκια, ψωμί και είδη μπισκοτοποιίας, αρτοποιίας και ζαχαροπλαστικής, ποτά. Σε αυτή την κατηγορία ο Δείκτης Ογκου και ο Δείκτης Κύκλου Εργασιών (τζίρος) παρουσιάζουν την τετραετία 2020-24 αύξηση του όγκου πωλήσεων μόλις κατά 2,3% και αύξηση του τζίρου κατά 27,4%. Αν αφαιρέσουμε το 2,3% του όγκου πωλήσεων, εύκολα προκύπτει ότι ο πληθωρισμός της αισχροκέρδειας στα ράφια οποιουδήποτε καταστήματος πουλάει προϊόντα της κατηγορίας τρόφιμα – ποτά – καπνός προσεγγίζει σε μία τετραετία το 25,1%.
Αυτό που πρέπει όμως να τονίσουμε είναι ότι και στην κατηγορία των σουπερμάρκετ το 2023 καταγράφεται μείωση του όγκου πωλήσεων κατά 3,1%, όπως μείωση του όγκου πωλήσεων κατά 2,5% καταγράφεται και το 2022, όπου επίσης καταγράφεται και ραγδαία, εξαιτίας του πληθωρισμού της απληστίας, αύξηση της τάξης του 7,9% στον κύκλο εργασιών (τζίρος).
Το ενεργειακό κόστος
Είναι όμως όλα αυτά αποτέλεσμα άκρατης αισχροκέρδειας; Η απάντηση είναι αρνητική, καθώς εισέρχεται το λειτουργικό κόστος, το οποίο έχει εκτοξευτεί εξαιτίας του κόστους ρεύματος. Είναι η εγκληματική στα όρια της εθνικής μειοδοσίας επιλογή των Κυρ. Μητσοτάκη και Κωστή Χατζηδάκη να κλείσουν οι λιγνιτικές μονάδες παραγωγής ρεύματος. Αμεσα μας κατέστησε δέσμιους των εισαγωγών ρεύματος και μάλιστα του ρεύματος που παράγεται από φυσικό αέριο.
Για να καταλάβουμε τι συμβαίνει, στις περισσότερες των περιπτώσεων η τιμή του ρεύματος διαμορφώνεται από την τιμή του φυσικού αερίου. Αναλυτικότερα το φυσικό αέριο έρχεται πρώτο στο ενεργειακό μείγμα της «επόμενης ημέρας». Με βάση λοιπόν το target model που θεσμοθέτησαν Μητσοτάκης και Χατζηδάκης τον Νοέμβριο του 2020, η τιμή δεν διαμορφώνεται από τη συνδρομή όλων των καυσίμων του μείγματος, αλλά από την τιμή του ακριβότερου καυσίμου. Στην περίπτωσή μας εύλογα προκύπτει ότι τις περισσότερες φορές η τιμή ρεύματος στη χονδρική διαμορφώνεται από το φυσικό αέριο. Το 2023 η συμμετοχή του λιγνίτη στο εγχώριο ενεργειακό μείγμα συρρικνώθηκε περαιτέρω, σημειώνοντας ιστορικό ελάχιστο με 10,1%, όταν το 2014 η παραγωγή ενέργειας από λιγνίτη ξεπερνούσε το 54%.
Πλέον κυριαρχεί η εισαγωγή ρεύματος που παράγεται από φυσικό αέριο. Τα συστημικά ΜΜΕ πανηγυρίζουν γιατί το 2023 η χρήση αερίου μειώθηκε κατά 7,12 ΤWh, που σημαίνει ότι περιορίστηκε στις τελικές χρήσεις στο 67,8% από 73,6% το δωδεκάμηνο του 2022. Οπως εύκολα προκύπτει, η μείωση της τάξης του 5,7% δεν αλλάζει το πνιγηρό λειτουργικό κόστος μιας οικονομίας που ηλεκτροδοτείται σχεδόν στο σύνολό της.
Πηγή: documentonews.gr
Πηγή: iskra.gr
Μήνυμα σε Μητσοτάκη του Μαρινάκη μέσω Καρακούση
Πάντα διαβάζουμε με ενδιαφέρον τα πολιτικά άρθρα του Αντώνη Καρακούση στο “ΒΗΜΑ” και τις τοποθετήσεις του στο διαδίκτυο. Φυσικά μιλάμε για δεξιό δημοσιογράφο με μεγάλη διαδρομή που συμβαδίζει και με την εμπειρία που έχει αποκτήσει τόσα χρόνια στο κουρμπέτι.
(Αρχισε να καταξιώνεται στην δημοσιογραφική πιάτσα από τότε που υπήρξε στο “δεξιό αντίβαρο” με τα άρθρα του, στις τοποθετήσει του Γ. Βότση του Δ. Τρέμη κ.α. στις “καλές εποχές” της “Ελευθεροτυπίας”, τότε που το έντυπο αυτό είχε διευθυντή τον Σεραφείμ Φυντανίδη. Στην συνέχεια εργάστηκε σε διευθυντική θέση στην «Καθημερινή», για να αποχωρήσει απ’ αυτή και να καταλήξει στον ΔΟΛ. Σήμερα σιτίζεται από το ταμείο του Μαρινάκη).
Είναι δηλαδή ένας νηφάλιος συντηρητικός δημοσιογράφος με τα κείμενα του να απέχουν παρασάγγας από τα άρθρα των ομόσταυλων του Πρετεντέρη και Παπαχρήστου, αλλά από την άλλη σαν αστός δημοσιογράφος είναι πλήρως ευθυγραμμισμένος με τις σκοπιμότητες που προωθούν μέσα από τα ΜΜΕ οι εργοδότες του, και αυτό το είδαμε πολύ καθαρά με τις απολύσεις συναδέλφων του στον ΔΟΛ.
Πηγή: vathikokkino.gr
Η ΕΕ ετοιμάζεται για πόλεμο, εμείς;
Σειρήνες πολέμου ηχούν από τις Βρυξέλες με την Ευρωπαϊκή Ένωση να αναπτύσσεται ταχύτατα σε μια Ένωση Πολέμου. Πάνε οι εποχές που από τις συνόδους της ΕΕ ακούγονταν απατηλά λόγια για «κοινωνικά πακέτα», «συνοχή» και «σύγκλιση» των χωρών. Τώρα λαμβάνονται αποφάσεις για αύξηση των στρατιωτικών δαπανών, πακτωλό εξοπλισμών, προετοιμασία για πόλεμο και επεμβάσεις, όπως με την πολεμική επιχείρηση «Aspides» στην Ερυθρά θάλασσα. Η Πολωνία πρότεινε οι στρατιωτικές δαπάνες των κρατών-μελών της ΕΕ να φτάσουν στο 3%, πολύ πάνω ακόμα και από το 2% που απαιτεί το ΝΑΤΟ. Ήδη το 2022 οι στρατιωτικές δαπάνες στην ΕΕ είχαν αυξηθεί κατά 38% σε σχέση με το 2018, από 173,5 σε 239,7 δισ. ευρώ. Κάθε πολίτης της ΕΕ πλήρωσε το 2022 534 ευρώ κατά μέσο όρο για τις πολεμικές δαπάνες της ΕΕ!
Σε μια «πολεμική οικονομία» κάλεσε με άρθρο του ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ, στοχοποιώντας τη Ρωσία και καταλήγοντας με το ρητό των πολεμοκάπηλων: «Αν θέλουμε ειρήνη, πρέπει να προετοιμαζόμαστε για πόλεμο»! Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά, δεν πρόκειται απλά για λόγια, αλλά για συγκεκριμένη πολιτική που υλοποιείται. Αφαιρούν ήδη κοινωνικούς πόρους, θα αφαιρέσουν αύριο μαζικά και ζωές;
Οι αμετανόητοι υποστηρικτές της ΕΕ επικροτούν αυτή τη στροφή λέγοντας πως κατακτά την αυτονομία της από τις ΗΠΑ. Η ΕΕ θέλει να υπερασπίσει τα συμφέροντα του ευρωπαϊκού κεφαλαίου και όχι των λαών και ξεκαθαρίζει πως η ευρωπαϊκή πολιτική ασφάλειας είναι συμπληρωματική του ΝΑΤΟ, το οποίο παραμένει το θεμέλιο της συλλογικής άμυνας για τα μέλη του (από τα συμπεράσματα της συνόδου).
Σε αυτές τις συνθήκες η πάλη ενάντια στην πολεμική προετοιμασία και εμπλοκή στην Ευρώπη γίνεται ακόμα πιο επιτακτική. Ενισχύονται οι λόγοι ρήξης και αποδέσμευσης από την καπιταλιστική ένωση της εκμετάλλευσης και του πολέμου.
Πηγή:prin.gr
- Τελευταια
- Δημοφιλή