Ο κ. Υπουργός σύμφωνα με το Δελτίο Τύπου του Υπουργείου, της  Τετάρτης, 05 Νοεμβρίου 2014, δήλωσε: «Κυρίες και Κύριοι, μετά τον Υπουργό Οικονομίας, ο οποίος, νομίζω, περιέγραψε και τους μακροοικονομικούς στόχους αλλά έθεσε προβληματισμούς για τους  αναπτυξιακούς στόχους. Θα ήθελα να σας πω ότι...διαμορφώνουμε εξελίξεις…Δεύτερον…Τρίτον…Εμείς πρέπει να τους δώσουμε περισσότερες δυνατότητες εκπαίδευσης…είμαστε σε άμεση συνεννόηση και με την Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών και με τις Ναυτεργατικές Ενώσεις, ώστε να προχωρήσουμε και να γίνει η Ναυτική Εκπαίδευση ο πρώτος πυλώνας της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που θα περάσει σε διαδικασίες ιδιωτικοποίησης…αν μπούμε σε ένα  κύκλο  πολιτικής  ανασφάλειας και  αμφιβολίας  θα  τις δω να τις  ξανασυζητάνε  αυτοί οι επενδυτές,  οποίοι τις είχαν αποφασίσει…Ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία.»

Επιπλέον, εσείς, όταν δηλώνετε ότι «Πριν από μερικά χρόνια, μετά  βίας στις  Ακαδημίες  Εμπορικού Ναυτικού  έμπαιναν άνθρωποι  που με το ζόρι είχαν πάρει το απολυτήριο του Λυκείου και είχαν γράψει συνήθως στις Πανελλαδικές Εξετάσεις κάτω από τη βάση» κινδυνεύει, πέραν των άλλων, η πολιτική σας να χαρακτηριστεί, αν μη τι άλλο, απαξιωτική για το εν ενεργεία Ναυτεργατικό Δυναμικό της Χώρας, το οποίο εν τω μεταξύ, αν και «με το ζόρι πήρε το απολυτήριο του Λυκείου», κατόρθωσε με την αγάπη του για το επάγγελμα και συνεχώς  εκπαιδευόμενο, να αποκτήσει τα κατάλληλα για την θέση υψηλής ευθύνης του Αποδεικτικά Ναυτικής Ικανότητας. Αποδεικτικά τα οποία απόκτησε με την αξία του διαμέσου της φοίτησής του στις Σχολές της ΔΝΕ και μάλιστα Δωρεάν. Δυναμικό το οποίο με την εργασία του παράγει τον πλούτο που επικαλείστε ως ποσοστό του ΑΕΠ και με βασικό συντελεστή, ως προς την απόδοση της επένδυσης, την υποδομή της ΔΝΕ και η οποία αποτελεί κτήμα των Πολιτών της Χώρας.

• Το ΠΔ 103/2014 (Οργανισμός ΥΝΑ) όπου περικόψατε κατά ποσοστό 66% και πλέον τις  οργανικές θέσεις του Εκπαιδευτικού Προσωπικού (ΕΠ), Μόνιμου και ΙΔΑΧ όλων των Σχολών της ΔΝΕ. Με αποτέλεσμα όλες οι Δημόσιες Σχολές Εμπορικού Ναυτικού (ΕΝ) δηλαδή οι Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού (ΑΕΝ), τα Κέντρα Επιμόρφωσης Στελεχών Εμπορικού Ναυτικού (ΚΕΣΕΝ), οι Σχολές Σωστικών και Πυροσβεστικών Μέσων (ΣΣΠΜ) και η Δημόσια Σχολή ΕΝ/Μετεκπαίδευση Θαλαμηπόλων (ΔΣΕΝ/ΜΕΤ/ ΘΑΛ/ΛΩΝ) να αδυνατούν να λειτουργήσουν χωρίς την έγκαιρη πρόσληψη Ωρομίσθιου ΕΠ πριν την έναρξη κάθε Εκπαιδευτικού Έτους.
• Έχετε ακυρώσει διαγωνισμούς προμήθειας και ανανέωσης εργαστηριακού εξοπλισμού Σχολών αν και θα επιδοτούνταν  από  το ΕΣΠΑ.
• Και σε συνέχεια των Νόμων 3153/2003, 3450/2006, με το ΠΔ 141/2014 «Προϋποθέσεις απόκτησης αποδεικτικών ναυτικής ικανότητας και δικαιώματα υπηρεσίας στα πλοία και άλλες διατάξεις – Αντικατάσταση Προεδρικού Διατάγματος 243/1998», ιδιωτικοποιείτε πλήρως την ΔΝΕ.

Ο Πρόεδρος		Ο Γεν. Γραμματέας
Ανδρέας Πιτερός		Ηλίας Μεσέρδης

ΠΗΓΗ: ΠΕΙΡΑΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Του Στάθη

Το ερώτημα, σε ποιον πλανήτη ζει (τουλάχιστον τα τελευταία 3-4 χρόνια) ο κ. Σαμαράς, θα το απαντήσει κάποτε η επιστήμη. Ισως μάλιστα να μην αργήσει. Διότι το ερώτημα περί ζωής σε ορισμένους εξωπλανήτες δέχεται μάλλον καταφατική απάντηση, αφήνοντας μόνον το ερώτημα περί νοήμονος ζωής να χάσκει ακόμα αναπάντητο.

Πέραν όμως των επιστημονικών αυτών ερωτημάτων, το θέμα της νοήμονος ζωής στην Ελλάδα έχει τεθεί υπό αμφισβήτηση. Δεν εξηγείται αλλιώς η απόφανση Σαμαρά ότι «βγαίνουμε απ’ το Μνημόνιο» και μάλιστα ότι «βγαίνουμε από την κρίση ισχυρότεροι»!!! Ισχυρότεροι σε τι; σε μισθούς; σε αγοραστική δύναμη; σε παραγωγική ανάπτυξη; σε διοικητική ευρυθμία; με δικαιότερο και πιο αποδοτικό φορολογικό σύστημα; Σε τι;

Γιατί όμως ο κ. Σαμαράς δηλώνει ότι «βγαίνουμε ισχυρότεροι απ’ την κρίση»; Γιατί αισθάνεται την ανάγκη να δουλέψει τον εαυτόν του; Και λέω τον εαυτόν του, διότι ουδέναν άλλον μπορεί να δουλέψει πια με τέτοιες φενάκες.

Γιατί ένας πρωθυπουργός φθάνει στο σημείο να δουλεύει τον εαυτόν του δημοσίως;

Πλην όμως, αυτό δεν είναι το μόνον πρόβλημα του κ. Πρωθυπουργού (συνεπώς της χώρας και δικό μας). Το χειρότερο είναι πως ό,τι κι αν λέει, οι πάτρονές του τον «βγάζουν στην σέντρα». Τον διαψεύδουν. Μάλιστα με ιταμόν τρόπο. Δεν του δίνουν έστω «κάτι», να το κουνήσει χάντρα μπροστά στα μάτια μας και μπιχλιμπίδι. Γιατί;

Δεν χρειάζεται να κάνει κανείς ορό της αλήθειας στην πραγματικότητα, για να του ομολογήσει η έρμη ότι όλα πάνε κατά διαόλου - για παράδειγμα, ακόμα 5% η μείωση της βιομηχανικής παραγωγής (Σεπτέμβρης 2013-Σεπτέμβρης 2014), μείον 9% οι εξαγωγές κατά το ίδιο διάστημα και τέλος δεν έχει. Η «ισχυρά Ελλάς» του κ. Κώστα Σημίτη σε όλο της το μεγαλείο στην εποχή Σαμαρά. Τόσον ισχυρή που άρκεσε ένα e-mail, προσέξτε, ένα e-mail, ούτε καν ένα επίσημο έγγραφο, αλλά απλώς ένα e-mail της Τρόικας

για να γίνουν μαλλιά κουβάρια η κυβέρνηση, οι δηλώσεις της, οι λεονταρισμοί, οι κόκκινες γραμμές κι όλο το μπουρδολογιστάν της κυβερνητικής ρητορικής, ου μην και της ξετσίπωτης προπαγάνδας των διαπλεκομένων ΜΜΕ.

Αλλά, αν συμβαίνουν και τα δύο: α) ο κ. Πρωθυπουργός να δουλεύει δημοσίως τον εαυτόν του, λέγοντας ότι «βγαίνουμε(!!) από την κρίση ισχυρότεροι»(!!!) και β) η Τρόικα και το Βερολίνο να τον «αδειάζουν» πλέον διαρκώς και να τον εξευτελίζουν, τότε τα κυβερνητικά πράγματα βρίσκονται στο μέσον μιας σφοδρής σύγκρουσης και συνθλίβονται.

Η σύγκρουση αυτή συμβαίνει σε ένα ανώτερο επίπεδο από αυτό στο οποίον κινείται η κυβέρνηση των ανδρεικέλων. Συγκρούονται αυτοί που τους κινούν (των ανδρεικέλων) τα νήματα, αδιαφορώντας για την τύχη τους. Εις ό,τι αφορά την Ελλάδα, τους ενδιαφέρει μόνον να ολοκληρώσουν τη δουλειά, και από Κρανίου Τόπο που την έχουν ήδη κάνει, να της φράξουν κιόλας κάθε πιθανή οδόν διαφυγής των κρατουμένων που έχουν ενταφιασθεί μέσα της.

Η Ελλάδα ενταφιάζεται και ο κ. Σαμαράς δηλώνει ότι «βγαίνουμε απ΄την κρίση ισχυρότεροι». Δεν είναι αντίφαση, δεν είναι σόφισμα, δεν είναι τρέλα, είναι κάτι μετά την απελπισία, κάτι μετά το αναπόδραστον απ’ τις συνέπειες της ενοχής, είναι όταν φθάνει πια κανείς να δουλεύει τον εαυτόν του, να παραληρεί.

Οταν όμως φθάνει ένας πρωθυπουργός στο σημείο όχι μόνον να αυτογελοιοποιείται, αλλά να τον γελοιοποιούν και οι πάτρονές του, με ποιο κύρος θα μπορεί στη συνέχεια να κυβερνά; Αλλά, ακόμα κι αν το κύρος είναι περιττό (και σ’ αυτόν τον βάλτο είναι), με ποιαν ισχύ; Διότι η μόνη ισχύς που διαθέτει η Εταιρεία Σαμαρά - Βενιζέλου είναι δοτή. Και αίρεται ακόμα και με ένα απλό e-mail.

Στην Ευρωπαϊκή Ενωση γίνεται πόλεμος. Και «εν καιρώ πολέμου, οι νόμοι σιωπούν», ακόμα και οι «νόμοι» της ομερτά και του υπόκοσμου. Κορυφαίο σ’ αυτόν τον κόσμο (του υπόκοσμου) το Βερολίνο, βγάζει τώρα στη σέντρα τον κ. Ζ.Κ. Γιούνκερ και του κρεμάει κουδούνια για όσα ο λεχριτάκος αυτός έκανε όσον ήταν πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου, εν γνώσει του Βερολίνου.

Ή μήπως δεν ήξερε η Γερμανία (κι όχι μόνον) για τους φορολογικούς παραδείσους που κατασκεύαζε επί δεκαετίες ο αξιότιμος κ. Γιούνκερ στο Λουξεμβούργο; Δεν σύχναζαν σ’ αυτόν τον «παράδεισο» γερμανικές εταιρείες, αγγλικές, ελληνικές, πολυεθνικές και τραστ όλων των ειδών;

Ματωμένα λεφτά που οι φοροφυγάδες έκλεψαν από σχολεία, νοσοκομεία, ασφαλιστικά συστήματα και τα έκαναν σπατάλη και τρέλα του μεγαλείου. Εγκλημα με εκατομμύρια θύματα και υπάρχουν ακόμα δόλιοι πολιτικοί και αληταράδες δημοσιογράφοι, φερέφωνα της προπαγάνδας αυτού του συστήματος, που κόπτονται (σφάζοντας χιλιάδες) υπέρ μνημονίων, αναγκαίων τάχα περικοπών και αναπόφευκτων παράπλευρων απωλειών

ΠΗΓΗ: enikos.gr

για τους «τεμπέληδες», τους «διεφθαρμένους» και τους «λαϊκιστές». Η ιστορία αυτή δεν έχει τέλος! αυτό που φαινόταν αδιανόητο χθες, συμβαίνει σήμερα - κι αύριο θα συμβεί αυτό που φαίνεται αδιανόητο τώρα. Πρόκειται για έναν Οδικό Χάρτη προς την κόλαση. Η Ευρώπη από «λάκκος των λεόντων» (για τους λαούς της) έχει εξελιχθεί σε ένα ξέφραγο αμπέλι των λεόντων που αποθηριωμένοι τρώγονται μεταξύ τους, τρώγοντας τους πάντες.

Το μυαλό αυτής της γοτθικής Ευρώπης έχει ανεβεί ξανά στα κλαδιά και τρώει βελανίδια. Εμάς, τις ζωές μας. Μέσα σε χάλκινο βόδι μάς έχει βάλει ο Τύραννος των Συρακουσών και μας ψήνει - κι εμείς κοιτάζουμε αν στάζει η ουρά του απ’ το ζουμί μας. Διότι καλά έλεγε ο Μαρξ ότι «οι καπιταλιστές είναι ικανοί να πουλήσουν το σκοινί με το οποίον θα τους κρεμάσουν», δεν είπε όμως ότι κι εμείς είμαστε το ίδιο ικανοί να τους χαρίζουμε το σκοινί με το οποίο μας κρεμάνε...

 Νίκος Μπογιόπουλος:

Δεν έχουν αφήσει όρθιο τίποτα! Έχουν διαλύσει τα πάντα! Και τώρα ετοιμάζουν νέο «ριφιφί»! Ναι, αυτό που σχεδιάζουν στο Ασφαλιστικό δεν ισοδυναμεί με τίποτα λιγότερο από ένα άνευ προηγουμένου, το οριστικό, το τελειωτικό «ριφιφί» για τα Ασφαλιστικά Ταμεία. Για τις συντάξεις. Για τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα εκατομμυρίων ανθρώπων.

    Μπροστά στους «σωτήρες» μας ο Ηρόστρατος μοιάζει με ευγενικό πρόσκοπο. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το καλοκαίρι η Ομοσπονδία Εργαζομένων στους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης (ΠΟΠΟΚΠ), οι απώλειες χρημάτων των Ασφαλιστικών Ταμείων στο διάστημα των Μνημονίων ανήλθε στα 33 δισ. ευρώ. Μόνο από το περίφημο PSI για το οποίο τόσο επαίρεται η συγκυβέρνηση, οι απώλειες των Ταμείων ξεπέρασαν τα 12,5 δισ. ευρώ.

    Όμως η αγριότητά τους δεν έχει όρια. Ο «κανιβαλισμός» τους είναι ακόρεστος. Έφτασαν χτες δια του επικεφαλής του ΙΚΑ, του Ρ.Σπυρόπουλου, να θέτουν ζήτημα διαφοροποίησης της υγειονομικής περίθαλψης των Ασφαλισμένων ανάλογα με τα ένσημα! Δηλαδή, τι λένε; Ότι σε μια χώρα που την κατάντησαν 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι να είναι άνεργοι και άλλα 3 εκατομμύρια να είναι από ανασφάλιστοι έως ημιανασφάλιστοι, εκείνο που θα τους παρέχεται σαν υγειονομική περίθαλψη θα είναι μια… ασπιρίνη – και «αν»!  

    Φυσικά, η κλοπή των Ασφαλιστικών Ταμείων των εργαζομένων δεν αποτελεί ελληνική ευρεσιτεχνία. «Έκλεψαν το ταμείο των συντάξεων για να βοηθήσουν τους πλούσιους τραπεζίτες φίλους τους», έγραφε η «Irish Daily Mirror» την επομένη της ανακοίνωσης της ιρλανδικής κυβέρνησης για την προσφυγή της χώρας στο «μηχανισμό» ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ...

    Και από τα δικά μας, τι να πρωτοθυμηθούμε;

• Ήδη, εδώ και δυο δεκαετίες, μετράμε αλλεπάλληλους αντιασφαλιστικούς νόμους.
• Ήταν μόλις λίγους μήνες μετά το μνημειώδες εκείνο «δεν υπάρχει σάλιο» της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ όσον αφορά στα αποθεματικά των Ασφαλιστικών Ταμείων, όταν το Υπουργικό Συμβούλιο των Παπανδρέου - Λοβέρδου, τον Δεκέμβρη του 2010, ανακοίνωσε τημείωση των εισφορών των μεγαλοεπιχειρηματιών στα Ταμεία κατά 25%...
• Ήδη έχουν θεσμοθετήσει τα 40 χρόνια Ασφάλισης για την κατοχύρωση πλήρους σύνταξης - την οποία πρώτα την συρρίκνωσαν.
• Ήδη με το πρώτο μνημονιακό Ασφαλιστικό -  και σε συνθήκες ανεπανάληπτης ανεργίας και ανελέητης μείωσης των μισθών - ο ελληνικός λαός έχει υποστεί την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης έως το 67^ο έτος.  

    Με άλλα λόγια: Η έξοδος από τον εργάσιμο βίο, ακόμα κι αν κάποιος καταφέρει ποτέ να στοιχειοθετήσει δικαίωμα σύνταξης, θα ισοδυναμεί με φτώχεια. Θα ισοδυναμεί με εξαθλίωση για τη συντριπτική πλειοψηφία των συνταξιούχων.

    Και, όμως, μετά απ' όλα αυτά, οι κυβερνώντες πάνε για νέες περικοπές!

Και το ακόμα «καλύτερο»: Τη στιγμή που προωθούν νέες περικοπές στις συντάξεις, έχουν ήδη αποφασίσει νέες μειώσεις στις εργοδοτικές εισφορές!

    Αυτή η πολιτική της δήθεν «σωτηρίας» των Ταμείων, που οδηγεί στην καταλήστευση των Ταμείων και στην εξόντωση των ασφαλισμένων, δεν είναι σημερινή. Πρόκειται για ένα έγκλημα δεκαετιών. Ας θυμηθούμε:

    Πριν ακόμα συντελεστεί το μεγάλο «ριφιφί» των αποθεματικών των Ταμείων με το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου το 2000, πριν ακόμα αποκαλυφθεί το σκάνδαλο των ομολόγων το 2007, είχε προηγηθεί μια ολόκληρη 40ετία (1951 - 1990), κατά την οποία συνέβαινε το «απίθανο»:

    Οι εκάστοτε κυβερνώντες - εφαρμόζοντας την πολιτική της συσσώρευσης προς όφελος των λίγων διά μέσου της αποστέρησης από τους πολλούς - υποχρέωναν τα Ασφαλιστικά Ταμεία να καταθέτουν όχι μόνο ατόκως, αλλά και με αρνητικό επιτόκιο τα λεφτά των εργαζομένων στις τράπεζες.

    Οι τράπεζες, με τη σειρά τους, επιδοτούσαν (ανέξοδα και με λεφτά των εργατών) τους βιομηχάνους, τους τραπεζίτες και τους εργολάβους.

Ενδεικτικά, αναφέρουμε ότι τα λεφτά των εργαζομένων από τις ασφαλιστικές τους εισφορές κατατέθηκαν στις τράπεζες:

• το 1950 με αρνητικό επιτόκιο -7,6%,
• το 1954 με αρνητικό επιτόκιο -11,1%,
• το 1974 με αρνητικό επιτόκιο -21,8%,
• το 1981 με αρνητικό επιτόκιο -13%,
• το 1986 με αρνητικό επιτόκιο -8%,
• το 1990 με αρνητικό επιτόκιο -2,4%.

    Από αυτή και μόνο την (καθ' όλα νόμιμη - με το νόμο 1611/1950 είχε γίνει) κομπίνα, το κράτος των Παπάγων, των Πλαστήρων, των Καραμανλήδων και των Παπανδρέου λεηλάτησε, σε τιμές της δεκαετίας του 2000, περί τα 58 δισ. ευρώ από τα Ασφαλιστικά Ταμεία!

    Μήπωςόλα αυτά είναι «περασμένα – ξεχασμένα»; Ούτε «περασμένα» είναι (απόδειξη ότι επαναλαμβάνονται διαρκώς), ούτε «ξεχασμένα»: Οι εργάτες του '50, του '60, του '70, από τους οποίους έκλεψαν τότε τις ασφαλιστικές εισφορές, είναι οι σημερινοί συνταξιούχοι των 300, 400 και 500 ευρώ..

    «Απ' τη θάλασσα έφτασα ως εδώ, με φορτίο από κλέφτες...», έγραφε ο Αραγκόν.

    Θα μπορούσε να το έχει γράψει για τον Έλληνα συνταξιούχο. Τον άνθρωπο τον ηλικιωμένο, τον γέροντα, που δούλεψε μια ζωή και που η μια μετά την άλλη οι  κυβερνήσεις «εθνικής σωτηρίας» του κόβουν κι άλλο τη σύνταξη πείνας, τον εξαναγκάζουν να ζει στη φτώχεια, για τον εξής πολύ απλό - και ταξικό λόγο:

    Γιατί, ενώ του χρωστούν συντάξεις ανθρώπινες, συντάξεις τις οποίες έχει πληρώσει, οι κυβερνήσεις των τραπεζιτών, των βιομηχάνων και των εργολάβων, τις έχουν καταχραστεί.

    Και τώρα εκείνο που εξυφαίνεται μέσα από τις λεγόμενες νέες ενοποιήσεις που προγραμματίζονται, είναι η πλήρης διάλυση των Ταμείων. Είναι η πλήρης μετατροπή του χώρου της κοινωνικής ασφάλισης σε πεδίο ιδιωτικής μπίζνας. Είναι η μετατροπή της σύνταξης σε μια έννοια που δεν θα αντιστοιχεί ούτε καν στην έννοια του «ψίχουλου».

    Αν αυτόδεν είναι «αιτία πολέμου», ενός μονομερούς, ανελέητου και αδυσώπητου «ταξικού πολέμου» που έχει κηρυχτεί εναντίον του λαού, τότε τι είναι;

ΠΗΓΗ: enikos.gr

«Ο Διοικητής του ΙΚΑ λειτουργεί ως “πολιτικός λαγός” κυβέρνησης και τρόικας» αναφέρει ο υπεύθυνος ΕΕΚΕ Εργασίας του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Στρατούλης, σχολιάζοντας τη «διαφοροποίηση» του Υπ. Εργασίας με τις προτάσεις του Διοικητή του ΙΚΑ.

 «Η σημερινή διαφοροποίηση του Υπουργού Εργασίας από την πρόταση του Διοικητή του ΙΚΑ για να παρέχεται κάλυψη υγείας στους ασφαλισμένους ανάλογη με τα ένσημά τους είναι προσχηματική και για “τα μάτια του κόσμου”» συνεχίζει ο κύριος Στρατούλης.

«Ο Διοικητής του ΙΚΑ με την πρότασή του για επιβολή καθεστώτος κοινωνικού Δαρβινισμού στην ασφάλιση υγείας έπαιξε και παίζει το ρόλο του «πολιτικού λαγού» για την ψυχολογική προετοιμασία των ασφαλισμένων να αποδεχτούν τα νέα συμφωνημένα με την κυβέρνηση προαπαιτούμενα της τρόικας για νέα κατεδάφιση του ασφαλιστικού.

Η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου πρέπει να ανατραπεί με την ψήφο και τους αγώνες του λαού, το ταχύτερο δυνατόν, πριν καταστρέψει μαζί με την τρόικα ολοκληρωτικά την δημόσια κοινωνική ασφάλιση και υγεία στην χώρα μας» δηλώνει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.

ΠΗΓΗ: enikos.gr