ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ (9/11) Η ΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ

Του ΚΩΣΤΑ ΛΑΠΑΒΙΤΣΑ*

Την Κυριακή 9 Νοεμβρίου θα διεξαχθεί η ημερίδα ''Χρέος και Τράπεζες'' στο Πάντειο, η οποία διοργανώνεται από συλλογικότητες της Αριστεράς. Στόχος της είναι η συμμετοχή ευρύτερων δυνάμεων και κοινωνικών φορέων που θα συζητήσουν ανοιχτά τα δύο αυτά καίρια θέματα, καθώς υπάρχει έντονη ανάγκη για πειστικές ριζοσπαστικές θέσεις. Κατά τη διάρκεια της ημερίδας θα παρουσιαστούν σχετικές επιστημονικές εργασίες, αλλά ο κύριος κορμός της θα είναι ο διάλογος με τους παρευρισκόμενους τόσο στο οικονομικό όσο και στο πολιτικό σκέλος των δύο θεμάτων. Με αφορμή τη δράση αυτή αναρτάται και το παρακάτω κείμενο ειδικά για το δημόσιο χρέος.  

Στο τέλος του 2013 το ύψος του ελληνικού δημόσιου χρέους ήταν (στρογγυλεύοντας) 320δις, από τα οποία τα 65δις ήταν στα χέρια ιδιωτών, με μέσο επιτόκιο περίπου 4,4% και άλλα 65δις κατείχαν η ΕΚΤ και το ΔΝΤ, με σχεδόν το ίδιο μέσο επιτόκιο. Τα υπόλοιπα 190δις ήταν στην κατοχή της ΕΕ και του ΕΤΧΣ (διμερή και μνημονιακά δάνεια), με μέσο επιτόκιο ίσως κοντά στο 1%. Οι ετήσιοι τόκοι στο σύνολο ανέρχονταν στα 8-9δις.

Το ΔΝΤ επισήμως πιστεύει ότι αυτό το χρέος είναι βιώσιμο, αρκεί να ικανοποιηθούν ορισμένοι όροι. Συγκεκριμένα, αν το διάστημα 2015-19 η Ελλάδα αναπτυχθεί με μέσο ρυθμό 3,4%, ο ετήσιος πληθωρισμός είναι περίπου 1,1%, τα μέσα επιτόκια παραμείνουν τα ίδια και οι ιδιωτικοποιήσεις αποφέρουν ετήσια έσοδα της τάξης του 1,4% του ΑΕΠ, τότε το δημόσιο χρέος είναι βιώσιμο. Με την επιπλέον προϋπόθεση φυσικά ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει να ζει με σκληρή λιτότητα παρουσιάζοντας πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 4,1% κατ' έτος. Αν συμβούν όλα αυτά, το ελληνικό χρέος θα μειωθεί παράλληλα από 175% του ΑΕΠ το 2013 σε 135% το 2019.

Είναι ηλίου φαεινότερον ότι οι όροι του ΔΝΤ έχουν ελάχιστες πιθανότητες να ικανοποιηθούν. Πως θα πετύχει τόσο υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης η χώρα σε περιβάλλον διεθνούς οικονομικής δυσπραγίας; Πως θα υπάρξει πληθωρισμός 1,1%, όταν ήδη έχουμε περάσει σε αποπληθωρισμό – πτώση των τιμών – περίπου 1% το 2014; Ο αποπληθωρισμός είναι εξαιρετικά επίμονο φαινόμενο που φυσικά κάνει το χρέος ακόμη επαχθέστερο. Πως θα υπάρξουν ετήσια έσοδα 1,4% του ΑΕΠ (δηλαδή περίπου 2,5δις!) από τις ιδιωτικοποιήσεις, όταν τον στόχο αυτό δεν τον έχει καν πλησιάσει η χώρα το 2011-14; Πως θα αντέξει, τέλος, ο ελληνικός λαός πρωτογενή πλεονάσματα (δηλαδή αφόρητη λιτότητα) 4,1% για άλλα πέντε χρόνια, όταν η κοινωνία είναι ήδη σε κατάσταση διάλυσης;

Ο υπολογισμός του ΔΝΤ είναι ανεδαφικός και για αυτό επισφαλέστατος. Αν πάρουμε μια πιο ρεαλιστική περίπτωση, όπου για το 2015 – 19 η ανάπτυξη της Ελλάδας θα είναι 2,5% κατ' έτος (δηλαδή όσος ήταν ο μέσος όρος της μεταπολεμικής περιόδου), τα επιτόκια θα μείνουν ως έχουν, αλλά ο πληθωρισμός θα κινηθεί στο -0,4% και οι ιδιωτικοποιήσεις θα αποφέρουν 0,4% του ΑΕΠ (δηλαδή και για τα δύο μεγέθη ο μέσος όρος του 2011-13), τότε για να εξυπηρετείται το χρέος και για να μειωθεί στο 135% του ΑΕΠ μέχρι το 2019, θα πρέπει τα δημοσιονομικά πλεονάσματα να κινηθούν γύρω στο 10% του ΑΕΠ!

Ακριβώς αυτό είναι το νόημα του μη βιώσιμου χρέους για την Ελλάδα. Ακόμη και με τις υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις του ΔΝΤ, η δημοσιονομική πολιτική που θα απαιτηθεί για την απρόσκοπτη εξυπηρέτηση του χρέους είναι εξαιρετικά σφιχτή και δύσκολη. Με μια μικρή και ρεαλιστική αλλαγή των εκτιμήσεων, η απαιτούμενη δημοσιονομική πολιτική γίνεται απολύτως εξωπραγματική.

Μπορεί το πρόβλημα να λυθεί με ''ήπιους'' τρόπους, όπως η επιμήκυνση, ή η μείωση των επιτοκίων; Η απάντηση είναι ένα ξεκάθαρο όχι. Η επιμήκυνση στα 50, ή ακόμη και στα 70 χρόνια θα μειώσει φυσικά την καθαρή παρούσα αξία του χρέους και θα ελαφρύνει την πίεση χρηματοδότησης των χρεολυσίων, αλλά δεν θα επηρεάσει σημαντικά τους τόκους, οι οποίοι είναι και το καθοριστικό στοιχείο για τη διαμόρφωση δημοσιονομικής πολιτικής. Κοινώς, δεν πρόκειται να υπάρξει άρση της λιτότητας μέσω της επιμήκυνσης, ούτε και θα ανασάνει σημαντικά η οικονομία.

Η μείωση των επιτοκίων, από την άλλη, για να έχει ένα σημαντικό μέγεθος – ας πούμε, συνολικά 1% - απαιτεί να πέσουν δραστικά τα επιτόκια της ΕΚΤ και του ΔΝΤ και να μειωθούν κι άλλο τα ήδη πολύ χαμηλά επιτόκια του ΕΤΧΣ. Ακόμη όμως κι αν επιτευχθεί η εξαιρετικά δύσκολη αυτή μείωση, το αποτέλεσμα στο χρέος θα είναι πολύ περιορισμένο. Η ελάφρυνση ως προς το ΑΕΠ θα είναι της τάξης του 10% μέχρι το 2019, ενώ το δημοσιονομικό όφελος θα είναι περίπου 2-3δις κατ' έτος. Πρόκειται για ημίμετρα σε μια οικονομία στην κατάσταση της ελληνικής.

Η Ελλάδα είναι καταδικασμένη σε μακροχρόνια οικονομική δυσανεξία και συνεχή λιτότητα όσο το χρέος της θα αντιμετωπίζεται με τέτοιους τρόπους. Το επιχείρημα ότι η ανάπτυξη και το ξεπέρασμα της κρίσης θα έρθει από τις περιβόητες ''μεταρρυθμίσεις'' αντιπροσωπεύει την εγκατάλειψη της λογικής και την εναπόθεση των ελπίδων στον Μεγαλοδύναμο. Η χώρα χρειάζεται βαθιά διαγραφή και συνακόλουθη άρση της λιτότητας με στόχο την επανεκκίνηση της οικονομίας. Αυτή και μόνο αυτή μπορεί να είναι η βάση για τις ριζικές μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, ώστε να περάσουμε σε φάση υγιούς ανάπτυξης υπέρ της κοινωνίας συνολικά.

Πως όμως θα επιτευχθεί η βαθιά διαγραφή και η ουσιαστική άρση της λιτότητας δεδομένου ότι 255δις του χρέους είναι στα χέρια της ΕΚΤ, του ΔΝΤ, του ΕΤΧΣ και της ΕΕ; Είναι δυνατόν να υπάρξει συναινετική διαγραφή, όταν οι ζημίες θα επιβαρύνουν αμέσως τους δημόσιους φορείς της ΕΕ και του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος; Και γιατί να δεχθούν συναινετική διαγραφή του ελληνικού χρέους οι χώρες της περιφέρειας της ΟΝΕ, χωρίς να την απαιτήσουν και για τον εαυτό τους; Αλλά πως θα δεχθούν η Γερμανία και οι άλλες χώρες του κέντρου γενική διαγραφή του χρέους της περιφέρειας, αφού θα σημαίνει αποδοχή μεγάλων ζημιών από την πλευρά τους;

Είναι προφανές ότι η συναινετική διαγραφή του χρέους είναι κάτι εξαιρετικά δύσκολο για την Ελλάδα. Εξίσου προφανές είναι ότι η χώρα δεν μπορεί να περιμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα, ή έως ότου αναγκαστεί να λάβει κάποια απόφαση η ΕΕ για το χρέος συνολικά, γιατί η οικονομία και η κοινωνία της είναι σε οριακό σημείο. Η πίεση είναι ήδη αφόρητη. Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, μια ριζοσπαστική κυβέρνηση θα είναι αναγκασμένη να εξετάσει την προοπτική μονομερών ενεργειών και της επιβολής λύσης με κυρίαρχο τρόπο.

Αυτό ακριβώς το ζήτημα θα συζητηθεί με λεπτομέρεια την Κυριακή 9 Νοεμβρίου.

* Πηγή: costaslapavitsas.blogspot.gr

Ας δούμε τι συμβαίνει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στο πλαίσιο της… «δημόσιας και δωρεάν Παιδείας»:

• Προ 4ετίας το Πανεπιστήμιο της Αθήνας είχε κρατική χρηματοδότηση περίπου 40 εκατομμύρια ευρώ. Σήμερα ο προϋπολογισμό του 2015 προβλέπει χρηματοδότηση 11 εκατομμύρια ευρώ.
• Το Πανεπιστήμιο χρειάζεται 2.000 υπαλλήλους για να λειτουργήσει στοιχειωδώς. Σήμερα έχει 732...
• Μόνο με το PSI τα αποθεματικά του Πανεπιστημίου της Αθήνας «κουρεύτηκαν» κατά 13 εκατ. ευρώ, του Πολυτεχνείου κατά 30 εκατ. ευρώ, του Πανεπιστημίου Μακεδονίας κατά 4,5 εκατ. ευρώ, του Αριστοτέλειου κατά 8 εκατ. ευρώ, της Πάτρας κατά 4 εκατ. ευρώ, του Παντείου κατά 9 εκατ. ευρώ και ούτω καθ’ εξής.
• Στη χώρα που ο πρωθυπουργός κύριος Σαμαράς για να δικαιολογήσει την ένταση στα Πανεπιστήμια επιτίθεται στους φοιτητές – «θρασίμια» (!) που δεν έχουν καλή αγωγή από το σπίτι τους, όπως είπε στη γιορτή της ΟΝΝΕΔ, οι φοιτητές και οι βυθισμένες στην φτώχεια οικογένειές τους καλούνται να πληρώνουν για οτιδήποτε έχει σχέση με την… «δημόσια και δωρεάν Παιδεία», από σίτιση και στέγαση μέχρι για μετακινήσεις και για συγγράμματα.

***

    Ας δούμε τι συμβαίνει στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση στο πλαίσιο της… «δημόσιας και δωρεάν Παιδείας»:

• Στα τρία μόνο πρώτα χρόνια των Μνημονίων οι κυβερνώντες βάλανε λουκέτα σε 980 σχολεία, αλλά σύμφωναμε το λεξικό της πολιτικής απάτης φρόντισαν τα λουκέτα να τα βαφτίσουν… «συγχωνεύσεις».
• Στις σχολικές αίθουσες τσουβαλιάζονται σε κάθε τάξη 27 – 30 μαθητές και αυτό λέγεται «μάθημα»…
• Μόνο πέρσι από τα σχολεία χάθηκαν λόγω ελλείψεων σε καθηγητές πάνω από 32.000 (!) διδακτικές ώρες.
• Από το 2009 και μετά, οι μειώσεις δαπανών για τα σχολεία ξεπέρασαν το 47%!
• Στα σχολεία δεν καλύπτονται στοιχειώδεις ανάγκες, από τη στέγαση και τη θέρμανση, μέχρι τις καθαρίστριες και τους φύλακες.
• Η Ελλάδα είναι η χώρα της ΕΕ, που, εκτός από το υψηλότερο ποσοστό μαθητικής διαρροής, παρουσιάζει και το «προνόμιο» το ποσοστό της αύξησης των νέων που βρίσκονται εκτός εκπαίδευσης, κατάρτισης και απασχόλησης να έχει αυξηθεί από το 2008 μέχρι το 2011 κατά 54,7%! 
• Με την πολιτική τους περί το λεγόμενο «νέο Λύκειο» εκείνο που κατόρθωσαν ήταν το με - μαθηματική ακρίβεια - προβλεπόμενο: Να έχουν εξαναγκάσει τα παιδιά και τους γονείς να τρέχουν στα φροντιστήρια από το… Δημοτικό! 

    Εν ολίγοις: Στα σχολεία της χώρας, που παιδιά λιποθυμούν λόγω της ασιτίας, οι μεν καθηγητές πασχίζουν να αντεπεξέλθουν στο λειτούργημά τους σε συνθήκες φτωχοποίησής τους (σσ: ο μισθός του νέου εκπαιδευτικού ισοδυναμεί πλέον με το 56% του μέσου όρου των χωρών της Ευρώπης), οι δε γονείς πληρώνουν τα μαλλιοκέφαλά τους: Γι' αυτή την «Παιδεία» οι Έλληνες γονείς πληρώνουν πάνω από 5 δισ. ευρώ το χρόνο.

***

    Αν αυτή είναι (και είναι) η κατάσταση της Παιδείας στην Ελλάδα των Μνημονίων, ας πάμε να θυμηθούμε τι συνέβαινε και πριν από τα Μνημόνια.

    Μια παλιότερη μελέτη των καθηγητών Μάνου Αντωνίνη και Πάνου Τσακλόγλου (www.aueb.gr/Users/tsakloglou/educ-imop.pdf) με θέμα τις «αναδιανεμητικές επιπτώσεις της δημόσιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα» δίνει ενδιαφέρουσες απαντήσεις για τον (ταξικό) χαρακτήρα της ακολουθούμενης εκπαιδευτικής πολιτικής με ή χωρίς Μνημόνια. Τα στοιχεία και συμπεράσματα των ερευνητών μιλούν από μόνα τους:

    α) Η εμπειρία όλων των (καπιταλιστικών) χωρών δείχνει ότι στην κούρσα για την είσοδο στην ανώτατη εκπαίδευση τα παιδιά των πλούσιων στρωμάτων έχουν πολλαπλάσιες πιθανότητες από τα παιδιά των φτωχότερων στρωμάτων. «Παρόμοια – τονίζεται - είναι η κατάσταση και στην Ελλάδα».

    β) Η δομή του συστήματος για την είσοδο στα ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα οδηγεί στη δημιουργία ενός παράλληλου εκπαιδευτικού συστήματος φροντιστηρίων και ιδιωτικών μαθημάτων για την υποστήριξη των υποψηφίων «σε βάρος της ποιότητας της διδασκαλίας στη σχολική αίθουσα (...). Αναπόφευκτα το σύστημα αυτό επιδρά στις πιθανότητες επιτυχίας μαθητών από διαφορετικά εισοδηματικά στρώματα».

    γ) Η θεωρία της «δωρεάν δημόσιας» εκπαίδευσης είναι μια απάτη καθώς στην πράξη «οι μαθητές που δε συνεχίζουν τις σπουδές στο λύκειο προέρχονται κυρίως από φτωχότερες ομάδες του πληθυσμού». Η πιθανότητα να μη μετέχουν οι φτωχοί στην εκπαιδευτική διαδικασία του λυκείου «είναι 12 φορές μεγαλύτερη» από την πιθανότητα να μη μετέχουν οι πλούσιοι. «Έτσι λιγότερα παιδιά από τα φτωχότερα νοικοκυριά φτάνουν στο σημείο αφετηρίας για τις πανελλήνιες εξετάσεις».

    δ) Η πιθανότητα ένας μαθητής να συμμετέχει στην παράλληλη διαδικασία (φροντιστήρια, ιδιαίτερα) για την προετοιμασία του για τις πανελλήνιες είναι 3 φορές υψηλότερη αν ανήκει στα πλούσια εισοδηματικά στρώματα έναντι των φτωχότερων. Καθόλου τυχαία λοιπόν, στην τριτοβάθμια εκπαίδευση εισάγονται 6 στους 10 πλούσιους μαθητές λυκείου έναντι 3 στους 10 των φτωχών μαθητών.

    ε) Στις ηλικίες των 15-17 ετών εκτός εκπαιδευτικού συστήματος σύμφωνα με στοιχεία της δεκαετίας του '90 ήταν το 2,5% των μαθητών από πλούσια εισοδηματικά στρώματα έναντι 31,5% των μαθητών από τα φτωχά εισοδηματικά στρώματα. Μάλιστα, τα 3/5 των παιδιών που εγκαταλείπουν το σχολείο στην ηλικία των 14 χρόνων προέρχονται από τα πιο φτωχά, μεταξύ των φτωχών, στρώματα.

    Συμπέρασμα:  Στα 40 χρόνια της μεταπολίτευσης οι εκάστοτε κυβερνώντες – οι ίδιοι που έκαναν καμιά τριανταριά (!) εκπαιδευτικές «μεταρρυθμίσεις» - κάθε φορά παρέδιδαν χειρότερο μπάχαλο απ' ό,τι παραλάμβαναν.

    Προκάλεσαν αμορφωσιά. Μετέτρεψαν τα σχολεία σε πάρκινγκ παιδιών και σε παρακολούθημα του φροντιστηρίου. Επέβαλαν ένα σύστημα ταξικής εκπαιδευτικής «κρησάρας».

    Αυτή είναι η κατάσταση στο χώρο της Παιδείας, συνολικά. Τόσο «δημόσια» και τόσο «δωρεάν» είναι.

    Αλλά οι καλοί ταγοί μας, από τους κυβερνώντες μέχρι τους Ποταμίσιους φίλους τους, εκείνο που προκρίνουν ως «φάρμακο» είναι τo ίδιο το «δηλητήριο»: Την επέκταση της ιδιωτικοποίησης!

***

    Μετά από όλα αυτά, οι κύριοι που διαλύουνε τα πάντα, που την πολιτική για την Παιδεία από ταξικό κόσκινο την «αναβάθμισαν» σε ταξικό πέλεκυ για τα παιδιά του λαού,

    οι ταγοί μας που στα κάθε λογής «Χάρβαρντ» που σπούδασαν πρέπει να είχαν ιδιαίτερη έφεση στα μαθήματα της υποκρισίας, του θράσους και του «μαυρογιαλουρισμού»,

    αυτοί που εξοντώνουν τους γονείς των μαθητών, αυτοί που εξαθλιώνουν τους δασκάλους των μαθητών,

    έχουν για μια ακόμα φορά το «ανάστημα» να παριστάνουν τους προστάτες των «ονείρων», των «ελπίδων» και των «δικαιωμάτων» των μαθητών.

    Οι μαθητές – όπως λένε οι ταγοί μας – κινητοποιούνται, διαδηλώνουν και διαμαρτύρονται διότι «υποκινούνται» από… σκοτεινές δυνάμεις και όχι γιατί βιώνουν πραγματικό πρόβλημα.   

    Από μια άποψη, πράγματι, οι μαθητές… «υποκινούνται». Οι δημοκράτες της κυβέρνησης, λοιπόν, που έχουν επιδοθεί στο κατασταλτικό σαφάρι «του νόμου και της τάξης» αναζητώντας τους «υποκινητές» των κινητοποιήσεων των μαθητών, μπορούν με μια απλή κίνηση να εντοπίσουν τους υποκινητές των μαθητικών καταλήψεων: Ας κοιταχτούν στον καθρέφτη. 

ΠΗΓΗ: enikos.gr

ΑΠΕΙΛΕΣ ΛΟΒΕΡΔΟΥ: ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΙΣ ΑΡΓΙΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ

ΠΡΟΒΑ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΥ ΣΤΗ ΛΑΜΙΑ: ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ ΜΑΘΗΤΩΝ-ΓΟΝΙΩΝ ΣΕ ΚΑΤΑΛΗΨΗ

Την Πέμπτη (6/11) στα Προπύλαια στις 12:00 έχει οριστεί το νέο αγωνιστικό ραντεβού της εκπαιδευτικής κοινότητας. Ενώ συνεχίζονται οι καταλήψεις σε Γυμνάσια και Λύκεια της χώρας και ο κυβερνητικός αυταρχισμός εντείνεται διαπιστώθηκε, το απόγευμα της Τετάρτης ότι ''έπεσε'' η σελίδα "ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΚΑΤΑΛΗΨΗ,ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΣΥΣΤΗΜΑ" στο Facebook.
Η σελίδα λειτουργούσε ως κέντρο επικοινωνίας, συντονισμού των κινητοποιήσεων και πληροφόρησης των μαθητών που συμμετέχουν στις καταλήψεις σχολείων, σε όλη την Ελλάδα.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΑΕΙ ΝΑ ''ΧΡΥΣΩΣΕΙ'' ΤΟ ΧΑΠΙ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΚΗΔΕΜΟΝΙΑΣ

Με μια απεγνωσμένη και απέλπιδα προσπάθεια ο Γκ. Χαρδούβελης επιχειρεί να δώσει την εντύπωση, στην πραγματικότητα ψευδαίσθηση, ότι η Ελλάδα δεν θα προχωρήσει σε νέο μνημόνιο , τονίζοντας ότι από τις αρχές του 2015 διεκδικεί να τεθεί κάτω από την ομπρέλα μιας ''προληπτικής γραμμής στήριξης'' διαρκείας 6-12 μηνών , με κεφάλαια κατά προτίμηση τα 11δισ του ΤΧΣ, με υποτιθέμενη ''χαλαρή εποπτεία''της ΕΕ και του ΔΝΤ και με μια συμφωνία εφαρμογής ''10-15 διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων''.

Οικονομικοί παρατηρητές τόνιζαν ότι το σενάριο αυτό, που παρουσίασε στο Reuters o Γκ. Χαρδούβελης ενόψει του Εurogroup της Πέμπτης (6/11), είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο να εφαρμοστεί στην πράξη, αφού προϋποθέτει την έξοδο της χώρας στις αγορές, πράγμα μάλλον απίθανο μεσοπρόθεσμα όσες ''προληπτικές γραμμές στήριξης'' κι αν υπάρξουν.

Οι ίδιοι παρατηρητές πάντως υπογράμμιζαν πως ακόμα και αν το σενάριο Γκ. Χαρδούβελη υλοποιηθεί και τότε η συμφωνία των ''10-15 διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων'' για τη οποία έκανε λόγο ο ΥΠΟΙΚ θα ισοδυναμεί με νέο, ουσιαστικά, μνημόνιο, ενώ η ''χαλαρή'' , τάχα, εποπτεία ΕΕ και ΔΝΤ θα αντιπροσωπεύει μια άλλη μορφή της τροϊκανής κηδεμονίας.

Η εναγώνια απόπειρα του Γκ. Χαρδούβελη να προετοιμάσει το έδαφος, ώστε να πέσουμε στα μαλακά, μπροστά στις επικείμενες οδυνηρές εξελίξεις, το μόνο που επιβεβαίωσε είναι το πλήρες και απόλυτο αδιέξοδο της παραδομένης κυβερνητικής πολιτικής.

Μια φορά μνημόνιο, για πάντα στον αέναο φαύλο κύκλο της εποπτείας και των έξωθεν προγραμμάτων.

XΑΡΔΟΥΒΕΛΗΣ: ''ΠΙΣΤΩΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ 6-12 ΜΗΝΩΝ ΜΕ ΧΑΛΑΡΗ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ ΚΑΙ ΤΟ ΔΝΤ''  

Σε μια μεταβατική περίοδο 6 έως 12 μηνών, κατά την οποία η επιτήρηση από την ΕΕ και το ΔΝΤ θα είναι περιορισμένη, προσδοκά η Ελλάδα, αμέσως μετά το τέλος του ευρωπαϊκού προγράμματος στα τέλη του 2014, σύμφωνα με αποκλειστικό  δημοσίευμα του πρακτορείου Reuters, που παρουσιάζει τα σχέδια της κυβέρνησης για την επόμενη μέρα.

"Η Ελλάδα επιθυμεί μια μεταβατική περίοδο, διάρκειας το πολύ ενός έτους, με ήπια επιτήρηση από τους δανειστές της", δηλώνει στο Reuters ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών Γκίκας Χαρδούβελης, ανακοινώνοντας τα σχέδια της ελληνικής πλευράς, τα οποία θα παρουσιαστούν στο αυριανό Εurogroup.

Όπως σχολιάζει το Reuters, πρόκειται για την πρώτη φορά που ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών αποκαλύπτει με λεπτομέρεια τους σχεδιασμούς και τους στόχους της Αθήνας για την ''μετά το μνημόνιο εποχή'', η οποία ξεκινά από το επόμενο έτος, 2015.

Αντιμέτωπη με τον κίνδυνο διεξαγωγής πρόωρων εκλογών, εάν δεν κατορθώσει να εκλέξει νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στις αρχές του 2015, η ελληνική κυβέρνηση έχει στηρίξει την επιβίωσή της στο εγχείρημα της δήθεν εξόδου της Ελλάδας από τα μνημόνια, νωρίτερα από τους αρχικούς σχεδιασμούς.

Ωστόσο τα σχέδια της Αθήνας προσέκρουσαν στην αντίδραση των Ευρωπαίων αξιωματούχων, αλλά και των αγορών, οι οποίες απάντησαν... μέσω της εκτόξευσης των αποδόσεων των ελληνικών 10ετών ομολόγων στο μη βιώσιμο επίπεδο του 8% και άνω.

"Η κατάσταση αυτή δεν αλλάζει τα σχέδια της Αθήνας", σχολιάζει στο Reuters ο Γκ. Χαρδούβελης.

Όπως προσθέτει ο υπουργός Οικονομικών, η Ελλάδα βρίσκεται σε συζητήσεις για να λάβει ένα δίχτυ ασφαλείας, υπό τη μορφή μιας προληπτικής πιστωτικής γραμμής, διάρκειας από 6 έως 12 μήνες και θα έχει βασικό χαρακτηριστικό την ηπιότερη επιτήρηση από τους δανειστές.

"Η Ελλάδα θα συνεχίσει να λαμβάνει τη στήριξη των Ευρωπαίων εταίρων της. Μπορεί να μην είναι συνοδηγοί στο αυτοκίνητο, αλλά θα κάθονται με ασφάλεια στην πίσω θέση. Θα υπάρχει ένα απόθεμα, σε περίπτωση που σημειωθεί κάποια αρνητική εξέλιξη, ώστε να μπορούμε να βασιστούμε σε αυτό", εξήγησε επίσης ο Γκ. Χαρδούβελης.

Ταυτόχρονα σημείωσε πως τα ελληνικά σχέδια για την επόμενη μέρα θα συζητηθούν στο Eurogroup της Πέμπτης (6/11) στις Βρυξέλλες.

"Το απόθεμα αυτό θα μοιάζει με μια βελτιωμένη πιστωτική γραμμή και δεν θα έχει σχέση με τους όρους που προέβλεπαν, μέχρι σήμερα, τα πακέτα διάσωσης που έχει χορηγήσει η Ευρωζώνη", αναφέρει επίσης ο υπουργός Οικονομικών.

Ο Γκ. Χαρδούβελης εξήγησε μάλιστα πως η Ελλάδα θα ήθελε να μπορεί να κάνει χρήση των 11,4 δισ. ευρώ που διαθέτει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας για αυτή την ''προληπτική πιστωτική γραμμή στήριξης''.

"Η Ελλάδα αναμένεται να αξιολογηθεί, στην τρέχουσα συγκυρία, σε έναν πολύ μικρότερο αριθμό διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, από 10 έως 15", συμπληρώνει ο κ. Χαρδούβελης, αναλύοντας το τι θα περιλαμβάνει η επικείμενη αξιολόγηση από την τρόικα, η έλευση της οποίας στην Αθήνα αναμένεται εντός των ερχόμενων ημερών.

ΚΛΕΙΔΙ Η ΧΑΛΑΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗΣ

Όπως επισημαίνει στη συνέχεια το Reuters, οι εκπρόσωποι των δανειστών, οι επιθεωρητές της ΕΕ και του ΔΝΤ, επισκέπτονται τακτικά την Αθήνα από το 2010 μέχρι και σήμερα.
Οι τακτικές αυτές επισκέψεις της τρόικας δεν είναι καθόλου δημοφιλείς στην ελληνική κοινή γνώμη, με τα συνδικάτα να διοργανώνουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα απεργίες και διαμαρτυρίες, οι οποίες συχνά καθίστανται εξαιρετικά βίαιες.
''Το μένος που δείχνουν απέναντι στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο οι Έλληνες - για την επιμονή του στα αυστηρά μέτρα - λιτότητας - δεν περιγράφεται'', αναφέρει το δημοσίευμα.

"Το ΔΝΤ θα συνεχίσει να έχει έναν ρόλο σε αυτή τη μεταβατική περίοδο για την Ελλάδα", διευκρινίζει ο Γκίκας Χαρδούβελης.
"Θα θέλαμε το ΔΝΤ να έχει ρόλο, υπό την έννοια χορήγησης εμπιστοσύνης προς τις αγορές, οι οποίες εμφανίζονται επιφυλακτικές με την Ελλάδα", σημειώνει επίσης ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών. ''Η ακριβής σχέση της Ελλάδας με το ΔΝΤ είναι κάτι που ακόμη βρίσκεται υπό συζήτηση'', προσθέτει ο Γκ. Χαρδούβελης.
Παρακολουθώντας στενά την ελληνική αγορά ομολόγων, ο Γκ. Χαρδούβελης εκτιμά πως οι αποδόσεις των 10ετών ομολόγων θα αρχίσουν να υποχωρούν, αμέσως μόλις η Αθήνα καταλήξει σε συμφωνία με τους δανειστές για τη ''μετά το μνημόνιο εποχή''.
"Εάν υπάρξει συμφωνία, τότε θα θωρακιστεί η επόμενη μέρα για την Ελλάδα. Μόλις θωρακιστεί η επόμενη μέρα, τότε θα σταλεί μήνυμα στις αγορές για το πως πορεύεται η χώρα", υποστηρίζει ο υπουργός Οικονομικών.

"Το πιο πιθανό είναι να μπορέσει η Ελλάδα να επιστρέψει στις αγορές, αμέσως μετά την οριστικοποίηση της συμφωνίας. Θεωρούμε ότι μόλις υπάρξει συμφωνία, τότε θα μειωθούν και τα spreads. Επομένως, έχει νόημα η επιστροφή στις αγορές, μετά την ύπαρξη συμφωνίας", σημειώνει ο υπουργός Οικονομικών.

Ο Γκ. Χαρδούβελης απέφυγε να αποκαλύψει το ύψος των χρηματοδοτικών αναγκών της Ελλάδας για το 2015, διευκρινίζοντας ωστόσο πως "οι χρηματοδοτικές ανάγκες θα είναι διαχειρίσιμες και όχι πολύ μεγάλες".

"Η επικείμενη αξιολόγηση από την τρόικα είναι διαφορετική από τις προηγούμενες. Τώρα ξέρουμε ότι πρέπει να τελειώσουμε γρήγορα. Δεν υπήρχε προθεσμία στις προηγούμενες αξιολογήσεις", ανέφερε ο κ. Χαρδούβελης για να καταλήξει πως "αμέσως μόλις ολοκληρωθεί η τρέχουσα αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας από τους δανειστές, θα μπορεί να ξεκινήσει η συζήτηση για τον νέο γύρο ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους".

ΠΗΓΗ: http://iskra.gr