Η απόφαση, εσκεμμένα ή μη, αγνοεί πλήρως το ειδικό ναυτεργατικό καθεστώς, σύμφωνα με το οποίο το προσωπικό ασφαλείας στη ναυτεργασία ταυτίζεται με την τήρηση των φυλακών στα πλοία.

Επομένως, αρμόδιο πρόσωπο για να καθορίσει το προσωπικό ασφαλείας είναι το ίδιο το πρόσωπο που είναι υπεύθυνο για τον προγραμματισμό της τήρησης των φυλακών στα πλοία, δηλαδή του Πλοιάρχου, πολλώ δε μάλλον για την ειδικότητα των Ναυτών.

Αν γίνει δεκτή η κρίση της απόφασης (ότι, δηλαδή, κάποιο τρίτο πρόσωπο εν προκειμένω η ΠΕΝΕΝ μπορεί να καθορίζει τις φυλακές στα πλοία), τότε αυτό θα συνεπαγόταν ότι τις βάρδιες και την τήρηση των φυλακών των Ναυτών στα πλοία θα τις αναλάμβανε η εταιρεία και όχι ο Πλοίαρχος.

Η απόφαση δεν υπεισήλθε σε ζητήματα νομιμότητας των αιτημάτων ή μη έγκαιρης προειδοποίησης της εργοδοσίας.

Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί ότι την αίτηση των ασφαλιστικών δεν την έκανε μόνο ο ΣΕΕΝ, αλλά και οι πλοιοκτήτριες/διαχειρίστριες εταιρείες (πρωτοφανές και ενδεικτικό της στόχευσης) ειδικά αν αναλογιστεί κανείς την προνομιακή, επιχειρηματική δράση της ATTICA GROUP στη συγκεκριμένη γραμμή.

Η απεργία δεν κηρύχτηκε καταχρηστική, όπως ήθελαν οι εφοπλιστές.

Κατά παράβαση των ισχυουσών διατάξεων  του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας η απόφαση προέβη σε πλήρη διάγνωση της διαφοράς, ήτοι παράνομος χαρακτήρας της απεργίας.

Αναφορικά με την αίτηση αξίζει να σημειωθεί ότι επιχειρείται μια ταύτιση της ΠΕΝΕΝ με την ΠΝΟ κάτι που και νομικά και ουσιαστικά (συνδικαλιστικά) είναι λάθος.

Η ΠΕΝΕΝ δεν συμβάλλεται στην συγκεκριμένη ΣΣΝΕ και ουδέποτε έχει ταυτιστεί με το είδος, τον τρόπο και το περιεχόμενο των διεκδικήσεων με την ΠΝΟ και τα σωματεία της πλειοψηφίας για τα ζητήματα αυτής της κατηγορίας πλοίων.

Τα αιτήματα της ΠΕΝΕΝ είναι πρωτίστως κλαδικά και αποσκοπούν στη διαφύλαξη των δικαιωμάτων του κλάδου και την διεκδίκηση περαιτέρω των δίκαιων αιτημάτων του.

Η πιο πάνω αναφορά των εφοπλιστών είναι ιδιαίτερα προβληματική και προσχηματική καθώς οι εφοπλιστές δεν προσέφυγαν, σύμφωνα με την ίδια τη λογική τους, εναντίον της ΠΝΟ στην πρόσφατη απεργία της γιατί γνώριζαν το (υποταγμένο) αποτέλεσμα της.

Τα παραπάνω αποδεικνύουν ότι τόσο η προσφυγή, όσο και η δικαστική απόφαση, είναι κατά παραγγελία των εφοπλιστών, της κυβέρνησης, του ΥΕΝ και των υποταγμένων τους στην ΠΝΟ και στα Ναυτεργατικά σωματεία.