
Πανηγυρικό σκηνικό έστησαν από κοινού οι οργανώσεις:
Διεθνές Συμβούλιο Εφοπλιστών Ναυτιλίας (IMEC), το Διεθνές Ναυτιλιακό Επιμελητήριο (ICS) μαζί με την Διεθνή Οργάνωση Μεταφορών (ITF).
Μάλιστα ως καλοί κοινωνικοί εταίροι σκάρωσαν και ανάλογο σύνθημα το οποίο είναι: «Ό,τι είναι σημαντικό για τη Ναυτιλία μιλάει ως ένα».
Ποια είναι η αιτία αυτών των διθυραμβικών λόγων;
Η συμφωνία στην οποία κατέληξαν στο τέλος της πανδημίας… είναι η αντιμετώπιση των περιορισμών στην σκάντζα των Ναυτεργατών όλου του κόσμου η οποία οδήγησε σε ανείπωτη περιπέτεια πολλές δεκάδες χιλιάδες Ναυτεργάτες οι οποίοι υπέστησαν τα πάνδεινα τόσο από πλευράς υγείας όσο και στην καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων τους.
Στην σχετική ανακοίνωση τους αφού αναφέρονται στη χαώδη κατάσταση που δημιουργήθηκε στην εφοδιαστική αλυσίδα, αποδίδουν τα εγκώμια στους Ναυτεργάτες… και ακολούθως επισημαίνουν με τρόπο ανακριβή και βαθειά υποκριτικό ότι δήθεν «καταφέραμε να νικήσουμε τα χειρότερα εν μέσω κρίσης και να ξεκινήσουμε το μακρύ δρόμο για την ανάκαμψη της υγείας και βεβαίως – βεβαίως την οικονομική ανάκαμψη… την οποία συμπληρώνουμε εμείς, επωφελήθηκαν τα μέγιστα οι εφοπλιστές!!
Από κοινού συγχαίρουν τις ενέργειες των Διεθνών Ναυτιλιακών Οργανισμών και των Συλλογικών Φορέων (εδώ τα εύσημα αποδίδονται και στους ίδιους… για τα κατορθώματα τους!)
Και αφού θεωρούν ότι είχαν τεράστια συμβολή στην υγειονομική κρίση των Ναυτεργατών ανοίγουν νέους ορίζοντες και μονοπάτια στη στενή συνεργασία και επικεντρώνεται στα παρακάτω:
Την άσκηση πιέσεων στις εθνικές κυβερνήσεις για την κατάρτιση και σταδιοδρομία των Ναυτικών αλλά και την αντιμετώπιση της πρόκλησης που αφορά το περιβαλλοντικό αποτύπωμα της Ναυτιλίας και την απαλλαγή της από τον άνθρακα.
Μάλιστα ο ΓΓ της ICS μιλώντας συμπυκνωμένα για την κοινή γραμμή τους το επόμενο διάστημα υπογράμμισε με σημασία:
«Ας αφήσουμε στην άκρη τις μικρές διαφορές μας και να ενωθούμε εν ολίγοις όταν έχουμε κάτι σημαντικό, η Ναυτιλία μιλάει ως ένα».
Απ’ όλα τα παραπάνω προκύπτει ότι οι κοινωνικοί εταίροι εξαφάνισαν τα Ναυτεργατικά προβλήματα αυτά που αφορούν τους μισθούς πείνας για τους Ναυτεργάτες των τρίτων χωρών, την επιδείνωση των εργασιακών δικαιωμάτων, την παλιννόστηση και άλλα πολλά τα οποία μένουν μόνιμα έξω από την κοινή τους ατζέντα για να διαιωνίζεται το εφοπλιστικό δόγμα της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας τους!
Η Διοίκηση της ΠΕΝΕΝ