Τρεις ημέρες πριν από την πρώτη ψηφοφορία για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τα μιντιακά κέντρα μοιάζουν απόλυτα συντονισμένα στην κυβερνητική τακτική της ακραίας κινδυνολογίας και της απόπειρας δημιουργίας «κλίματος» περί «κλεισίματος της ψαλίδας» και «πιθανότητας να βρεθούν οι 180».

Μέσα στο κλίμα που διαμόρφωσαν οι εμπρηστικές δηλώσεις Σαμαρά στην ΚΟ της ΝΔ καθώς και τα εχθρικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ δημοσιεύματα ορισμένων διεθνών ΜΜΕ, οι κυριακάτικες εφημερίδες δείχνουν πλήρως εναρμονισμένες στην προώθηση της κυβερνητικής προπαγάνδας. Ετσι, αφενός «βρίσκουν» ότι «κλείνει η ψαλίδα» μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ στις δημοσκοπήσεις, αφετέρου «βρίσκουν» 180 βουλευτές για να ψηφιστεί η συνέχεια του μνημονίου. 

Τα «στοιχεία» που, εν είδει αυτοεκπληρούμενης προφητείας, αναδεικνύονται σε όλα σχεδόν τα πρωτοσέλιδα των κυρίαρχων συγκροτημάτων είναι:

1) Η δήθεν αντιστροφή του κλίματος στην κοινωνία μετά τις «απειλές» των αγορών, απειλές που τα ίδια συγκροτήματα υπερ-προέβαλαν τις προηγούμενες ημέρες. Η εν λόγω αντιστροφή μεταφράζεται σε πτώση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ και στην αύξηση του ποσοστού όσων δεν θέλουν πρόωρες εκλογές. «Για πρώτη φορά κλείνει η ψαλίδα», μας πληροφορεί το Πρώτο Θέμα (και σχεδόν σύσσωμος ο ηλεκτρονικός Τύπος), «έξι στους 10 Έλληνες λένε "όχι" σε πρόωρες κάλπες» βεβαιώνει ο Ελευθερος Τύπος, «έξι στους δέκα ανησυχούν για το ευρώ και θέλουν Πρόεδρο», υπογραμμίζει το Βήμα που μέσω του κύριου άρθρου του προετοιμάζει για την «γραμμή» που θα ακολουθηθεί πριν την τρίτη ψηφοφορία: «εθνική συνεννόηση» για να «μην διαλυθεί η χώρα».

2) «Βρίσκουν» τους 180 που θα δώσουν παράταση στο μνημόνιο, μιλώντας για την «ευθύνη» των βουλευτών προ του κινδύνου η χώρα να «πέσει στα βράχια». Από το «βαρυσήμαντο» άρθρο του Σαμαρά στην Real News μέχρι τις «πληροφορίες» για μεταστροφή βουλευτών προ του κίνδυνου του «Grexit», υπονοείται η πιθανότητα (καλύτερα: η προσδοκία) να βρεθούν οι πρόθυμοι βουλευτές που, εναρμονιζόμενοι και με το «κλίμα» της κοινωνίας, θα δώσουν παράταση ζωής στην μνημονιακή συγκυβέρνηση ή σε ένα άλλο κυβερνητικό σχήμα (ελέω «εθνικής συνεννόησης).

3) Φόβος, τρόμος, χάος: «Ξεμένει το δημόσιο από λεφτά, λιώνει η αγορά των γιορτών, πολλή κίνηση στα γκισέ», το πρωτοσέλιδο «χτύπημα» του Πρώτου Θέματος. «Αβεβαιότητα» και νέα σενάρια bank run στο ρεπορτάζ του Βήματος, «αδειάζουν με λύσσα τα ελληνικά "χαρτιά" οι ξένοι επενδυτές, μας ενημερώνει το Έθνος που ρίχνει τον πήχη της πρώτης ψηφοφορίας στους 160 - 165 βουλευτές.  

Αξίζει να θυμηθούμε, τι έλεγαν τα ίδια κέντρα πριν τις εκλογές του 2012, στην αντίστοιχη εκστρατεία φόβου: ότι αν βγει ο ΣΥΡΙΖΑ δε θα καταβληθεί η δόση, δε θα πληρωθούν μισθοί και συντάξεις και θα καταρρεύσουν οι τράπεζες, θα χαθούν καταθέσεις, ότι η χώρα θα «ξεμείνει» από βασικά αγαθά. Τελικά, όπως υπενθύμισε και ο Αλ. Τσίπρας μιλώντας στο Ηράκλειο, η δόση δεν κατεβλήθη ούτε τον Ιούλη, ούτε τον Αύγουστο, ούτε το Σεπτέμβρη, αλλά 7 μήνες μετά και μάλιστα σε δύο κομμάτια και τίποτα δε συνέβη. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, προειδοποίησε όσους επιλέγουν να παίξουν με τη σταθερότητα της χώρας ότι θα πληρώσουν βαρύ τίμημα. «Θα αποδοθούν ευθύνες, όχι μόνο πολιτικές» τόνισε. 

Πρέπει, πάντως, να θεωρείται δεδομένο ότι η συντονισμένη εκστρατεία τρομοκράτησης, που θυμίζει ψυχολογικές επιχειρήσεις εκφοβισμού (για οικονομική κατάρρευση λόγω πολιτικής αστάθειας) και δαιμονοποίησης (του «εξτρεμιστή» ΣΥΡΙΖΑ), θα κορυφωθεί πριν την τρίτη ψηφοφορία για ΠτΔ.

ΠΗΓΗ: left.gr

Πραγματοποιείται στις 16/12/2014 το ετήσιο Γενικό Συμβούλιο της ΠΝΟ με βασικά θέματα τον απολογισμό και προγραμματισμό δράσης.

Όπως προκύπτει από τα κείμενα που συνέταξε και ψήφισε η πλειοψηφία και η ηγεσία της ΠΝΟ με επικεφαλής τον Γιάννη Χαλά και τα οποία θα παρουσιασθούν στο αυριανό Γενικό Συμβούλιο, σύμφωνα με τις απόψεις και εκτιμήσεις της ΠΕΝΕΝ, οι θέσεις που περιλαμβάνονται απέχουν παρασάγγας από την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί τα τελευταία 5 χρόνια στην Ναυτιλία και στον Ναυτεργατικό χώρο.

Η ζοφερή πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί στον χώρο της Ναυτεργασίας είναι αποτέλεσμα μιας πολιτικής που εφαρμόσθηκε όλα τα τελευταία χρόνια και είχε ως αποτέλεσμα την συντριβή των κοινωνικών, ασφαλιστικών, συνταξιοδοτικών και εργασιακών μας δικαιωμάτων.

Η πολιτική αυτή υλοποιήθηκε στο όνομα της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας του εφοπλιστικού κεφαλαίου που αποτελεί μονόδρομο της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που είτε με την Ν.Δ, είτε με το ΠΑΣΟΚ, είτε με όποιο σχήμα συγκυβέρνησης ακολουθούν πιστά αυτό το μοντέλο του νεοφιλελευθερισμού που στην Ναυτιλία εκφράζεται, μετουσιώνεται με ενίσχυση των προνομίων του εφοπλιστικού κεφαλαίου, με περικοπές δικαιωμάτων και κατακτήσεων των εν ενεργεία και συνταξιούχων Ναυτεργατών, με παραπέρα μείωση των θέσεων απασχόλησης σε όλες τις κατηγορίες πλοίων.

«Βήμα» για την κατάργηση της εξαίρεσης των ναυτικών από 5 ευρωπαϊκές οδηγίες έγινε, την Τετάρτη 10/12, κατά την σύνοδο του Συμβουλίου Υπουργών Απασχόλησης και Κοινωνικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το Συμβούλιο, στο οποίο η χώρα μας εκπροσωπήθηκε από τον υπουργό Εργασίας Γιάννη Βρούτση, κατέληξε σε «γενική προσέγγιση» για την Οδηγία, που προωθεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με στόχο:
•    Να υπάρξει μια πιο ομοιόμορφη προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων των ναυτικών, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος στην ενημέρωση και τη διαβούλευση, και να παρέχει στους ναυτικούς τα ίδια δικαιώματα με αυτά που απολαμβάνουν οι εργαζόμενοι στην ξηρά, λαμβάνοντας  «υπόψη την ιδιαίτερη φύση του τομέα της ναυτιλίας», όπως αναφέρεται, χαρακτηριστικά, στην ανακοίνωση του Συμβουλίου.

Για την επίτευξη αυτού του στόχου προτείνονται τροποποιήσεις σε συνολικά πέντε οδηγίες του εργατικού δικαίου ώστε να εφαρμόζονται στους ναυτικούς. Πρόκειται για τις οδηγίες σχετικά με την «αφερεγγυότητα του εργοδότη», τις «ευρωπαϊκές επιτροπές επιχειρήσεων», «ενημέρωση και διαβούλευση», «ομαδικές απολύσεις» και «μεταβίβαση των επιχειρήσεων».

«Αυτές οι οδηγίες στοχεύουν στους εργαζόμενους στη στεριά και επί του παρόντος είτε απαλλάσσουν τους ναυτικούς και / ή τους αλιείς ή επιτρέπουν στα κράτη μέλη να εξαιρεθούν από το πεδίο εφαρμογής τους, χωρίς ρητή αιτιολόγηση», αναφέρεται, στην ίδια ανακοίνωση.

«Χαιρετίζουμε τη γενική προσέγγιση του Συμβουλίου και επαινώ την ιταλική Προεδρία για το εξαιρετικό έργο της, το οποίο λαμβάνει πλήρως υπόψη τις προτάσεις των κοινωνικών εταίρων για τροποποιήσεις στην αρχική πρόταση της Επιτροπής», σχολίασε ο εκπρόσωπος της Ένωσης των Ευρωπαίων Εφοπλιστών (ECSA), Pia Ε Voss.

Να σημειωθεί ότι η ECSA και η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Εργαζομένων στις Μεταφορές (ETF), οι ευρωπαίοι κοινωνικοί εταίροι στον τομέα των θαλάσσιων μεταφορών, είχαν οι ίδιοι καταλήξει, τον περασμένο Οκτώβριο, σε συμφωνία για το θέμα των αποκλεισμών των ναυτικών από τη νομοθεσία της ΕΕ .

Η ECSA είχε ανακοινώσει ότι η συμφωνία έχει ως στόχο να κλείσει ορισμένα κενά και να εξασφαλίσει ότι οι ναυτικοί θα αντιμετωπίζονται επί ίσοις όροις με τους εργαζόμενους στη στεριά, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη τα ειδικά χαρακτηριστικά του τομέα των θαλάσσιων μεταφορών.

«Η συμφωνία του Συμβουλίου μπορεί να χαιρετηθεί  ως ένα πολύ θετικό αποτέλεσμα που θα βοηθήσει να υπάρξουν εγγυήσεις για την πλήρη άσκηση του δικαιώματος των ναυτικών στην ενημέρωση και τη διαβούλευση στο πλαίσιο της επιχείρησης και το δικαίωμά τους σε δίκαιες συνθήκες εργασίας», τόνισε ο εκπρόσωπος της ETF , Mark Dickinson. Και πρόσθεσε:
«Είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση και προσβλέπουμε στις συζητήσεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με την ελπίδα ότι θα οδηγήσει σε ταχεία υιοθέτηση των αναθεωρημένων κανόνων για τους ναυτικούς, που θα συμβάλουν στην προώθηση της απασχόλησης, τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας , την κατάλληλη κοινωνική προστασία και την ενίσχυση του διαλόγου μεταξύ των κοινωνικών εταίρων».

Το ιστορικό του θέματος και οι εξαιρέσεις των Ελλήνων ναυτικών

Η υπόθεση, αυτή, είχε «ανοίξει» από το 2007, με μια Ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (COM (2007) 591 τελικό) αλλά χρειάστηκαν 6 (!) ολόκληρα χρόνια για να (ξεπεραστούν οι αντιδράσεις των εφοπλιστών και να) παρουσιαστεί τελικά το Νοέμβρη 2013 η πρόταση Οδηγίας (COM(2013) 798 final) με τις προτεινόμενες τροποποιήσεις (για να δείτε ολόκληρο το περιεχόμενό της πατήστε εδώ)

Ουσιαστικά, όμως, όλα ξεκίνησαν τον Ιούλιο του 2007, όταν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο  ενέκρινε ψήφισμα με  το οποίο ζητούσε  «να έχουν πρόσβαση όλοι οι εργαζόμενοι στο ίδιο επίπεδο προστασίας και να μην αποκλείονται ορισμένες ομάδες αυτόματα από το ευρύτερο επίπεδο προστασίας, όπως συμβαίνει συχνά σήμερα με τους ναυτικούς, τους εργαζόμενους στα πλοία και σε πλωτές μονάδες καθώς και τους εργαζόμενους στις οδικές μεταφορές».

Ανάλογη προτροπή είχε απευθύνει και η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή.

Έτσι, η Κομισιόν αφού επεσήμανε την τεράστια και κοινωνική σπουδαιότητα του θέματος, αφού το 2005 στα 27 κράτη- μέλη της ΕΕ ο συνολικός αριθμός των ναυτικών ανερχόταν σε 204.400 και το ίδιο έτος στα 25 κράτη μέλη υπήρχαν ακόμα 190.000 απασχολούμενοι στην αλιεία, γνωστοποίησε πως σκοπεύει να προχωρήσει σε διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους για την επανεξέταση των εξαιρέσεων.

Από τα ίδια στοιχεία φαινόταν ότι η Ελλάδα είχε βάλει, ουσιαστικά, στο «περιθώριο» της Ευρώπης τους  Έλληνες ναυτεργάτες, καθώς τους είχε εξαιρέσει, πριν από πολλά χρόνια, από το πεδίο εφαρμογής πέντε Οδηγιών της Ε.Ε., που θα μπορούσαν να τους προσφέρουν μια ελάχιστη εργασιακή προστασία.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση της Οδηγίας 2002/74 ΕΚ για την «προστασία των εργαζόμενων σε περίπτωση αφερεγγυότητας του εργοδότη».

Η Ελλάδα, πριν ακόμα ενταχθεί στην τότε ΕΟΚ είχε πετύχει, από το 1980, να εξαιρεθούν τα πληρώματα ποντοπόρων πλοίων από την εφαρμογή των διατάξεων της Οδηγίας, που ίσχυε τότε, (ήταν η  Οδηγία 80/987/ΕΟΚ) για «την προστασία των μισθωτών σε περίπτωση αφερεγγυότητας του εργοδότη».

Τα επόμενα χρόνια η μεγάλη κρίση της ναυτιλίας είχε φέρει εκατοντάδες ναυτεργάτες στην απελπιστική θέση να προσπαθούν να επαναπατριστούν από την «άλλη άκρη της γης» επειδή είχαν εγκαταλειφθεί από πλοιοκτήτες.

Η Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία (ΠΝΟ) διεκδικούσε με κάθε τρόπο την επέκταση της Οδηγίας και στον κλάδο.

Αυτό πρακτικά θα σήμαινε ότι θα δημιουργείτο ένα ειδικό ταμείο, που θα τροφοδοτείτο με εφοπλιστικές εισφορές, για την αντιμετώπιση περιστατικών εγκατάλειψης.

Και αντί να γίνει κάποιο βήμα σε αυτή την κατεύθυνση, η Ελλάδα εξαίρεσε τους ναυτεργάτες και από τη νέα, τροποποιημένη Οδηγία 2002/74/ΕΚ, με το ίδιο αντικείμενο, που τέθηκε, από τις 8 Οκτωβρίου 2005, σε ισχύ.

Από την ίδια Ανακοίνωση φαίνεται ότι η Ελλάδα έχει εξαιρέσει τους ναυτεργάτες και από τις διατάξεις των παρακάτω Οδηγιών:
?    Οδηγία 94/45 ΕΚ για τις «Ευρωπαϊκές επιτροπές επιχείρησης», που θεσπίζει την διαβούλευση με την εταιρεία. Η Κομισιόν θεωρεί ότι πρέπει να επανεξεταστεί η δυνατότητα εξαίρεσης των πληρωμάτων.
?    Οδηγία 2002/14/ΕΚ για τη «πληροφόρηση και διαβούλευση»
?    Οδηγία 98/59 ΕΚ για τις «ομαδικές απολύσεις». Η Κομισιόν σημειώνει ότι η Οδηγία έχει αρχίσει σε πολλά κράτη μέλη να περιλαμβάνει και τους ναυτικούς στην οποία πάντως δεν αναφέρεται η χώρα μας.
Όπως αναφέρεται η Κομισιόν είχε ζητήσει εξ αρχής «η εξαίρεσή τους (σ.σ. των ναυτικών) από την προστασία που προβλέπει η οδηγία δεν δικαιολογείται εκτός εάν καλύπτονται από άλλες μορφές εγγύησης που να τους προσφέρουν προστασία ισοδύναμη με αυτήν που απορρέει από την οδηγία».
«Κατά τις συζητήσεις στο Συμβούλιο υπήρξαν αντιδράσεις στην αναφορά σε άλλες μορφές διασφάλισης που προσφέρουν ισοδύναμη προστασία», αναφέρεται χαρακτηριστικά.
?    Οδηγία 2001/23ΕΚ για «μετεγκατάσταση επιχειρήσεων». Η Κομισιόν στην πρόταση, που είχε κάνει το 1994 ζητούσε την διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζόμενων, που υφίστανται κατά την χρονική στιγμή της μεταφοράς. Ωστόσο, αυτή η άποψη δεν έγινε δεκτή από το Συμβούλιο.
«Αξίζει να σημειωθεί ότι ένας σημαντικός αριθμός κρατών μελών, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων από τις μεγαλύτερες ναυτιλιακές χώρες, επέλεξαν να μην εξαιρέσουν τα θαλάσσια σκάφη από την εθνική τους νομοθεσία για την εφαρμογή της οδηγίας», τονίζει στο έγγραφο η Κομισιόν. Η Ελλάδα δεν ανήκει σε αυτές τις χώρες…
?    Οδηγία 96/71ΕΚ για την «απόσπαση εργαζόμενων». Σημειώνεται ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση η Κομισιόν θεωρεί τις εξαιρέσεις δικαιολογημένες.
Ειδικά, για το τομέα υγιεινής και ασφάλειας, ο οποίος καλύπτεται από 28 Οδηγίες, όπως αναφέρεται στην Ανακοίνωση της Ε.Ε. μόνο δύο δεν ισχύουν για τους ναυτεργάτες ενώ υπάρχουν και δύο Οδηγίες, που ισχύουν μόνο για το ναυτιλιακό τομέα.

ΠΗΓΗ: pireas2day.gr

Γράφει ο Στωικός

Συντονισμένη και βίαιη υπήρξε η αντίδραση των «αγορών» - του χρηματιστικού κεφαλαίου για να συνεννοούμαστε - στις κυβερνητικές εξαγγελίες για επίσπευση της διαδικασίας ανάδειξης του Προέδρου της Δημοκρατίας μέσα στο Δεκέμβρη και, πιθανότατα, την προκήρυξη πρόωρων εκλογών.

Την Τρίτη 9/12 το Χρηματιστήριο κατέρρευσε με τον γενικό δείκτη να υποχωρεί περί το 13%, ενώ την Πέμπτη 11/12 σημειώθηκε και νέα υποχώρηση της τάξης του 7,5%.

Οι αποδόσεις των 10ετών ομολόγων - αν και η συγκεκριμένη αγορά παραμένει «νεκρή» για περισσότερα από 3 χρόνια, δεδομένου ότι δεν γίνονται δημοπρασίες- εκτινάχθηκαν στην περιοχή του 8%, ενώ ανοδικά κινήθηκαν και τα 3ετή ομόλογα.

Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την απειλή και τους ωμούς εκβιασμούς του διεθνούς κερδοσκοπικού - παρασιτικού κεφαλαίου, που καλύπτεται πίσω από μία μάλλον εύηχη φράση, αυτή των «αγορών».

Η ίδια αντίδραση υπήρξε, όταν ο Σαμαράς «τόλμησε» μπροστά στη Μέρκελ, να ζητήσει την απομάκρυνση του ΔΝΤ από την εποπτεία της χώρας. Και τότε τα ίδια είδαμε να συμβαίνουν:  κατάρρευση του χρηματιστηρίου και άνοδος των αποδόσεων των ομολόγων. Οπότε και η συγκυβέρνηση κατάπιε την γλώσσα της και διέγραψε κάθε σκέψη για απομάκρυνση των αμερικάνων (γιατί περί αυτού πρόκειται ) από την ελληνική επιτήρηση.

Τι έχουμε να παρατηρήσουμε μπροστά στις εξελίξεις αυτές;

1)Δεν πρόκειται για βίαιη αντίδραση μόνο των «αγορών». Ωμή παρέμβαση στα εσωτερικά της χώρας υπήρξε και από την Ευρωπαϊκή Ένωση με την εκπρόσωπο της τελευταίας να τάσσεται προκλητικά υπέρ της υποψηφιότητας Δήμα, αλλά περισσότερο κυνική και απροκάλυπτη, ήταν η παρέμβαση του γερμανού υπουργού  εξωτερικών Σταϊνμάγερ, ο οποίος σε δηλώσεις του, με αφορμή την πρόσφατη συνάντηση που είχε με τον Βενιζέλο, στήριξε απερίφραστα τη σημερινή συγκυβέρνηση, αναφέροντας:  «Θέλω να πω ότι από την δική μας σκοπιά βεβαίως υποστηρίζουμε τις δυνάμεις, οι οποίες εξασφάλισαν την πρόοδο στην Ελλάδα τις τελευταίες εβδομάδες και μήνες, και ελπίζουμε να είναι σε θέση να συνεχίσουν αυτό τον δρόμο και προπάντων τον δύσκολο χρόνο των επόμενων εβδομάδων να σταθούν κοντά μεταξύ τους και να έχουν έτσι την δυνατότητα πράγματι να ολοκληρώσουν την εκκίνηση, η οποία υπήρξε στην Ελλάδα».

Την Παρασκευή το βράδυ υπήρξε νέα παρέμβαση στις ελληνικές υποθέσεις, αυτή τη φορά από τον Πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου Ζαν Κλόντ Γιούνκερ (ναι αυτόν που είχε μετατρέψει τη χώρα του σε παράδεισο φοροδιαφυγής για τις ξένες πολυεθνικές),  ο οποίος με τη σειρά του εξέφρασε τη στήριξη του στη σημερινή κυβέρνηση - μαριονέτα στα χέρια των ΗΠΑ και της Γερμανίας.  Σε δηλώσεις του στην αυστριακή τηλεόραση  ανέφερε πως δεν θα ήθελε να έρθουν στην εξουσία ακραίες δυνάμεις, ενώ ερωτηθείς αν θεωρεί τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα «ακραία δύναμη» απάντησε ότι θα ήθελε «η Ελλάδα να κυβερνηθεί από ανθρώπους που έχουν στραμμένο το βλέμμα και την καρδιά τους σε πολλούς αδύναμους ανθρώπους στην Ελλάδα και που κατανοούν την αναγκαιότητα των Ευρωπαϊκών διαδικασιών». Έθεσε μάλιστα τα πλαίσια μέσα στα οποία θα πρέπει να κινείται το ελληνικό πολιτικό σύστημα «Κάθε κόμμα που κατεβαίνει στις εκλογές, πρέπει να ανταποκρίνεται σε αυτά τα πρότυπα».

Έχουμε δηλαδή συνδυασμένα πυρά, τόσο από τα πιράνχα του χρηματιστικού κεφαλαίου, όσο και από τους ευρωπαίους - προς το παρόν - παράγοντες, οι οποίοι λειτουργούν ως ενιαίο κέντρο παρέμβασης με στόχο την άσκηση τρομοκρατίας στη κοινή γνώμη και την καταστολή της λαϊκής συνείδησης.  

2) Είναι προφανές, ότι στη σημερινή φάση ανάπτυξης του καπιταλισμού, ο ελληνικός λαός, όλοι οι αδύνατοι λαοί του κόσμου, ζουν σε καθεστώς ανοιχτής δικτατορίας του κεφαλαίου και των υπερεθνικών του οργάνων (βλέπε ΕΕ, ΔΝΤ, ΝΑΤΟ κλπ), όχι με την «κλειστή» έννοια που προσδιορίζει ο μαρξισμός τη δικτατορία της αστικής τάξης ( εξουσία του κεφαλαίου πάνω στις υπόλοιπες καταπιεζόμενες τάξεις), αλλά με την έννοια της ωμής και θρασείας παρέμβασης στις εσωτερικές πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις, μίας τυπικά ανεξάρτητης χώρας.

Στη σημερινή περίοδο η περιβόητη αστική δημοκρατία, δεν είναι παρά φύλλο συκής, ένα άδειο πουκάμισο χωρίς περιεχόμενο και ουσία. Οι εθνικές εκλογές - όσο δεν τις έχουν καταργήσει ακόμα - διεξάγονται, κάτω από ένα καθεστώς ανοιχτής τρομοκρατίας, φόβου και ωμών εκβιασμών: ή θα κάνετε αυτό που θέλουμε εμείς - η διεθνής του κεφαλαίου - ή θα σας λιώσουμε, θα σταματήσουμε την χρηματοδότηση και θα σας αφήσουμε να πεθάνετε από την πείνα.

Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος.   

3) Η ωμή αυτή ιμπεριαλιστική επέμβαση, θρυμματίζει και  κονιορτοποιεί  τα ιδεολογήματα περί «ιμπεριαλιστικής Ελλάδας» και «ιμπεριαλιστικής πυραμίδας» που προβάλλει η νέο -τροτσκιστική ηγεσία του ΚΚΕ.

Η Ελλάδα, όχι μόνο παραμένει εξαρτημένη από τον δυτικό ιμπεριαλισμό και πιο ειδικά από τους Γερμανούς και τους Αμερικάνους, που έχουν μοιράσει μεταξύ τους όλη τη Δυτική Ευρώπη και τις αγορές των πρώην σοσιαλιστικών χωρών,  αλλά τα τελευταία χρόνια, μετά τη συνθήκη του Μάαστριχτ, η εξάρτηση έγινε βαθύτερη και περισσότερο ασφυκτική.

4) Η τρομοκρατική επίθεση που εκδηλώθηκε σε βάρος της χώρας μας, δευτερευόντως αφορά το ΣΥΡΙΖΑ. Η απειλή στρέφεται ευθέως κατά του ελληνικού λαού και του ζητούν εδώ και τώρα υποταγή και παράδοση άνευ όρων. Το μήνυμα είναι σαφές και δεν χρειάζεται αποκωδικοποίηση. Με τη γλώσσα που χρησιμοποιεί ο δυνατός προς τον αδύνατο, ο δυνάστης προς το δυναστευόμενο, μας λένε: «Η λεηλασία που έχετε υποστεί τα τελευταία 5 χρόνια, θα αποτελέσει μία μόνιμη κατάσταση, χωρίς επιστροφή «στις καλές ημέρες του παρελθόντος». Και όχι μόνο αυτό. Δεν έχουμε τελειώσει μαζί σας. Θα πρέπει να αποδεχτείτε και νέα βάρβαρα μέτρα, νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων, νέα φορολογικά βάρη και περικοπές κοινωνικών δαπανών. Θα πρέπει να θεσμοθετηθεί μία αγορά εργασίας, όπου θα κυριαρχεί η αχαλίνωτη εργοδοτική αυθαιρεσία.

Αυτοί είναι οι όροι μας. ή τους αποδέχεστε, ή σας συντρίβουμε».

Αυτό είναι το μήνυμα που στέλνουν και προς την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, όπου με ύφος επικυρίαρχου της λένε: «δεν μας αρκούν οι έως σήμερα διολισθήσεις και κυβιστήσεις προς το «ρεαλισμό». Ούτε οι όρκοι πίστης για την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ και τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς (συνέχιση των πολιτικών λιτότητας). Απαιτούμε πλήρη ευθυγράμμιση λόγων και έργων».

Και όπως προκύπτει από παρεμβάσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ (συνεντεύξεις του μεν  Ν. Παππά στην ιταλική εφημερίδα «LaStampa» όπου και διαβεβαίωσε ότι δεν πρόκειται να καταφύγουν σε μονομερείς αποφάσεις και του Α. Μητρόπουλου στον «RealFM» όπου, χωρίς περιστροφές,  μίλησε για παράταση του μνημονίου από μία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ) το μήνυμα ελήφθη.  

5) Τι  κάνουμε; Φυσικά δεν μπορούμε να δεχτούμε τον εξανδραποδισμό του ελληνικού λαού. Ενός λαού ανυπόταχτου, όπου το αίμα του αντάρτη κυλάει στις φλέβες του. Χρειάζεται σύνεση και δράση. Στην ιταμή επίθεση του ιμπεριαλισμού, πρέπει να απαντήσουμε με ένταση του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα.

Απαιτείται σήμερα η ανάληψη δράσης για τη συγκρότηση του κοινωνικοπολιτικού μετώπου πάλης σε αντιιμπεριαλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση που θα ανοίξει το δρόμο στο σοσιαλισμό.

Στις άμεσες προτεραιότητες του μετώπου, θα πρέπει να είναι η συγκρότηση προγράμματος δράσης, για την έξοδο από την καπιταλιστική κρίση σε φιλολαϊκή κατεύθυνση, γεγονός που προϋποθέτει προοδευτικές ριζοσπαστικές αλλαγές στην οικονομία και την κοινωνία από ένα μπλοκ πολιτικών δυνάμεων που θα τις προωθήσει και θα τις υπερασπιστεί σε συμμαχία με το λαϊκό παράγοντα.

Στην καρδιά του προγράμματος αυτού θα πρέπει να βρίσκεται το αίτημα της άμεσης αποδέσμευσης της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η προβολή του αιτήματος αυτού δεν είναι τυχαία. Μετά από 5 χρόνια άγριας λεηλασίας των λαϊκών στρωμάτων από το δυτικό ιμπεριαλισμό, το «όραμα της ΕΕ των λαών και της αλληλεγγύης», της Ένωσης «των ισότιμων εταίρων», έχει ξεθωριάσει και έχει πληγεί ανεπανόρθωτα στη συνείδηση του ελληνικού λαού. Η ΕΕ έχει γίνει σήμερα ο αδύνατος κρίκος του ιμπεριαλιστικού συστήματος εξάρτησης και οι ιδέες για αποδέσμευση από την λυκοσυμμαχία του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού, προκειμένου η χώρα μας να χαράξει μια πραγματικά ανεξάρτητη πορεία, οργανικά ενταγμένη σε ένα ευρύτερο πρόγραμμα αντιμονοπωλιακών - αντιιμπεριαλιστικών αλλαγών που θα ανοίξει το δρόμο στο σοσιαλισμό, μπορούν να βρουν γόνιμο έδαφος στη λαϊκή συνείδηση. 

ΠΗΓΗ: ergatikosagwnas.gr