Πρέπει να...ΦΥΓΟΥΝ....τώρα και να πάρουν μαζί τους και όλα τα τσιράκια τους από τα υπουργεία!

ΠΗΓΗ: ΠΕΙΡΑΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Νίκος Μπογιόπουλος

Χτες, την ώρα που η κυβέρνηση έκανε το «κλαρίνο» στην ορχήστρα που από κοινού έχει συγκροτήσει με την τρόικα, την ώρα που η κυβέρνηση συμμορφωνόταν με το «e-mail» της τρόικας και έφερνε στη Βουλή ρύθμιση για να αλλάξει τον νόμο για τις 100 δόσεις – που η ίδια τον είχε ψηφίσει μόλις πριν από 10 μέρες – στη Νομική συνέβαινε αυτό:

    Λίγες βδομάδες μετά τις δηλώσεις του κ.Σαμαρά που αποκαλούσε «θρασίμια» τους φοιτητές που δεν έχουν (την εγκεκριμένη άραγε από τον ίδιο;) αγωγή από το σπίτι τους, στη Νομική συνέβαινε αυτό:

    Λίγες ημέρες μετά το τηλεφώνημα του κυρίου πρωθυπουργού στον πρύτανη  κ.Φορτσάκη για να τον επαινέσει για την «παιδαγωγική» μέθοδο του «νόμος και τάξη» που ακολουθεί, ο κ.Φορτσάκης επέλεξε την εφαρμογή του πανεπιστημιακού… «λοκ άουτ» (!), έστειλε τα ΜΑΤ (!) να περικυκλώσουν προληπτικά (!) τη Νομική, έξω από την οποία συνέβαινε αυτό:

    Χτες, την ώρα που στη Βουλή κυβερνητικοί βουλευτές και υπουργοί έβλεπαν στις φοιτητικές κινητοποιήσεις «τρομοκρατία» (!) και κραύγαζαν υπέρ της (προληπτικής πάντα!) εφαρμογής της «νομιμότητας» των χημικών και των γκλομπ, στη Νομική συνέβαινε αυτό:

    Θεωρούμε ότι όλα αυτά που συνέβησαν χτες στη Νομική δεν χρειάζονται καμία διευκρίνιση. Είναι άλλωστε προφανές ότι απέναντι στη «βία» των κινητοποιήσεων με όποια μορφή (απεργία, διαδήλωση, συγκέντρωση, κατάληψη), κάθε κοινωνικού στρώματος (εργάτες, συνταξιούχοι, άνεργοι, δημόσιοι υπάλληλοι, φοιτητές κλπ), η κυβέρνηση κραδαίνει τη ρομφαία του μονοπωλίου της «θεσμοποιημένης και νόμιμης κρατικής βίας».

    Αν στα παραπάνω χρειάζεται μια διευκρίνιση είναι τούτο: Όλα αυτά – παραμονές της εξέγερσης του Πολυτεχνείου – δεν γίνονται τη δεκαετία του ’70. Γίνονται εν έτει 2014…   

***

    Χτες ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ, ο Α.Γεωργιάδης, ρωτούσε (στον Real Fm) να του βρουν μια χώρα στην οποία να γίνονται καταλήψεις στα Πανεπιστήμια, ή μια χώρα στον κόσμο που να επιτρέπονται καταλήψεις στα Πανεπιστήμια.

    Το ερώτημα έχει δυο σκέλη. Ως προς το πρώτο, και για να μην πάμε τον χαριτόβρυτο εκπρόσωπο της κυβέρνησης πολύ πίσω - σε εποχές που θα φανούν στο μυαλό του σαν επιστροφή στον καιρό της… Αμφίπολης – δεν θα αναφερθούμε ούτε στην εξέγερση των φοιτητών στο (αμερικανικό)  «Berkeley», ούτε στην εξέγερση στο (αμερικανικό) Πανεπιστήμιο  «Columbia», ούτε στο «KentStateUniversity», ούτε στο «JacksonStateUniversity» ούτε σε καμία άλλη κινητοποίηση εξέγερση και κατάληψη των φοιτητών στα αμερικανικά Πανεπιστήμια των περασμένων δεκαετιών. Θα αρκεστούμε να του θυμίσουμε αυτό:  

Απεργία»! Αυτό έγραφε φαρδιά- πλατιά το πανό που κρατούσαν οι φοιτητές του Πανεπιστημίου «Μπέρκλεϊ» στην Καλιφόρνια. Ήταν το 2010 όταν οι φοιτητές διαμαρτύρονταν μαζικά για τις αυξήσεις στα δίδακτρα και οι αντιδράσεις τους είχαν πάρει παναμερικανικό χαρακτήρα με διαδηλώσεις και καταλήψεις σχολών σε όλα σχεδόν τα αμερικανικά πανεπιστήμια

    Επίσης δεν θα τον πάμε πίσω στην (καθόλα ευρωπαϊκή και γαλλική) Σορβόννη του ’68. Θα περιοριστούμε στην Σορβόννη του 2009. Όταν οι φοιτητές  εξεγέρθηκαν κατά της «εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης» του Σαρκοζί: http://www.dailymotion.com/video/x8shc4_fin-de-l-occupation-du-26-mars-de-l_news?start=21

    Ως προς το δεύτερο σκέλος ο κ.Γεωργιάδης έχει – πράγματι – δίκιο. Παντού όπου κυβερνούν οι Γεωργιάδηδες, οι φοιτητές και οι κινητοποιήσεις τους αντιμετωπίζονται με επίκληση της καθεστωτικής νομιμότητας, με τα γκλομπ και με τα χημικά. Γι’ αυτό άλλωστε και το τραγούδι των Pink Floyd, το «Another Brick In The Wall» («Άλλο ένα τούβλο στον τοίχο», κύριε εκπρόσωπε), μετατράπηκε σε παγκόσμιο ύμνο:  http://www.youtube.com/watch?v=YR5ApYxkU-U

ΠΗΓΗ: enikos.gr

http://www.bloko.gr/swmata-asfaleias/asygkrathtos-o-apsikoros-astynomikos-twn-mat.html

ΠΗΓΗ: bloko.gr

Ηταν ένα θέαμα άγριο και συνάμα πρωτόγνωρο: χωρίς να πέσει ούτε πέτρα, δίχως να έχει προηγηθεί η παραμικρή αψιμαχία, η Στουρνάρη γέμισε ξαφνικά με τα ποδοπατημένα κορμιά εκατοντάδων άοπλων νέων παιδιών, που από τη μια στιγμή στην άλλη μετατράπηκαν σε πεδίο εκτόνωσης για δεκάδες άνδρες των ΜΑΤ.

Ορμώντας ξαφνικά απ’ όλες τις παρόδους, με τη μυριόστομη ιαχή «γαμήστε τους! γαμήστε τους!», οι τελευταίοι οφθαλμοφανώς το γλεντούσαν: επί ένα τέταρτο της ώρας χτυπούσαν ανελέητα τους πεσμένους φοιτητές, τους ποδοπατούσαν, τους ψέκαζαν κατάμουτρα με τις φυσούνες, εκτόξευαν μέσα στον κόσμο χειροβομβίδες «κρότου-λάμψης», σταματώντας κάποιες στιγμές, μόνο και μόνο για να εκφράσουν με βρισιές τον ενθουσιασμό τους γι’ αυτό το μονόπλευρο ξεσάλωμα. Μοναδικοί τυχεροί, όσοι λιγοστοί πρόλαβαν να μπουν από την πύλη της Στουρνάρη στο ΕΜΠ, μέσα στο περίπου μισό λεπτό που μεσολάβησε ανάμεσα στο άνοιγμά της και την επίθεση της αστυνομίας στους περίπου 1.500 διαδηλωτές.

«Εγιναν μάχες σώμα με σώμα, σκληρές μάχες σώμα με σώμα, αλλά τελικά τους αποκρούσαμε», μετέδιδε με αγωνιστικό στόμφο στον ασύρματο ο επικεφαλής της διμοιρίας στη συμβολή Στουρνάρη και Κάνιγγος, λίγο μετά την ολοκληρωτική εκκαθάριση της περιμέτρου του ιδρύματος από τους φοιτητές. Σκληρές -πραγματικά- μάχες: οι μεν ανεβοκατέβαζαν ρόπαλα και... γαμοσταυρίδια, οι δε προσπαθούσαν απεγνωσμένα να ξεφύγουν. Ή έκλαιγαν, όπως εκείνα τα κοριτσάκια που, στριμωγμένα επί ώρα από μια διμοιρία στον τοίχο του Πολυτεχνείου, μάζευαν τη μια κλοτσιά ή φυσουνιά μετά την άλλη.

Εχοντας συμπληρώσει 30 χρόνια στο ρεπορτάζ αυτού του είδους, πρώτη φορά είδα τη βίαιη διάλυση μιας ειρηνικής πορείας να μετατρέπεται σε τέτοιο απροκάλυπτο «γλέντι». Συνήθως τα ΜΑΤ δέρνουν σιωπηλά ή, το πολύ πολύ, βγάζοντας κάποιες άναρθρες «πολεμικές» κραυγές. Μετά τη μαζική ψήφο της ΕΛ.ΑΣ. προς τους ναζί, φαίνεται πως ήρθε η ώρα να δούμε τις μάχιμες μονάδες της να γιορτάζουν -κυριολεκτικά- την επέτειο του δικού τους 1973...