Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Παρασκευή, 19 Μαρτίου 2021 11:44

Η κυβερνητική αποτυχία στη διαχείριση της πανδημίας

Γράφτηκε από τον

_κυβερνητική_αποτυχία_στη_διαχείριση_της_πανδημίας.jpg

Σπύρος Αντωνίου

Απουσία ουσιαστικών μέτρων - Αυταρχισμός

Ένα χρό­νος από lockdown σε lockdown και ήδη με­τρά­με πάνω από 7.000 νε­κρούς από επι­πλο­κές του κο­ρω­νοϊ­ού. Η εξά­πλω­ση του covid συ­νε­χί­ζε­ται αμεί­ω­τη, ενώ ο αριθ­μός των δια­σω­λη­νω­μέ­νων στα ασφυ­κτι­κά γε­μά­τα νο­σο­κο­μεία, άγ­γι­ξε τα επί­πε­δα του πε­ρα­σμέ­νου Δε­κεμ­βρί­ου.

Η κυ­βέρ­νη­ση Μη­τσο­τά­κη όμως,  συ­νε­χί­ζει να αυ­το­θαυ­μά­ζε­ται για την δια­χεί­ρι­ση της παν­δη­μί­ας, προ­σπα­θώ­ντας να κρύ­ψει με χυ­δαία προ­πα­γάν­δα και κα­τα­στο­λή τις πα­ρα­λεί­ψεις, τα αδιέ­ξο­δα και τον πα­νι­κό της.

Για τη μη­δα­μι­νή ενί­σχυ­ση του ΕΣΥ, κα­λύ­τε­ρη από­δει­ξη απο­τε­λούν οι κα­θη­με­ρι­νές κα­ταγ­γε­λί­ες των υγειο­νο­μι­κών, οι οποί­οι κυ­ριο­λε­κτι­κά βρί­σκο­νται στα όριά τους. Σε αυτές απο­κα­λύ­πτουν τις δρα­μα­τι­κές ελ­λεί­ψεις με τις οποί­ες δί­νουν τη μάχη ενά­ντια στον covid (καθώς και την αύ­ξη­ση της λοι­πής νο­ση­ρό­τη­τας), όταν η κυ­βέρ­νη­ση όχι μόνο δεν επι­τάσ­σει τις ιδιω­τι­κές δομές Υγεί­ας, αλλά συ­νε­χί­ζει τα προ­κλη­τι­κά δώρα, με­τα­κι­νώ­ντας σε ιδιω­τι­κές κλι­νι­κές για­τρούς από τα δη­μό­σια νο­σο­κο­μεία.

Απα­γο­ρεύ­σεις

Για την κυ­βέρ­νη­ση, που έχει με­τα­τρέ­ψει την παν­δη­μία σε ευ­και­ρία επι­τά­χυν­σης των νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρων αντι­με­ταρ­ρυθ­μί­σε­ων, μπο­ρού­με μόνο να πη­γαι­νο­ερ­χό­μα­στε για δου­λειά, να ψω­νί­ζου­με ηλε­κτρο­νι­κά ή με sms και να με­τρά­με τους νε­κρούς μας κάθε από­γευ­μα στις 6. Με πε­ριο­ρι­σμούς στις ώρες ανα­ψυ­χής και πρό­στι­μα (όπως οι γε­λοιό­τη­τες για με­τα­κί­νη­ση μέχρι 2χμ σε «τσι­με­ντέ­νιες» γει­το­νιές, εκτός αν αντέ­χει να φτά­σει κά­ποιος-α από την Αγία Πα­ρα­σκευή στη Γλυ­φά­δα με τα πόδια για σω­μα­τι­κή άσκη­ση!), είναι εντε­λώς ανορ­θο­λο­γι­κό να υπο­στη­ρί­ζεις ότι κα­τα­πο­λε­μάς τον ιό. Αντί­θε­τα, συρ­ρι­κνώ­νεις δη­μο­κρα­τι­κά δι­καιώ­μα­τα και ελευ­θε­ρί­ες με πρό­σχη­μα τον κίν­δυ­νο με­τά­δο­σης του κο­ρω­νοϊ­ού.

Όλα τα στοι­χεία συ­νη­γο­ρούν για την υπερ­με­τά­δο­ση στους χώ­ρους ερ­γα­σί­ας (τε­λευ­ταίο πα­ρά­δειγ­μα  τα αυ­ξα­νό­με­να κρού­σμα­τα στην Ναυ­πη­γο­ε­πι­σκευα­στι­κή Ζώνη του Πε­ρά­μα­τος) και τον κα­θο­ρι­στι­κό ρόλο που παί­ζει ο συ­νω­στι­σμός στα ΜΜΜ.  Και σε αυτά τα πεδία όμως, οι ευ­θύ­νες της κυ­βέρ­νη­σης είναι τρα­γι­κές.

Η δια­βό­η­τη πλατ­φόρ­μα για τεστ στις με­γά­λες επι­χει­ρή­σεις, αφού άνοι­ξε με ένα μήνα κα­θυ­στέ­ρη­ση, τε­λι­κά δε δια­φέ­ρει σε τί­πο­τα από την υπάρ­χου­σα πλατ­φόρ­μα τυ­χαί­ας επι­λο­γής που λει­τουρ­γού­σε ήδη για τον γε­νι­κό πλη­θυ­σμό. Η απου­σία ελέγ­χων είναι αυτή που έχει εκτι­νά­ξει την ερ­γο­δο­τι­κή αυ­θαι­ρε­σία και τη μη τή­ρη­ση των μέ­τρων προ­στα­σί­ας (άρα και τα κρού­σμα­τα), σε ερ­γο­στά­σια, super market κ.α. Το γε­γο­νός αυτό, μαζί με την ελ­λι­πέ­στα­τη ιχνη­λά­τη­ση και τον υπο­χρε­ω­τι­κό εγκλει­σμό, έχει φέρει τον ιό μέσα στα σπί­τια, με απο­τέ­λε­σμα να νο­σούν πλέον ολό­κλη­ρες οι­κο­γέ­νειες.

Τα δρο­μο­λό­για των ΜΜΜ, παρά τις εξαγ­γε­λί­ες, πα­ρα­μέ­νουν ανε­παρ­κή και το «πά­στω­μα» των επι­βα­τών συ­νε­χί­ζε­ται. H δια­δι­κα­σία προ­σλή­ψε­ων στα μέσα στα­θε­ρής τρο­χιάς βρί­σκε­ται ακόμα στα μισά της δια­δρο­μής, ενώ οι οδη­γοί λε­ω­φο­ρεί­ων και τρό­λεϊ που θα έπια­ναν τι­μό­νι από το πε­ρα­σμέ­νο φθι­νό­πω­ρο, ανα­μέ­νε­ται τε­λι­κά να ξε­κι­νή­σουν δρο­μο­λό­για εντός Μαρ­τί­ου, με το γε­ρα­σμέ­νο στόλο να μην ανα­νε­ώ­νε­ται σύ­ντο­μα. Μόλις αυτή την εβδο­μά­δα ξε­κί­νη­σε η δη­μό­σια δια­βού­λευ­ση για την προ­μή­θεια 800 νέων λε­ω­φο­ρεί­ων από το υπουρ­γείο Υπο­δο­μών και Με­τα­φο­ρών, για Αθήνα και Θεσ­σα­λο­νί­κη.

Η ρα­γδαία αύ­ξη­ση των κρου­σμά­των, σύμ­φω­να με το Μα­ξί­μου και τα με­γά­φω­νά του στο δη­μό­σιο διά­λο­γο, οφεί­λε­ται στα «κρυφά πάρτι» της νε­ο­λαί­ας και φυ­σι­κά στις συ­γκε­ντρώ­σεις. Κάθε κοι­νω­νι­κή-πο­λι­τι­κή δια­μαρ­τυ­ρία ή διεκ­δί­κη­ση, σύμ­φω­να με τα κυ­βερ­νη­τι­κά επι­τε­λεία, «υπο­νο­μεύ­ει την έξοδο από την κρίση» και με­τα­δί­δει τον ιό. Ο Μη­τσο­τά­κης, για να υπο­στη­ρί­ξει τα πα­ρα­πά­νω, δια­στρέ­βλω­σε στη βουλή ακόμα και τα απο­τε­λέ­σμα­τα επι­στη­μο­νι­κής με­λέ­της. Μετά και την πρό­σφα­τη με­γα­λειώ­δη συ­γκέ­ντρω­ση στη Ν. Σμύρ­νη, που ορ­γα­νώ­θη­κε ως απά­ντη­ση στην ακραία αστυ­νο­μι­κή βία, ο πρω­θυ­πουρ­γός έκανε έκ­κλη­ση για «αυ­το­συ­γκρά­τη­ση και ψυ­χραι­μία». Προ­φα­νώς για να πα­ρα­κο­λου­θού­με σιω­πη­λοί-ες να ψη­φί­ζουν στη βουλή τον έναν αντι­δρα­στι­κό νόμο μετά τον άλλο. Κά­λε­σε επι­πλέ­ον τη νε­ο­λαία να μην «εγκλω­βί­ζε­ται» σε αυτά που δια­βά­ζει στα μέσα κοι­νω­νι­κής δι­κτύ­ω­σης, υπο­νο­ώ­ντας ότι η αλή­θεια βρί­σκε­ται στην κα­τα­σκευα­σμέ­νη πραγ­μα­τι­κό­τη­τα των συ­στη­μι­κών ΜΜΕ, με τα λο­γο­κρι­μέ­να πλάνα και τη διαρ­κή ανα­πα­ρα­γω­γή της κυ­βερ­νη­τι­κής προ­πα­γάν­δας. 

Εμ­βο­λια­σμός

Μπρο­στά στην πα­τα­γώ­δη απο­τυ­χία τους, οι κυ­βερ­νώ­ντες έχουν ενα­πο­θέ­σει όλες τις ελ­πί­δες τους στον καλό καιρό της άνοι­ξης και στο πρό­γραμ­μα εμ­βο­λια­σμού, που όπως και στην υπό­λοι­πη ΕΕ, συ­νε­χί­ζε­ται με σο­βα­ρές κα­θυ­στε­ρή­σεις. Οι συμ­φω­νη­μέ­νες παρ­τί­δες δεν έχουν ακόμα πα­ρα­λη­φθεί και η κερ­δο­σκο­πία των φαρ­μα­κευ­τι­κών εται­ριών βρί­σκε­ται στο απυ­ρό­βλη­το. Κάθε σκέψη για να σπά­σει η πε­ρί­φη­μη «πα­τέ­ντα» των εμ­βο­λί­ων έχει εξο­βε­λι­στεί από τη συ­ζή­τη­ση ως «τρέλα», πα­ρό­λο που συ­νο­λι­κά οι κυ­βερ­νή­σεις, σύμ­φω­να με την εται­ρεία ανα­λύ­σε­ων Airfinity, χο­ρή­γη­σαν στις φαρ­μα­κευ­τι­κές πε­ρί­που 7,5 δισ. ευρώ. Έτσι βέ­βαια χά­νε­ται πο­λύ­τι­μος χρό­νος, με μο­να­δι­κά θύ­μα­τα τους φτω­χούς και όσους έχουν ανά­γκη άμε­σου εμ­βο­λια­σμού (ευ­πα­θείς ομά­δες, πρό­σφυ­γες, φυ­λα­κι­σμέ­νοι), σε αντί­θε­ση με τους πλού­σιους που εμ­βο­λιά­ζο­νται στο Ντου­μπάι και διά­φο­ρα κυ­βερ­νη­τι­κά στε­λέ­χη και λοι­πούς αξιω­μα­τού­χους που πα­ρα­βιά­ζουν ξε­διά­ντρο­πα την προ­τε­ραιό­τη­τα των εμ­βο­λια­σμών.

Ενώ όμως η κυ­βέρ­νη­ση των «αρί­στων» δεν ψελ­λί­ζει λέξη στα ευ­ρω­παϊ­κά συμ­βού­λια για το αί­σχος με τα εμ­βό­λια, δίνει λυσ­σα­λέα μάχη στις Βρυ­ξέ­λες για το λε­γό­με­νο «πρά­σι­νο δια­βα­τή­ριο», με το βλέμ­μα στην ανά­καμ­ψη της του­ρι­στι­κής βιο­μη­χα­νί­ας και του κλά­δου των με­τα­φο­ρών. Στην κυ­βέρ­νη­ση μά­λι­στα εξε­τά­ζουν να επε­κτεί­νουν τον κά­θε­το εμ­βο­λια­σμό, ανε­ξαρ­τή­τως δη­λα­δή ηλι­κί­ας, πέρα από τα μικρά νησιά με λι­γό­τε­ρους από 1.000 κα­τοί­κους και στα νησιά έως 15.000 κα­τοί­κους, με έμ­φα­ση στις Κυ­κλά­δες, ώστε να ανά­ψουν το συ­ντο­μό­τε­ρο οι μη­χα­νές της του­ρι­στι­κής σεζόν. Τι και αν «βρά­ζουν» τα αστι­κά κέ­ντρα με χι­λιά­δες κρού­σμα­τα, πρέ­πει να είναι όλα έτοι­μα για τα δο­κι­μα­στι­κά τα­ξί­δια των επι­σκε­πτών από το Ισ­ρα­ήλ τον Απρί­λιο και για τους λοι­πούς του­ρί­στες από τον Μάϊο.

Ακόμα και τα πο­λυ­δια­φη­μι­σμέ­να μέτρα «στή­ρι­ξης της ερ­γα­σί­ας», δεν είναι τί­πο­τε άλλο από απαλ­λα­γή των αφε­ντι­κών από την υπο­χρέ­ω­ση κα­τα­βο­λής μι­σθών και ασφα­λι­στι­κών ει­σφο­ρών, με πα­ράλ­λη­λη έντα­ση της ερ­γα­σια­κής εκ­με­τάλ­λευ­σης. Απα­νω­τές κρα­τι­κές ενι­σχύ­σεις για τις επι­χει­ρή­σεις και επι­δό­μα­τα πεί­νας 534 ευρώ για τους ερ­γα­ζό­με­νους που βρί­σκο­νται σε ανα­στο­λή. Υπε­ρερ­γα­σία μέσω τη­λερ­γα­σί­ας ή μη, για όσους ακόμα έχουν δου­λειά.

«Ως εδώ»

Αυτή η ανοι­χτά τα­ξι­κή πο­λι­τι­κή, που φέρ­νει θά­να­το, φτώ­χεια και κα­τα­στο­λή για τους πολ­λούς, είναι που υπο­κι­νεί τις εκρή­ξεις οργής και τις μα­ζι­κές κι­νη­το­ποι­ή­σεις που ζούμε τις τε­λευ­ταί­ες εβδο­μά­δες, στο κέ­ντρο της Αθή­νας και τις γει­το­νιές της Ατ­τι­κής, της Θεσ­σα­λο­νί­κης και στις άλλες πό­λεις. Μια κοι­νω­νία κου­ρα­σμέ­νη από τα συσ­σω­ρευ­μέ­να προ­βλή­μα­τα και τον αυ­ταρ­χι­σμό, αμ­φι­σβη­τεί δυ­να­μι­κά το κυ­βερ­νη­τι­κό αφή­γη­μα και φω­νά­ζει «Ως Εδώ» σε αυ­τούς που της στε­ρούν τη ζωή, τη δου­λειά, τις σπου­δές, τα δη­μο­κρα­τι­κά δι­καιώ­μα­τα, την ενη­μέ­ρω­ση, το δη­μό­σιο χώρο. Επό­με­νο ρα­ντε­βού το παλ­λαϊ­κό συλ­λα­λη­τή­ριο για την Υγεία, την Τε­τάρ­τη 17/3, στο  Σύ­νταγ­μα (18.30).

Αυτές οι ελ­πι­δο­φό­ρες ανά­σες ελευ­θε­ρί­ας, που ομορ­φαί­νουν τις δύ­σκο­λες μέρες μας και ενι­σχύ­ουν το ηθικό του κό­σμου μας, μοιά­ζουν όλο και πε­ρισ­σό­τε­ρο με τις πρώ­τες χο­ντρές ψι­χά­λες της κα­ται­γί­δας που έρ­χε­ται για να αλ­λά­ξει τη φορά του ανέ­μου. Ήδη εξάλ­λου ο φόβος έχει αρ­χί­σει να αλ­λά­ζει στρα­τό­πε­δο.

πηγη; rproject.gr