Σήμερα: 29/03/2024
Π.Ε.Ν.Ε.Ν.

Π.Ε.Ν.Ε.Ν.

ellada_ellhnikh_shmaia.jpg

Τσίπρας και Καμμένος δεσμεύουν με χρέη τις επόμενες γενιές - Ποιο είναι το πραγματικό σχέδιο των Γερμανών για τη χώρα μας

 

Το Eurogroup αποφάσισε ομόφωνα, δηλαδή και με τη συμβολή του Έλληνα υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου βραχυπρόθεσμα μέτρα για την ελάφρυνση του δημόσιου χρέους με ορίζοντα το 2020. Σύμφωνα λοιπόν με την απόφαση αυτή η Ελλάδα θα έχει συνολική ωφέλεια της τάξης του 20% του ΑΕΠ.

Κανείς όμως δεν μας είπε ποιο θα είναι το ΑΕΠ της χώρας και ποιο θα είναι το χρέος της το 2060. Εάν έως τότε το χρέος, στη διάρκεια των 44 ετών που θα μεσολαβήσουν, το χρέος θα είναι βιώσιμο και με ποια πλεονάσματα ή με πόσα δανεικά από τις αγορές θα το εξυπηρετεί η χώρα μας.

Προφανώς το 2060 ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δεν θα υπάρχει όχι μόνον στην πολιτική σκηνή αλλά ούτε καν βιολογικά, αλλά σήμερα είναι ο άνθρωπος που δίνει τον τόνο στην οικονομική πολιτική της Ευρώπης και επιβάλλει κανόνες και όρους, όχι μόνον για την Ελλάδα.

Ποια είναι λοιπόν τα δεδομένα και ποια είναι τα ζητούμενα από τον χερ Σόιμπλε.

Η ελληνική οικονομία σύμφωνα με τις υπάρχουσες εκτιμήσεις θα σημειώνει ρυθμούς ανάπτυξης της τάξης του 3% από το 2017 και για αρκετά χρόνια ενώ στην πορεία και έως το 2060 οι ρυθμοί αυτοί θα πέσουν αλλά θα διατηρηθούν κατά μέσο όρο στο 1,2%.

Με βάση τις εκτιμήσεις αυτές, το 2060 το ονομαστικό ΑΕΠ της Ελλάδας θα φτάνει τα 700 δισ. ευρώ €.

Οι δανειστές επιθυμούν να επιβάλλουν στην Ελλάδα πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 3,5% τουλάχιστον έως το 2029, κάτι που θεωρείται αδύνατο καθώς, το πλεόνασμα των 6 δισ. του 2017 θα πρέπει να αυξάνεται κάθε χρόνο ανάλογα με την άνοδο του ΑΕΠ προκειμένου όχι μόνον να καλύπτονται οι τόκοι των δανείων αλλά σταδιακά και κεφάλαιο. Φυσικά μετά τη λήξη του τρίτου μνημονίου υπολογίζεται η Ελλάδα να «βγει» στις αγορές προκειμένου να αναχρηματοδοτεί τις ανάγκες της αλλά με μεγαλύτερο επιτόκιο από αυτό που της εξασφαλίζουν σήμερα οι δανειστές της.

Είναι προφανές ότι με τη σημερινή κατάσταση της οικονομίας δεν είναι δυνατόν να υποστηρίξει κάποιος σοβαρά ότι όλα αυτά μπορούν να είναι μια ρεαλιστική προσέγγιση για μια χώρα ουσιαστικά χρεοκοπημένη η οποία, όπως δείχνουν όλα τα στοιχεία, με τα σημερινά δεδομένα θα συνεχίσει και το 2060 να έχει χρέος που θα ανέρχεται στο 165% του ΑΕΠ της, δηλαδή θα ξεπερνά το 1,2 τρισ. Ευρώ -αν φυσικά το ευρώ υπάρχει έως τότε.

Φυσικά ενδιάμεσα θα έχει αποπληρώσει τόκους αλλά η ανάγκη της για αναχρηματοδότηση του κεφαλαίου θα αποτελεί φαύλο κύκλο καθώς φτάνοντας το 2060 θα πρέπει να δανείζεται κάθε χρόνο πολλές δεκάδες δισεκατομμύρια που ορισμένοι εκτιμούν ότι μπορεί να ξεπερνούν και τα 70 ή 80.

Είναι προφανές λοιπόν ότι τα όσα επιδιώκουν οι δανειστές μας, προεξάρχοντος του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και όσα συνομολογούν σήμερα οι συγκυβερνώντες Αλέξης Τσίπρας και Πάνος Καμμένος δεν έχουν καμία λογική και θα οδηγήσουν τη χώρα σε μια μόνιμη επιτροπεία αφού η χώρα θα έχει ήδη εκχωρήσει το σύνολο της δημόσιας περιουσίας της μέσω του περιβόητου ταμείου, το τραπεζικό μας σύστημα θα ανήκει σε ξένους επενδυτές και πολλά από τα καλύτερα φιλέτα της ελληνικής επιχειρηματικότητας και ιδιωτικής περιουσίας θα έχουν περάσει τελικά σε χέρια ξένων επενδυτών.

Η Ελλάδα έχει κινδυνεύσει δύο φορές έως τώρα σοβαρά να βρεθεί όχι μόνον εκτός της Ευρωζώνης αλλά και εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παρά το γεγονός ότι τυπικά συμμετέχει στα όργανα λήψης των αποφάσεων ουσιαστικά έχει αυτή τη στιγμή δύο εξαιρετικά προβλήματα. Πρώτον δεν της επιτρέπεται να μετάσχει στο μηχανισμό ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ μέσω του οποίου επιδιώκεται η διάσωση των χωρών -κυρίως του Νότου- με μεγάλο κρατικό έλλειμμα. Και δεύτερον, ίσως και κυριότερο, έχει ελέγχους στην ελεύθερη κίνηση των κεφαλαίων. Το θέμα αυτό που αποτελεί τον τραγικό επίλογο μιας τραγικής δήθεν διαπραγμάτευσης όχι μόνον επιβλήθηκε από την ελληνική κυβέρνηση αλλά και καταργεί ουσιαστικά κάθε έννοια ισότιμης συμμετοχής της χώρας μας στην ΕΕ, βασική αρχή της οποίας είναι ακριβώς αυτό, η ελεύθερη κίνηση των κεφαλαίων μεταξύ των κρατών μελών της.

Βρισκόμαστε λοιπόν, ως χώρα στο κρισιμότερο σταυροδρόμι, με μια κυβέρνηση που έχει αρχίσει και πάλι τις δημιουργικές ασάφειες προκειμένου να μην πει την αλήθεια στον λαό και αποκαλυφθούν οι τεράστιες ευθύνες της. Μια κυβέρνηση που έχει υπογράψει το τρίτο επαχθέστερο μνημόνιο και δυστυχώς ετοιμάζεται να βάλει την ταφόπλακα στην ελληνική οικονομία με νέους φόρους και πλήρη φτωχοποίηση του λαού.

Μια κυβέρνηση που επί 22 μήνες δέχεται να παίζει μαζί της, όπως η γάτα με το ποντίκι ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ο οποίος ζητά να τηρηθούν τα όσα έχει υπογράψει επαναφέροντας εμμέσως την πρότασή του για έξοδό μας από το ευρώ σημειώνοντας ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος για την παραμονή μας.

Και εδώ επανερχόμαστε στο βασικό... φιλοσοφικό ερώτημα: Ποιος είναι πραγματικά ο στόχος του Γερμανού πολιτικού στον οποίο δεν τολμά να αντιταχθεί ούτε η παντοδύναμη καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ.

Προφανώς μια εύκολη εξήγηση είναι το ότι ενόψει των εκλογών το φθινόπωρο του 2017 ο Σόιμπλε αλλά και η Μέρκελ δεν θέλουν να υπάρξει κανείς εν δυνάμει ψηφοφόρος τους που να μπορεί να υποστηρίξει ότι χαρίζουν χρήματα του γερμανικού λαού στην Ελλάδα. Και ότι μετά και εφόσον φυσικά κερδίσουν τις εκλογές, τα πράγματα θα είναι λίγο ευκολότερα για εμάς.

Δεν είναι όμως ακριβώς έτσι:

Ο οικονομική θεωρία του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε διακρίνεται από μία βασική παράμετρο: τα πρωτογενή πλεονάσματα. Και αυτά δεν τα ζητά μόνον από την Ελλάδα, αλλά τα έχει επιβάλει σε ολόκληρη την Ευρώπη. Είναι προσωπική του μονομανία; Όχι, είναι μονομανία και μέρος της πολιτικής και οικονομικής κουλτούρας όλων των Γερμανών.

Των Γερμανών που σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις μετάνιωσαν που δέχθηκαν τη δημιουργία του κοινού νομίσματος -σε αντάλλαγμα με την άρση του Γαλλικού βέτο για την επανένωση των δύο Γερμανιών- και δεν θα τους χάλαγε η επιστροφή στα εθνικά νομίσματα ειδικά τώρα που το μάρκο τους θα ήταν ένα παντοδύναμο νόμισμα.

Ακόμη όμως κι αν δεν ισχύει αυτή η προσέγγιση η αλήθεια είναι ότι προφανώς οι Γερμανοί μετάνιωσαν γιατί δέχθηκαν να μπουν στην Ευρωζώνη κράτη όπως η Ελλάδα που όχι μόνον έχουν προβληματικές οικονομίες αλλά είναι και απείθαρχα.

Γι’ αυτό λοιπόν και επειδή δεν υπάρχει η πρόβλεψη να διώξεις κάποιον από το κλειστό κλαμπ του ευρώ οι λύσεις που υπάρχουν είναι τρεις: Είτε τον υποχρεώνεις να κάνει αυτό που θέλεις, είτε τον υποχρεώνεις να πτωχεύσει εντός ευρώ επιβάλλοντάς του ένα παράλληλο διπλό νόμισμα είτε τον σπρώχνεις εκτός του ευρώ, δίνοντάς του και κάτι για τη χάρη που θα σου κάνει.

Προφανώς δεν είναι η πρώτη φορά που τα σενάρια αυτά μπαίνουν στο τραπέζι της συζήτησης, αλλά είναι σίγουρο πως κάθε φορά μπαίνουν και θα μπαίνουν με ακόμη χειρότερους όρους και προϋποθέσεις. Και αυτό αποτελεί μια τεράστια ευθύνη για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.

Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον, αλλά όλοι γνωρίζουν ότι η έξοδος από το ευρώ αποτελεί μια επώδυνη λύση.

Η Γερμανία βρίσκεται και αυτή σε ένα σταυροδρόμι. Γνωρίζει πως η ΕΕ κινδυνεύει να καταρρεύσει αν δεν ολοκληρωθεί. Άρα από τη δική της πλευρά θέλει να έχει καθαρούς όρους αλλά κυρίως κράτη που ακόμη και αν δεν είναι πλήρως ισότιμα από πλευράς οικονομικής δύναμης, θα έχουν ένα κοινό βασικό χαρακτηριστικό: Θα μπορούν να πληρώνουν μόνα τους τα χρέη τους.

Σε διαφορετική περίπτωση, εφόσον λοιπόν δρομολογηθεί η πλήρης οικονομική – δημοσιονομική ένωση της Ευρώπης ο πλεονασματικός βορράς θα πρέπει να καλύπτει τον ελλειμματικό νότο.

Αυτό όμως, δυστυχώς για εμάς, μάλλον αποτελεί παρελθόν καθώς ο λαϊκισμός που σαρώνει την Ευρώπη καταστρέφει πολλά από τα ευρωπαϊκά ιδεώδη πάνω στα οποία οικοδομήθηκε από την αρχή η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα.

Έτσι λοιπόν η Γερμανία και οι δορυφόροι της -Ολλανδία, Φινλανδία, Ουγγαρία κ.λπ.- μοιάζουν να έχουν επιβάλλει δύο κανόνες: Αυτόν του μηδενικού ελλείμματος και αυτόν της μηδενικής ανοχής. Λάθος και οι δύο ως απόλυτες έννοιες, αλλά δυστυχώς υπαρκτοί.

Με βάση αυτούς, όλα δείχνουν ότι έχουν αποφασίσει να σκληρύνουν τη στάση τους απέναντι στην Ελλάδα που εκτός όλων των άλλων κατηγορείται ότι πότε δεν τηρεί τα όσα υπογράφει.

Και απέναντι σε όλα αυτά έχουμε μια αδύναμη πλέον κυβέρνηση που έχει χάσει την λαϊκή στήριξη και αποδοχή και προσπαθεί πανικόβλητη με τεχνάσματα να παρατείνει την παραμονή της στην εξουσία.

Η δήθεν διαπραγμάτευσή της επί σχεδόν δύο χρόνια όχι μόνον δεν έχει βελτιώσει στο παραμικρό την ελληνική οικονομία και την κατάσταση του λαού αλλά δυστυχώς, όπως όλα δείχνουν τίποτε δεν έχει τελειώσει ακόμη. Δίνουν μερικά ψίχουλα σε όσους έχει καταστήσει πένητες με την έως τώρα πολιτική τους και την ίδια ώρα ετοιμάζονται για νέους δυσβάσταχτους φόρους και νέα μνημόνια. Για μεγάλες περικοπές κύριων συντάξεων ίσως ακόμη και μισθών δημοσίων υπαλλήλων, όπως ζητάει το ΔΝΤ που επί μήνες παρακαλούσαν να μη φύγει και πίστευαν δήθεν ότι θα το βάλουν να «τσακωθεί» με τον Σόιμπλε για να μας κόψουν το χρέος.

Υπό άλλες προϋποθέσεις το ερώτημα θα ήταν αφελείς ή ανόητοι; Δυστυχώς η απάντηση είναι μάλλον και αφελείς και ανόητοι και τελικά επικίνδυνοι.


ΠΗΓΉ: newsbomb.gr

limeniko-soma.jpg

Η μεγάλη και πολυήμερη κινητοποίηση των Ναυτεργατών μεταξύ των άλλων έβγαλε στην «σέντρα» όλες εκείνες τις δυνάμεις οι οποίες εχθρεύονται, υπονομεύουν και ενίοτε με παράνομα, καταχρηστικά και βαθύτατα αντιδημοκρατικά μέτρα συνδράμουν από την θέση τους για να επιτευχθούν οι πολιτικοί στόχοι της κυβέρνησης και του εφοπλιστικού κεφαλαίου για την υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής που δεν είναι άλλοι από το τσάκισμα των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων και την επέλαση της βάρβαρης μνημονιακής πολιτικής.

Στην κατεύθυνση αυτή αναφορικά με το κομμάτι της Ναυτιλίας επιστρατεύονται οι δυνάμεις καταστολής και υπονόμευσης με μοχλό και εργαλείο τις Λιμενικές αρχές, δηλαδή τα κατά τόπους Λιμεναρχεία σε διάφορα λιμάνια της χώρας μας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα που επιβεβαιώνει αυτή την εκτίμησή μας στο ακέραιο ήταν η στάση που επέδειξαν οι Λιμενικές αρχές και οι επικεφαλείς τους στην Ηγουμενίτσα Αντώνης Μάζης, στην Πάτρα Δημήτρης Κυριακουλόπουλος, στο Ηράκλειο Δημήτρης Σαϊτάκης και αλλού.

Στην Ηγουμενίτσα ο Κεντρικός Λιμενάρχης απαγόρευσε την είσοδο πολυμελούς κλιμακίου της ΠΝΟ στο λιμάνι με τον πρωτοφανή και ψευδέστατο ισχυρισμό ότι την φύλαξη του λιμανιού την έχει ιδιωτική εταιρεία ασφαλείας!!!!

Στην Πάτρα ο Κεντρικός Λιμενάρχης έδωσε διαταγή και μετέτρεψε τους άνδρες του Λιμεναρχείου σε πειθήνια όργανα απεργοσπασίας και τους ζήτησε να βγάλουν τους κάβους από τις πίντες προκειμένου να αναχωρήσει συγκεκριμένο πλοίο.

Στον Πειραιά ο Κεντρικός Λιμενάρχης και δυνάμεις των Λιμενικών έδωσαν εξετάσεις αυθαιρεσίας και παρανομίας στο Ε/Γ- Ο/Γ «ΦΑΙΣΤΟΣ ΠΑΛΑΣ» εμποδίζοντας και προσπαθώντας να απομακρύνουν τον Ταμία της ΠΕΝΕΝ από την νόμιμη παρουσία του στο πλοίο, χωρίς όμως τελικά να καταφέρουν να υλοποιήσουν το παράνομο σχέδιό τους χάρη στην αγωνιστική και αποφασιστική επιμονή του!!

Στο Ηράκλειο ο Κεντρικός Λιμενάρχης επέτρεψε επί σειρά ημερών στους λεγόμενους αγανακτισμένους αγρότες να δημιουργήσουν μια εξαιρετικά επικίνδυνη κατάσταση (παρακολουθώντας ο ίδιος και οι τοπικές δυνάμεις του Λιμεναρχείου εκ του μακρόθεν με πρωτοφανή απάθεια και αδράνεια) να οργανωθεί η επίθεση στο πλοίο «BLUEHORIZON» με αποτέλεσμα να σημειωθούν σοβαρότατα γεγονότα που έθεσαν σε κίνδυνο την σωματική ακεραιότητα και την ίδια την ζωή των απεργών Ναυτεργατών!!

Όλως περιέργως όλα τα παραπάνω πλοία που πρωταγωνίστησαν στην επιχείρηση υπονόμευσης της απεργίας είναι του ομίλου GRIMALDI (πρώην MINOANLINES)!!!

Στον Βόλο ο Υπολιμενάρχης έβαλε πλάτη στο Ε/Γ-Ο/Γ πλοίο «ΠΡΩΤΕΑΣ» να σπάσει την απεργία ενώ οι Λιμενικές αρχές απομάκρυναν και εμπόδισαν το κλιμάκιο να προσεγγίσει το πλοίο. Στο πλοίο αυτό διαδραμάτισε άθλιο και απεργοσπαστικό ρόλο ο Πλοίαρχός του, σε στενή συνεργασία με την πλοιοκτήτρια εταιρεία και το Λιμεναρχείο Βόλου!!!

Ο Πρόεδρος της ΠΕΝΕΝ, η ΠΝΟ και άλλα Ναυτεργατικά Σωματεία κατήγγειλαν αυτές τις πρωτοφανείς απεργοσπαστικές και άθλιες μεθοδεύσεις, επέκριναν και κατήγγειλαν την απροκάλυπτη ανάμειξη των Λιμενικών αρχών που μετατράπηκαν σε χωροφύλακα των εφοπλιστικών συμφερόντων αποδεικνύοντας τον ρόλο που διαχρονικά παίζουν παράγοντες του Λιμενικού Σώματος και την σύνδεσή τους με τα εφοπλιστικά συμφέροντα.

Εξάλλου αυτήν την πολιτική παράγει και η πρώτη φορά «αριστερά» η οποία άφησε (Δρίτσας – Κουρουμπλής) ανέγγιχτο τον ρόλο των Λιμενικών οργάνων οι οποίοι όμως αποδείχνουν για άλλη μια φορά με τα έργα και τις πράξεις τους ότι λειτουργούν ως πειθήνια όργανα του εφοπλιστικού κεφαλαίου και ο υπερβάλλον ζήλος τους οδηγεί σε ενέργειες και πρακτικές που καταστρατηγούν ξεδιάντροπα το ελληνικό σύνταγμα, τις διεθνείς συμβάσεις και τα θεμελιωμένα δημοκρατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα των Ναυτεργατών.

Άξιος ο μισθός τους!!!!

Οι απαντήσεις του Υπουργού Ε.Ν και του Αρχηγού του Λ.Σ ότι οι συγκεκριμένες πρακτικές δεν είχαν την έγκριση της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας δεν τους απαλλάσσει στο ελάχιστο των ευθυνών τους διότι είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι δεν πρόκειται να πάρουν την παραμικρή πρωτοβουλία για την παραδειγματική τιμωρία όσων συνέβαλαν στις πρωτοφανείς αυτές πράξεις αυθαιρεσίας και παρανομίας.

Με εντολή Διοίκησης

           Ο Πρόεδρος                                         Ο Γενικός Γραμματέας

Νταλακογεώργος Αντώνης                     Κροκίδης Νίκος

Υ.Γ.: Είναι προφανές ότι η παραπάνω καταγγελία μας δεν αφορά το σύνολο των ένστολων του Λιμενικού Σώματος αλλά εκείνες τις δυνάμεις που συνδέονται από πλευράς ευθυνών και αρμοδιοτήτων με την τήρηση και εφαρμογή του ευρύτερου νομοθετικού θεσμικού πλαισίου επί των πλοίων και ασκούν εποπτικό και ελεγκτικό έργο σε αυτά.

_Νταλακογεώργος__Οι_ναυτεργάτες_άφησαν_παρακαταθήκη_αγώνων.jpg

«Ο πολυήμερος αγώνας των ναυτεργατών, ξεχώρισε για τη μαζική, καθολική ενότητα και συσπείρωση των απεργών, τη δραστήρια συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις που έγιναν όλες αυτές τις μέρες, για τη συμμετοχή όλων στη λήψη των αγωνιστικών αποφάσεων, για την οργάνωση και την αποφασιστικότητά του», δηλώνει στο Πριν ο Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΝΕΝ), Αντώνης Νταλακογεώργος

Συνέντευξη στον Κυριάκο Νασόπουλο

Πώς σχολιάζετε την απόφαση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ναυτι­κών (ΠΝΟ), να αναστείλει το πρωί του Σαββάτου, την προγραμματισμέ­νη έως και τη Δευτέρα 12/12 απεργία;

Σχετικά με την αναστολή της απεργίας διαρκείας, ως Πανελλήνια Ένωση Ναυ­τών Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕ­ΝΕΝ), θεωρούμε ότι η απόφα­ση της πλειοψηφίας της Πανελ­λήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας (ΠΝΟ), δεν απηχούσε τη βού­ληση και την αγωνιστική διά­θεση της μεγάλης πλειοψηφίας των ναυτεργατών. Η ΠΕΝΕΝ πρότεινε τη συνέχιση και την κλιμάκωσή της, με νέα 48ωρη πανελλαδική απεργία.

Πώς φτάσαμε στον αγώ­να διαρκείας των ναυτεργα­τών, ο οποίος διήρκησε 9 ολόκληρες μέρες, από την Παρασκευή 2/12 μέχρι και χθες, Σάββατο 10/12;

Ήταν ο αιφνιδιασμός της κυ­βέρνησης να θέσει ανάμεσα στα προαπαιτούμενα για τη β’ αξιο­λόγηση τον τριπλασιασμο της φορολογίας των ναυτεργατών, δίπλα και μαζί με τα συσσωρευ­μένα προβλήματα στο κοινωνι­κοασφαλιστικό και τα εργασια­κά. Η άρνηση, ο εμπαιγμός και η αδιαλ­λαξία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σε συνδυασμό με τις βαρύτατες συνέπει­ες τις οποίες δρομολογούσε η υπερφο­ρολόγησηήμας, ήταν οι παράγοντες που συνετέλεσαν καθοριστικά στην επανα­λαμβανόμενη κλιμάκωση του απεργια­κού μας αγώνα.

Ποια αιτήματα βρέθηκαν στο επί­κεντρο των κινητοποιήσεων σας;

Τα κυρίαρχα αιτήματα των ναυτεργα­τών ήταν το φορολογικό, το ασφαλιστικό και τα εργασιακα, τα οποία αποτελούν και τις πάγιες διεκδικήσεις όλου του εργατι­κού κινήματος. Οι διεκδικήσεις μας στό­χευαν ενάντια στο σύνολο της παλιάς και της νέας μνημονιακής πολιτικής.

Από την πλευρά του, ο υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής Παναγιώτης Κουρουμπλής, όλες αυ­τές τις μέρες κατηγορούσε τους ναυ­τεργάτες για αδιάλλακτη στάση, χρη­σιμοποιώντας παράλληλα με τη βο­ήθεια των ΜΜΕ και το παιχνίδι του «κοινωνικού αυτοματισμού», περί αποκλεισμένων πολιτών και εμπο­ρευμάτων που σαπίζουν στα λιμάνια. Πώς σχολιάζετε τη στάση του;

Η στάση της κυβέρνησης από την αρ­χή της απεργίας είχε στόχο την απόρριψη των αιτημάτων, τη δημιουργία σύγχυσης και αποπροσανατολισμού, ενώ παράλ­ληλα ενεργοποίησε τον κοινωνικό αυτο­ματισμό. Ειδικά τις τελευταίες μέρες, κυ­βερνηση, συστημικά ΜΜΕ και ένας ιδι­ότυπος τραμπούκικος και παρακρατικός μηχανισμός, ο οποίος στήθηκε ιδιαίτερα στην Κρήτη, με την ανοχή θα έλεγα και με την ενθάρρυνση της κυβέρνησης αλ­λά και τοπικών παράγοντων του νησιού, προέβη σε πρακτικές οι οποίες συνιστούν κίνδυνο για τα δημοκρατικά μας δικαιώ­ματα και τις συνδικαλιστικές μας ελευθε­ρίες. Παράλληλα, βέβαια, επιδίωξε, σε συ­νεργασία με εφοπλιστικές εταιρίες όπως για παράδειγμα ο όμιλος Γκριμάλντι, το σπάσιμο της απεργίας με απεργοσπαστι­κές ενέργειες. Υπόλογη και υπεύθυνη για τα προβλήματα που διαμόρφωσε η πολυ­ήμερη απεργία μας στα νησιά είναι απο­κλειστικά η κυβέρνηση και η αντιλαϊκή πολιτική της και όχι βεβαίως ο αγώνας των ναυτεργατών.

Πρόσφατα ο Πρόεδρος της Ένω­σης Ελλήνων Εφοπλιστών, Θοδωρής Βενιάμης, εξαπέλυσε σφοδρή επίθε­ση στην ΠΕΝΕΝ και προσω­πικά σε εσάς, ισχυριζόμενος ότι αποτελείτε εμπόδιο στην ανάπτυξη της ναυτιλίας και στην ένταξη εκατοντάδων χι­λιάδων ναυτικών ξανά στην επάγγελμα; Ποια πιστεύετε ότι ήταν η στόχευση της συ­γκεκριμένης επίθεσης και πώς απαντάτε;

Επρόκειτο για μια σφοδρή επίθεση που οφείλεται στο ναυ­άγιο που οδηγήσαμε τους σχε­διασμόυς των εφοπλιστών και της κυβέρνησης, οι οποίοι με­θόδευσαν την κατάργηση της θεσμοθετημένης Συλλογικής Σύμβασης Εργασιας που θε­σπίστηκε το 1943 από τη θρυ­λική Ομοσπονδία Ελληνικών Ναυτεργατικών Οργανώσεων (ΟΕΝΟ). Μέσα και από αυτή την επίθεση αποδείχθηκε ότι η ΠΕΝΕΝ αποτελεί τον κύριο αντίπαλο του εφοπλιστικού κε­φαλαίου στην προσπάθειά του να υπο­νομεύσει και να συντρίψει τα δικαιώματα δεκαετιών, τα οποία κερδήθηκαν με πο­λύχρονους και σκληρούς αγώνες. Ήταν μια άθλια και βρώμικη επιχείρηση που σχεδιαστηκε, οργανώθηκε και έγινε προ­σπάθεια να υλοποιηθεί με τη συναίνεση και αποδοχή του κυβερνητικού και ερ­γοδοτικού συνδικαλισμού στη Πανελ­λήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας (ΠΝΟ). Αποκαλύφθηκε ότι Τσιπρας, Δραγασα­κης, Σταθάκης και Δριτσας είχαν συμφω­νήσει για το σκοπό αυτό από τέλος του 2013! Ο «έντιμος και ηθικός» Θ. Δριτσας ανέλαβε τη βρώμικη δουλειά, καθώς εί­ναι αυτός που υπηρέτησε ως πιστό «μα­ντρόσκυλο» την εφοπλιστοδουλη κυβερ­νητική ναυτιλιακή πολιτική, διατηρώντας και διευρύνοντας το καθεστώς επιχειρη­ματικής ασυδοσίας και φοροασυλίας του εφοπλιστικού κεφαλαίου στη ναυτιλία! Εαν ο συμβιβασμένος σοσιαλδημοκρα­τικός συρφετός του ΣΥΡΙΖΑ έχει το πο­λιτικό ανάστημα και το θάρρος, ας φέρει νομοθετική ρύθμιση για κατάργηση της Συλλογικής Σύμβασης στη βουλή, και όχι να επιχειρεί με άθλιες μεθοδεύσεις τη ντε φάκτο επιστροφή των ναυτεργατών στην εποχή της γαλέρας!

antonis

Άναγκη συγκρότησης μαζικού, ταξικού, εργατικού μετώπου

Εφοπλιστές και κυβέρνηση καταπατούν κατοχυρωμένα δικαιώματα

Η ΠΕΝΕΝ κάνει συνεχώς καταγγε­λίες για τις εργασιακές σχέσεις που επι­κρατούν στη ναυτιλία. Ποιές είναι πραγ­ματικά οι συνθήκες εργασίας που επι­κρατούν μέσα στα πλοία;

Πράγματι είναι πολύ συχνές οι καταγγε­λίες μας για σειρά προβλημάτων στον χώρο της ναυτιλίας. Εχουμε πλήθος παραβιάσεων και καταστρατήγησης της ισχύουσας εργατι­κής νομοθεσίας και των Συλλογικών Συμβά­σεων Εργασίας οι οποίες αφορούν υπερβά­σεις στα ωράρια εργασίας, τη μη καταβολή δεδουλευμένων μισθών, τις επιμέρους θε­σμοθετήσεις διατάξεων που σχετίζονται με τις Συλλογικές Συμβάσεις, ακόμη και με θέ­ματα ασφαλείας. Εφοπλιστές, κυβέρνηση και υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολι­τικής σε συμμαχία, προσπαθούν να καταπα­τήσουν από κοινού πλήρως τα κατοχυρωμέ­να δικαιώματά μας.

Υπάρχει, πιστεύετε, η δυνατότητα ο αγώνας των ναυτεργατών να συνδεθεί και με άλλα κομμάτια του μάχιμου ερ­γατικού λαϊκού κινήματος, έτσι ώστε να υπάρξει μια πιο συνολική απάντηση στην αντεργατική κυβερνητική πολιτική;

Ο πολυήμερος αγώνας των ναυτεργατών, ξεχώρισε, σαν μια αναλαμπή και ήταν μια ιδι­αίτερη στιγμή στην πάλη του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Ξεχώρισε για την μαζική, καθολική ενότητα και συσπείρωση των ναυ­τεργατών, τη δραστήρια συμμετοχή των απερ­γών στις κινητοποιήσεις που έγιναν όλες αυ­τές τις μέρες, για τη συμμετοχή όλων στη λή­ψη των αγωνιστικών αποφάσεων, για την ορ­γάνωση και την αποφασιστικότητά του. Όπως επίσης και για την απόκρουση του αποπρο­σανατολισμού που επιχείρησε η κυβέρνηση, για την απόρριψη των ελιγμών της και τη μα­χητικότητά του. Εκτιμούμε ότι η έκβαση αυ­τής της απεργίας είναι επιτυχής και νικηφό­ρα για τους ναυτεργάτες αφού, έστω και επι­μέρους, κατάφεραν να οδηγήσουν την κυβέρ­νηση σε υποχώρηση και ήττα. Ο αγώνας αυ­τός αποτελεί πολύτιμη παρακαταθήκη τόσο για το ναυτεργατικό όσο και για το υπόλοιπο εργατικό κίνημα. Ταυτόχρονα, ανέδειξε την ανάγκη ότι πρέπει επιτέλους το αγωνιστικό κίνημα των εργαζομένων και οι ταξικές δυ­νάμεις του να συμπορευτούν, να αναπτύξουν τον συντονισμό και τη κοινή τους δράση, ξε­περνώντας τις υποταγμένες ηγεσίες όπως αυ­τή της ΓΣΕΕ. Επιβάλλεται περισσοτερο από ποτέ μπροστά στη επίθεση της κυβέρνησης, του μεγάλου κεφαλαίου, του θεσμοθετημένου ευρωπαϊκού μονόδρομου και των πολιτικών ελιτ, να συγκροτηθεί ένα ισχυρό, μαζικό, μα­χητικό, ενωτικό και ταξικό εργατικό μέτωπο, το οποίο θα αντιπαρατεθεί, θα συγκρουστεί και θα θέσει στους στόχους πάλης και στις διεκδικήσεις του, την ανατροπή των παλιών και νέων μνημονιακών πολιτικών αλλά και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που υπηρε­τεί αυτή την αντιλαϊκή-αντεργατική πολιτική

πηγή: εφημερίδα ΠΡΙΝ (Κυριακή 11/12/2016)

tsipras_voylh.jpg

Ο πρωθυπουργός βαδίζει στα «χνάρια» του προκατόχου του στην εξουσία, Αντώνη Σαμαρά

 

Αλέξης Τσίπρας: Παροχές – «χάπι» έταξε ο πρωθυπουργός – Περίσσευμα δήθεν αλληλεγγύης λίγο προτού μας σερβίρει το «Μνημόνιο 4» η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ

Βαδίζοντας καθαρά στα χνάρια του προκατόχου του στην εξουσία, του Αντώνη Σαμαρά, ο Αλέξης Τσίπρας επιδόθηκε την Πέμπτη (08/12/2016) σε μια ξαφνική παροχολογία, με χριστουγεννιάτικο «μποναμά» 600 εκατ. ευρώ σε 1,6 εκατ. πολίτες που βρίσκονται αντιμέτωποι με την εξαθλίωση και τη φτώχεια, που η ίδια η κυβέρνησή του φρόντισε να επιβάλει, μέσω του «Μνημονίου 3».

Ο κ. Τσίπρας μίλησε για «βοήθημα», όμως δεν είπε λέξη για το τι ετοιμάζει η κυβέρνησή του και ειδικότερα τα μέτρα που πρόκειται να λάβει σε αγαστή συνεργασία με την ευρωπαϊκή Τρόικα (ΕΕ, ΕΚΤ και ESM), οι εκπρόσωποι της οποίας συναντώνται τη Δευτέρα (12/12/2016) στην Αθήνα με τον υπουργό Οικονομικών, Ευκλείδη Τσακαλώτο.

Προφανώς, ο πρωθυπουργός ξέρει πως αυτά που προσφέρει στους οικονομικά ασθενέστερους του ελληνικού λαού δεν είναι παρά ένα «χάπι» και τούτο γιατί ήδη σχεδόν πέντε στους δέκα φορολογούμενους - 4.304.752 άτομα σύμφωνα με τη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων - εξακολουθούν να έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εκάστοτε εφορία, ενώ άλλοι τρεις στους δέκα βρίσκονται ένα βήμα πριν από την κατάσχεση της περιουσίας τους.

Και βεβαίως το κυβερνητικό επιτελείο θα ερχόταν αντιμέτωπο με την οργή ενός ολόκληρου λαού, εάν ο αρχηγός της κυβέρνησης έλεγε ανοικτά πως την ερχόμενη Δευτέρα θα έρθει ένα νέο Μνημόνιο - είτε το πει κανείς «Μνημόνιο 3.1» είτε «Μνημόνιο 4» είναι το ίδιο πράγμα.

Χαρμολύπη...

Πράγματι, τα αδύναμα νοικοκυριά και οι συνταξιούχοι μπορεί να άκουσαν με κάποια χαρά τα όσα προανήγγειλε ο πρωθυπουργός κατά το διάγγελμά του, όμως τα γεγονότα δείχνουν πως όλα αυτά δεν είναι τίποτε λιγότερο από ακόμη ένα «τυράκι» της κυβέρνησης, η οποία δολώνει την είσοδο μιας αιματηρής και ανθρωποκτόνου φάκας που ακούει στο όνομα «νέα μέτρα».

Όταν, μάλιστα, έρχονται ρυθμίσεις – «φωτιά», όπως μείωση του αφορολογήτου ορίου, διάλυση των εργασιακών σχέσεων και νέοι φόροι, τότε για τι ακριβώς θετικό πρέπει να μιλάει κανείς;

51613 114285

Η πράξη της δήθεν καλοσύνης από πλευράς του κ. Τσίπρα θυμίζει πολύ απλά την παροιμία: «Παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του».

Με απλά λόγια, τι να το κάνεις το 400άρικο του πρωθυπουργού, όταν σωρευτικά ο κόσμος δεν μπορεί να πληρώσει την εφορία, με ΕΝΦΙΑ, τέλη κυκλοφορίας, φόρους επιτηδεύματος και άλλα πολλά;

...και το «φέσι» πάει σύννεφο!

Τα στοιχεία είναι από μόνα τους απογοητευτικά: Σύμφωνα, πάντα, με τη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων, τα «φέσια» προς την εφορία μέσα στο 11μηνο υπολογίζονται ήδη σε 94 δισ. ευρώ. Αυτό δεν συμβαίνει, επειδή ο κόσμος έχει και δεν δίνει, αλλά επειδή, στην παρούσα φάση, παλεύει να γεμίσει ένα καλάθι σούπερ μάρκετ.

Όμως και σε αυτό, η κυβέρνηση έχει βάλει φόρους: με τον ΦΠΑ ήδη στο 24%, έρχεται από 01/01/2017 και ο νέος Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης στον καφέ, με την επιβάρυνση ανά κιλό για αγορά από το ράφι (σούπερ μάρκετ, καφεκοπτείο κ.λπ.) να κυμαίνεται κατά μέσο όρο σε ποσοστό 25%.

Η Ελλάδα στον «μνημονιακό γύψο»

euros in greece

Όλα ακριβαίνουν, μα η ζωή των Ελλήνων καταντά φτηνή. Οι δανειστές, με αρωγό την κυβέρνηση και σε ρόλο εκβιαστή το ΔΝΤ, μετατρέπουν σταδιακά την χώρα σε ένα οικονομικό Γκουαντάναμο. Οι πολίτες επιβιώνουν, όντας δέσμιοι των πιο σκληρών και αδυσώπητων μνημονιακών πολιτικών εδώ και 6,5 χρόνια.

Η Ελλάδα λίγο πριν το λυκαυγές του 2017, εξακολουθεί να είναι το καλύτερο πειραματόζωο της Ευρωζώνης. Η ευημερία που επιμόνως ευαγγελίζεται ο κ. Τσίπρας δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας διαρκής εφιάλτης. Ο ίδιος επιμένει πως θα εξαντλήσει την τετραετία. Προφανώς έχει χάσει την επαφή με την πραγματικότητα.

Με ψιχία, ούτε κράτος χτίζεται, ούτε ο λαός προκόβει, ούτε προχωρά τίποτε προς τα εμπρός.

Ως πότε, όμως; Για πόσο ακόμη θα αντέχει αυτό το υποζύγιο που ακούει στο όνομα «Ελλάδα»;

Η κατάντια μιας χώρας είναι άρρηκτα συνυφασμένη με την κατάντια ενός πολιτικού συστήματος. Προφανώς αυτά είναι «ψιλά γράμματα» για τον κ. Τσίπρα και τους συν αυτώ.

Γιατί, όπως όλα δείχνουν, η κοινωνική αλληλεγγύη των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ εξαντλείται σε ένα περιστασιακό βοήθημα - «ασπιρίνη» και στα εκατομμύρια των καναλαρχών που τελικώς έμειναν στην Ιστορία ως άλλη μία απατηλή και ανεκπλήρωτη υπόσχεση της κυβέρνησης των δήθεν διαπραγματευτών.

Όμως, όταν η οργή μιας ολόκληρης κοινωνίας, που έχει «γονατίσει» από τα Μνημόνια, ξεσπάσει, τότε θα είναι πολύ αργά πια για δάκρυα...


πηγή: newsbomb.gr
Σελίδα 3476 από 4088
  • Τελευταια
  • Δημοφιλή