Από: Πανελλήνια Ένωση Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ  Σύμφωνα με Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΥΝΑ στις 4/11/2014 στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιά παρουσιάστηκε μελέτη του ΙΟΒΕ σχετικά με την συμβολή των Ακτοπλοϊκών μας συγκοινωνιών στην ελληνική οικονομία. Στην σύσκεψη παρέστη και ο Υπουργός Ναυτιλίας και Αιγαίου Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης. Στην ομιλία του μεταξύ των άλλων ανέφερε και τα παρακάτω σχετικά με τον βασικό νόμο που αφορά την επάνδρωση και την οργανική σύνθεση των πληρωμάτων (Ναυτικών) των επιβατηγών Ακτοπλοϊκών πλοίων που είναι το Π.Δ 177/74:  «Είμαστε διατεθειμένοι να αλλάξουμε πολλά πράγματα σε αυτό, ιδιαίτερα μετά την αναθεώρηση του Προεδρικού Διατάγματος που αφορά τα προσόντα των ναυτικών, έτσι όπως εκδόθηκε μετά από δική μας πρωτοβουλία πριν από μερικές μέρες. Ένα διάταγμα που ουσιαστικά εκσυγχρονίζει τα προσόντα των Ναυτικών και σε αυτή τη βάση είμαστε διατεθειμένοι τηρώντας τις Διεθνείς Συνθήκες για την ελάχιστη επάνδρωση των πληρωμάτων να συζητήσουμε». Θέλουμε να διευκρινίσουμε ότι…

ΑΠΟ 45.000 ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΠΡΙΝ ΑΠΟ 15 ΧΡΟΝΙΑ ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΤΩΡΑ ΕΦΤΑΣΑΝ ΤΙΣ 14.500! Η ανεργία έριξε άγκυρα στα λιμάνια Οι εφοπλιστές θέλουν να μειώσουν τους μισθούς και των ανώτατων πληρωμάτων, μέσω της ίδρυσης ιδιωτικών σχολών ναυτικής εκπαίδευσης Του ΦΩΤΗ ΦΩΤΕΙΝΟΥ ΕΚΡΗΚΤΙΚΕΣ διαστάσεις έχει λάβει τα τελευταία χρόνια η ανεργία των ναυτεργατών. Οι απανωτές μειώσεις των οργανικών συνθέσεων στην ποντοπόρο ναυτιλία, ο αφανισμός των κρουαζιερόπλοιων με ελληνική σημαία και η θέσπιση του νέου θεσμικού πλαισίου στην ακτοπλοΐα (νόμος 4150/2013) επέφεραν δραματική εκτόξευση της ανεργίας.

Το απύθμενο θράσος των χρεοκοπημένων ηγετίσκων του κομματικού συνδικαλισμού Τσιμπόγλου – Ευαγγελάκη και από κοντά του Γιώργου Αντωνόπουλου της Ένωσης Μαγείρων (ο οποίος αφού υπηρέτησε πιστά και πειθήνια το πιο εξαχρειωμένο και άθλιο μοντέλο του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού επί σειρά ετών, τώρα ταυτίζεται με τον κομματικό συνδικαλισμό) έχουν ξεπεράσει κάθε όριο και πλέον δεν πρέπει να αναζητούνται τα αίτια σε πολιτικούς, ιδεολογικούς και προσωπικούς λόγους αλλά μάλλον πρέπει να προσφύγει κανείς σε ψυχιατρικούς κανόνες για να εξηγήσει το φαινόμενο…. Είναι άραγε υπερβολικά ή ακραία τα συμπεράσματά μας αυτά; Προφανώς όχι, διότι θεμελιώνονται από συγκεκριμένα γεγονότα τα οποία ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει ή κατ’ οποιονδήποτε τρόπο να αρνηθεί.