Η ισραηλινή γενοκτονία στη Γάζα συμπεριέλαβε και μια σειρά ακόμα διαστάσεων, όλες εκ των οποίων είναι απολύτως χαρακτηριστικές της προσπάθειας του Ισραήλ να καταστρέψει συνολικώς τη ζωή στη Λωρίδα της Γάζας. Το φυσικό περιβάλλον και η καλλιεργήσιμη γη δε θα μπορούσαν να αποτελέσουν εξαίρεση. Πριν από την έναρξη της επίθεσης του Ισραήλ το 2023, η καλλιεργήσιμη γεωργική γη κάλυπτε περίπου το 47% της Λωρίδας της Γάζας και παρήγαγε αρκετά τρόφιμα για να εξυπηρετήσει έως και το ένα τρίτο της τοπικής ζήτησης. Συνέβαλε ως εκ τούτου στη διατροφική ασφάλεια των Παλαιστινίων, που ζουν υπό πολιορκία για σχεδόν δύο δεκαετίες. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, μετά την ισραηλινή επίθεση, το 82% των καλλιεργήσιμων εκτάσεων, το 55% των συστημάτων άρδευσης στα αγροκτήματα και το 78% των θερμοκηπίων έχουν υποστεί ζημιές, αφήνοντας άγονες τις εκτάσεις γης. Σχεδόν το 70% των πηγαδιών έχουν υποστεί ζημιές, ενώ το 96% των βοοειδών και το 99% των πουλερικών…

Από το 2010, όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις, παρά τις ενδεχόμενες διαφορές μεταξύ τους, ασκούν ακραία καταστροφικές πολιτικές που υπαγορεύουν άμεσα ξένες δυνάμεις και η εγχώρια ολιγαρχία, πολιτικές που βρίσκουν αντίθετη τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Ως αποτέλεσμα είχαμε κατά καιρούς τεράστιες διαδηλώσεις εναντίον αυτών των πολιτικών, από την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, υπό τον υποτιθέμενο δημοκράτη Γιώργο Παπανδρέου (μέχρι και «αντιεξουσιαστή» αποκαλούσε τον εαυτό του ο άνθρωπος που έφερε το ΔΝΤ σε Ελλάδα και Ευρώπη) και, στη συνέχεια, όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις και όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και οι μικρότεροι σύμμαχοί τους), έως και η σημερινή κυβέρνηση Μητσοτάκη. Υποτίθεται ότι το Σύνταγμα προβλέπει το δικαίωμα του συνέρχεσθαι. Στην πράξη όμως το δικαίωμα δεν μπορεί να ασκηθεί. Μερικές δεκάδες άτομα, με την ταμπέλα συνήθως του «αντιεξουσιαστή» ή του «αναρχικού», ή και χωρίς καμιά ταμπέλα εμφανίζονται από το πουθενά (out of the blue) και ρίχνουν συνήθως μερικές βόμβες μολότοφ προς την κατεύθυνση…

  Την καλησπέρα μου σε όλες τις απελπιστικά αγανακτισμένες υπάρξεις Καμία αφηγηματική τεχνική δεν επαρκεί να περιγράψει αυτή τη μέρα. Δεν έχουν φτιαχτεί ακόμα λέξεις που να χωρούν όσα συνέβησαν. Μπορείς να μιλήσεις για τη μυρωδιά του αέρα και για όσα χρώματα άλλαξε ο ουρανός, για τα χιλιάδες παπούτσια που πάτησαν ταυτοχρόνως Σταδίου και για όλα τ’ αποτσίγαρα που φίλησαν την άσφαλτο, αλλά δεν είναι εύκολο να βρεθούν οι λέξεις για να περιγράψουν το αίσθημα. Μαζική απόπειρα εισπνοής. Στην πλατεία Καραϊσκάκη τα ταξί έχουν δεμένο από ένα μαύρο μπαλόνι στον δεξί τους καθρέφτη. Στην Καρόλου δεν υπάρχει ψυχή. Στην γωνία με Μάρνη ένας ψηλός άνδρας των ΜΑΤ πλακώνεται με έναν χρήστη. «Ό,τι θέλω είμαι. Δολοφόνος πάντως δεν είμαι» του λέει ο άλλος και παραπατάει στην προσπάθειά του να κολλήσει το κούτελο στο κράνος του ψηλού. «Έχε χάρη που δεν ασχολούμαστε μαζί σας σήμερα. Πού να χωρέσετε μέσα όλοι μαζί;». Η…

  Η λειτουργία της δικαιοσύνης, ως βασικός μοχλός για τη «διακυβέρνηση της ελευθερίας», των δικαιωμάτων του πολίτη στο πλαίσιο της «υποταγής στον νόμο», μία νομοθεσία ισότιμη για όλους τους πολίτες, απαλλαγμένης από τα υποκειμενικά πάθη και τον έλεγχο της εκτελεστικής εξουσίας και προσανατολισμένη στο κοινό καλό κι όχι το συμφέρον των πολιτικών, αποτελεί πάντοτε τον στόχο κάθε αυταρχικής μορφής κυβέρνηση. Η δικαιοσύνη σε τέτοιες ζοφερές περιστάσεις, όπου η κρατική εξουσία βρίσκεται στα χέρια ηγετών με δεσποτικές κι ανελεύθερες απόψεις, όπως ο Ντόναλντ Τραμπ ή η Τζόρτζια Μελόνι, μπορεί να αποτελέσει το έσχατο προπύργιο της μάχης για τον σεβασμό των δικαιωμάτων και των ελευθεριών. Ή και το αντίθετο, κλίνοντας το γόνυ ή υποχωρώντας στη σπάθα της εξουσίας. Δεν είναι τυχαίο που και στις ΗΠΑ και στην Ιταλία ο ανταγωνισμός ανάμεσα στη δικαστική και την εκτελεστική εξουσία, με κύριο άξονα τη συνταγματική κατοχύρωση της ανεξαρτησίας και του «προστατευτικού» ρόλου της απέναντι στις…

  ΓΙΑΤΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ; Με  αφορμή την υπόθεση των Τεμπών, σωρεία δημοσκοπήσεων αποκαλύπτει την αποδοκιμασία όσων ερωτώνται για το σύνολο των θεσμών και εμφανίζεται  για πρώτη φορά να εκδηλώνεται κατά μεγάλο μέρος και σε ό,τι αφορά τον θεσμό της δικαιοσύνης. Δύο στους τρείς ερωτώμενους δηλώνουν έλλειψη εμπιστοσύνης, ακόμα και στη “δικαιοσύνη”. Για όσους φυσικά αναπνέουμε μέσα στις λειτουργίες της, δεν χρειάζεται καμία δημοσκόπηση, ούτε έπρεπε να φτάσουμε στο τραγικό έγκλημα των Τεμπών και τις ανακριτικές εξελίξεις του για να αντιληφθούμε την βασιμότητα της παραπάνω διαπίστωσης. Όσο και αν τα κροκοδείλια δάκρυα, ιδίως αυτά τα οποία ρέουν από κυβερνητικούς οφθαλμούς, απογοητεύονται για το φαινόμενο και επιζητούν να επιρρίψουν την ευθύνη στην αντιπολίτευση και στον «λαϊκισμό», πέραν του ότι, κατά τα όσα παρακάτω θα αναπτύξω, είναι οι ίδιοι που συντηρούν υπαίτια την έλλειψη εμπιστοσύνης προς την “Δικαιοσύνη”, παραβλέπουν μια σωρεία διδαγμάτων της καθημερινής ζωής τα οποία είναι…

Προφανώς με ειρωνικό ύφος, τακτικός αναγνώστης μας γράφει ότι περιμένει από την Λιάνα Κανέλλη να σχολιάσει την παρέμβαση μου έκαναν μέλη του Ρουβίκωνα στο σπίτι του Παναγιώτη Τερεζάκη, διευθύνοντα συμβούλου του ΟΣΕ, στο Νέο Ψυχικό. Κι αυτό, γιατί όπως γράφει, είχε ακούσει την συνεργαζόμενη με το ΚΚΕ βουλευτίνα να επικαλείται την δραστηριότητα της αντιεξουσιαστικής συλλογικότητα ώστε να εμπλουτίσει την επιχειρηματολογία της στην εν εξέλιξη αντιπαράθεση που έχει με την Ζωή Κωνσταντοπούλου. Συγκεκριμένα η Κανέλλη αντιπαραβάλλοντας τις ενέργειες της προέδρου της “Πλεύσης Ελευθερίας” με τις δράσεις του Ρουβίκωνα είπε: «Δεν είναι αυτό ακτιβισμός. Ακτιβισμοί είναι οι ρουβικωνιές. Ο Ρουβίκωνας μπήκε στη Βουλή και είχε μπει και επί των ημερών της. (σ.σ την εποχή δηλαδή που ήταν πρόεδρος η Ζ. Κωνσταντοπούλου). Αυτός ο ψευδοακτιβισμός, αυτή η μετατροπή της πολιτικής σε μικροπολιτική με το προνόμιο ότι μπορεί να μιλάει παραπάνω επειδή έχει υπάρξει πρόεδρος της Βουλής είναι πραγματικά μία κατάχρηση δικαιώματος και μία…

Ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών και οι διάφοροι «στρατηγοί» και «υπαρχηγοί» του έχουν βαλθεί να μας τρελάνουν. Δεν περνάει ούτε μία μέρα πλέον που να μην εκπέμψουν ένα «σήμα» που να ακυρώνει ένα άλλο. Δεν ξέρουν τι κάνουν, είναι δέσμιοι των αντιφάσεων εντός του κυρίαρχου τώρα συγκροτήματος στην εξουσία, είναι υποχρεωμένοι να ικανοποιήσουν ή να φανεί ότι ικανοποιούν διαφορετικά κοινά, ή χρησιμοποιούν τη σύγχυση που οι ίδιοι προκαλούν ως πολιτικό όπλο; Η πολιτική Τραμπ εμφανίζει ταυτόχρονα στοιχεία που καταρχήν μπορούν να θεωρηθούν πολύ θετικά, όπως όσα ανοίγουν τον δρόμο προς μια ειρήνευση στην Ουκρανία, αλλά και άλλα που απειλούν με επιτάχυνση της καθόδου της ανθρωπότητας στη γενίκευση της βίας και του χάους, όπως όταν ο Αμερικανός πρόεδρος αποκηρύσσει ουσιαστικά και το διεθνές δίκαιο και την ανθρωπιστική ιδεολογία που επικράτησε διεθνώς μετά τη νίκη επί της ναζιστικής Γερμανίας το 1945. Δεν είμαστε σε θέση ακόμα να δώσουμε κατηγορηματικές απαντήσεις στα ερωτήματα…

  Μπροστά στην αποφασιστικότητα του Ντόναλντ Τραμπ να εφαρμόσει τον επιθετικό οικονομικό προστατευτισμό του, ιδιαίτερα μετά το μήνυμά του στο Νταβός -το ευρωπαϊκό περιβάλλον, με τους συνήθεις ρυθμούς της ηγεσίας του και τις εσωτερικές διαφοροποιήσεις και συμμαχίες των μελών του, μοιάζει να συνέρχεται από τον «δογματικό της ύπνο». Τo μήνυμα του Τραμπ, με το οποίο επικυρώνεται πλέον η σύνδεση της πολιτικής -κι όχι μόνον της οικονομικής- των ΗΠΑ με τους ισχυρούς της κεφαλαιαγοράς, των κρυπτονομισμάτων και της υψηλής τεχνολογίας σκόρπισε ενθουσιασμό στους επιχειρηματικούς κύκλους. Κύκλοι που ενδιαφέρονται σφόδρα για την απορρύθμιση που ευνοούν οι οικονομικοί στόχοι του Αμερικανού προέδρου και πάντα ανησυχούν για τις αυξήσεις των επιτοκίων. Το μήνυμα Τραμπ μοιάζει να αφύπνισε τους Ευρωπαίους υπευθύνους. Μια αφύπνιση που όμως και τώρα -έτσι όπως φανερώνουν οι πρώτες αντιδράσεις– δεν σκοπεύει να τηρήσει αποστάσεις από τις ΗΠΑ και να χαράξει μία νέα και αυτόνομη γεωστρατηγική και οικονομική πολιτική, σε όλους τους…

  Το απόγευμα της Δευτέρας σε αποβάθρα του Προαστιακού σημειώθηκε σοβαρό περιστατικό, όταν ξεκόλλησε παντογράφος και έπεσε δίπλα σε κόσμο που περίμενε να επιβιβαστεί στον συρμό! Για το περιστατικό αυτό ανακοίνωση εξέδωσε η Hellenic Train, λέγοντας άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε. Και αναφέρει: «Το περιστατικό έλαβε χώρα κατά την άφιξη του συρμού στην αποβάθρα για την αποβίβαση των επιβατών. Ο παντογράφος είναι ο μηχανισμός που συνδέει τον συρμό με την εναέρια ηλεκτροφόρα γραμμή, εξασφαλίζοντας την παροχή ηλεκτρικής ενέργειας. Χάρη στην άμεση και αποτελεσματική αντίδραση του προσωπικού της Hellenic Train, το περιστατικό αντιμετωπίστηκε χωρίς κανένα απρόοπτο, με γνώμονα την ασφάλεια, τόσο των επιβατών, όσο και του προσωπικού. Η εταιρεία προχωρά, σε συνεργασία με τους αρμόδιους φορείς, στη διερεύνηση του περιστατικού προκειμένου να διαπιστωθούν τα αίτια του συμβάντος». Ανακοίνωση εξέδωσε και το Σωματείο Μηχανοδηγών, δηλώνοντας πως «από καθαρή τύχη και σήμερα δεν θρηνήσαμε νέα θύματα», ενώ κάνει λόγο για «προφανή απροθυμία και ανικανότητα…

  Το «πρώτη φορά Αριστερά» έγινε, έστω και για πολύ λίγο, συνώνυμο των ελπίδων του κόσμου που στήριξε τον μαζικό αντιμνημονιακό αγώνα – πριν γίνει, 6 μήνες αργότερα, «ανέκδοτο» και αντικείμενο χλεύης προς την Αριστερά. Το «Εμείς ή αυτοί» του 2011, η μαζική στράτευση της πλατιάς πρωτοπορίας του αγώνα στον στόχο για πολιτική ανατροπή στις διπλές εκλογές του 2012, ήταν οι σταθμοί μιας πολιτικής ωρίμανσης που βασιζόταν στη μαζική πολιτική αίσθηση ότι πρώτον χωρίς πολιτική ανατροπή δεν υπήρχε καμία δυνατότητα να καταργηθούν όχι τα μνημόνια αλλά ούτε ένας αστερίσκος τους, και δεύτερον ότι η παρουσία στον δρόμο εκατοντάδων χιλιάδων και εκατομμυρίων σε πυκνές και πανελλαδικού χαρακτήρα κινητοποιήσεις, σε συνδυασμό με την κρίση του αστικού-μνημονιακού πολιτικού συστήματος, άνοιγαν ένα «παράθυρο» ή μια «κερκόπορτα» στο φρούριο της αστικής εξουσίας ώστε να εισβάλουν οι λαϊκές διαθέσεις και να εκκινήσει μια διαδικασία ανατροπών που θα ανοίξει στην πράξη το «ζήτημα της εξουσίας». Επειδή ο…