Σήμερα: 29/03/2024
Πέμπτη, 25 Απριλίου 2019 08:20

Συνέντευξη του προέδρου της ΠΕΝΕΝ στη γαλλική εφημερίδα "Εργατικές Πληροφορίες"

Γράφτηκε από τον

ioentte.jpg

Στα μέσα του περασμένου Δεκέμβρη 2018 αντιπροσωπεία της γαλλικής επιτροπής πρωτοβουλίας "Εργατική και Λαϊκή Συσπείρωση για την αντίσταση και επανάκτηση" επισκέφθηκε τη χώρα μας και είχε συναντήσεις με διάφορες συνδικαλιστικές οργανώσεις πρωτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες. Στο πλαίσιο αυτών των επαφών τέθηκαν εκ’ μέρους της γαλλικής αντιπροσωπείας οι βασικές κατευθύνσεις πάνω στο οποίες μπορεί να οικοδομηθεί μια ευρωπαϊκή συνδικαλιστική συνεργασία με σκοπό την αλληλοενημέρωση και το συντονισμό κοινών δράσεων.

Η ΠΕΝΕΝ είχε βγάλει σχετική ανακοίνωση στην οποία εξέφραζε την πεποίθησή της ότι η επαφή, η αλληλοενημέρωση και η επιδίωξη κοινής δράσης από οργανωμένα εργατικά αγωνιστικά τμήματα των ευρωπαϊκών χωρών, αποτελεί μια αναγκαιότητα αφού ο αστικοποιημένος συνδικαλισμός των ευρωπαϊκών συνδικάτων είναι παραδομένος στις πολιτικές του μεγάλου κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

Να σημειώσουμε ότι στη Γαλλική πρωτοβουλία συμμετέχουν συνδικαλιστές, δήμαρχοι, εκπρόσωποι κινημάτων, ενώ σημαντική παρουσία έχουν άτομα που δραστηριοποιούνται στο κίνημα "Κίτρινα Γιλεκα", το οποίο εδώ και μήνες βρίσκεται σε αντιπαράθεση με τη πολιτική Μακρόν, και πολλοί από αυτούς έχουν συλληφθεί, τραυματιστεί, φυλακιστεί στη διάρκεια της καταστολής που έχει  εξαπολύσει το αστικό σύστημα εξουσίας.

Τελικά η ΠΕΝΕΝ είναι η μοναδική συνδικαλιστική οργάνωση που προσκλήθηκε από την γαλλική επιτροπή και θα λάβει μέρος στη ευρωπαϊκή συνάντηση που θα γίνει στο Παρίσι στις 4 ΜΑΗ 2019. 

 

Στη συνέχεια παραθέτουμε συνέντευξη του προέδρου της ΠΕΝΕΝ η οποία θα δημοσιευτεί στην εφημερίδα "Εργατικές Πληροφορίες" που εκφράζει τις θέσεις της γαλλικής επιτροπής πρωτοβουλίας.

Ερώτηση 1:

Η κυριαρχία του ελληνικού λαού καταπατήθηκε μετά το δημοψήφισμα του 2015 όταν η κυβέρνηση μετέτρεψε το μαζικό ΟΧΙ (επίσημα 62%) σε ένα ΝΑΙ στις απαιτήσεις του χρηματιστικού κεφαλαίου, του ΔΝΤ και των Βρυξελλών.

Ποιές είναι σήμερα 4 χρόνια μετά οι διαθέσεις του ελληνικού λαού και πώς σήμερα οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα αναζητούν τρόπους να αντισταθούν.

Απάντηση 1:

Στο δημοψήφισμα του 2015 ο ελληνικός λαός εξέφρασε ένα πανίσχυρο πλειοψηφικό και μαζικό ΟΧΙ στις μνημονιακές πολιτικές Ε.Ε - Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και ΔΝΤ το οποίο απετέλεσε συνέχεια πολύμορφων αγώνων και δράσεων που αναπτύχθηκαν σε πανελλαδική κλίμακα την περίοδο 2010 -2014.

Η κυβέρνηση (σε στενή συνεργασία με τα άλλα αστικά κόμματα που ήταν συστοιχισμένα στις μνημονιακές πολιτικές και στον ευρωενωσιακό μονόδρομο) ακύρωσε πραξικοπηματικά το μεγάλο αυτό ΟΧΙ και σε μια βραδιά το μετέτρεψε σε ΝΑΙ στρώνοντας τον δρόμο στο 3ο μνημόνιο το οποίο ψήφισε 1,5 μήνα αργότερα.

Είναι προφανές ότι οι δυνάμεις του εγχώριου και ευρωπαϊκού κεφαλαίου μαζί με το ΔΝΤ διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη αυτή.

Η πορεία της κυβερνητικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ στο διάστημα που ακολούθησε ήταν η πιστή εφαρμογή των κατευθύνσεων και των πολιτικών που σχεδίασαν οι δανειστές (Ε.Ε - ΔΝΤ - ΕΚΤ) και τις οποίες απαρέγκλιτα εφάρμοσε.

Πολιτική που είχε στο επίκεντρο την συντριβή των εργατικών δικαιωμάτων, την συνέχιση των αντιασφαλιστικών μεταρρυθμίσεων στη δημόσια κοινωνική ασφάλιση, την κατάργηση των ΣΣΕ, τις ιδιωτικοποιήσεις μεγάλων δημόσιων επιχειρήσεων και ευρύτερα του δημόσιου πλούτου.

Η αστικοποιημένη πλειοψηφία στην ΓΣΕΕ και στις άλλες κορυφαίες συνδικαλιστικές οργανώσεις τάχθηκε υπέρ του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα και παράλληλα στην συνέχεια έβαλε ανοιχτά πλάτη στους κοινούς σχεδιασμούς κυβέρνησης - κεφαλαίου - Ε.Ε αυτές οι πολιτικές να περάσουν μέσα στους εργαζόμενους.

Στο διάστημα 2015-2019 αγώνες, κινητοποιήσεις αναπτύχθηκαν, δεν είχαν τον ίδιο μαζικό χαρακτήρα, δεν υπήρξε ο αναγκαίος συντονισμός τους, επίσης την ίδια περίοδο φάνηκε η μεγάλη αδυναμία των αγωνιστικών δυνάμεων που αναπτύσσουν την δράση στα συνδικάτα να συγκροτήσουν ένα άλλο κέντρο αγώνα το οποίο θα εμπνεύσει, θα ενώσει και θα κινητοποιήσει την εργατική τάξη της χώρας μας.

Ερώτηση 2:

Ξεσπούν απεργίες σε διάφορους τομείς της οικονομίας στην χώρα σου. Τι συζητιέται μέσα στην εργατική τάξη και ποιό είναι το πρώτο μήνυμα που μπορείς να μεταφέρεις στην συζήτηση της επιτροπής στις 4 Μαΐου;

Απάντηση 2:

Αγώνες και απεργίες ξεσπούν έχοντας στο επίκεντρο την υπογραφή ΣΣΕ, την πάλη κατά των ιδιωτικοποιήσεων, την επανάκτηση εργατικών δικαιωμάτων, το κοινωνικοασφαλιστικό κ.α.

Αυτό αφορά τόσο τον ιδιωτικό όσο και το δημόσιο τομέα όπως είναι οι Ναυτεργάτες στα πλοία, οι εκπαιδευτικοί στα σχολεία, οι εργαζόμενοι στην τοπική αυτοδιοίκηση (δήμους), οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία αλλά και σε επιχειρήσεις και εργοστάσια.

Αυτές οι "σκόρπιες", οι "μεμονωμένες" απεργίες σηματοδοτούν ίσως αργά μια αγωνιστική διάθεση σε τμήματα της εργατικής τάξης να ξαναμπούν πιο δυναμικά και οργανωμένα στην μάχη για την διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους.

Πρέπει να σημειώσουμε τον "βρώμικο" ρόλο που έπαιξε ο ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος είχε τον μανδύα του "αριστερού κόμματος" και ο οποίος πριν ακόμη ανέλθει στην κυβέρνηση καλλιεργούσε συστηματικά την ανάθεση και στην συνέχεια ως κυβέρνηση καλλιέργησε με την υποταγή του την ηττοπάθεια, την απογοήτευση, την απομάκρυνση και την αποχή από τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις.

Το γεγονός αυτό αποδεικνύει ότι οι πολιτικές δυνάμεις που εμφανίζονται με αριστερό προσωπείο αποτελούν όχι μόνο χρυσή εφεδρεία του καπιταλιστικού συστήματος αλλά είναι και οι πιο λυσσαλέοι υπονομευτές της λαϊκής και εργατικής αντίστασης και πάλης, και παίζουν τον ρόλο του νεκροθάφτη στα εργατικά δικαιώματα προκειμένου να υπηρετήσουν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και την πολιτική της Ε.Ε.

Παρά τις δυσκολίες και την σαφή υποχώρηση των αγώνων την τελευταία 4ετία, η εργατική τάξη, οι αγωνιστικές δυνάμεις σε αυτή ήταν και είναι μπροστά στην πρώτη γραμμή της αναγκαίας πάλης για την επανάκτηση των δικαιωμάτων.

Έχουμε εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη της χώρας μας ότι θα σηκώσει ξανά το ανάστημά της, θα βρεθεί στον δρόμο του αγώνα διεκδικώντας με μεγαλύτερο πείσμα και αισιοδοξία να πάρει πίσω ότι της αφαιρέθηκε τα τελευταία χρόνια.

Ερώτηση 3:

Στην Γαλλία συγκροτούνται επιτροπές αντίστασης και επανάκτησης. Από την άλλη τα κίτρινα γιλέκα με τους δικούς τους όρους επεκτείνονται και οργανώνονται σε όλη την Γαλλία. Απ' την δική σου οπτική γωνία πώς βλέπεις ανάλογες δυνατότητες συσπείρωσης στην Ελλάδα με στόχο να οργανωθεί η αντίσταση.

Απάντηση 3:

Πράγματι το "Γαλλικό παράδειγμα" τόσο με τις επιτροπές αντίστασης και επανάκτησης όσο και με την δυναμική και σταθερότητα που επιδεικνύουν τα "κίτρινα γιλέκα" αποτελούν ίσως το κορυφαίο αγωνιστικό παράδειγμα σήμερα στην Ευρώπη και αυτό είναι ιδιαίτερα ελπιδοφόρο.

Σαν εργατικό σωματείο παρακολουθούμε στενά και με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αυτή την αγωνιστική κινητικότητα στο Γαλλικό λαϊκό και εργατικό κίνημα το οποίο παρά την κραυγαλέα αντιδημοκρατική καταστολή από τον Μακρόν δείχνει αντοχή, δύναμη, μαχητικότητα αλλά και μια πλατιά αξιοζήλευτη μαζικότητα.

Στηρίζουμε αυτούς τους αγώνες, βρισκόμαστε στο πλευρό αυτής της αντίστασης κατά των πολιτικών του Μακρόν.

Ταυτόχρονα αντλούμε διδάγματα από τον πολύμηνο αγώνα.

Στις συνθήκες της χώρας μας βάζουμε μπροστά ως στόχο την ανάγκη να οργανωθεί ένα νέο κέντρο αγώνα, αντίστασης και αλληλεγγύης με πανελλαδική δικτύωση, που θα ενώσει, θα συσπειρώσει όλες τις αγωνιστικές δυνάμεις στο οργανωμένο και μη συνδικαλιστικό κίνημα και το οποίο θα έχει σαφείς θέσεις και στόχους για την ελληνική κρίση, για τα αίτιά της και τους υπεύθυνους, που θα θέτει στόχους, αιτήματα και διεκδικήσεις που θα ξεκινούν από την επανάκτηση των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων και θα φθάνουν στην ανοιχτή αμφισβήτηση και σύγκρουση με την συνολική αντιλαϊκή πολιτική όπως αυτή υλοποιείται από τις πολιτικές κυβέρνησης και Ε.Ε.

Το εγχείρημα παρά τις δυσκολίες και τις υπαρκτές διαφορές είναι το μόνο που μπορεί να αποτελέσει τον εναλλακτικό δρόμο για μια άλλη ελπιδοφόρα πορεία του εργατικού και λαϊκού κινήματος στην χώρα μας.

Όσοι πιστεύουν ότι με την σημερινή ηγεσία αλλά και τον συσχετισμό στις κορυφαίες συνδικαλιστικές οργανώσεις, την πολιτική που εκφράζουν και υλοποιούν αυτοί μπορεί να υπάρξει ανασύνταξη και αντεπίθεση για την επανάκτηση των εργατικών δυνατοτήτων ματαιοπονούν, καλλιεργούν αυταπάτες, απογοητεύουν και απομακρύνουν τους εργαζόμενους από τον δρόμο του αγώνα.

Ερώτηση 4:

Η συνάντηση στις 4 του Μάη προτείνει την συγκρότηση μιας ευρωπαϊκής επιτροπής επικοινωνίας με σκοπό την ανταλλαγή πληροφοριών και την ελεύθερη συζήτηση των αμοιβαίων εμπειριών. Τι προσδοκάς από αυτή την συνάντηση;

Απάντηση 4:

Θεωρούμε την πρωτοβουλία ότι είναι απολύτως σε θετική κατεύθυνση για αυτό συμμετέχουμε στην συνάντηση και ελπίζουμε ότι σε αυτό το στάδιο θα διαμορφωθεί ένα ισχυρό κλίμα υπέρ της ανταλλαγής όχι μόνο πληροφοριών αλλά να συζητηθούν και να καταγραφούν κεντρικά σημεία μιας κοινής συνεννόησης στα οποία σε δεύτερο στάδιο θα μπορούσαν να αποτελέσουν την βάση για ένα ευρύτερο συντονισμό μιας κοινής δράσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Τελευταία τροποποίηση στις Πέμπτη, 25 Απριλίου 2019 09:14
  • Τελευταια
  • Δημοφιλή