«Πολλοί με ρωτούν αν φοβάμαι. Πώς μπορεί να φοβάμαι; Κι ας μας χτυπούν, δεν θα κάνουμε πίσω. Ζήτω η επανάσταση». Η 25χρονη Αϊσέ Γκος, με γάζα στο κεφάλι και γύψο στο χέρι, ξεσηκώνει τα πλήθη σε διαδήλωση στο Νέο Δελχί κατά του αυταρχισμού της κυβέρνησης Μόντι και για να γίνει σεβαστό το κοσμικό Σύνταγμα της Ινδίας.

Η νεαρή πρόεδρος της ένωσης φοιτητών του Πανεπιστημίου Νεχρού στις αρχές του μήνα δέχτηκε επίθεση από περίπου 50 μέλη της νεολαίας του κυβερνώντος εθνικιστικού κόμματος, που τη χτύπησαν με λοστό στο κεφάλι και την ξυλοκόπησαν άγρια.

Η τόλμη της να συνεχίσει να διαδηλώνει παρά τη βία και τις απειλές που αντιμετωπίζει την έκανε το «πρόσωπο» των κινητοποιήσεων που εδώ και περισσότερο από έναν μήνα συγκλονίζουν ολόκληρη την Ινδία. Η πιο πρόσφατη αφορμή είναι ο Νόμος περί Ιθαγένειας που υιοθέτησε η κυβέρνηση τον περασμένο Δεκέμβριο και προβλέπει τη χορήγηση της ινδικής υπηκοότητας σε πρόσφυγες και μετανάστες κάθε θρησκεύματος από χώρες της περιοχής, πλην των μουσουλμάνων.

Το κίνημα διαμαρτυρίας ξεκίνησε από τα πανεπιστήμια και μετατράπηκε σύντομα σε ένα πανεθνικό κύμα διαδηλώσεων, στο οποίο πρωτοστατούν για πρώτη φορά οι γυναίκες. Ηταν αυτές που μαζί με μια ομάδα αντρών συγκεντρώθηκαν στο Σαχίν Μπαγκ, στο Νέο Δελχί, για να διαμαρτυρηθούν για την άγρια καταστολή των φοιτητικών κινητοποιήσεων.

Βρέθηκαν ξανά στους δρόμους την επομένη και συνέχισαν επί μέρες και νύχτες: γιαγιάδες, μητέρες, κόρες, αδελφές που οργανώνουν καθιστικές διαμαρτυρίες οι οποίες έχουν επεκταθεί σε ολόκληρη τη χώρα.

Γυναίκες που αψηφούν τις προκαταλήψεις της ανδροκρατικής κοινωνίας αλλά και των ίδιων των οικογενειών τους. Γιατί πολλές από αυτές είναι μουσουλμάνες και συχνά συμμετέχουν παρά τις αντιρρήσεις των αντρών συγγενών τους.

Πλάι τους και γυναίκες άλλων θρησκευμάτων και καστών που απορρίπτουν τις ακραίες διχαστικές πολιτικές της κυβέρνησης. Οι ίδιες που συμμετείχαν μαζικά στις αρχές του μήνα στην απεργία που κήρυξαν συνδικάτα διαμαρτυρόμενα για τις αντεργατικές και αντιλαϊκές πολιτικές της κυβέρνησης Μόντι.

Χωρίς γυναίκες, γρανάζι δεν γυρνά!

Οι Ινδές δεν είναι οι μόνες γυναίκες που πρωτοστατούν σε πολιτικούς αγώνες τα τελευταία χρόνια.

Στη Γαλλία, μια γυναίκα έκανε έκκληση στη διαδικτυακή πλατφόρμα change.org καταφέρνοντας να συσπειρώσει χιλιάδες διαδηλωτές ενάντια στην αύξηση της τιμής των καυσίμων δίνοντας τόπο στη γέννηση του κινήματος των «κίτρινων γιλέκων».

Στο Χονγκ Κονγκ, μια δημοσιογράφος τυφλώθηκε από τις πλαστικές σφαίρες της αστυνομίας και έγινε το σύμβολο της κρατικής καταστολής όσων αγωνίζονται για την προάσπιση των δημοκρατικών ελευθεριών.

Στη Χιλή, το τραγούδι (και περφόρμανς) «Ενας βιαστής στον δρόμο σου» της γυναικείας συλλογικότητας Las Tesis μεταμορφώθηκε σε παγκόσμιο ύμνο αλλά και όχημα κινητοποιήσεων ενάντια στις πατριαρχικές δομές εξουσίας και διαφθοράς σε ολόκληρο τον κόσμο.

Στο Σουδάν, η εικόνα μιας γυναίκας ντυμένης στα άσπρα, που ανεβασμένη στο καπό ενός αυτοκινήτου έκανε έκκληση στα πλήθη να ξεσηκωθούν κατά του αυταρχισμού του προέδρου Αλ Μπασίρ, συμβόλισε την ασίγαστη μάχη που οδήγησε στην ανατροπή του δικτάτορα.

Οπως και στο Σουδάν, έτσι και στην Αίγυπτο και την Τυνησία στη διάρκεια της αποκαλούμενης «αραβικής άνοιξης» το 2011, οι γυναίκες πρωτοστάτησαν στους αγώνες παρότι υπέστησαν βιασμούς, σεξουαλική παρενόχληση, επιθέσεις, συλλήψεις και βασανιστήρια.

«Παντού οι γυναίκες έγιναν κινητήρια δύναμη της αλλαγής: οργανώνοντας διαδηλώσεις, συγκεντρώνοντας πληροφορίες, αντιμετωπίζοντας τις δυνάμεις ασφαλείας στην πρώτη γραμμή, φροντίζοντας τους διαδηλωτές… Δεν είναι κάτι καινούργιο, ούτε περιορίζεται στα τελευταία χρόνια, αφού οι γυναίκες έχουν υπάρξει αναπόσπαστο κομμάτι όλων των κινημάτων αντίστασης ήδη από τον 20ό αιώνα», επισημαίνει στους New York Times η Ερικα Τσίνογιθ, καθηγήτρια στο Harvard Kennedy School.

Από την Ούσα Μέχτα, που τη δεκαετία του 1940 εμπνεύστηκε και έβγαλε στον αέρα το Μυστικό Ραδιόφωνο του Κογκρέσου υποστηρίζοντας την ανεξαρτησία της Ινδίας, ώς τις γυναίκες που οργάνωσαν τις διαδηλώσεις της άδειας κατσαρόλας κατά της χούντας στη Χιλή το 1983, και από τις μεγάλες διαδηλώσεις υπέρ της δημοκρατίας το 1984 στη Βραζιλία ώς την «επανάσταση του κέδρου» στον Λίβανο το 2005, η παρουσία των γυναικών στην πρώτη γραμμή στάθηκε καταλυτική για την ανατροπή καθεστώτων αλλά και για την προάσπιση της δημοκρατίας και της ειρήνης.

Οπως έγινε στη Λιβερία το 2003, όταν γυναίκες ντυμένες στα άσπρα οργάνωσαν καθιστικές διαμαρτυρίες στις λαϊκές αγορές της χώρας απαιτώντας να δοθεί τέλος στον εμφύλιο, ενώ αργότερα ήταν αυτές που συμβολικά απέκλεισαν πόρτες, παράθυρα και κάθε έξοδο από το κτίριο όπου γίνονταν οι διαπραγματεύσεις για να μην μπορούν να βγουν οι συνομιλητές αν δεν είχαν καταλήξει σε συμφωνία.

«Η συμμετοχή των γυναικών στους μαζικούς πολιτικούς αγώνες συνιστά σημαντικό παράγοντα επιτυχίας τους», τονίζει η Τσίνογιθ, που μελέτησε 338 μεγάλες κινητοποιήσεις στον κόσμο από το 1945 ώς το 2014. «Καταδεικνύει την ενότητα των κινημάτων και τη δημοκρατικότητά τους, ενώ επιπλέον οι γυναίκες εμπνέονται καμπάνιες με καινοτόμες μη βίαιες τακτικές που συμβάλλουν στη μεγαλύτερη ορατότητα των στόχων».

Το τι συμβαίνει μετά, όταν αυτοί έχουν επιτευχθεί, είναι μια άλλη ιστορία, αφού συνήθως η ιστορική εμπειρία δείχνει πως καταλήγουν περιθωριοποιημένες, χωρίς σημαντικούς ρόλους και σοβαρή εκπροσώπηση, αποκλεισμένες από τις πολιτικές αποφάσεις, που ανατίθενται ξανά στους άντρες.

πηγη: efsyn.gr

Αναταραχή προκαλεί στο λιμάνι του Πειραιά η προσπάθεια της Cosco να λειτουργήσει το νέο λιμενικό προϊόν Hellenic Port Community System (HPCS).

Ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιά (ΕΒΕΠ) Βασίλης Κορκίδης κάνει λόγο για υποχρεωτικότητα εγγραφής όλων των χρηστών στη συγκεκριμένη πλατφόρμα πληροφοριών, εάν θέλουν να χρησιμοποιήσουν λιμενικές υπηρεσίες, ενώ αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο η υπόθεση να καταλήξει στις δικαστικές  αίθουσες.

Παράλληλα και η Δημόσια Αρχή Λιμένων (ΔΑΛ) κάνει λόγο για ενδείξεις παράβασης εθνικής και ενωσιακής νομοθεσίας.

Μετά την προχθεσινή συνέντευξη Τύπου, όπου ο πρόεδρος της διευθύνουσας επιτροπής του ΗPCS Άγγελος Αμδίτης δήλωνε ότι «το Hellenic Port Community System πλέον διαθέτει ψηφιακές υπηρεσίες που μειώνουν τη διάρκεια των τρεχουσών διαδικασιών από μερικές ώρες σε μερικά λεπτά, ενώ παρέχει συνεχή πληροφόρηση μέσα από διαφορετικά κανάλια επικοινωνίας, παίζοντας έτσι ζωτικό ρόλο στη διευκόλυνση του εμπορίου σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο», χθες το ΕΒΕΠ εξαπέλυσε ευθείες βολές κατά της Cosco για δημιουργία «μονοπωλιακής κατάστασης».

πηγη: iskra.gr

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) εκτιμά ότι τα κρούσματα καρκίνου θα αυξηθούν κατά 81% ως το 2040 στις χώρες με μικρό ή μεσαίο εισόδημα εξαιτίας των ανεπαρκών πόρων που επενδύονται στην πρόληψη.

Στην έκθεσή του ο ΠΟΥ προειδοποιεί ότι, αν συνεχιστεί η τρέχουσα τάση, θα παρατηρηθεί αύξηση κατά 60% παγκοσμίως στα κρούσματα καρκίνου τις επόμενες δύο δεκαετίες.

Το 2018 ο ΠΟΥ κατέγραψε σε όλο τον κόσμο 18,1 εκατομμύρια νέα κρούσματα καρκίνου και αναμένει ότι ο αριθμός αυτός να φτάσει ως το 2040 τα 29 με 37 εκατομμύρια.

Στις χώρες με χαμηλό ή μεσαίο εισόδημα, στις οποίες αυτή την περίοδο καταγράφεται και μικρότερο προσδόκιμο ζωής, ο αριθμός των νέων κρουσμάτων θα αυξηθεί πολύ περισσότερο, κατά 81%, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις.

Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, η κατάσταση αυτή εξηγείται σε μεγάλο βαθμό από το γεγονός ότι αυτές οι χώρες αφιερώνουν περιορισμένους πόρους στην καταπολέμηση των μολυσματικών ασθενειών και στη βελτίωση της υγείας των μητέρων και των παιδιών, ενώ οι υπηρεσίες υγείας δεν είναι εξοπλισμένες επαρκώς για την πρόληψη, τη διάγνωση και αντιμετώπιση των καρκίνων.

«Πρόκειται για έναν κώδωνα κινδύνου που μας καλεί όλους να αντιμετωπίσουμε τις απαράδεκτες ανισότητες που υπάρχουν μεταξύ των πλούσιων και των φτωχών χωρών σε ό,τι αφορά τις υπηρεσίες καταπολέμησης του καρκίνου», υπογράμμισε ο δρ Ρεν Μίνγκουι γενικός υποδιευθυντής του ΠΟΥ.

«Εφόσον οι άνθρωποι έχουν πρόσβαση σε πρωτοβάθμια περίθαλψη (…) είναι δυνατό να εντοπίζεται ο καρκίνος σε πρώιμο στάδιο, να αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά και να θεραπεύεται», πρόσθεσε.

Ο ΠΟΥ παρουσίασε επίσης μια σειρά παρεμβάσεων που θα επιτρέψουν να προληφθούν νέα κρούσματα καρκίνου, όπως η καταπολέμηση του καπνίσματος (υπεύθυνο για το 25% των θανάτων από καρκίνο), ο εμβολιασμός κατά της ηπατίτιδας Β’ για την πρόληψη του καρκίνου του ήπατος, και ο εμβολιασμός κατά του ιού HPV για την πρόληψη του καρκίνου του πρωκτού και του τραχήλου της μήτρας.

«Αν κινητοποιήσουμε τις διάφορες ενδιαφερόμενες πλευρές ώστε να συνεργαστούν, θα μπορέσουμε να σώσουμε τουλάχιστον 7 εκατομμύρια ζωές στη διάρκεια της επόμενης δεκαετίας», τόνισε ο διευθυντής του ΠΟΥ Τέντρος Αντχανόμ Γκεμπρεγέσιους.

Η έκθεση του οργανισμού καταδεικνύει επίσης ότι η έρευνα βοήθησε στη μείωση των αριθμών των θανάτων από καρκίνο, κάτι που όμως παρατηρείται κυρίως στις πλούσιες χώρες.

«Οι χώρες με υψηλά εισοδήματα έχουν υιοθετήσει προγράμματα πρόληψης, πρόωρης διάγνωσης και ανίχνευσης τα οποία, σε συνδυασμό με βελτιωμένες θεραπείες, συνέβαλαν στη μείωση της πρόωρης θνησιμότητας κατά 20%, σύμφωνα με εκτιμήσεις, από το 2000 ως το 2015».

«Στις χώρες με μικρά εισοδήματα η μείωση αυτή ήταν μόλις 5%», σύμφωνα με την Ελισαμπέτε Βάιντερπας διευθύντρια του Εθνικού Κέντρου Ερευνών για τον Καρκίνο.

(ΑΠΕ-ΜΠΕ)

πηγη: onmed.gr