Π.Ε.Ν.Ε.Ν.
Αγωνιούν οι εργαζόμενοι για το μέλλον τους και προχωρούν σε απεργία αύριο Τετάρτη 13 Μάρτη
Στο πλευρό τους το ΚΚΕ που συναντήθηκε με το Σωματείο τους
Σε απεργία προχωρούν αύριο, Τετάρτη 13 Μάρτη, οι εργαζόμενοι στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, καθώς όπως τονίζει το Σωματείο τους, «σύμφωνα με πληροφορίες και σχέδια που έχουν διαρρεύσει, ετοιμάζεται νέο πολεοδομικό σχέδιο από το Δήμο Πειραιά που σκοπό έχει να θέσει σε κίνδυνο τόσο τον περιβάλλοντα χώρο του ΣΕΦ (400 στρέμματα) όσο και τις κτιριακές εγκαταστάσεις».
Μάλιστα, το Σωματείο Εργαζομένων του σταδίου επισημαίνει πως «επειδή και η Διοίκηση του ΣΕΦ δηλώνει άγνοια στα ανωτέρω και απαντήσεις δεν έχουν δοθεί, οι εργαζόμενοι του Σταδίου θα προασπίσουν με όλες τις δυνάμεις τους και με κάθε μορφής αγώνα τα συμφέροντα του οργανισμού».
Αυτή την αγωνία τους, τόσο για το δικό τους μέλλον όσο και του Σταδίου, εξέφρασαν και σήμερα Τρίτη 12 Μάρτη, στην αντιπροσωπεία του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Γιώργο Κρητικό, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και στην οποία συμμετείχε ο Θοδωρής Λιάππης, επικεφαλής του Τμήματος Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού. Το κλιμάκιο του Κόμματος επεσήμανε τη στήριξή του, σημειώνοτνας πως συμμερίζεται τις ανησυχίες των εργαζομένων.
Πηγή: 902.gr
Πρώτη εμπλοκή της φρεγάτας “Ύδρα” στην επιχείρηση “Ασπίδες” – Άνοιξε πυρ
H φρεγάτα “Ύδρα” στο πλαίσιο της επιχείρησης “Ασπίδες” κατάφερε να αναχαιτίσει δύο drones (UAVs) και να προστατέψει ένα εμπορικό πλοίο που δέχτηκε επίθεση.
Η φρεγάτα “Ύδρα” συμμετείχε τα ξημερώματα της Τετάρτης (13/3) σε επιχείρηση για την προστασία ενός εμπορικού πλοίου στον Κόλπο του Άντεν κοντά στην Υεμένη.
Ειδικότερα, η φρεγάτα ΥΔΡΑ, στο πλαίσιο της επιχείρησης της EUNAVFOR ASPIDES κατάφερε να καταρρίψει δύο drones (UAVs) , σύμφωνα με τους ισχύοντες Κανόνες Εμπλοκής, παρέχοντας με αυτό τον τρόπο προστασία σε εμπορικό πλοίο που έπλεε στην περιοχή. Τα drones που απειλούσαν το πλοίο απομακρύνθηκαν.
Η ενημέρωση αναφέρει συγκεκριμένα πως: «Την Τετάρτη 13 Μαρτίου 2024 και πρωινές ώρες στον Κόλπο του Άντεν, η Φρεγάτα ΥΔΡΑ στο πλαίσιο της επιχείρησης της EUNAVFOR ASPIDES, παρέχοντας προστασία σε εμπορικό πλοίο, έβαλε με πυροβόλο εναντίον 2 Μη Επανδρωμένων Αεροχημάτων (UAVs), σύμφωνα με τους ισχύοντες Κανόνες Εμπλοκής, τα οποία απομακρύνθηκαν. Η Φρεγάτα συνεχίζει κανονικά την αποστολή της».
Η Φρεγάτα συνεχίζει κανονικά την αποστολή της.
Υπενθυμίζεται πως τη Δευτέρα 11/3, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας, επισκέφτηκε τη φρεγάτα «Ύδρα», που βρίσκεται εν πλω στην Ερυθρά Θάλασσα, στο πλαίσιο της επιχείρησης EUNAVFOR ASPIDES.
Η ελληνική φρεγάτα «Ύδρα» αποτελεί μέρος μιας ναυτικής ομάδας της ΕΕ στο πλαίσιο της επιχείρησης «Ασπίδες», η οποία συστάθηκε με στόχο στη διαφύλαξη της θαλάσσιας ασφάλειας και τη διασφάλιση της ελευθερίας της ναυσιπλοΐας, ιδίως για τα εμπορικά πλοία, στην περιοχή όπου πολυάριθμες επιθέσεις των Χούθι έχουν ως στόχο διεθνή εμπορικά πλοία από τον Οκτώβριο του 2023.
On 03 March 2024, the Greek frigate HYDRA deployed in the area of Red Sea and joined the Operation EUNAVOR ASPIDES.
— EUNAVFOR ASPIDES (@EUNAVFORASPIDES) March 5, 2024
EUNAVFOR ASPIDES has a defensive mandate, to protect shipping targeted by attacks at sea or air. #eunavforaspides #RedSea #frigatehydra #eeas #aspides pic.twitter.com/vb1dcoTKrS
Σημειώνεται πως η επιχείρηση είναι ενεργή κατά μήκος των κύριων θαλάσσιων γραμμών επικοινωνίας στα στενά Μπάαμπ αλ-Μαντάμπ και τα στενά του Χορμούζ, καθώς και στα διεθνή ύδατα στην Ερυθρά Θάλασσα, στον Κόλπο του ‘Αντεν, στην Αραβική Θάλασσα, στον Κόλπο του Ομάν και τον Περσικό Κόλπο.
Η επιχείρηση «Ασπίδες» συντονίζεται στενά με την επιχείρηση «Atalanta» για να συμβάλει στη θαλάσσια ασφάλεια στον Δυτικό Ινδικό Ωκεανό και στην Ερυθρά Θάλασσα, καθώς και με ομοϊδεάτες εταίρους που συμβάλλουν στη θαλάσσια ασφάλεια στην περιοχή δραστηριότητάς της.
Πηγή: news247.gr
Συνδιάσκεψη «Νέας Αριστεράς»: Σε αναζήτηση ρόλου και συστημικής πρότασης διαχείρισης
▸ Δεν έφταιξαν τα μνημόνια, οι υψηλές προσδοκίες και ο… βολονταρισμός έφταιξαν αναφέρει η διακήρυξη
Ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες της Ιδρυτικής Συνδιάσκεψης της Νέας Αριστεράς την Κυριακή στις 3 Μάρτη. Πρόεδρος είναι ο Αλέξης Χαρίτσης και εγκρίθηκε Πανελλαδικό Συντονιστικό. Στην Ιδρυτική Διακήρυξη γίνεται λόγος για την «πολυκρίση του σύγχρονου νεοφιλελεύθερου παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού» και για την ανάγκη η αριστερά του 21ου αιώνα «να ξαναβρεί τη δύναμή της και τη ψυχή της ως δύναμη αντικαπιταλιστική, αντινεοφιλελεύθερη και διεθνιστική». Για την παγκόσμια κατάσταση προβάλλει το αίτημα «Ειρήνη τώρα, ειρήνη παντού», αναδεικνύει το «συνεχή επεκτατισμό του ΝΑΤΟ» στον πόλεμο στην Ουκρανία, μιλώντας για «προτεραιότητα στις αποφάσεις του ΟΗΕ έναντι της συμμετοχής στο ΝΑΤΟ ή στην ΕΕ ειδικά όταν αυτοί οι οργανισμοί αναλαμβάνουν μονομερώς επιθετική δράση έξω από το πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών».
Βέβαια στο κείμενο που κατατέθηκε στη Συνδιάσκεψη από το «τμήμα εξωτερικής και ευρωπαϊκής πολιτικής της Νέας Αριστεράς» δηλώνεται ότι «Η Νέα Αριστερά, πιστή στην παράδοση της ανανεωτικής Αριστεράς της χώρας μας και ως μέρος της σύγχρονης ευρωπαϊκής Αριστεράς, τάσσεται σταθερά υπέρ της Ευρωπαϊκής ενοποίησης και της ενεργού συμμετοχής της Ελλάδας σ’ αυτήν. Η ενότητα της Ευρώπης είναι προϋπόθεση […] για την αποτελεσματική συμμετοχή μας στο παγκόσμιο γίγνεσθαι απέναντι στις υπερδυνάμεις της Κίνας και των ΗΠΑ». Το ίδιο κείμενο υποστηρίζει «βήματα προς την ομοσπονδοποίηση» αρκεί να συμβαδίζουν με την «εισαγωγή κοινωνικών δεικτών στα κριτήρια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας». Παρά το ότι η Νέα Αριστερά διαφωνεί με την αγορά των F35 στην Ιδρυτική Διακήρυξη υποστηρίζεται η «ενίσχυση της εθνικής άμυνας» και μια «σαφής και αυτόνομη στρατηγική για την απόλυτη προστασία της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων» της Ελλάδας.
Η Ιδρυτική Διακήρυξη περιγράφει το «σοσιαλισμό του 21ου αιώνα» ως ένα κόσμο διαφορετικό, «καλύτερο. Δικαιότερο. Με κοινωνική ισότητα. Με κλιματική δικαιοσύνη. Με δημοκρατία και ελευθερία». Έτσι απλά ορίζεται ένας διακηρυκτικός «σοσιαλισμός» χωρίς να θίγεται η καπιταλιστική ιδιοκτησία.
Στα επτά σημεία του «άμεσου σχεδίου δράσης» τίθενται στόχοι που είναι δύσκολο να διαφωνήσει το σύνολο των αστικών κομμάτων συμπεριλαμβανομένης της ΝΔ, όπως «μια ζωή δίχως ακρίβεια», «εντατικοί έλεγχοι στην αγορά», «πλαφόν στην κερδοφορία επιχειρήσεων που κερδοσκοπούν», κράτος «σύμμαχος του πολίτη» με «ρόλο αναπτυξιακό», που «να στηρίζει την πρωτογενή και δευτερογενή παραγωγή», «να επενδύει στην καινοτομία και στην εξωστρέφεια των επιχειρήσεων», «δεν θα αφήνει κανέναν πίσω», «οικονομία που λειτουργεί προς όφελος των πολλών», «ένα σπίτι για όλους», «να ανοίξουν τα κλειστά σπίτια σε προσιτές τιμές και ενοίκια», «μια Ελλάδα σταθερότητας και ειρήνης», «σαφή θέση για να σταματήσει η σφαγή στη Γάζα και να γίνει επιτέλους πράξη το δικαίωμα του Παλαιστινιακού λαού για αυτοδιάθεση και ελευθερία». Επίσης, το «τμήμα εξωτερικής και ευρωπαϊκής πολιτικής» δηλώνει: «Είμαστε υπέρ της διεύρυνσης της ΕΕ. Η ένταξη των Βαλκανίων έχει καθυστερήσει υπερβολικά».
Στην Πολιτική Απόφαση της Συνδιάσκεψης επισημαίνεται ότι «η Αριστερά αναπνέει μέσα σε συνθήκες πολιτικής, […] μέσα από τους κοινωνικούς αγώνες […]. Όχι μέσα από την αντιπολιτική και την παραπολιτική» σε μια προσπάθεια διαχωρισμού από τον εξευτελισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι εξηγούνται και οι γενικόλογες αναφορές σε κάποιο «σοσιαλισμό», οι δειλές αντικαπιταλιστικές και διεθνιστικές διακηρύξεις καθώς και οι αναφορές στην εργατική τάξη και την ταξική πάλη. Μάλιστα ο Δ. Βίτσας στην ομιλία του δήλωσε ότι «οι ηγεσίες των καπιταλιστικών κρατών στον πλανήτη γη απειλούν τον ίδιο τον πλανήτη και την ανθρωπότητα με αφανισμό» και ότι «τελικός στόχος μας είναι ο κομμουνισμός, δεν είναι ο σοσιαλισμός με δημοκρατία και ελευθερία», συνεχίζοντας -αφού τρόμαξε από τα ίδια του τα λόγια- ότι «μία Ελλάδα για μια Ευρώπη για την ειρήνη είναι πρώτη προτεραιότητα».
Η πραγματική φυσιογνωμία της Νέας Αριστεράς φαίνεται στην αποτίμηση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ: «Τα θετικά επιτεύγματα της τότε κυβέρνησης είναι πολλά και σημαντικά και σε διαφορετικά πεδία. Όμως ο πήχης των προσδοκιών που καλλιεργήθηκαν, υψώθηκε υπερβολικά με εύκολες υποσχέσεις και άκρατο βολονταρισμό». Έτσι, η αποτυχία της κυβερνώσας αριστεράς οφείλεται στις υψηλές προσδοκίες και στον βολονταρισμό. Γι αυτό η «αριστερά του 21ου αιώνα» -όπως παρουσιάζεται η Νέα Αριστερά- είναι πολύ προσεκτική στις προσδοκίες που καλλιεργεί.
Πηγή: prin.gr
Φλερτάροντας με το «κουμπί»: H πιο επικίνδυνη περίοδος για τον πλανήτη
Η «Δύση» προσανατολίζεται σταθερά προς την ανατροπή της κατάστασης στο πεδίο, με δεδομένο ότι αυτή κλίνει σταθερά υπέρ της Ρωσίας.
Οι δηλώσεις Μακρόν σχετικά με την αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα της μεγαλομανίας του και του τυχοδιωκτισμού του. Όσο ωστόσο οι μέρες περνούν, το βάθος των συμφερόντων και των σχεδιασμών πίσω από τον πρόθυμο αυτό λαγό της «Δύσης» καθίσταται σαφέστερο. Ήδη, η Τσεχία και οι Βαλτικές Δημοκρατίες έχουν σπεύσει να «αγκαλιάσουν» την πρόταση Μακρόν για πιθανή αποστολή ΝΑΤΟϊκών στρατευμάτων και επισήμως (ανεπισήμως υπάρχουν ήδη), προκειμένου να πολεμήσουν εναντίον της Ρωσίας. Ο δε Μπάιντεν, στην πρόσφατη ομιλία του στο Κογκρέσο επανέλαβε ότι πρέπει να γίνει κάθε τι δυνατόν προκειμένου να ηττηθεί η Ρωσία, παρομοιάζοντας τον εαυτό του με τον πρόεδρο Ρούσβελτ και την αντίστοιχη ομιλία του τελευταίου το 1941. Ο ίδιος ο Μακρόν σε κλειστή σύσκεψη με υψηλότατους αξιωματούχους της Γαλλίας επανέλαβε τα όσα είχε πει δημοσίως και μάλιστα επιχειρηματολόγησε περαιτέρω υπέρ της πιθανής αποστολής στρατευμάτων στην Ουκρανία.
Δεν πρόκειται μόνο για ομιλίες και τοποθετήσεις εσωτερικής κατανάλωσης, παρότι έχουν και αυτόν το χαρακτήρα. Παρεμπιπτόντως, η εκφώνηση μιας ομιλίας επί της διεθνούς κατάστασης για εσωτερική κατανάλωση κάθε άλλο παρά παρήγορη συνθήκη είναι. Αντιθέτως, όπως εξηγούμε πιο κάτω, υπό όρους μπορεί να οδηγεί ακόμα ταχύτερα στη σύγκρουση. Αυτό το οποίο κατά βάση συμβαίνει είναι ότι η «Δύση» παρά τις εσωτερικές της διαφωνίες, προσανατολίζεται σταθερά προς την ανατροπή της κατάστασης στο πεδίο, με δεδομένο ότι αυτή κλίνει σταθερά υπέρ της Ρωσίας. Αντί, με άλλα λόγια, έστω και τώρα, μετά από οχτώ χρόνια καταστροφής και θανάτου, η «Δύση» να αποδεχτεί ότι η παράταση του πολέμου είναι πολύπλευρα καταστροφική, ότι η Ουκρανία δεν μπορεί να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο και ότι ο κίνδυνος μιας κατακλυσμιαίας σύγκρουσης μεγαλώνει, ετοιμάζεται να κλιμακώσει περισσότερο τη σύγκρουση ή έστω να απειλήσει ότι θα το πράξει και μάλιστα με πειστικό τρόπο, ούτως ώστε να δυσχεράνει τη ρωσική νίκη ή και να την ανατρέψει.
Για να καταλάβουμε το διακύβευμα, είναι χρήσιμο να θυμηθούμε το πώς οι ΗΠΑ έχουν αντιδράσει απέναντι σε πολύ λιγότερο αξιόπιστες ή και ανύπαρκτες απειλές, μέσα από το δόγμα του προληπτικού πολέμου. Το γεγονός ότι εγκατέστησαν στο κέντρο των διεθνών σχέσεων (όχι μόνο οι ΗΠΑ, αλλά κατεξοχήν αυτές) την προσέγγιση πως εν όψει επαπειλούμενης στρατιωτικής επίθεσης το υποψήφιο θύμα της μπορεί να δράσει με στρατιωτικό τρόπο προληπτικώς. Φυσικά ο όρος «επαπειλούμενη», από τις ίδιες τις ΗΠΑ και όχι μόνο έχει τύχει εξαιρετικώς διασταλτικών ερμηνειών ως προς τη χρονικότητά του. Όταν λοιπόν μια πυρηνική δύναμη απειλεί να στείλει στρατιωτικές της δυνάμεις εναντίον μιας άλλης, όταν προστίθενται και άλλες χώρες στη συμμαχία των προθύμων του νεκροταφείου, τότε το κράτος που δέχεται την απειλή, ως πότε θεωρούμε ότι δεν θα αντιδρά;
Ναι, η Ρωσία δεν θα εξαπολύσει (κατά πάσα πιθανότητα) μια κατακλυσμιαία πυρηνική επίθεση εναντίον του ΝΑΤΟ, μόνο με βάση τις απειλές για νατοϊκό στρατό εναντίον της. Αλλά αφενός δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι, αφετέρου συμβαίνει κάτι πιο επικίνδυνο. το οποίο φέρνει την κατακλυσμιαία κλιμάκωση εγγύτερα: οι ΝΑΤΟϊκοί για άλλη μια φορά (όπως και το 2014) ερμηνεύουν το γεγονός ότι η Ρωσία δείχνει ψυχραιμία ως αδυναμία και επομένως είναι πιθανότερο να αυξήσουν το βαθμό εμπλοκής τους, ιδίως με δεδομένο ότι οι ρωσικές δυνάμεις έστω αργά προελαύνουν. Η Ρωσία από την άλλη, μη θέλοντας να κλιμακώσει εναντίον του ΝΑΤΟ, αλλά και μην μπορώντας να υποχωρήσει από το στόχο του πλήρους ελέγχου της Ουκρανίας, όσο καθυστερεί την πειστική αποτροπή από πλευράς της, τόσο αυξάνει το κόστος υλοποίησης αυτής σε επόμενο χρόνο. Κοινώς, θα πρέπει να αντιδράσει πολύ οξύτερα, πολύ πιο κατακλυσμιαία, όταν θα δει την αμεσότερη νατοϊκή εμπλοκή να λαμβάνει χώρα. Η μία πλευρά και εν προκειμένω η «Δύση» μετράει την άλλη κάνοντας το εξής λάθος: θεωρεί ότι η ίδια μπορεί να κλιμακώσει ή να απειλήσει ότι θα κλιμακώσει πέρα από τα όρια της λογικής (όπως αυτά που υπήρχαν κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου), ενώ η απέναντι πλευρά θα μείνει δεσμευμένη στα εν λόγω όρια. Προκειμένου μάλιστα η «Δύση» να πείσει τους λαούς της να δεχτούν το κόστος μιας τέτοιας απειλής ή κλιμάκωσης, ενσωματώνει διαρκώς περισσότερο στο εσωτερικό πολιτικό παιχνίδι τον αντιρωσισμό. Εξ ου και πιο πάνω είπαμε ότι το να εξαπολύονται πολεμικές απειλές για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης κάθε άλλο παρά παρήγορο είναι: δείχνει ότι η ηγεσία της Γαλλίας, από κοινού με άλλους τυχοδιώκτες ηγέτες, αποπειρώνται να εντάξουν τον πόλεμο στο εσωτερικό εκλογικό τους παιχνίδι ή ακόμα και (ας το κρατήσουμε αυτό) να το καταστήσουν άλλοθι σε ένα παιχνίδι πολιτειακών εκτροπών και κρίσεων. Η ευελιξία τους επομένως μειώνεται διαρκώς τόσο λόγω της διεθνοπολιτικής κλιμάκωσης, όσο και εξαιτίας του εσωτερικού τυχοδιωκτισμού τους.
Πηγή: kosmodromio.gr
- Τελευταια
- Δημοφιλή