Γιώργος Μιχαηλίδης

Εικόνες από το μέλλον ενός άνυδρου πλανήτη προκύπτουν το τελευταίο διάστημα στα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικό. Πιο συγκεκριμένα, στην πολιτεία Τσιχουάχουα του Μεξικό, που συνορεύει με την αντίστοιχη του Τέξας στις ΗΠΑ, οι κάτοικοι δίνουν σκληρό αγώνα για να κρατήσουν το νερό του ποταμού Ρίο Γκράντε και των παραποτάμων του στα μέρη τους, καθώς η τοπική κυβέρνηση είναι αναγκασμένη να διοχετεύσει ένα πολύ μεγάλο μέρος του στην αμερικανική πλευρά των συνόρων, με βάση μια διμερή συμφωνία του 1944 για τη διαχείριση των υδάτων.

Η αλήθεια είναι ότι το Μεξικό βρίσκεται αρκετά πίσω από τη δέσμευσή του για την παροχή συγκεκριμένων κυβικών μέτρων στις γειτονικές περιοχές των ΗΠΑ, γεγονός που το αναγκάζει να στείλει μαζικές ποσότητες νερού στη διάρκεια του Οκτωβρίου, προκειμένου να αποφύγει τις προβλεπόμενες ποινές. Ωστόσο, η φετινή χρονιά ήταν μία από τις πιο άνυδρες των τελευταίων ετών για την περιοχή της Τσιχουάχουα. Το επίπεδο των υδάτων στα τοπικά φράγματα είναι χαμηλό και μια μαζική αποστολή νερού στις ΗΠΑ θα άφηνε πρακτικά τους αγρότες της περιοχής χωρίς δυνατότητα άρδευσης. Με μία μικρή τοπική οικονομική καταστροφή να είναι ορατή, η αντίδραση των κατοίκων φέρνει στα μάτια μας εικόνες από το μέλλον, αν δεν αντιστραφεί η κλιματική αλλαγή.

Σημειώνεται πως,αρχικά, οι Μεξικανοί κάτοικοι της περιοχής προχώρησαν στο μπλοκάρισμα του εμπορικού σιδηρόδρομου που διασχίζει τα σύνορα με τις ΗΠΑ, προκαλώντας σημαντικές οικονομικές απώλειες. Στη συνέχεια, απείλησαν με κατάληψη των φραγμάτων. Η κυβέρνηση απάντησε στέλνοντας την Εθνική Φρουρά, η οποία τοποθετήθηκε στο φράγμα στο χωριό Μποκίλα. Όμως με μία τοπική πανκινητοποίηση, χιλιάδες κάτοικοι οπλισμένοι με πέτρες και ξύλα περικύκλωσαν τους άνδρες της Εθνικής Φρουράς και, παρά τη δολοφονία μίας διαδηλώτριας, τους ανάγκασαν να παραδοθούν και κατέλαβαν το φράγμα.

Από την πλευρά της, η κυβέρνηση του Μεξικό εξετάζει το ενδεχόμενο να μεταφέρει τις προβλεπόμενες υδάτινες ποσότητες στις ΗΠΑ, οι οποίες στη συνέχεια θα της δανείσουν νερό, ώστε να καλυφθούν οι άμεσες αγροτικές ανάγκες. Αρκετοί, πάντως, υποστηρίζουν ότι πέρα από την κλιματική αλλαγή την ανισορροπία σε σχέση με τις απαιτούμενες υδάτινες ποσότητες στην συγκεκριμένη επαρχία έχει φέρει και η περίφημη συνθήκη NAFTA, η οποία δημιούργησε αύξηση της ζήτησης φθηνών μεξικάνικων αγροτικών προϊόντων από τις ΗΠΑ. Πλέον, πίσω από το παραμικρό τοπικό πρόβλημα αναδύεται η εφαρμογή της λογικής της καπιταλιστικής ανάπτυξης (NAFTA) και οι επιπτώσεις της (κλιματική αλλαγή).

ΠΗΓΗ: prin.gr