Σήμερα: 29/03/2024
Δευτέρα, 02 Ιουλίου 2018 06:28

Ανακοίνωση του Κόκκινου Νήματος για την «Πρωτοβουλία 1-1-4»

Γράφτηκε από τον

REDTOPIA.jpg

Σε συνέντευξη Τύπου τη Δευτέρα 11 Μαΐου, οι Π. Λαφαζάνης, Αλ. Αλαβάνος, Ν. Βαλαβάνη, Κ. Λαπαβίτσας και Μ. Παπαδημητρίου δημοσιοποίησαν τη συγκρότηση πολιτικής πρωτοβουλίας με τίτλο «Πρωτοβουλία 1-1-4», βασισμένης σε πολιτικό πλαίσιο 10 σημείων με 114 υπογραφές. Η Πρωτοβουλία θα κριθεί όχι μόνο από όσα εξαγγέλλει, αλλά και από όσα θα πει και -κυρίως- πράξει στην πορεία. Ωστόσο, ο τρόπος συγκρότησής της, η μορφή που προσλαμβάνει, ο χρόνος εκδήλωσής της, η εξαγγελία των σκοπών της και το καταρχήν προγραμματικό της πλαίσιο είναι για μας εξαιρετικά προβληματικά.

Η ΛΑΕ και η Πρωτοβουλία

Οι περισσότεροι που υπογράφουν το κείμενο-διακήρυξη της Πρωτοβουλίας είναι στελέχη της ΛΑΕ, με προεξάρχοντα τον γραμματέα του Πολιτικού της Συμβουλίου Π. Λαφαζάνη. Ωστόσο, η ίδια η ΛΑΕ δεν έχει πάρει καμία επίσημη απόφαση για την Πρωτοβουλία. Η Πρωτοβουλία εξελίχθηκε εν γνώσει των συνιστωσών που εκπροσωπούνται στη Πολιτική Γραμματεία της ΛΑΕ, αλλά χωρίς απόφαση της ΠΓ. Πολύ περισσότερο χωρίς να έχει υπάρξει συζήτηση και έγκριση από τη βάση της ΛΑΕ (τις Πολιτικές Επιτροπές). Αυτό το «καπέλωμα» οδήγησε στο εξής οξύμωρο: να είναι καλεσμένοι στη συνέντευξη Τύπου ο Γ. Ζερβός, πρόεδρος της Χριστιανικής Δημοκρατίας, ο Θ. Γούναρης, πρόεδρος Διοικούσας Επιτροπής Κόμματος Πειρατών, ο Μ. Σταύρου, από τη Συμμαχία για τα Κοινά, ο Β. Πισσίας, από τη Διεθνή Επιτροπή για την Ειρήνευση στη Συρία και ο Τ. Καραγεώργος, από το Κίνημα Αλληλεγγύη Ανυπακοή Ανατροπή (ΑΛΑΝΥΑ), αλλά κανείς που να εκπροσωπεί τη ΛΑΕ ή τις βασικές συνιστώσες της. Μια που προφανώς αυτές (πλην Αριστερού Ρεύματος) διαφωνούσαν με το πολιτικό πλαίσιο και/ή το χαρακτήρα της πρωτοβουλίας. Η στάση αυτή της ηγεσίας της ΛΑΕ είναι, κατά τη γνώμη μας, διαλυτική για τη ΛΑΕ και δίνει λαβές να αντιμετωπίζεται με καχυποψία για κάθε είδους συνεργασία στο χώρο της Αριστεράς. Τα μέλη της ΛΑΕ αξίζουν κάτι καλύτερο. Με αυτό δεδομένο, ηχεί σαν κακόγουστο αστείο η διαβεβαίωση της Πρωτοβουλίας για έναν χώρο «που θα λειτουργεί στη βάση του διαλόγου, της διαρκούς και ίσης πληροφόρησης, με αμεσοδημοκρατικά χαρακτηριστικά, αξιοποιώντας κριτικά τη σύγχρονη τεχνολογία και το διαδίκτυο». Το γενικότερο πολιτικό συμπέρασμα είναι ότι ένας υβριδικός σχηματισμός «πλατιού κόμματος», σαν τη ΛΑΕ, στους τομείς της δημοκρατίας και της διαφάνειας υπολείπεται πολύ ακόμη και ενός μετώπου κοινής δράσης. Αυτό προκύπτει από όλη τη διαδρομή της ΛΑΕ, στην οποία ήταν διαρκής η μετατόπιση θέσεων της ΛΑΕ από τον επικεφαλής της Π. Λαφαζάνη με γραπτές και προφορικές δηλώσεις, συνεντεύξεις κ.λπ. Το τωρινό διάβημα όμως ξεπερνάει τα προηγούμενα. Στην ουσία αντικαθιστά τη ΛΑΕ με ένα σχήμα -νεφελώδες και προσωποκεντρικό- χωρίς καν τη συμφωνία της ίδιας της ΛΑΕ. Η εξέλιξη αυτή αποδεικνύει ότι η θέση μας πως η υβριδική μορφή του «πλατιού κόμματος» δεν έχει σχέση με το ευκταίο ενιαίο μέτωπο της Αριστεράς, ήταν και είναι σωστή. Αυτή η υβριδική πολιτική μορφή οδηγείται τώρα σε περαιτέρω εκφυλισμό.

Προγραμματικοί στόχοι

Η διακήρυξη της Πρωτοβουλίας συνιστά την πιο αταξική, μη αριστερή, εθνοπατριωτική και «δεξιά» εκδοχή λόγου που χαίρει στήριξης από αριστερά στελέχη εδώ και πολλά χρόνια. Ως τέτοια, είναι γενικόλογη και εγγράφεται στην παράδοση του αριστερού λαϊκισμού. Απουσιάζουν επιδεικτικά λέξεις όπως «Αριστερά», «καπιταλισμός», «κέρδη», «συντάξεις», «μισθοί», «αφορολόγητο», «εργατικό κίνημα», «δεξιά», «ακροδεξιά», ακόμη και η «λιτότητα». Όλες οι βασικές έννοιες είναι εθνικές και υπερταξικές. Το κείμενο βρίθει από αοριστολογίες για «μεσοπρόθεσμη βιομηχανική και αγροτική πολιτική» ή για… «δημοκρατική τομή στη Δημόσια Διοίκηση», «εκσυγχρονισμό, αποδοτικότητα, παραγωγικότητα». Οι «φλου αρτιστίκ» πατριωτικές πομφόλυγες, όπως «παρακαταθήκες μεγάλων ιστορικών, εθνικών και κοινωνικών αγώνων του λαού μας» και «πολύτιμη κληρονομιά δημιουργικού πνεύματος και επινοητικότητας από το βάθος του ιστορικού παρελθόντος αυτού του τόπου», θα μπορούσαν να έχουν γραφτεί και από την κ. Γεννηματά… Τα πιο συγκεκριμένα που αναφέρει δεν είναι καλύτερα. α. Η «εναλλακτική λύση», που «θα οδηγήσει στην ανασυγκρότηση και αναγέννηση της οικονομίας και της πατρίδας μας», θα στηριχτεί σε… «εμπεριστατωμένες μελέτες» για την «υπέρβαση της ύφεσης και της επακόλουθης στασιμότητας ικανοποιώντας τις λαϊκές ανάγκες». Η σειρά είναι αυτή: υλοποίηση ενός προγράμματος στηριγμένου σε σωτήριες μελέτες -˃ υπέρβαση της ύφεσης -˃ ικανοποίηση λαϊκών αναγκών. Οι τελευταίες τελούν υπό την αίρεση της… ανάπτυξης. Οι συντάκτες δεν θέλουν να τρομάξουν μιλώντας για σύγκρουση με την άρχουσα τάξη, για ανατροπή της οικονομικής και πολιτικής της εξουσίας. Όσοι κυβερνούν ως τώρα έχουν αποτύχει μάλλον επειδή δεν έχουν μελετήσει καλά… β. Κατά βάση, το σχέδιο «παραγωγικής ανασυγκρότησης» της Πρωτοβουλίας πατά στη «βαθιά διαγραφή» του χρέους, τα «νομισματικά εργαλεία» και «τελικά (!) την εθνικοποίηση των ΔΕΚΟ». Όμως, μέχρι και η πρόσφατη πείρα της Αργεντινής έδειξε για πολλοστή φορά ότι μια διαγραφή χρέους με αστικούς όρους, όταν δεν υπονομεύει συνολικά την εκμετάλλευση και τις παραγωγικές σχέσεις, επιστρέφει στις αφετηρίες του χρέους και του ΔΝΤ. Χωρίς μια αντικαπιταλιστική πολιτική, που να αφαιρεί κρίσιμη οικονομική και πολιτική εξουσία από το μεγάλο κεφάλαιο, στο ξεκίνημα και όχι «τελικά», δεν μπορούν να υπάρξουν πόροι και «απαραίτητος δημοσιονομικός χώρος» απλά τυπώνοντας δραχμές. Ο «προστατευτισμός» για να έχει νόημα για το λαό και να μην του ζητά απλά υπομονή και νέες «πατριωτικές» οικονομικές θυσίες, πρέπει να είναι σοσιαλιστικός και όχι υπερταξικός – εθνικός – αναπτυξιακός εντός του καπιταλιστικού πλαισίου. Αν υπήρχε μη σοσιαλιστική διέξοδος από την «ύφεση και την επακόλουθη στασιμότητα», θα την είχαν εφαρμόσει και οι κυβερνώντες… γ. Το κείμενο αποκαλύπτει, παρά την ασάφειά του, σε πολλά σημεία τις διαταξικές φιλοδοξίες. – «Ταχεία αποκλιμάκωση της φορολογίας» γενικώς, χωρίς διευκρίνιση αν αφορά τους φτωχούς ή το κεφάλαιο ή και τους δύο και σε ποια αναλογία. – Αύξηση των «ιδιωτικών επενδύσεων» μαζί με τις δημόσιες. Ενώ γνωρίζουμε τα κριτήρια των επενδυτών και το ποιες πολιτικές επιδιώκουν και σήμερα να τους προσελκύσουν στη χώρα. – Το καθεστώς μετά το 2010 δεν χαρακτηρίζεται καθεστώς συσσώρευσης και ακραίας εκμετάλλευσης, αλλά «καθεστώς εξάρτησης» από το οποίο κινδυνεύει «η πατρίδα μας», όχι τα κατώτερα στρώματα. – Η μόνη συγκεκριμένη αναφορά σε κατάργηση μνημονιακού μέτρου είναι ο ΕΝΦΙΑ. Όχι το αφορολόγητο, οι συντάξεις ή οι μισθοί, αλλά αυτό που αφορά και τις «κοινωνικές συμμαχίες», τη μικρή και μεσαία αστική τάξη… δ. Η Αριστερά οφείλει μεν να αναζητά συμμαχίες με μη εργατικά στρώματα, αλλά στη βάση του εργατικού της προγράμματος, αποδεικνύοντας ότι αυτό (απαλλοτρίωση μεγάλου κεφαλαίου και κοινωνικοποιήσεις, στάση πληρωμών και διαγραφή χρέους, αυξήσεις μισθών και εργατικός έλεγχος κλπ) μπορεί να βγάλει από την κρίση εκτός από τους εργαζόμενους και άλλα χτυπημένα μικροαστικά στρώματα. Όχι να εγκαταλείπει το εργατικό πρόγραμμα και να υιοθετεί τις μικροαστικές ουτοπίες για τεχνοκρατική-νομισματική υπέρβαση της ύφεσης. Η Πρωτοβουλία και ιθύνοντές της κάνουν το δεύτερο κι έτσι δεν βοηθούν να ξεπεραστεί η ήττα του εργατικού κινήματος, αντίθετα την θεωρητικοποιούν και την στερεώνουν.

Πολιτικοί στόχοι

Ποιοι είναι οι άμεσοι πολιτικοί στόχοι της Πρωτοβουλίας; Πέρα από την προσπάθεια για ένα «μέτωπο» δυνάμεων που «εμπνέονται και πονάνε για κοινωνική δικαιοσύνη», δεν εξηγούν τι θα πράξουν. Θα συντονιστούν σε κάποια κοινή δραστηριότητα, θα κατέβουν μαζί στις εκλογές ή και τα δύο; Σίγουρα αυτή η συγκρότηση δεν αποτελεί επιστέγασμα κάποιας κοινής δράσης στα μέτωπα της συγκυρίας. Άρα γίνεται προφανές ότι ο στόχος είναι εκλογικός. Τις εκλογές δείχνει και ο χρόνος εκδήλωσης της Πρωτοβουλίας. Υπάρχει δε η έμμεση παραδοχή, με την αναφορά στη «δημιουργία ενός ισχυρού ρεύματος για μια νέα λαϊκή πλειοψηφία» – αναφορά μάλλον αμετροεπή. (Η άμεση παραδοχή στην τοποθέτηση του Π. Λαφαζάνη, δημοσιευμένη λίγες μέρες μετά.) Η ίδια η Πρωτοβουλία αποτελεί άλλη μια έκφραση του εκλογοκεντρισμού που ταλαιπωρεί την Αριστερά χρονίως, που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ντροπιαστική κατάληξη του εγχειρήματος ΣΥΡΙΖΑ, που επικαθορίζει τελικά και τη μοίρα της ΛΑΕ, της οποίας οι συνιστώσες ούτε σε μια κοινή αντιπολεμική πρωτοβουλία δεν καταφέρνουν να συντονιστούν και ως σήμερα δεν ανοίγουν καν τη συζήτηση στη βάση για τους λόγους που συμβαίνει αυτό.

Συμπέρασμα

Η Πρωτοβουλία έχει καθαρά μετα-αριστερή κατεύθυνση: προγραμματικά, στη σύστασή της, στον τρόπο ίδρυσής της, στην άρρητη πλην σαφή εκλογοκεντρική της στόχευση. Γι’ αυτό επιλέγει τον πολιτικό αποχρωματισμό, που αφαιρεί κάθε πειστικότητα και κάθε βάθος από τη διακήρυξή της, φέρνοντάς την πιο πίσω και από το προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ του 2015. Η ΛΑΕ βρίσκεται σε σταυροδρόμι. Οι συνιστώσες της καλούνται ή να συναινέσουν εκ των υστέρων σε αυτούς τους χειρισμούς ή να ξαναδιεκδικήσουν τη ΛΑΕ εμπράκτως ή να διαχωριστούν από αυτήν ως όχημα για μετα-αριστερές αναζητήσεις. Για τη δική μας στάση ως Κόκκινο Νήμα, θα αποφασίσουμε στα συλλογικά μας όργανα στο αμέσως επόμενο διάστημα.

ΠΗΓΗ: redtopia.gr

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Ο ΣΕΒ "συνιστώσα" της κυβέρνησης Ντροπή σας! »
  • Τελευταια
  • Δημοφιλή